Al van kinds afaan heb ik angsten

Hallo! Zoals eerder heb ik gereageerd op het verhaal van Fleur en heb ik het al zo een beetje verteld. Ook in vele andere verhalen vind ik eindelijk mensen die min of meer hetzelfde meemaken als ik...Eindelijk!!! Een beetje erkenning. Al van kinds afaan heb ik angsten. Sommige periodes meer (gedurende maanden) sommige periodes is het dragelijk... Maar 8j geleden heb ik een erg traumatische ervaring gehad en sindsdien zit ik letterlijk in mijn eigen gevangenis van een studio van 3 meter op 8. Chance dat ik een vriend heb (het enige contact dat ik nog heb buiten een psych en maatschappelijk werker) die voor alles zorgt. Boodschappen doen, apotheek gaan, meegaan als ik buiten moet, enz. Zelfs de kleinste dingen kan ik niet meer zelfstandig. Binnen gaat het redelijk maar als ik nog maar denk dat ik buiten moet word ik héél ijl en mistig en angstig in mijn hoofd. Eens de voordeur open is het net of ik in een droom vertoef. Ik krijg erge evenwicht stoornissen, de grond beweegt onder men voeten en als ik een voorbijganger moet passeren verlies ik helemaal de controle. Daarbij komt nog fat ik heel veel ben bijgekomen en continu geconstipeerd ben tot ik naar buiten moet. Dan slaat de stress zo op men darmen en kan ik 5 maal de toilet passeren. Eén voordeel...ben dan wel plots 3 kilo kwijt. Goed toch?? Aan alles zijn voordelen. Nee mensen, ik lach er niet mee want een leven met agorafobie en daarbij nog eens de sociale angst is een regelrechte ramp en hel. Zoals eerder gezegd...een mens zou voor minder naar de fles grijpen, maar dat is ook al geen optie meer. Antidepressiva ook al geprobeerd maar daar kreeg ok dan weer de stuipen van. Ook héél gezellig! Wacht op toelating voor gedragstherapie maar dat is dan ook weer niet zo'n plezant vooruitzicht en bij sommige mensen helpt zelfs dat niet. Maar mssch...wie weet. Altijd blijven hopen hé!! Iemand een andere suggestie???? Grtjs