Wat een herkenning op dit forum!

Wat een herkenning op dit forum!
Ook ik ben een hypochonder,het is heel lang redelijk goed gegaan,maar sinds ik in de overgang
ben is het in volle hevigheid terug gekomen. De meeste van ons gaan veel naar de dokter,
daar heb ik dus ook angst voor,want zolang je niks weet is er hoop toch? Aan de andere kant
Wil je wel want dan wordt je gerustgesteld,maar de stress om te bellen voor een afspraak
is al heel wat voor mij,en dan ook nog een dokter waar ik niet echt een klik mee heb.
Het maakt dat mijn leven niet is zo als het zou moeten zijn,ik kan nooit volop genieten,want
er is altijd die angst voor datgene wat ik nu weer voel in mijn lichaam. Het is een heel eenzaam
leven,mijn man begrijpt mij niet als hij iets heeft is het hup naar de dokter en klaar.
Dus je verzwijgt een hoop van je angsten en probeert normaal te doen.Mijn grootste angst is kanker en dan met name borstkanker. Oproep gehad voor bevolkingsonderzoek,daar durf ik dus niet heen. Als ik vroeger als jong meisje die bus al zag staan werd ik er al naar van.
Het idee een week te moeten wachten op de uitslag en dat je dan gebeld kan worden dat het foute boel is. Dat kan ik gewoon niet,mensen snappen dat niet is toch juist goed vroege opsporing? Ja dat is zo maar ze snappen mijn brein niet,natuurlijk ik zou een gat in de lucht springen als alles goed zou zijn,want ik heb vaak last van mijn borsten.ik voel altijd alles in mijn lichaam,ik sta altijd aan,iedere verandering hoe minimaal ook ik zie en ik voel het. Heel vermoeiend omdat je alle pijntjes door de stress zelf in stand houd,en dat weet je ook wel ,
maar zolang je het voelt is het iets ergs. Als ik al deze verhalen lees denk ik wat komt dit vaak voor,want je hoort er weinig over,je schaamt je er ook voor,ik kom ook over als een sterke vrouw,,,,ze moesten eens weten hoe vaak ik al mijn uitvaart heb bedacht….
En idd Google is een slechte raadgever,alles wat je ook opzoekt is gelijk kanker,ik probeer het te vermijden,net zoals lezen over ziektes met symptomen ik vermijd het want ik ga het geheid voelen ook. Ik ben een gelovige vrouw en ik heb veel aan mijn geloof,en ik bid iedere dag dat ik hiervan zal genezen,want het maakt zoveel kapot,Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte in dit
proces. We verdienen allemaal een mooi leven zonder deze nare angststoornis!