Verloren leven

Vanaf het moment dat ik begreep dat een mens dood kon gaan, rond mij 3e jaar, is de angst voor artsen, ziektes mijn leven binnengeslopen.
Door de jaren heen was de angst altijd aanwezig. Ik leefde deels in een parralelle bange wereld. Ik trouwde, kreeg kinderen, kleinkinderen en ging na 35 jaar huwelijk scheiden, dit alles met de dreiging van de aanstaande dood van mezelf of mijn geliefden
4 jaar terug kwam alles uit waar ik al 66 jaar bang voor was geweest uit. Hartstilstand, coma, suikerziekte en kwaadaardig plekje op nier.
Ik ben nu 72, beetje oud, met veel meer angst en paniek dan ooit en soms verlang ik terug naar die 66 jaar met relatieve angst en paniek, die reëel was maar nooit uitkwam. Maar het waren ook mooie jaren.
Ik ga weer in therapie want ik wil zo graag nog een poos fijn leven.
Jullie zijn allemaal vaak zo jong, ga op zoek naar een goede therapeut en laat je leven niet verloren gaan. Sterkte
Jullie zijn bijna allemaal erg jong
Mijn leve