Vanaf mijn jeugd kamp ik met hypochondrie

Het internet is de boosdoener daar moet je echt proberen vanaf te blijven. Het zijn irreële gedachten die nu je leven gaan beheersen probeer die om te zetten aar positieve gedachten en zorg dat je genoeg ontspanning krijg door te gaan wandelen, lezen of sporten.

Vooral stress is bij mij een boosdoener. Maar ach, zo kan ik ineens last van een spier hebben en als het maar lang genoeg duurt ga ik er vanalles bij bedenken wat ik heb. Internet is de meest slechte raadgever van ons, geloof mij. Overal kan wel een ernstige ziekte achter schuil gaan. De rest zien we niet alleen dat ene woordje is al genoeg. Ik ben nu 41 en heb het gekregen na een flinke burnout op mijn 19 e . daarvoor had ik het al waarschijnlijk alleen wist ik waarschijnlijk niet wat voor ziektes er allemaal speelden. Internet lekker links laten liggen . hoe meer je kijkt hoe meer je krijgt. Ach, ik lach er soms zelf om, en de andere keer kan ik wel janken. Blijf plezier hebben en probeer te relativeren. Is het echt waar wat je hebt en is dat een reeele gedacht, of neemt je ziekte in je hoofd het weer over van de realiteit. Sterkte, en geniet van het leven.

Heb een doel in je leven.. Ergens waar je je op kunt focussen.. Internet volledig verbannen voor zaken op te zoeken..
Zelf al hypochondrische vanaf mijn 16de.
Heb zelf al meerdere keren in een kust gelegen.. Heb al aids, kanker overwonnen.. Geen de ziekte een naam, geef mij de symptonen en ik heb het... Vreselijk.. Maar positieve mensen.. Een mooi doel helpen

Hoi , ik zit nou al momenteel een jaar met hypochondrie. Ben al door 2 psychologen geholpen maar er is geen verbetering te zien. Ook slik ik 30 mg antidepressiva.
Maar ook mijn gedachten gaan er dwars doorheen. Toen ik voor het eerst aanklopte bij de dokter. Zei ze , als er wat is moet je op thuisarts.nl kijken. En dat is echt het meest domme wat zei tegen mij gezegd heeft. Als ik voor iedereen mag spreken . Internet is de grootste boosdoener onder ons. Ik ben nu 19 en voel me al een jaar klote. Ik wens jou ook veel succes met de verdere behandelingen

Ik kamp al vanaf mijn 28 met hypockondrie.Ik kwam in NL en had last van heimwee.Toen ontdekte een knobbel in mijn borst Gelukkig was gewoon een cyste maar moest wel geopereerd worden om zeker te weten dat goedaardige was.Sinds dien is mijn leven altijd met angst.Je moet leren leven met deze aandoening een mij heeft enorm geholpen dat mijn huisarts begrijpen en open staan voor onderzoek als ik nodig vind.Helaas is geen wonder middel voor deze hersenen ziekte. Want dat is zeker wat het is.Een slechte functioneren van de kanaliseren van gedachten.Ik zou graag in mijn omgeving mensen willen ontmoeten die deze aandoening hebben.

Dag Mutsje,
Ik ben 46 jaar en ook al vanaf mijn jeugd angstklachten mbt hypochondrie.
Ik ben continue bang een hartinfarct te krijgen, voel natuurlijk ook de hele dag vage klachten tot extreme klachten. Ze e=hebben zelfs een kastje geinplanteerd om te kijken of er iets met mijn hart is maar is helemaal in orde.
Het blijft zoiets vreemds dat de ene mens dit enorm heeft en de ander denkt: waar kun je je druk om maken...
Ik begrijp je dus heel erg goed, wat bij mij helpt is meditatie en wandelen. Sterkte!
Yvonne

Ik herken dit heel erg, zou u bij verhaal 105 kunnen kijken of mijn verhaal ook herkenbaar voor u is

Beter niet op internet zoeken, je raakt daardoor alleen maar van streek.

Gr, Ludwig

Zo herkenbaar dit allemaal te lezen blij dat ik niet de enige ben en idd als je alles opzoek op internet compleet gek word je ervan de dokter zei je moet dat niet doen ja makkelijk gezegd sterkte ook allemaal

Dit is zo herkenbaar. Ik probeer echt positief te blijven denken. Maar mijn negatieve gedachtes nemen de overhand. Ik pieker 24 / 7. Heb nu weer een hele tijd last van duizeligheid , benauwdheid op de borst. Hartkloppingen .. en krijg er zelfs paniekaanvallen van. Ik werk nu 2,5 jaar in het ziekenhuis en eigenlijk ben ik altijd hypochondier geweest maar lijkt het nu erger te worden. Denk door alle ziektes die ik tegenkom. Ik betrek het gelijk op mezelf. Continu in gevecht met 2 stemmetjes in me hoofd. Het ene stemmetje zegt kom op je bent gezond... andere stemmetje ja maar wat als het wel zo is.. super vermoeiend !!!!!!
Ik heb ook van de 1 op andere dag een angst voor bloed gekregen. Met bloedprikken val ik flauw en het zien van bloed wordt ik ook al niet lekker van... hoe kom ik hier vanaf...