Het weggetje omhoog werd steiler en steiler

Terwijl ik dit schrijf ben ik op vakantie in Italië samen met mijn vrouw. Het is onze 2e huwelijksreis die ik zelf heb uitgezocht: een mooi vakantiehuis via air B&B met zwembad op een heuvel met werkelijk een betoverend uitzicht zo ver we kunnen kijken over Toscane. Met de auto ruim 1400 kilometer. Vooraf geinformeerd of de weg er naar toe wel te doen is voor iemand met hoogtevrees en of er boven makkelijk geparkeerd en gedraaid kan worden. Dan zou het uitzicht dat ik op de foto's zag mij gedurende 2 weken wel helpen mijn hoogtevrees te verminderen of misschien nog wel beter.... Het was erg makkelijk en zeker niet steil volgens de eigenaresse via de chat en makkelijk om boven rond te rijden.

Echter eenmaal aangekomen...het weggetje omhoog werd steiler en steiler. Mijn vrouw reed gelukkig maar het ging hoger en hoger, het weggetje werd smaller en smaller en de bochten steeds scherper en de diepte aan 1 kant steeds gapender. 1 bocht was zo scherp dat mijn vrouw moest stoppen en even achteruitsteken waar nauwelijks ruimte was.

Toen nog steiler en verder omhoog volgens de navigatie nog 800 meter, eventueel tegemoetkomend verkeer zou er onmogelijk langskomen. Slechts ruimte voor 1 auto. Gelukkig gebeurde dat niet want dan zou ik echt een zenuwinzinking hebben gehad daar waar ik nu volledig verstijfd in de auto zat met bonkend hart en angstzweet.

Eenmaal boven het adembenemende uitzicht bij het schitterende zwembad en huis voor ons alleen. Maar...heel erg te veel te hoog. Keren met de auto op de parkeerplaats gaat niet. We moeten achteruit de poort uit, dan de heuvel verder op en dan bovenaan kunnen we, zij het met enige moeite, keren zo hadden we uitgevogeld.

En daar zit je dan. De komende 2 weken met een weersvooruitzicht van 35 - 40 graden en voor 2 dagen eten. En het idee dat je ook weer regelmatig naar beneden en weer naar boven moet voor de supermarkt en dagtripjes. Pure horror.

Vandaag, na 2 dagen weer naar beneden geweest om boodschappen te doen. Eenmaal beneden overlegt; we hebben besloten onze reis in te korten naar anderhalve week en voor deze hele periode boodschappen gehaald. Alle dagtripjes laten we achterwege. We zijn nog 1 keer naar boven gereden en volgende week hoeven we dan ook nog maar 1 keer naar beneden.

Gisteren ging het wel. Met ontspanningsoefeningen en alles werd ik rustig en zelfs een beetje overmoedig sprong ik in het zwembad waar vlak achter de diepte en het uitzicht zijn. Vandaag, na de rit, heb ik weer een terugslag en voel ik me zeer naar in de buurt van het zwembad. Hopelijk vanaf morgen weer wat rustiger, want gezellig samen in het zwembad zit er zo niet in. Terwijl dat nou juist het enige is dat nog een beetje rest aan plezier voor we weer de lange terugreis gaan maken.