Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › Emetofobie › Misselijk voor elke speciale gelegenheid

Misselijk voor elke speciale gelegenheid

Hoi ik ben Eli:)
Ik vertel me verhaal omdat ik er erg mee zit en er liever dan liever van af wil.
Ik word dus misselijk als ik wakker word, op de maandag (schooldagen), speciale gelegenheden en als ik denk aan misselijk zijn. Het ergst is het als ik naar speciale gelegenheden ga.

Ik ging vandaag bowlen met mijn moeder en zusje en dat was een leuk idee maar voor mij was dat eigenlijk helemaal niet zo. Gisteren gingen we bowlen maar dat ging dus niet door omdat onze auto mankementen had, daar was ik onopgemerkt heel erg blij mee omdat ik bang was om misselijk te zijn en dat was ik op dat moment ook. Toen ik te horen kreeg dat het niet ging lukken was de misselijkheid meteen weg. Het voelt ook alsof ik het heel erg spannend vind en ik stress hem wel dan voor no reason.

Ik heb aankomende maandag+dinsdag een schooluitje naar een vr wereld waar je je eigen land moet regeren. Nu Ik eraan denk word ik helemaal exited maar ja... wat als. Ik heb er super veel zin in maar ik heb toch een misselijkheidsgevoel als ik er aan denk. Ik krijg ook een spanningsgevoel terwijl ik het niet zo heel spannend vind. Donderdag gaan we weer met de klas op schooluitje naar Schiphol en dan aan Engelse mensen dingen vragen. Maar op het gebied van sociaal ben ik niet te vinden. Ik vind het al dood spannend als ik naar de buren moet om een pakketje op te halen. Ik kan me wel ziek melden maar ik ben inmiddels al 452 uur ziek gemeld over het hele jaar dus dan word het to obvious.

Ik word dus heel erg misselijkheid voor welke speciale gelegenheid, maakt niet uit of ik het leuk vind of niet.

Ik ben in Januari 2 weken achter elkaar ziek geweest en heb me in de 1e week laten bloedprikken,maar daar kwam niks uit.. ben ook al naar de huisarts geweest maar die heeft gezegd dat het aan spanning/stress ligt waar ik mezelf wel daadwerkelijk in kan vinden want dat is volgens mij wel echt zo. Hij heeft alleen geen tips meegegeven wat ik dus heel graag wel zou willen daarom plaats ik mijn verhaal ook.

Voor degene:
ik zit in klas 2 vmbo-T
13 jaar
Geen problemen thuis of met familie
Voel me prima alleen dit dus

Groeten
Eli

Eli

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Hoi Eli,

Ten eerste, wat goed dat je je verhaal deelt! Dit lucht vast al op.

Ik ken het gevoel dat je tegen uitjes opziet. Bij mij heeft het denk ik als reden omdat ik uit mijn veilige thuis vertrek naar een plek waar ik minder de controle heb. En tevens heeft het met onzekerheid te maken, ik ben altijd bezig geweest met hoe andere mensen naar mij kijken.
Nu ben ik op zo'n leeftijd dat ik daar weinig meer om geef, ik ben wie ik ben en ik mag er zijn. Jij dus ook! Wat je doet is dat je heel erg in je hoofd gaat zitten en doem-scenario's gaat bedenken. En dat resulteert dan weer dat je helemaal niet kunt genieten van de dingen die je doet met familie, vrienden en klasgenoten.

Wat misschien helpt is van tevoren er niet teveel over na gaan denken, roep jezelf een halt toe als je donkere gedachten krijgt en gaat bedenken wat er allemaal mis kan gaan. Zoek afleiding in andere dingen. Doe van tevoren ademhalingsoefeningen, luister naar iets ontspannends. Als je dan daar op locatie bent, ga niet weer in het hoofd zitten. Blijf aanwezig in het moment en als afleiding benoem je in je hoofd alles om je heen wat je ziet. De kans dat de scenario's die je in je hoofd van tevoren had bedacht zich ook echt gaan afspelen, is natuurlijk haast onmogelijk. We kunnen de toekomst niet voorspellen. En al mocht het zo zijn dat je in een situatie komt dat je echt niet lekker zou worden, zijn er altijd mensen die willen helpen.

Praat tegen jezelf in de positieve zin van: ik kan het!! En achteraf zie je ook vaak dat het allemaal meeviel en kan je trots zijn op de stappen die je al hebt gezet. Ik hoop dat je verder met je familie er goed over kunt praten, het hardop uitspreken helpt ook al vaak. Gaat het even minder, dan mag het er zijn.

Het VR-uitje klinkt wel heel bijzonder, in mijn tijd op school hadden we maar saaie uitjes. Naderhand heb je dan weer veel te vertellen thuis en aan anderen, dat heb jij mogen doen!

Dus probeer te genieten van deze coole ervaring en vele andere mooie momenten die nog komen gaan.

Veel liefs,

Isabel

Isabel

> 2 jaar geleden

Reageer:

Hi Eli,

Ik heb dit zelf ook een lange periode gehad. Ik was ook 13 toen het begon en ben nu 20. Het is goed om hier met mensen over te praten als je je daar prettig bij voelt. Ook kan een valdispert helpen (is een natuurlijk medicijn dat helpt tegen stres.) Is geen medisch medicijn en kan je bij de etos halen. Het hielp voor mij om dit in te nemen voor ik naar iets toe ging. Vraag wel even aan je ouders wat ze hiervan vinden voor je het koopt natuurlijk.

Verder kan ik je vertellen dat het echt minder zal worden als het aan stres ligt. Ik ben nu 20 en heb er zo nu en dan nog wel is last van.

Veel succes liefs,

Roos

Roos

> 2 jaar geleden