Ooit word het beter

Ik ben net als jullie ook een hypogonder. En dat probeer ik iedere keer tegen me zelf te zeggen als ik weer ga piekeren over ziektes. Ook ik schrijf de ziektes liever niet volledig uit, want dat geeft me al een naar gevoel. Mijn beste vriend is hypogonder en we hebben veel steun aan elkaar door er over te praten en dingen te relativeren. Een normaal persoon zonder hypogonder die kan al snel afhaken bij de zoveelste hypogonder praat maar iemand die hetzelfde heeft staat juist klaar voor je. Ik weet niet of vrouwen het erger ervaren dan mannen maar heb het idee dat vrouwen zowiezo elke maand wel een periode hebben dat ze zich iets slechter voelen dan normaal i.v.m hormonen / pms of iets dergelijks. Heel veel kwaaltjes en klachten in het lichaam komt ook door stress of vermoeidheid/uitputting ook je hoofd kan uitgeput raken ook al doe ie fysiek niet al te veel en veel mensen vergeten dat. Als je op zou schrijven welke dingen je allemaal doet om een gezonde geest en lichaam te krijgen dan kom je er achter dat het lijstje met ongezonde dingen velen malen groter is…. Tja dan moet je je zelf in de spiegel durven aankijken en zeggen het is niet die nare ziekte dat ik voel in mijn lichaam, het is mijn ongezonde leef en denkpatroon. En hoe moeilijk ook alleen jij hebt dat zelf in de hand, jij hebt de controle en niet die angstgedachtes. Die angst gedachtes nemen je in de maling. En ik wil niet meer in de maling genomen worden. Dus pak ik ze terug met te focussen op mijn herstel en iedergeval dingen te relativeren. Leven zonder angst is zoveel leuker. Dat hoop ik me iedere dag weer bewust van te worden.
Ooit wordt het beter, en als het niet beter wordt, laat het dan meer accepteerbaar zijn, en geniet des te meer van de goede momenten!