Ik heb last van sociale angst in groepen

Ik heb dit ook en bij mij is het gekomen doordat mensen in mijn gezin vroeger niet positief waren in hun opmerkingen.
Nu ik in beeld heb dat ik wat dat betreft niet veilig ben opgegroeid begrijp ik mijn angst voor groepen mensen nu ook beter. Dat helpt.
Bij ADF stichting praat ik hierover met lotgenoten.

Beste Joop,
Ik heb dit ook gehad en extreem ook. Van zweten, rode worden en trillen. Ik heb elke keer een beetje bij beetje de angst overwonnen. Hoe ik dat heb gedaan? Allereerst gelet op mijn ademhaling. Ik ging eerst rustig ademhalen en mijn lichaam laten ontspannen en tijdens het vergaderen keek ik naar een bepaalde punt wat mij een veilig gevoel gaf. Tegenwoordig durf ik in een grote groep te spreken en vragen.

Hey Joop,

Ik heb zelf precies hetzelfde probleem. Ik kon voorheen in groepen totaal niet functioneren en eigenlijk werd het steeds erger. Inmiddels kan ik weer zonder problemen afspreken met mijn vrienden maar op werk gebied heb ik mezelf nog niet onder controle. Ik zou graag met je in contact komen om verhalen te delen als je dit ook wilt

Groetjes van Romy

100% herkenbaar. Ik ben er achter gekomen na jaren therapie dat ik zo nerveus ben omdat ik erg snel de (onbewuste) angsten van anderen oppik (bvb hun woede, ergernis, frustraties), waardoor ik zelf super angstig wordt. Tegenwoordig gaat het beter en kan ik de angst beter bij de ander laten en ben daardoor veel meer op mijn gemak met mezelf in groepen.

Hoi, ik heb dit ook. Ik heb het bij onbekende en bekende. Ik raak al in paniek bij de gedachte dat ik iets moet gaan vertellen, zelfs een 'gezellig praatje' met mijn schoonouders geeft al rode vlekken, droge mond, trillen.. ik schaam me kapot en weet totaal niet hoe ik er mee om moet gaan !! Ik zou graag in therapie willen maar ik lees allemaal verhalen dat je het toch zelf moet doen.. maar hoe dan ?

Ik heb hier op het moment echt heel erg last van. Niet van het zweten, maar blozen. Zowel privé als op mijn werk. Heel vervelend. Flinke bloosangst dus en ook angst voor de angst. Ik heb het ook bij mijn schoonouders gehad. Heel herkenbaar. Tijdens grote belangrijke vergaderingen op mijn werk ging ik trillen en blozen. Maar tijdens vergaderingen die ik had toen ik nog werkte in de kinderopvang had ik er geen last van. Hoe dan?! Ik zou graag in contact komen met lotgenoten. Op deze manier kunnen de klachten denk ik al een stuk afnemen voor beide partijen omdat je het gevoel krijgt dat je niet de enige bent met dit probleem.

Ten eerste kippevel om te lezen dat je niet alleen , gek of elders bent maar lotgenoten ontdek

Ik heb exact hetzelfde probleem al meer dan 10 jaar , ook angst blozen zweten hartkloppingen voornamelijk in ov supermarkten en werk

Dit hindert veel stappen in het leven contineu het bloosen wat nu angst is geworden voor buiten zijn en bang wat mensen van je denken . Waardoor je situaties creeerd waarvoor je je nog meer schaamt. Ik ben sinds kort in therapie en dit ook is moeilijk want had dit als kind nooit maar ook ik heb geleden aan veel traumatise gebeurtenissen.

Nu al bevestiging dat het deels daar aan kan liggen en deel ook het verhaal van veel vernederd te zijn waardoor ik heel o zeker ben in groepen.

Mijn manier voor vermindering was dacht ik juist naar buiten gaan en de menigte opzoeken al ben ik erna helemaal niets meer waard.. maar probeer ook adem oefeningen maar merk dat dat per situatie zo plotseling soms ook moeilijk is

Wie heeft meer tips ik ben er nog lang niet en gun iedereen een angst vrij bestaan

Je bent zeker niet alleen

Je zou eens kunnen proberen als ze dat wilt ergens koffie drinken en dan oo een tijdstip dat er weinig mensen er zitten, en dan zover mogelijk van andere mensen gaan zitten
dan iets lekkers bij de koffie,, /thee nemen
vooral iets erbij nemen wat je vriendin erg lekker vind en hooen dat ze gaat verhaal gaat vertellen vertel ze niks erover dan hebben jkie hopenlijk het samen even gezelig, zodat ze misschien even uit haar angst komt of wat minder is en geef ze onder de koffie een cadeautje, wat zij leuk vind of waar haar intresse ligt hoeft maar iets kleins te zijn hoor zodat je vriendin,merkt dat je om haar geeft, je geeft haar een bossje bloemen, misschien denkt ze( als dat haar lukt om nog zo te denken) iemand denkt aan mij en ik kan mijn verhaal kwijt of ze dat wilt weet ik natuurlijk niet mee te gaan ergens wat te drinken

En ik weet natuurlijk niet waar ze woont of aan het water ergens wat drinken dat ze even helemaal weg is of een picknick organiseren samen op het strand of in het bos wel zoveel mogelijk als lukt niet te dicht bij andere mensen gaan zitten messchien dat ze dan haar verhaal wel een beetje kwijt wilt dwing ze niet om erocer te praten even weg vind ze messchien ook al leuk,


of huur een klein bootje, neem dan wat lekkers mee weet niet of je vriendin in een bootje durf te stappen, wind en water geeft vaak wat meer afleiding hoop ik teminste voor je vriendin, dan heb je haast geen mensen dicht bij haar dan alleen jou, op het water geeft misschien een klein beetje meer afleiding voor haar en wilt ze misschien iets erover vertellen niet dwingen om te praten, beetje gezelligheid voor je vriendin vind ze misschien ook al heel erg fijn

sterkte ermee!!

Vandaag een afscheid van een collega, sta je met een aantal collega's in een rondje, verschrikkelijk! Ik weet mijzelf geen houding te geven, erg gespannen en hoe meer ik wil dat het stopt hoe erger het wordt. Durf ook niemand aan te kijken, Heel vreemd, want ik ben altijd sociaal in omgang. Ik heb deze klachten al jaren en het is echt om gek van te worden, maar ik laat het toe, ben er daarna boos over en ga weer verder. Graag kom ik in contact met lotgenoten die soortgelijke klachten hebben.

Het is ongekend dat na alle jaren leven in angst het moment er is dat ik 10 x mijn verhaal lees,
Ten eerste liefde voor de mensen hier want weet als geen ander hoe leven met angst is..
Dit platform is alweer een stap omhoog en jullie verhalen geven me kracht door te gaan.

Ik ben een creatieve artiest en mensen mens die sinds klein af aan mensen help en snel naïef ben in andermans belangen..
Ik heb voor groepen gestaan en was altijd erg aanwezig. Totdat ik angst kreeg waaronder hartkloppingen blozen vlekken in de nek en vooral angst alsof ik iets heel ergs heb gedaan ofzo terwijl ik goed leef en goed ben voor andere mensen. Wie ik ook tegenkom jong oud lief of niet ik krijg meteen een hittegolf schrok door me lijf alsof me lichaam me waarschuwt voor gevaar maar dit is bij iedereen behalve me partner.

door deze angst kan ik weinig meer en isoleer mezelf om maar geen angst of paniek te voelen en dit als ik elke maand 6 uur in de trein moet zitten en het sloopt me..
Ik voel me erg onzeker en anders dan iedereen alsof ik minder ben. Ik heb veel traumatische ervaringen zoals geweld en misbruik meegemaakt en ook altijd vernederd als klein kind. Toen ook me moeder overleed en me stiefvader zelfmoord pleegde is alles veranderd

Ik kan niet eens met 3 personen praten of ik kon weer in de paniek fase waardoor ik denk dat mensen me zien en weten wat me is overkomen en dit geeft me heel veel schaamte

Psycholoog zegt anders ademen en de denkwijze omzetten maar doe dit steeds maar tevergeefs en doe dit in combinatie met meditatie maar ben ook hsp en krijg diverse dingen door op spiritueel gebied wat me ook moe maakt zo voel ik ineens een hele energie stroom over me heen gaan en zie onbekende of bekende personen als een image in me hoofd naast dat ik weet dat ik spiritueel ben gaf dit me nooit veeel angst maar meer angst voor het onbekende maar dit werd gewenning de symptomen die ik beschreef zijn nu dagelijks door en door..eerlijk gezegt heb ik de gehele dag angst om weer vernederd te worden en dit komt met vreemde gedachtes omdat ik probeer mezelf te helpen want ik hoef niet bang te zijn en word nu liefdevol ontvangen door naasten maar toch wil me lijf toegeven aan negatieve angst, ik heb sinds kort pillen maar die moeten het werk nog doen maar wil er voor me gezin zijn zoals het hoort maar elke stap is een te grote stap.
Ik daag mezelf continu uit met diverse sociale banen die me ook lukken als ik 1 op 1 bel of praat met mensen dan voel ik me in me kracht en zeker. Zelfs met video vergaderingen krijg ik complete paniek waardoor ik een blackout ervaar en rood zwetend naar mezelf zit te kijken.. ik lees veel ervaringen maar wie kan me de eerste stap vertellen of welke richting ik op moet want ik ben bang dat ik zo niet oud word met alle stress. Ook voel ik me heel erg onzeker bij kinderen en is hun energie vaak te zwaar voor mij.. dit alles had ik vroeger niet en hielp ik juist mensen met problemen.
Ik hoop dat iemand wat verlichting kan geven en gun iedereen hier een leven zonder angst .