Wat zit een mens toch raar in elkaar

Wst fijn dat we hier even ons ei kwijt kunnen. Ik ben eigenlijk vanaf kind al hypogonder( nu 54jaar) het zit bij ons in de familie van mijn moeders kant. Ook mijn moeder was hypogonder en heeft hierdoor een eind aan haar leven gemaakt toen ik 11 jaar was. Mijn vader is overleden aan kanker. De angst om kanker te hebben is bij mij dagelijks aanwezig, het beheerst mijn hele leven, ik heb weinig levensvreugde en zie vaak het nut van het leven niet meer in. Ieder pijntje in mijn lichaam komt een k sticker op. Ik zou als ik iets voel in mn been even kunnen denken, o het is spierpijn, maar na een halfuur word het spierpijn in mn hoofd omgezet in botkanker. Ik heb al heel wat therapien gehad maar ben bang hier nooit meer van af te komen. Het gekke is je weet dat je hypohonder bent en toch niet realistisch kan denken. Het voelt voor mij als iedere dag te moeten overleven. Wat zit een mens toch raar inelkaar, maar we kunnen er zo weinig tegen doen.