Ik ben zo bang

Ik heb geen idee of het een angststoornis is, maar dat moet het wel zijn als ik de reacties hier lees. Bijna dagelijks, uren aan een stuk, ben ik mij heel bewust van mijn eigen gedachten, van het feit dat ik denk, maar tegelijk voel ik mij vervreemd van mezelf en de wereld, alsof ik er geen deel meer van uitmaak. Het voelt alsof ik dood ga gaan of gek wordt, alsof de wereld iets is wat mijn geest zich inbeeldt, alsof niets in de wereld nog werkelijk is en enkel de dood wacht. Dit wordt versterkt doordat ik heel vaak niet meer helder ben, het gevoel niet te kunnen opletten, nadenken of wat dan ook. Dit maakt mij heel bang en zorgt dat ik niet durf te gaan slapen uit angst in mijn slaap te sterven. Kan dit een lichamelijke oorzaak hebben? Ik wil er zo graag vanaf, het is zo moeilijk ermee te leven