Ga stapje voor stapje vooruit

Ik heb al mijn hele leven last van sociale angst. Eigenlijk al van kinds af aan. Mijn moeder heeft mijn sterke verlegenheid altijd afgekeurd waardoor ik de overtuiging kreeg dat verlegenheid een zeer slechte eigenschap was. Op de middelbare school werd ik gepest en voortdurend buitengesloten. Ik werd door mijn klasgenoten eigenlijk voortdurend behandeld alsof ik een minderwaardig persoon was. Als mijn klasgenoten zagen dat ik in paniek raakte begonnen ze me uit te lachen. Hierdoor ben ik een sterke sociale angst gaan ontwikkelen. Ik ben nog altijd bang om opnieuw in zo'n vernederende situatie te komen. Door het pesten ben ik bang geworden voor leeftijdsgenoten. Meermaals therapie gevolgd en ik ga stapje voor stapje vooruit, maar ik ben er nog niet!