Ik doe nu meer dingen die ik eerst niet deed

Ik ben altijd al onzeker geweest maar de laatste tijd loopt het de spuigaten uit en heb ik hulp gezocht. Iedere ochtend wakker worden met paniek was de druppel. Ik schrijf hier omdat ik me inmiddels erg opgelucht voel en blij ben dat ik hulp heb gezocht.

Het delen en praten over mijn onzekerheid heeft me in eerste instantie al geholpen. Het was al direct niet meer zo vreselijk groot, had weer een normale hanteerbare grootte. Het voelde alsof ik mijn onzekerheid had opgeblazen door er over te piekeren en niet over te praten.

Ik heb ervaren hoe ik mijn blikveld onbewust heb verkleind en de onzekerheid had uitvergroot. Daardoor heb ik veel dingen niet gedaan die ik eigenlijk wel zou willen doen.

Inmiddels doe ik steeds meer dingen die ik eerst niet deed. Ik voel me dan nog best wel onzeker maar weet nu ook dat ik verder wil kijken dan alleen mijn onzekerheid en angst iets fout te doen of af te gaan in de ogen van anderen. Dan ben ik maar raar of apart, ik leef tenminste.

Mijn therapeut noemt dat moedig. Ze zegt dat moedige mensen, mensen zijn die besluiten dat er iets anders belangrijker is dan angst. En dat is precies wat ik nodig had. Daar denk ik aan als ik weer ergens onzeker van wordt of tegen op zie.