sinds het begin van de coronacrisis kamp ik met hypochondrie

Hoi,

Ik ben ook 18 en heb Zin de eerste lockdown een angststoornis ontwikkeld. Een waslijst aan lichamelijke klachten en enorm veel paniekaanvallen. Al sinds ik me kan herinneren, ben ik heel angstig. Vanaf ongeveer mijn 15de is dit overgeslagen naar een enorme angst om ongeneselijk ziek te worden. Als ik een verhaal hoor van iemand hoor die kanker heeft, voel ik al direct de angst dat het ook bij mij gaat gebeuren. Me eigen lichaam controleren op vreemde plekjes of bultjes is dan ook een obsessie geworden en alles wat raar aan voelt in me lichaam geeft me angst. Voortdurend duizelig en het gevoel van vallen maakte dit ook niet beter, maar daar heb ik nu een speciale fysio behandeling voor. Des ondanks ben ik ook angstig als ik niks voel, ik voel me nets alsof ik niet meer verbonden ben met de wereld. Doordat ik zoveel thuis zit overdenk ik mijn leven en raak ik zelfs in paniek omdat ik “in een lichaam zit”. Ik dacht dat ik de enige was, omdat veel mensen mij niet begrijpen als ik iets ervan probeer uit te leggen. Ik ga nu naar een psycholoog, waardoor de paniekaanvallen bijna niet meer voorkomen:) maar de enorme angst om ziek te worden en niet meer in staat zijn om volop te leven blijven mijn gedachtes tot te dag tot vandaag overnemen.

Hey Anoniem,

Ik heb dus precies hetzelfde de paniekaanvallen worden minder, maar ook iedere dag duizelig en steeds nieuwe lichamelijke klachten waar ze vandaan komen weet niemand. Heel apart dat het je zo kan overnemen, nu ben ik bijvoorbeeld afgevallen door de angst enzo. Tenminste overal staat dat dat kan, maar ben gelijk weer bang voor het ergste. Ik word er gek van. Herkenbaar?