Het zijn seksuele gedachten maar ik voel daar dus niets seksueel bij

Hallo allen

Vroeger als kind heb ik lang gedacht dat ik homo was, dit omdat ik nooit interesses had in vriendinnetjes.
Na het overlijden van mijn broer ( gestorven bij treinongeval) kreeg ik vaak dwangedachten over mensen voor een trein smijten, of ander kwaad aan te doen. Deze zijn langzaam verdwenen maar zijn dus enkele jaren geleden weergekomen in de mottigste vorm.
2 jaar en 5 maanden geleden kreeg mijn zus en schoonbroer een baby , Aya genaamd. Wanneer ze het nieuws verteld was ik enorm geëmotioneerd, nieuw leven in de familie. Het eerste nieuwe leven in de familie was dan ook een speciaal moment. 12 jaar geleden overleed mijn broer ( mijn zus tweelingsbroer) in een verkeersongeval. De geboorte van Aya was dus enorm ingrijpend.
Achter enkele maanden ontwikkelde ik dwanggedachten naar mijn petekind toe die steeds seksueler werden. Dit is tot op heden nog zo maar heeft zich als een vlek verspreid naar andere minderjarigen. Het zijn seksuele gedachten maar ik voel daar dus niets seksueel bij, gelukkig Heb ook totaal geen drang om handelingen uit te voeren. Enkele maanden geleden had ik contact met een psychiater maar heb onze tweede afspraak geanulleerd en tot nu toe geen contact opgenomen. Ik vraag mij af wat ik moet doen want ik kom volledig onnozel van deze dwanggedachten.


dankuwel