Ik lijd aan een liefdesverslaving

Ik lijd aan een liefdesverslaving.
Er is een man aan wie ik continu, 24 uur denk.
Ik krijg hem geen seconde uit mijn hoofd.
Het duurt 6 jaar en er was geen sprake van wederzijdse liefde.
Wel werd ik letterlijk ziek van verliefdheid. En nog steeds ondervind ik dagelijks de gevolgen van de fysieke kenmerken: Vooral heel erg misselijk als ik aan hem denk, steken in mijn lichaam toen ik hem zag, maar nu slaat de onrust toe. Ik weet dat als ik bij hem zou zijn, de onrust voorbij is en dat ik weer weet wie ik ben.
Ik volg nu ook een behandeling tegen liefdesverslaving, maar ik heb mede door mijn dwanghandelingen geen energie meer over om überhaupt iets te kunnen doen wat er van mij wordt verwacht.
Mijn dwanghandelingen zijn: Masturberen bij spanningen, maar ook door mijn hoge libido, wat mede wordt veroorzaakt door mijn liefdesverslaving en bij ieder dingetje wat ik heb aangeraakt mijn handen wassen en steeds denken: Toen heb ik dit aangeraakt en nu dat. Continu over alles nadenken.
Maar dan niet de discipline kunnen opbrengen om schoon te maken wat echt vies is op dat moment, dat stel ik uit, om daar vervolgens maanden later weer een punt van te kunnen maken, want dan moet alles wat daarmee in aanraking is gekomen schoongemaakt worden.
Mijn gedachtenpatroon is echt heel uitputtend.
Ook kan ik steeds moeilijker de dingen opbrengen die van mij verwacht, ik vertoon keer op keer uitstelgedrag, en daardoor voel ik mij nog waardelozer. Het leven voelt voor mij als een belemmering, om de kleinste dingen kan ik huilen en ik denk continu na over het verlies van mijn dierbaren en ik heb al vele jaren last van schuldgevoelens.
Sinds mijn 14e (Ik ben nu 24) heb ik perioden van intense hoogtepunten maar ook intense dieptepunten, dat gepaard gaat met suïcidale neigingen.
Op dit moment wil ik dolgraag leven, ik ben continu op zoek. Ik heb 5-htp gebruikt en Calmanax, ook weer weggegooid daarna omdat ik even in het heden leefde en dacht: ik kan dit op eigen houtje, maar wanneer zelfs iets wat ik op de grond heb laten vallen en weer moet oppakken, een uitputtingsslag is, ben ik zelfs niet in staat om dit programma tegen mijn liefdesverslaving te volgen. In het begin was ik wild enthousiast en daarna vervaagde het geluk weer eens weg, zoals het al heel lang gaat. Ik kan niet garant staan voor mijn eigen geluk.
Het liefst zou ik samensmelten, een identiteit vormen met de man waarop ik al vele jaren verliefd ben, hij heeft alles waar ik van droom. Hoe kan ik blijvende stabiliteit in mezelf terugvinden. Sinds mijn 13e heb ik een liefdesverslaving, daarvoor had ik anorexia/nervosa. Aangezien ik momenteel niet in staat ben om adviezen van anderen zelf op te volgen, zou ik nu liever willen vragen: welke middelen zou ik kunnen gebruiken om van mijn verschrikkelijke obsessie en dwanggedachten af te komen?