Sinds een jaar last van smetvrees en fobie

Ik heb sinds een jaar ontzettende last van smetvrees en een fobie.

Het begon met een fobie voor kuchen, omdat ik bang was om ziek te worden. Deze fobie begon tijdens mijn studeertijd. Wanneer de tentamens eraan kwamen ontliep ik zieke, kuchende mensen in de trein: want ziek worden was voor mij geen optie.

Dit gaat hand in hand met mijn perfectionistische karakter en met mijn faalangst, nog een angst waar ik helaas al vanaf mijn 12e last van heb. Deze angst is ook steeds erger geworden.

Deze fobie voor kuchen en hoesten kwam echt pas tot uiting toen ik stopte met mijn studie, mijn moeder ziek werd en mijn zus die al uit huis was weer terug kwam in huis omdat haar relatie van 7 jaar kapot ging. Met andere woorden, een hele hoop negatieve verandering. Dit alles triggerde de angst die nu mijn leven een hel maakt.

Steeds denk ik dat het beter gaat, maar dan heb ik weer een terugval. Het lijkt zich de laatste tijd ook uit te breiden tot simpelweg smetvrees. Nou heb ik niet heel erg last van de obsessieve handelingen (al merk ik wel dat ik hier een beetje mee begin, want tja, het is toch lekkerder om je handen te wassen dan over te gaan in een paniekaanval).

De laatste tijd ben ik ook bang om aangeraakt te worden, specifiek door handen. Vooral wanneer mensen naar de wc zijn geweest, vlak voordat zij mij aanraken.

Dit alles beheerst mijn leven compleet. Ik wil gewoon weer normaal zijn, leven zonder angst. Ik wil dit niet. Ik heb al verschillende therapieën gehad, en soms lijkt het even te werken en dan val ik even later weer terug.

Dit alles maakt me ook zwaar depressief. Depressie en angst versterkt elkaar ook nog eens en het is gewoon niet makkelijk om zo te leven. Ook voor mijn naasten is het ontzettend zwaar. Ik voel me verschrikkelijk naar nu en hoop dat iemand hier mij begrijpt, want ik schaam me ook voor mijn fobie, als ik heel eerlijk ben.