Ik durf echt niet naar de dokter toe

Ik herken me in je verhaal/vraag. Mij heeft het erg geholpen iemand van dichtbij het te vertellen en vragen mee te gaan naar de dokter. Uiteindelijk was er niks aan de hand.

Beste Ed,

Erg herkenbaar! Het liefste bezoek ik ook geen huisarts tenzij echt noodzakelijk, wanneer mijn arm verkeerd om zou zitten of iets. De angst voor de uitslag van onderzoeken herken ik je ook in. Zelf heb ik erg te dealen met opgezette lymfeklieren waarbij ik toch de moed verzameld om naar de huisarts te gaan, ergens een opluchting voor korte duur. Maar ik begrijp je helemaal, zou je nog iets willen vragen of zeggen over je situatie ga je gang. Wil je er graag bij helpen! :)

Beste Ed,

Erg herkenbaar! Het liefste bezoek ik ook geen huisarts tenzij echt noodzakelijk, wanneer mijn arm verkeerd om zou zitten of iets. De angst voor de uitslag van onderzoeken herken ik je ook in. Zelf heb ik erg te dealen met opgezette lymfeklieren waarbij ik toch de moed verzameld om naar de huisarts te gaan, ergens een opluchting voor korte duur. Maar ik begrijp je helemaal, zou je nog iets willen vragen of zeggen over je situatie ga je gang. Wil je er graag bij helpen! :)

Hoi Bram.

Dank je voor je reactie. Ik zit momenteel met allerlei kleine pijntjes en kleine dingen waar ik last van heb. Ik verbind dat aan elkaar en dus meteen bang dat het echt iets ernstigs is. Ik ben gewoon helemaal klaar met leven op deze manier en in deze stress. Ik wil er zo ontzettend graag vanaf komen maar weet gewoon niet waar ik moet zijn. Ik wil gewoon kunnen leven :( :(

Beste Ed!

Kan het fijn zijn te vertellen welke dingen je dan zoal aan elkaar verbind wat ervoor zorgt dat er in jou iets ergs naar boven zou kunnen komen? Ik snap de stress, die is inderdaad erg naar en ook ik kom daar nog moeilijk vanaf. Praat je veel met andere over je hypochonder? Mij heeft dat namelijk erg geholpen, als mensen ervan weten kunnen ze er voor je zijn en weten ze wanneer je in die dip zit en hoe ze je ermee kunnen helpen! Daarnaast is misschien een gedragstherapeut niet iets? Toen ik opzoek was naar een studie kwam ik terecht bij een studieloopbaanbegeleider die ook therapeute was, ze vernam iets van dat ik hypochonder was omdat ik dezelfde tekens vertoonde als haar vader die het ook had. Toen dacht ik hé! Kan zij mij niet helpen, gezien ze therapeute is, en inderdaad dat kon ze. Het waren hele fijne gesprekken die mij wat meer rust gaven in het dagelijks leven. Misschien wat voor jou?
En ik begrijp ook hoe erg je in de shit zit! Het gevoel dat het je hele leven beheerst etc....
Mijn tip en advies als ik die mag geven is heel veel praten, met je naasten maar ook mensen buiten je eigen kring. Het is tenslotte iets mentaals, wat voor ons vaak omgedraaid wordt naar fysieke dingen. Als je dingen kwijt wilt, im here!!