Als ik er met iemand over wil spreken, blokkeer ik

Sinds twee jaar voel ik me heel alleen. Ik begon aan een nieuwe job, die zowel mentaal als fysiek heel erg zwaar was, maar waar ik vooral op automatische piloot moest werken en moest doorwerken. Migraine aanvallen, paniekaanvallen, prikkelbare darmen, misselijkheid, spierpijnen, chronische hyperventilatie, paniek, laag zelfbeeld, hypersensitiviteit, emotioneel, slapeloosheid … het gevoel alsof ik geen lucht meer krijg. Ik heb niet het gevoel dat ik leef. Ik leef, maar ik leef mijn leven niet, ik functioneer op automatisch piloot en het geeft mij het ongelukkigste gevoel dat ik ooit al gekend heb. Ondanks mijn warme familie, lieve vriend en fijne vrienden kan niks mij enthousiast maken. Ik geraak niet opgewonden om dingen te doen, ik krijg social anxiety (dit terwijl ik altijd the social butterfly was), ik heb geen zin om af te spreken met mensen en mijn libido is fel gezakt (ook door de lichamelijke klachten) die ik ervaar, ik sportte heel veel… nu helemaal niks meer…. The biggest struggle: I can’t talk about it…. Ik wil wel, maar vanaf ik met iemand wil spreken, blokkeer ik, word ik emotioneel en komt er geen woord meer uit. Zelfs bij mijn vriend niet. Ik kan alles neerschrijven, maar ik krijg de woorden niet gezegd en I don’t know what to do about it. De stap om naar een psycholoog te gaan is moeilijk, aangezien ik van mezelf weet dat ik er geen woord uit krijg en gewoon begin te huilen.