Ik vind het een grote stap om in therapie te gaan

Ik ben al jaren bang voor situaties waarin overgegeven wordt. Niet perse bij mezelf maar meer bij andere. Ik vermijd bussen en op stap gaan is ook een ding. Zodra ik merk dat iemand misselijk is of moet overgeven gaat mijn hart al te keer, krijg ik rillingen en gaat alles trillen. Ik maak mezelf zo gek dat ik er zelf ziek van word. Ik zit er erg mee want het belemmert mijn leven.. Ik ben nog maar 24 en ik heb mijn leven aangepast en leef een heel ander leven als andere van mijn leeftijd. Ik vind het een grote stap om in therapie te gaan en ben bang voor reacties van andere. Wie zit ook in deze situatie en kan mij misschien helpen? :)