Elke dag is een gevecht

Ik heb voorlopig nog geen diagnose gekregen, heb met m'n therapeut al enkele "vakjes" overlopen (autisme, borderline, narcisme). We hebben die vakjes wat losgelaten maar recent begin ik te zien hoe ik last heb van dwanggedachten, eigenlijk zijn ze er al heel lang en ze houden me vaak gevangen. "Rusteloze ziel", "behaarde zenuw", "obsedeeke", "angststoornis", zijn dingen die ik in de jaren al gehoord heb. Ja, het maakt het leven soms erg zwaar, want je begint die gedachten te geloven, ze zijn hardnekkig en bijzonder negatief... ik heb enkele dingen gevonden die me op een authentieke manier rust geven: 3uur gitaar studeren per dag, pianostukken en liedjes schrijven en fietsen in de natuur. Belangrijk dat deze geen vluchtwegen zijn maar authentieke rustpunten. Naast veel therapie dus de silver lining ...

Hoi, wat rot dat je zoveel last ervan hebt!
Ik herken me erg in jouw verhaal.
Bij mij begon het ook met verkeerd ademen en paniekaanvallen om ziek te worden te stikken Etc. Toen ineens op een vakantie is het omgedraaid naar mensen om mee heen. Ineens bang om m’n dierbaren wat aan te doen. Verschrikkelijke gedachtes en juist daarom blijven ze hangen denk ik, omdat je we van schrikt. Mag ik vragen hoe dat ging bij jou met de opvoeding van je kind? Is die gedachte op gegeven moment weggeëbd?
Ik had het erg met mijn vriend bijv. Of mijn. Hond Werd er helemaal naar van. Sinds kort aan de ssri helpt wel rustig te blijven. Maar nog steeds word ik soms moe van m’n eigen hoofd. En stress is hierin écht de boosdoener plus vaak B12 tekort. Laat dat vooral ook goed checken. Staat een berichtje over hier.
Mij helpt veel wandelen, yoga mediteren en vooral creatief bezig zijn! dat soort dingen om soort rust te pakken elke keer heb jij dingen die je helpen? Veel sterkte en liefs