Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › Hypochondrie › Hypochonder geworden over moedervlekken

Hypochonder geworden over moedervlekken

Ik dacht dat het niet zo was tot mijn zus zei “hou er nou eens over op” ik ben dus totaal hypochonder geworden over moedervlekken. Het enige wat door mijn hoofd speelt zijn moedervlekken.
Ik denk dat ze melanomen worden enz. Mijn moeder heeft er ook heel veel op haar rug, sommige ook tot het zwarte aan toe.. en dan kan ik het dus bijvoorbeeld niet laten om haar te zeggen dat zij ze moet laten controleren terwijl ik het zelf niet eens durf. Laatst probeerde ik het ook op te noemen bij mijn vader, toen hij zei “ o ik heb hier (buik) 2 plekjes doe hou ik zelf in de gaten…. Ben ik meteen van slag.
Straks word het een enge ziekte.
Hoe de obsessie is ontstaan is me totaal niet duidelijk, ik heb die moedervlekken al mijn hele leven.
Mijn moeder heeft borstkanker gehad, en ik vind dat zij een functionerende alcoholist is (al vind ze dat zelf niet) ik benoem het haar vaak maar dat vind ze niet zo leuk…. Ik ben dus bijv bang dat de kanker terug komt door haar drink gedrag.
Bij mijn vader denk ik steeds… (hij heeft een lichte vorm van diabetes) straks krijg je ook alvleesklierkanker net als mijn opa…
Ik denk dus dat kanker een rode draad in mijn angsten is.
Ben namelijk ook al bang voor het uitstrijkje dat ik moet gaan krijgen einde van het jaar.
Hoe kan ik de obsessies loslaten. Word zo moe en kom totaal niet meer tot rust.

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Heel herkenbaar om bang te zijn voor verschillende dingen heb er zelf ook veel last van, ik zou toch met iemand gaan praten erover. Zelf is het heel moeilijk om op te lossen lukt bij mij ook niet heb je veel last van de angst?

Anoniem

> 2 jaar geleden

Reageer:

Het komt en het gaat met vlagen.
Wanneer ik bijv. Een opmerking krijg met “jij hebt ook veel moedervlekken” wanneer ik bijv mijn haar omhoog heb op me werk, dan is ineens het gevoelens maar 10 keer kijken voor de spiegel naar mijn rug en nek. Mijn moedervlekken zien er nog altijd hetzelfde uit maar Google of zelfs Facebook maakt me dan helemaal gek met het check je vlekje bijv.
Dan troost ik me even met de gedachten dat er heel veel mensen zijn met veel moedervlekken en dan gaat het soms over soms ook niet.
Nu mag ik bijvoorbeeld van mezelf niet meer kijken een maand lang.
Toch kan ik het dan niet laten om het slinks op te noemen aan bijv mijn ouders. Mijn vader zegt dan “ o ik heb hier (buik) 2 plekjes en die hou ik ook zelf in de gaten” mijn moeder zegt “ ik hou me er niet mee bezig” nou dan is de eror er weer.
Net zoals wanneer mijn moeder weer voor een controle foto moet van haar borst, dit jaar voor het eerst weer na 10 jaar om de 2. Jaar…. Compleet in paniek want wat nou als….
En me vader met zijn suiker…. Wat nou als hij net als mijn opa alvleesklierkanker krijgt.
Ik weet van mezelf dat het slechte gedachten zijn omdat als je het krijgt het er al is…. Maar toch kan ik het op de een of andere manier niet los laten.
Voor mezelf kan ik nog denken “ dan maar dood” voor anderen maak ik me dan meer zorgen.
Zucht. Ineens lijkt alles wel in het teken van K te staan.
Het is eigenlijk extreem geworden na het overlijden van Marc de Hond…. Dan keek ik toch naar die docu en dan bedrukt het me.

> 2 jaar geleden