Krijg het niet onder controle

Dit is voor het eerst dat ik vertel aan iemand dat ik bang ben voor ziektes, ik ben 56 en het is nu behoorlijk erg..ik voelde een steekje in mijn zij en ik dronk nogal veel wijn in het weekend om mijn onrust gevoel te dempen en ineens had ik bedacht "oh mijn God straks heb ik kanker omdat ik teveel drink"

Dat steekje in mijn zij is uitgegroeid tot een hele grote plek die ik nu ineens constant voel, terwijl ik hem in het verleden ook weleens voelde, maar nu is het dus in mijn hoofd iets engs.

De angst voor ziektes is echt aan de gang gegaan toen ik stopte met mijn vrijwilligerswerk in het hospice in mijn woonplaats..(de ironie of niet)
In die periode overleden ook mijn nichtje van net 51 jaar en mijn oom, voor beiden heb ik hun rouwkaart geschilderd en toen op dat moment kon ik daar goed mee omgaan.
Achteraf denk ik dat ik onbewust alles geblokkeerd heb om er door te kunnen komen..
Sinds afgelopen maandag dus iets opgemerkt in mijn lichaam en die plek ligt onder een loep en ik kan nergens anders meer aan denken.
Ik heb afgelopen zomer de therapie ACT (acceptence and commitment therapy) gevolgd en ik ben bijna een jaar verder maar het lukt me niet..
Ik voel me gefaald, een last voor mijn man, ik ben moe want buiten moet ik een masker opzetten, het plezier is uit mijn leven weggezogen vanwege die constante angst dat ik terminaal zou kunnen zijn.
Ik zit ook nu met bonkend hard te typen en voel de angst nog heftiger.

Alcohol heb ik al wel vaarwel gezegd, en het enige wat ik nu doe is schilderen, in gevecht met mijn gedachten wat ik volgens (ACT) juist niet moet doen en proberen te mediteren en dat lukt niet goed.
Maandag ga ik de huisarts weer bellen, ik schaam me ..omdat ik het niet onder controle krijg.

Tot zover.. bedankt voor het lezen <3
Vera