Bij ALLES denk ik aan iets ergs, iets ongeneeslijks
Met tranen in mijn ogen begin ik dit verhaal.
Waar en hoe te beginnen? Als kind kon ik eindeloos denken aan het leven en de dood. Waar komen we vandaan, waar gaan we heen? Ik was niet echt bang voor mezelf qua ziek worden maar voelde wel dat het leven doortikte. Als puber dacht ik dat ik onsterfelijk was. Heerlijk gevoel dat onbezorgde. Maar 8 jaar geleden begon de hypochondrie. M’n schoonvader overleed plotseling toen onze jongste zoon 5 weekjes oud was. Maar ook mijn omaatje (90 jaar, prachtig!) én een moedertje van de zwangerschapsgym gingen dood. Dat oude omaatjes overlijden is “zoals het hoort” en hoewel ik haar best mis begrijp ik goed dat dit bij het leven hoort. Maar mijn schoonvader én dat jonge moedertje… dat hakte erin. Alsof er een grote grijper uit de hemel zomaar willekeurig mensen uit het leven rukt.
Ik denk dat het drukke gezinsleven mijn angst om ziek te worden op de achtergrond drong. En cognitieve therapie hielp me op weg. Hoewel ik altijd alerter bleef dan anderen om me heen was het onder controle.
Ook toen mijn moeder de diagnose Parkinson kreeg bleef ik nog lang kalm.
Nu is mijn angst er alweer dik een jaar. Elke dag. Gedachtes over ziek en dood sluimeren langs en door me heen. Wat als ik ook Parkinson krijg. Of kanker. Of MS. Of ALS. Ondanks therapie, mediteren, wandelen en eindeloze gesprekken met mijn man (mijn held)..
Elke dag kijk ik in de spiegel en check ik mezelf op veranderingen. Elke dag voel ik wel een “pijntje” of prikje wat me op scherp zet. Elke dag check ik mijn ontlasting of de kleur van mijn plas. Als ik wandel ben ik heel alert op hoe ik loop. Bij ALLES denk ik aan iets ergs. Iets ongeneeslijk, dodelijks incl. lijdensweg, aftakeling, pijn en verdriet. En is het een keertje niet bij mezelf dan voel ik de angst voor m’n zonen, of mijn man. Gisteravond lag ik nog bij de jongste (9 jaar) in bed. Gezellig een verhaaltje voorlezen en nog even kletsen. Als hij in slaap valt kijk ik vertederend naar zijn snoet, aai ik over zijn bol en begin ik plots zachtjes te snikken. Ik ga hem toch wel zien opgroeien? Hij blijft toch wel gezond en gaat niet dood zolang ik leef? Hij klaagde een keer over pijn in z’n been. Ik nog even nietsvermoedend opzoeken op internet en stuitte (ergens onderaan) op leukemie. Volledig overstuur een vriendin gebeld.. Zij is verpleegkundige en kent mijn angst. Altijd fijn om haar even te spreken.
Googelen doe ik nu niet meer maar heb ik heel veel gedaan! Een hele bibliotheek ligt er opgeslagen in mijn brein zodat ik elk dingetje kan koppelen aan al die nare ziektes.
Het is niet eens dat ik bang ben dat ik het heb/krijg.., ik ben gewoon overtuigd dat ik het al heb.
Heel soms denk ik weleens dat de dood toch één voordeel heeft..; geen angst meer.
Dank je wel voor het lezen…
Ik hoop dat het vandaag goed gaat met jou.
Houd vol. Het leven is eigenlijk heel mooi en puur maar ja. Het is maar hoe je het ziet.
Waar en hoe te beginnen? Als kind kon ik eindeloos denken aan het leven en de dood. Waar komen we vandaan, waar gaan we heen? Ik was niet echt bang voor mezelf qua ziek worden maar voelde wel dat het leven doortikte. Als puber dacht ik dat ik onsterfelijk was. Heerlijk gevoel dat onbezorgde. Maar 8 jaar geleden begon de hypochondrie. M’n schoonvader overleed plotseling toen onze jongste zoon 5 weekjes oud was. Maar ook mijn omaatje (90 jaar, prachtig!) én een moedertje van de zwangerschapsgym gingen dood. Dat oude omaatjes overlijden is “zoals het hoort” en hoewel ik haar best mis begrijp ik goed dat dit bij het leven hoort. Maar mijn schoonvader én dat jonge moedertje… dat hakte erin. Alsof er een grote grijper uit de hemel zomaar willekeurig mensen uit het leven rukt.
Ik denk dat het drukke gezinsleven mijn angst om ziek te worden op de achtergrond drong. En cognitieve therapie hielp me op weg. Hoewel ik altijd alerter bleef dan anderen om me heen was het onder controle.
Ook toen mijn moeder de diagnose Parkinson kreeg bleef ik nog lang kalm.
Nu is mijn angst er alweer dik een jaar. Elke dag. Gedachtes over ziek en dood sluimeren langs en door me heen. Wat als ik ook Parkinson krijg. Of kanker. Of MS. Of ALS. Ondanks therapie, mediteren, wandelen en eindeloze gesprekken met mijn man (mijn held)..
Elke dag kijk ik in de spiegel en check ik mezelf op veranderingen. Elke dag voel ik wel een “pijntje” of prikje wat me op scherp zet. Elke dag check ik mijn ontlasting of de kleur van mijn plas. Als ik wandel ben ik heel alert op hoe ik loop. Bij ALLES denk ik aan iets ergs. Iets ongeneeslijk, dodelijks incl. lijdensweg, aftakeling, pijn en verdriet. En is het een keertje niet bij mezelf dan voel ik de angst voor m’n zonen, of mijn man. Gisteravond lag ik nog bij de jongste (9 jaar) in bed. Gezellig een verhaaltje voorlezen en nog even kletsen. Als hij in slaap valt kijk ik vertederend naar zijn snoet, aai ik over zijn bol en begin ik plots zachtjes te snikken. Ik ga hem toch wel zien opgroeien? Hij blijft toch wel gezond en gaat niet dood zolang ik leef? Hij klaagde een keer over pijn in z’n been. Ik nog even nietsvermoedend opzoeken op internet en stuitte (ergens onderaan) op leukemie. Volledig overstuur een vriendin gebeld.. Zij is verpleegkundige en kent mijn angst. Altijd fijn om haar even te spreken.
Googelen doe ik nu niet meer maar heb ik heel veel gedaan! Een hele bibliotheek ligt er opgeslagen in mijn brein zodat ik elk dingetje kan koppelen aan al die nare ziektes.
Het is niet eens dat ik bang ben dat ik het heb/krijg.., ik ben gewoon overtuigd dat ik het al heb.
Heel soms denk ik weleens dat de dood toch één voordeel heeft..; geen angst meer.
Dank je wel voor het lezen…
Ik hoop dat het vandaag goed gaat met jou.
Houd vol. Het leven is eigenlijk heel mooi en puur maar ja. Het is maar hoe je het ziet.
Susanne
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 13-06-2023
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hoi Susanne
Zoooo herkenbaar wat je allemaal schrijft.
Ik kijk ook elke dag mijn lichaam na.
Word wr zelf gek van.
Het rare is dat het de ene dag super gaat en de andere dag zie ik alle meest slechte scenario’s voor me.
Heb hier hulp voor gehad en dat heeft wel wat geholpen maar ik kom er denk ik nooit helemaal vanaf.
Ik wens he heel veel Succes
Zoooo herkenbaar wat je allemaal schrijft.
Ik kijk ook elke dag mijn lichaam na.
Word wr zelf gek van.
Het rare is dat het de ene dag super gaat en de andere dag zie ik alle meest slechte scenario’s voor me.
Heb hier hulp voor gehad en dat heeft wel wat geholpen maar ik kom er denk ik nooit helemaal vanaf.
Ik wens he heel veel Succes
Sandra
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik ben zo blij met deze site. Het helpt me om te weten dat ik niet de enige ben. Het is vermoeiend he?! Ik voel me je mee want jouw verhaal is het mijne! Sterkte!
Marieke
> 2 jaar geleden
Reageer:
Wat vervelend,mag ik vragen wat de symtomen waren?
margreet
24-05-2022
Reageer:
Hoi Susanne herkenbaar ik heb dat ook heel vermoeiend en word er depressief ben ook bij de dokters geweest en nu voor een bloedonderzoek vreselijk altijd dat bang zijn voor ziektes sterke ook
Lucy
13-06-2023
Wil je ook je hart luchten?
Zoek een therapeut
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:
- Aarschot
- Achterhoek
- Alkmaar
- Almelo
- Almere
- Amersfoort
- Amstelveen
- Amsterdam
- Amsterdam-Centrum
- Amsterdam-IJburg
- Amsterdam-Noord
- Amsterdam-Oost
- Amsterdam-West
- Amsterdam-Zuid
- Apeldoorn
- Arnhem
- Assen
- Assendelft
- Asten
- Baarn
- Barendrecht
- Barneveld
- Bergen op Zoom
- Berkel en Rodenrijs
- Best
- Bilthoven
- Bollenstreek
- Breda
- Brummen
- Brunssum
- Bussum
- Capelle aan den IJssel
- De Bilt
- Delft
- Den Bosch
- Den Haag
- Deurne
- Deventer
- Didam
- Dongen
- Dordrecht
- Dronten
- Driebergen
- Ede
- Eemnes
- Eersel
- Eindhoven
- Elst
- Emmen
- Enschede
- Ermelo
- Etten-Leur
- Geldermalsen
- Geleen
- Gennep
- Goirle
- Gooi
- Gorinchem
- Gouda
- Groningen
- Haaksbergen
- Haarlem
- Haarlemmermeer
- Hardenberg
- Harderwijk
- Heemskerk
- Heemstede
- Heerhugowaard
- Heerlen
- Heiloo
- Helmond
- Hengelo
- Hillegom
- Hilversum
- Hoeksche Waard
- Hoofddorp
- Hoogeveen
- Hoorn
- Houten
- Huizen
- IJsselstein
- Landgraaf
- Leeuwarden
- Lelystad
- Leiden
- Leusden
- Lisse
- Maarssen
- Maastricht
- Malden
- Meppel
- Middelburg
- Nieuwegein
- Nieuw-Vennep
- Nijmegen
- Nijverdal
- Noordwijk
- Noordwijkerhout
- Nootdorp
- Nunspeet
- Oegstgeest
- Oldenzaal
- Oosterhout
- Oss
- Oud-Beijerland
- Pelt
- Purmerend
- Putten
- Raalte
- Rheden
- Roermond
- Roosendaal
- Rosmalen
- Rotterdam
- Schagen
- Schiedam
- Schijndel
- Sint-Michielsgestel
- Sittard
- Someren
- Tiel
- Tilburg
- Twente
- Uithoorn
- Utrecht
- Valkenswaard
- Veenendaal
- Veghel
- Veldhoven
- Venlo
- Venray
- Vianen
- Voorburg
- Voorschoten
- Waddinxveen
- Wageningen
- Westland
- Wijchen
- Wijk bij Duurstede
- Waalwijk
- Zaandam
- Zaanstad
- Zeewolde
- Zeist
- Zevenaar
- Zoetermeer
- Zutphen
- Zwolle
Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>
Login
Angst en fobie
Menu
- ✓ 180+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie
Bij de meeste therapeuten op deze site kun je ook terecht voor online therapie.
In het profiel van de therapeut staat dit dan aangegeven.
Zoek een therapeut in
Anoniem | 26 apr 2024:
Hij stelt je op je gemak
Rob | Delft | 4 apr 2024:
Wim is een gedreven coach die zijn vak verstaat
Ronald | Haastrecht | 1 apr 2024:
Een topper in zijn werk nogmaals dank
Hij stelt je op je gemak
Rob | Delft | 4 apr 2024:
Wim is een gedreven coach die zijn vak verstaat
Ronald | Haastrecht | 1 apr 2024:
Een topper in zijn werk nogmaals dank
1 mei 2024:
Therapie Veghel
29 apr 2024:
Therapie Sommelsdijk - Goeree-Overflakkee
29 apr 2024:
Therapie Den Bosch
Therapie Veghel
29 apr 2024:
Therapie Sommelsdijk - Goeree-Overflakkee
29 apr 2024:
Therapie Den Bosch
© Angstfobietherapie.com - Therapie bij angst, fobie en paniek
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login |
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login |