Eenzaam....dat is wat ik me voel.

Eenzaam....dat is wat ik me voel.
Ik heb mijn hele leven al hypochondrie.
De laatste 10 jaar is het extreem.
Ik voel van alles in mijn lichaam. Ik ben gericht op elk pijntje, plekje en sensatie.
Is het de ene klacht wat minder dan komt er iets nieuws. Ik lees vaak dat ze zeggen dat je de klacht moet laten onderzoeken en dat je daarna niet meer bezig moet zijn met deze klacht omdat het tenslotte onderzocht is.
Maar ik heb wel 10 klachten en angsten tegelijk. MS, kanker, ALS, dementie, Alzheimer en ga zo maar door.
Nu bijvoorbeeld heb ik iets nieuws. Ik ben benauwd. Dus weer naar de huisarts en die zegt hyperventilatie. Maar ik adem net als een half jaar geleden?!?
Is dit over dan komt er iets nieuws. Ga ik dan weer naar de dokter of komt het door mijn angsten? Ik weet het niet meer soms. Als ik in de buurt van mensen ben gaat het wel want dan heb ik afleiding. Maar als ik alleen ben, dan voel ik me erg rot.
Ik heb diverse therapieën gevolgd. ACT, CGT en ga zo maar door. Het helpt me niet. De drang om op Google te zoeken is heel groot. Maar als ik dan nu op benauwd en maag ga kijken komt er vast weer iets uit van maagkanker of zo.
Je gaat ook heel veel over ziektebeelden leren als je online zoekt. En inderdaad, dat wat ik lees heb ik morgen last van.
Mijn omgeving vindt het heel vervelend maar begrijpt niet hoe zwaar elke dag is. Elke dag bezig met (dood)ziek, het is slopend.
Kijk heb je nou één klacht en dat laat je steeds onderzoeken dan zou je rust kunnen vinden dat het echt goed onderzocht is. Maar ik heb steeds wat anders en dingen komen ook steeds terug. Laat je dan alles controleren? Elke week? Gek word ik er van.