Bang dat het babytje iets zal overhouden door al die stress dat ik ervaar

Ik ben 33 jaar en kamp al jaren met hypocondrie. Nu ben ik 17 weken zwanger en doe niks anders dan gans de dag te piekeren ivm de k ziekte. Eerlijk gezegd had ik nooit voor een zwangerschap gekozen als ik geweten had dat ik er zoveel last van ging krijgen, ik ben echt bang dat het babytje iets zal overhouden door al die stress dat ik ervaar. Op 6 maanden tijd heb ik al zeker 10 verschillende soorten k ziekte gehad in mijn gedachten. Nu als laatst heb ik een verdikte plek onder mijn oksel. Eergisteren aan mn gynecoloog laten zien, volgens haar niks om mij zorgen over te maken dat het gewoon wat verdikte weefsels ivm de zwangerschap. Opgelucht voor een uur of twee maar daarna begon het dus terug. Wat als de gynecoloog ernaast zit (ze heeft zelfs niet met de echo gekeken) vandaag ook gelijk een verharde plek op mijn borst gevoeld. Of het een plek of borstklier is weet ik niet. Maar ik word letterlijk gek. Maandag terug naar de huisarts. Ben ook heel bang voor huisartsbezoeken. Vorige week recent een bloedonderzoek gehad alles was ok. Maar natuurlijk is ook niet alles te zien in bloed. Volgens mijn therapeut heeft dit allemaal te maken met aanranding tijdens kinder en pubertijd door jammer genoeg mijn eigen vader. Ik voel me echt op en weet niet meer hoe ik uit deze situatie geraak. Ben nu echt wel bang voor die verdikte plekken. Aan de ene kant denk ik mss hormonaal maar aan de andere kant kan ik me echt niet gerustsellen