Sinds ik kinderen heb is het uit de hand gelopen

Hallo allemaal,

Ik weet sinds kort dat ik controle OCD heb. Als ik terugkijk op mijn leven, heb ik dit van kinds af aan. Maar sinds ik kinderen heb, is het uit de hand gelopen. Ik moet controle hebben over hun geluk, hun gezondheid, hun welzijn … onmogelijk natuurlijk. Zeker nu ze jong volwassen zijn.

Ik heb een aantal periodes gehad waarin in volledig gecracht ben, maar het werd altijd op mijn gevoeligheid gestoken, zonder meer. In België is er niet zo veel kennis van angsten en dwang.

De dwang speelt zich voor 99% af in mijn hoofd: ik ga constant op zoek naar geruststelling door aan de kinderen te vragen of alles ok is. Dat geeft even rust, tot ik weer begin te twijfelen: misschien is er toch iets en willen ze het niet zeggen om mij niet ongerust te maken.

Sinds 3 maanden is het probleem echt uit de hand gelopen door onder andere de oorlog. Ik schuim constant het nieuws af. Als ik een bericht zie dat mij enigszins geruststelt gaat het even beter maar tien minuten later moet ik terug gaan kijken of er iets veranderd is. Het slorpt mij echt helemaal op. Als ik dan een opinie lees van iemand die begint te doemdenken, sla ik helemaal in paniek. Ik krijg een huilbui, en kan gewoon niet naar de kinderen kijken… de angst dat ze ongelukkig, bang gaan zijn neemt het helemaal over en mijn hoofd neemt mij mee naar een heel donkere plaats.

Ik probeer het nieuwslezen al te beperken tot de niet-sensatie-kranten maar ik merk dat het echt niet goed gaat. Ik ben gestart met gedragstherapie (maar dat is maar om de 2 à 3 weken) en met verhoogde medicatie maar ik merk geen verschil.

Ik leef op automatische piloot momenteel en heb in niets zin. Sporten helpt normaal zo goed maar zelfs dat krijgt mijn hoofd niet stil. Het enige dat helpt is het nieuws bekijken maar ik zie vaker iets dat mij doet panikeren dan iets dat mij geruststelt.

Als ik niet kijk, word ik nog onrustiger.

Is dit allemaal herkenbaar voor sommigen onder jullie?

An