Ik weet niet wat te doen, het is al bijna 2 jaar bezig... Het werd wel minder intens maar is nog steeds daar... Elk lichamelijk ding merk ik ook op en geeft meer onrust.
Beetje radeloos...
Hai, toevallig lees ik dit. Komt mij heel bekend voor. Dit kan komen door jouw darmen. Google op Lekkende darm of door bacteriële overgroei in de darm. Darmen en brein zijn met elkaar verbonden.
hee, ik ben Nina (19) en heb zelf nu ook al maanden last van angst en paniek. Ik weet ook niet meer wat ik ermee aan moet, daarom zoek ik ook mensen om er mee over te praten die een beetje in hetzelfde schuitje zitten! Misschien dat we een beetje steun kunnen vinden bij elkaar. Laat maar weten of je mijn insta/nummer/mail wilt :)
Hey, ik wil je nr wel om met elkaar te praten. Mss vinden we zo steun bij elkaar...
Hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer last je vaak zal hebben. Dat is voor mij tenminste wel zo. Ik herken overigens al je klachten.
Hoe zit het met je lichaamsbeweging?
Dom wandelen doet voor mij echt wonderen. Een goede nachtrust doet ook veel. Ik ga zelf voor mijn gevoel nu flink vooruit. Veel minder aanvallen en ook minder heftig.
Als je nog iemand zoekt om erover te praten, bied ik me aan. Ben 29 en heb al minimaal 15 jaar lang ervaring ermee helaas
Beste, ik zoek ook een praatgroep om hierover te praten. Wat mij vooral angstig maakt is mijn hart. Ik heb af en toe een harde hartklop en heb een wazig gevoel over mezelf. Volgens de cardioloog is dit niet erg maar het maakt mij elke keer zo bang.
Hoi,
Ik ben 21 en heb nu al 2 jaar last van paniekaanvallen en angststoornis en hypochondrie. Kreeg de eerste paniekaanval met carnaval. Paar maanden naar de psycholoog geweest, maar merk dat ik weer terug aan het vallen ben. Ben opzoek naar een praatgroep, mensen van mijn leeftijd die de zelfde klachten hebben! Als ik dit allemaal lees herken ik mezelf zo goed.
"""Nu heb ik al een tijd geen last meer van die heftige paniekaanvallen, wel heb ik nu continue pijnlijke steken en druk op mijn borst, iedere dag loop ik met pijn. ook heb ik nog af en toe hartkloppingen."""
Wat ik frequent heb is dat de spieren zo strak staan dat bindweefsel begint te ontsteken. Voorak mijn borstspieren wat diep inademen bemoeulihkt.
Fysiotherapeut kan hier zeker bij helpen.
hey ik ben 22 en heb al 12 jaar last van paniekaanvallen ik zoek ook een praatgroep. misschien kunnen we elkaar inderdaad helpen. insta
emma.m669
groetjes
Ik ervaar ook dergelijke klachten.
Ik proveer er aan te ontsnappen maar dat lukt niet en ook de hulpverlening heeft beperkt effect
Hey Bianca,
Ik herken me ook in jouw angsten en ik ben ervan overtuigd dat er nog heel veel mensen met deze problemen rondlopen..
Anderzijds gaat ook niet iedereen er openlijk voor uitkomen..
Veel sterkte toegewenst
Ik denk dat er voor deze situatie alleen nog maar medicatie helpt tegen angst .
Iets waar ik zelf ook heel bang voor ben : een antidepressiva tegen angst …; maakt je aanvankelijk nòg angstiger .. onrustig(er) en heeft een hele lijst nare bijwerkingen. Maar psychiaters werken volgens de DSM richtlijnen … en dan kom je hier hij uit …..heel vervelend want het is héél moeilijk afbouwen daarvan …….
Beste Bianca,
Wat naar voor je! Ik herken je in je klachten. Ik ben 20 heb zelf sinds een jaar paniek en angstklachten, gecombineerd met hyperventilatie. Ik had vooral last van duizeligheid tijdens het lopen en de angst (en ook echt het gevoel) om flauw te vallen of om te vallen. Ik controleerde steeds mijn hartslag in mijn nek, die was steeds hoog omdat ik mij druk maakte (later leerde ik dat je niet flauw kan vallen van hoge hartslag, dat gebeurt alleen bij een te lage hartslag). Ik ben met de fysio gaan werken aan hyperventilatie, wat mij heel erg heeft geholpen. Verder doe ik veel yin yoga.
Ik hoop dat je kan vinden wat voor jou helpt! Misschien heb je dit vader gehoord maar je bent niet de enige die hier last van heeft :)
Ik wens je het beste!
Hartelijke groet,
Eleni
Nieuwe verhalen staan eerst onderaan de lijst. Zodra ze gecheckt zijn komen ze bovenaan de lijst te staan.
Hoi
Het kan natuurlijk altijd door stress komen..soms komen deze klachten tot uiting als je wat rust ervaart. Lees dat je vrg maand je baan hebt opgezegd. Dus meer tijd en ruimte lichamelijk en geestelijk
Stress moet uit je lijf.. misschien werkt dat zo bij jou.. Gr verver
En komt vaak ook voort uit alles willen controleren alles perfect willen doen, dat gaat gelukkig al stuk beter door meer los te laten, alleen let ik nog veel op me lichaam en is zo vermoeidheid ook.
Goedeavond, ik ervaar met veel dingen het zelfde, ik ben sinds klein altijd angstig en de afgelopen jaren is mijn angst met de meeste dingen in me leven de baas geworden. Vorig jaar ben ik begonnen met meditatie en dat helpt mij goed op vele momenten. Tijdens me meditatie focus ik op me adem, en laat ik alle gedachtes gaan terwijl ik langzaam in en uit adem. Dit is echt een aanrader, de meeste dagen mediteer ik als ik opsta 30 min en wanneer ik ga slapen 30 min. In het begin is het moeilijk om het zo lang voltehouden maar als je elke dag oefend kom je steeds verder. Je komt achter dingen die je normaal niet zou kunnen ontcijferen en dat is het mooie. Verder raad ik u ook aan om als u een angstaanval heeft gewoon even een momentje rustig in en uit te ademen. Ons gedachtes zitten veel in verband met onze manier van ademen, als je je hart rustiger laat lopen doormiddel van rustig ademen worden je gedachtes ook minder heftig. Is wetenschappelijk bewezen. Ik hoop dat dit u gerusteld en dat u het eventueel kan gaan proberen. De groeten van Marley
Ik zou zeker kijken naar een lichaamsgerichte therapie. Er is steeds meer bewezen dat ‘trauma’ (dit kan iets kleins zijn) zich opslaat in je lijf. Ook stress ontladen kan je hiermee.
Hoi, als het op angststoornissen aankomt. Ik heb circa 30j met een gzleefd zonder te weten wat het is.
Ook ik dacht een hersentumor te hebben of gek te worden toen 2 jaar geleden mijn lichaam allerhande rare dingen begon tee doen. Ongecontroleerd zweten, rillen, evenwichtstoornissen, misselijkheid, braken, uitgeput, etc
Je geeft aan dat je symptomen erger geworsen zijn. Dan lijkt mij een consultatie bij de psycholoog aangewezen. Je kan ook met je symptomen naar een internist. Die checken op mogelijks lichamelijke oorzaken, zoals bvb een tumor.
Hooe it helps
R
Ik ben mijn man aan een hersentumor verloren…. Dit waren zeker niet de symptomen die ik bij hem zag! Ik ga nu wel door het leven met angststoornissen, door wat ik mee maakte. Mijn slechtste moment is wakker worden… tussen 7/8u. Opgejaagd, angstig, zweten, diaree… al 2 jaar lang. Ik probeer het te plaatsen en vooral actief te blijven. Stil zitten en piekeren maakt het erger!!! Ademen, aanvaarden dat het leven niet zo lief geweest is en blijven hopen dat het weer beter wordt!! Ik weiger medicatie!! Die verlamd de ziel, heelt ze niet. Alles komt goed, is nu mijn mantra!!!
Hoi Sam,
Je geeft aan al een paar keer door de cyclus te zijn gegaan. Je weet dus dat het overgaat. I kan je meegeven dat het altijd overgaat.
Negeren kan je het niet doen. Mijn inziens schreeuwt je lichaam net om het niet te negeren.
Dus luister, voel, lijd. Het gaat voorbij.
Het is een beetje berusten in je huidige lijden. Ok, dit zuigt, dit is afzien, maar jegaat er niet aan dood en het gaat voorbij.
Heb ik al gezegd dat het voorbij gaat?
Mijn hele leven weet ik al dat er iets niet iet klopt aan mijn lichaam. Als kind al angstig, en depressief, maar ook veel buikpijn en darmproblemen.
Nu is het onlangs geëscaleerd, door veel stress, eigen onderneming, en het overlijden van mijn vrouw ben ik ingestort,. Ik ben vervolgens bij een orthomoleculair arts terecht gekomen, en na een darmonderzoek bleek ik een verstoorde darmflora te hebben, met een overgroei van een schadelijke bacterie. Nu klinkt het misschien een beetje vergezocht maar mijn moeder is in de hongerwinter geboren ze heeft het maar net overleefd omdat mijn opa en oma een bevriende arts hadden die nog wat melkboer had mijn moeder is heel jong gestorven en werd ook heel snel oud ze werd heel jong grijs haar tanden file uit en stierf op haar 65e aan alzheimer Ze deed ook mee aan een bevolkingsonderzoek voor Kinderen die geboren waren in de hongerwinter en de onderzoekers suggereerde wel dat de Alzheimer en gevolg kon zijn van die hongerwinter. Nu heb ik veel nagedacht en ook gesproken met experts Maar waarschijnlijk ben ik toch echt een tweede generatie oorlogsslachtoffers Ik heb de slechte en verstoorde darmflora van mijn moeder meegekregen Met alle gevolgen vandien. Ik slik nu ook probiotica maar daarmee ben ik nog niet geholpen Ik zou eigenlijk een poeptransplantatie moeten hebben Waarbij ik de gezonde darmflora van een donor ingebracht krijg echter in Nederland doen ze dat niet alleen als je acute leukemie hebt. Ik heb ook last van hartfalen en dat zou ook met de poeptransplantatie verholpen dan wel verminderd kunnen worden. Het probleem is dat een verstoorde darmflora en Met alle gevolgen die erbij horen nog niet in de reguliere geneeskunde geaccepteerd is Daarom wordt je vaak voor gek verklaard mijn klachten worden ook niet begrepen daarmee heb ik problemen in mijn werkomgeving bij familie en in relaties. Om even terug te komen op Oxazepam natuurlijk is het geen goed middel Het is niet gezond maar af en toe wel een uitkomst als ik een angstaanval voel aankomen en ik neem 10 milligram Oxazepam dan helpt dat echt ik moet zeggen net zoals de vorige schrijver ook aangaf dat probiotica bij mij ook heel goed heeft geholpen Het heeft mijn angsten enorm doen afnemen iedereen die dit leest en ook vage klachten heeft Laat alsjeblieft bij een orthomoleculair arts je darmen onderzoeken daar ligt in de meeste gevallen de oorzaak van jou angstklachten doe er iets mee! Ik wens iedereen heel veel bewustwording wijsheid geluk en minder angst toe met vriendelijke groet Jeroen
Hoi Jeroen,
Ik geloof zeker in wat je schrijft. Is inmiddels twee jaar verder hoe gaat het nu met je?
Je zou kunnen overwegen om medicatie te slikken voor je angststoornis. Mij heeft dit enorm geholpen. Ook doet stress een hoop met je. Als je dit weg krijgt dan kan je weer gaan leven. Uiteraard met goede therapie. Ik zit ook weer in dezelfde gedachte door langdurige stress, maar weet dat ik eruit kom, jij dus ook!
Je zou ook kunnen onderzoeken met hulp wat de dood zo’n angst aanjaagt. Onderzoek eens of de dood wel echt dood is. Ik heb het geloof dat er meer is dan wij weten. Kijk eens om je heen en hoe alles zo perfect op elkaar is afgestemd. De bijbel is nooit ontkracht. Mensen hebben bijna dood ervaringen en zijn daarna niet meer bang. In het westen hebben wij zo’n angst op het woord dood gelegd. In andere culturen zien ze het alleen maar als een mooie overgang van het ene naar het ander. Je leeft nu, je hebt de dood niet in de hand. Maar als er niks is dan merk je dat ook niet meer. Leef!!!!
Misschien ook eens probiotica tegen de angst proberen , met liefst meerdere stammen ( bijv . “ Orthoflor” van merk Orthica
: darmen en brein werken nauw samen . Velen hebben er al baat bij gehad !
Ik heb zo met je te doen.
Ik ben ook heel bang. Ik het 24/ 7 liedjes in mijn hoofd net of er een cd op staat.
Denk ook veel aan de dood omdat dit ook geen leven is. Altijd die angst. Maar ik moet door voor man en kinderen. Ik wens jou heel veel sterkte
Hallo. Hoe gaat het nu met jou? Net je verhaal gelezen en zeker herkenbaar. Hopelijk gaat het nu goed met jou. Groetjes Jessica
Hey hier ook herkenbaar ik probeer er ook dagelijks tegen te vechten zodanig dat mijn man en zoon niets tekort komen. Bij mij is het meer dat ik met mezelf geen blijf weet en niet meer weet hoe ik tot rust moet komen. Ik doe alle dingen nog zoals voordien maar beleef ze anders. Voel me de hele dag opgejaagd en nerveus. Ik neem ook medicatie en deze zijn een ondersteuning. Grts
Wat heftig voor jullie. Misschien eens hypnose proberen?
Ik bid voor jullie dat je mag gaan genieten van het leven. Het is zo mooi om nu al afscheid te nemen.
HOi, hoe is het nu met jou? na het gaan naar de psycholoog?
Hoi,Ik hoop dat het beter met je gaat. Ik ben een vrouw van 20 jaar oud en heb zelf ook last van een sociale fobie. Ik zit momenteel in therapie om hieraan te werken. Ik begrijp precies hoe je je voelt: het constante gevoel dat mensen op je letten, het gevoel alsof je bijna flauwvalt en je hartslag die omhoog gaat. Ik ben vooral bang voor wat anderen van mij denken en vind het eng om te denken dat ik alles verkeerd doe en dat ik opval.
Ik heb zoveel last gehad van mijn sociale fobie dat ik op 17-jarige leeftijd moest stoppen met mijn opleiding omdat ik niet meer naar school en stage durfde te gaan. Gelukkig zit ik nu al ongeveer 5 maanden in therapie en voel ik me iets beter.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik mijn angst de baas moet zijn, en ik vond dat in het begin maar een stomme opmerking. Ik dacht bij mezelf: 'Joh, als ik dat kon, zat ik hier niet'. Maar uiteindelijk besloot ik mezelf te dwingen om dingen te doen die ik super eng vond, zoals boodschappen doen of naar de stad gaan en nieuwe mensen ontmoeten. Ik vond het echt doodeng en had misschien wel 10 paniekaanvallen die dag, maar ondanks de paniekaanvallen en de stress was ik wel trots op mezelf toen ik weer thuis was.
Door mezelf te dwingen naar buiten te gaan en onder de mensen te komen, nam de angst af en werd de stap om het de volgende keer weer te doen kleiner. Ik vind het nog steeds wel eng, en ik heb nog last van paniekaanvallen, maar het zijn er minder en daar ben ik al blij mee (: Sommige dagen lukt het me om dingen te doen, en sommige dagen niet, en dat neem ik mezelf ook niet kwalijk, want het is echt vervelend om een angststoornis te hebben.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat hoe meer dingen je doet die je eng vindt, hoe minder eng ze uiteindelijk worden. Totdat je op een dag totaal geen angst meer voelt en niet meer piekerend je bed in gaat.
Ik hoop dat je iets aan mijn ervaring hebt en ik wens je veel sterkte toe. Blijf eraan werken en wees trots op jezelf voor elke stap die je zet.
Ja hoor dit kan zeker... Dit noemen ze chronische hyperventilatie...
Kan zeer zeker heb ik namelijk ook t vreemde is dat ik t dan niet snap en dat geeft mij weer angst iedere keer als t mij nu overkomt denk ik oke het gaat weer weg helpt in veel gevallen best goed
Hi Nicol,
Dat kan zeker. Vaak heeft het dan niet te maken met hoe snel je ademt, maar hoe je ademt. Het is belangrijk om laag (vanuit je buik) te ademen. Je kan dit oefenen dmv filmpjes bijvoorbeeld. Hopelijk is het inmiddels allemaal wat beter
Graag wil ik mijn verhaal delen met jullie.
Al mijn hele leven lang heb ik last van een vreemde stemming, vage klachten en het gevoel dat er iets niet klopte met mij. Ik ben er een jaar of 10 geleden achtergekomen dat het ivm staat met angsten, Dit via een psychiater.
Ik kreeg de diagnose angststoornis nao. Dat betekend, angststoornis niet anders omschreven. Er zijn vele soorten angst en ik he van alles een beetje zeg maar. Ik heb toen der tijd medicijnen gekregen waaronder verschillende antidepressiva,s . Dit werkte wel min of meer maar was altijd moe en net zon, zombi.
Na een zware operatie aan mn rug en veel pijn kreeg ik een flinke paniek aanval. Daardoor depressief geworden en allerlij angsten ontwikkeld. zeer veel malende gedachten in mijn hoofd zoals: Wie ben ik, wat ben ik, hoe ist het leven ontstaan, waarom leven wij, hoe kan het dat wij kunnen zien en praten en horen. en nog veel meer gedachten waarvan ik bang werd.
Het zijn geen rare gedachten maar ik werd er angstig van. Als een mens goed in zijn vel zit kan je normaal over deze dingen nadenken zonder bang te worden. Ik kreeg hierdoor depersonalisatie en derealisatie.. dat vond ik nog het engst van allemaal. ik was ban dat dit nooit meer over zou gaan en ik gek ging worden.
Ik heb hiervoor een zeer lichte dosis antipsychotica gekregen en dit hielp enorm. Maar zwete me kapot en had hier na een paar jaar een goed gevoel meer bij. Het is ongezond en je haalt er de kwaal niet mee weg. Je word gewoon suf en daardoor minder last van je angsten.
Ik heb dit op eige houtje gestaakt want ik wilde niet langer afhankelijk zijn. Ik ben nogal een lezer en geintreseerd in de psychologie en ik dacht ik ben toch niet gek zeker. Ik wil dit zelf overwinnen! Dit is ooit begonnen en dit moet ook kunnen stoppen !! Na het stoppen met de medicijnen nog veel last gehad tot vorige maand.
Toen veranderde er iets, ik had wat last van mijn darmen, vaak naar de wc en geen goede stoelgang. Ik weet dat bij mij vroeger ooit het prikkelbaar darm syndroom is geconstateerd. Ineens dacht ik ,weet je wat zouden mijn klachten toch niet uit mijn darmen komen? Naja dat zou wel bizar zijn toch?
Jaren angsten en psychische klachten dat zit toch tussen je oren. Maar toch op een of andere manier wou ik nader onderzoek doen. Ik dacht ik ga eens probiotica slikken. Toen ik dit dacht ging ik googlen en ik geloofde het haast niet maar toen ik in typte probiotica bij angst kwam er vanalles tevoorschijn. Het bleek dus dat er onderzoek is gedaan naar probiotica en angsten / depressie .
Je darmen schijnen je 2e hersenen te zijn, als die niet goed werken dan werkt de bovenkamer dus ook niet! Wow! Ik dacht dit is bizar. Er word zelfs gesugereerd dat heel veel angsten en psychische klachten terug te wijten zijn op een verstoorde darmflora.
Nu ben ik toevallig samen met vriendin vorig jaar een klein ondernemingje gestart met gezondheids en verzorgings producten. Ik de kelder in en we hadden toevallig nog een doosje probiotica liggen.
Ik dacht nu ga ik het proberen ook. En ja je raad het al! Na 2 weken voelde ik me anders. Ik was mezelf weer, dp en dr waren compleet weg. En geloof me ik weet wat het is om hele dagen ziek te zijn.
Dit klinkt mischien te moooi maar ik ben er zeker van. Mij heeft het zo enorm geholpen. Ik ben weer ik en ik leef weer! Ik voel me super. Ik slaap beter ,mijn ogen staan weer fel en niet doef, ik kan weer tegen een drankje t weekend zonder 4 dagen daarna ziek te zijn. Ik kan iedereen het aanraden, baat het niet dan schaadt het niet.
En zeer veel mensen ( wel ) meer dan 60% heeft een verstoorde darmflora ook al merk je het niet.
Dit soms met zeer grote gevolgen.
Dit was mijn verhaal in het kort.
Hoi Chris ,
Mag ik vragen welke probiotica jij hebt gebruikt ?
Gr
Ik heb je verhaal gelezen en ik herken hier heel veel van. Ik ben bang van mijn eigen denken. Ook ik ben me heel erg bewust van mezelf. De hele dag. De vragen van wie ben ik etc heb ik ook. S'morgens word ik wakker en word me bewust van mezelf en de paniek slaat toe. Voor mij is het een verademing om te lezen dat iemand anders dit ook heeft gehad. Ik ben onder behandeling van een psycholoog.
Hoi, welke probiotica gebruik je?
Gr Nicole
Beste Chris, zou je kunnen aangeven welke probiotica jou heeft geholpen. Bvd, Jason
Welke probiotica raad je me aan bij depressie? Alvast bedankt
Beste Chris,
Naar aanleiding van jouw verhaal ga ik dit zeker proberen. Ik heb ook al sinds mijn 20e angststoornissen en heb al veel geprobeerd. Ik kan niet zien wanneer dit bericht is gepost en ben erg benieuwd naar je ervaringen op langere termijn. Ik deel in ieder geval je mening dat je darmen je 2e hersenen zijn en dat er een sterk verband is met een angststoornis.
Ik wacht even af of je reageert. Groeten John
Beste Chris,
ik ben zeker ook geinteresseerd tegen probiotica tegen angsten en gebrekkig zelfvertrouwen.
Heb jij misschien een goede tip ?
Hoi Chris ,
Wil je mij svp vertellen welke probiotica jij neemt ?
Gr. Anja
Wat mijn heeft geholpen is hypnotherapie.
Zelf heb ik 2 sessies gedaan en ben nu van mijn meeste angsten af. Ik denk dat ik nog 1 sessie ga doen.
Voordat ik daar geweest was geloofde ik er echt helemaal niks van. en toch heeft het mijn geholpen. Ik hoop dat hypnotherapie voor jou ook kan werken :)
groetjes Miranda
Beste,
welke probiotica gebruik je??
Mvg,
Mx
Hoi Chris, ik zou graag met je in contact komen.
Mvg
Wat goed dat de probiotica je goed helpt...Welke soort en merk slik jij? Ik gebruik ze ook vanwege pds, Maar het helpt me niet. Misschien niet de goede?
Vr gr Ellen
Bete Chris
Welke probiotica heb je gebruikt dan ?
Hallo,
ik heb al angsten van toen ik kind was. Durfde bijvoorbeeld al niet op een schommel zitten. Of in een zwembad springen. Verder heb ik veel darmklachten en een lactose intolerantie.
Welke probiotica kan ik gebruiken?
Mvg,
Mx
Jammer dat je niet reageert, chris! op alle vragen!
20 juni 2019.
Redactie, is het mogelijk dat jullie Chris mailen en zo de info over de probiotica krijgen? Het is heel teleurstellend voor mensen om dit te lezen en geen mogelijkheid krijgen om het zelf uit te proberen. Jammer ook dat er geen datum bij staat.
Ik heb ook angsten en paniek, slik nu 3 jaar citalopram opgebouwd in de jaren naar 30 Mg. Helaas werkt het niet meer. Krijg weet angst en paniekaanvallen. Kan ik probiotica gewoon slikken bij de citalopram? Kan het altijd proberen..
Ik heb bijna aalle verhalen van jullie gelezen en herkent heel veel. Ik kamp ook dagelijks met paniekaanvallen je gedachten zijn de hele dag geconfronteerd met de aanvallen ,dat je gewoon weg moe bent met ademhalen en je diep ongelukkig voelt.
Je vraagt je af is dit leven. .gelukkig dat ik ioxepan gebruikt anders zag ik het niet meer zitten. Dat verhaal van Cris die probiotica heeft gebruikt heeft mijn interesse ook gewekt..ik lijd al meer dan 20 jaar hiervan..hebt al zoveel gebrobeert niets die hielp..last ook nog hypnose ..Maar weer een illusie armer..zou mij weer graag een mens voelen en niet meer 24 uur hier mee bezig zijn ..tenminste als je kan slapen hebt je f geen last van..maar zodra je ogen open s,ochtend open zijn begint het weer.
TARA
Heey maat alles cv kan ik je contacteren via Facebook heb 1001 vragen en hoop het ook dat aan mijn darmen licht
Wat voor soort probiotica kan ik nemen?
De merknaam bedoel ik dan.
Zo mooi dat t jou helpt.
Vr.gr.Elly
Beste Chirs ik heb interessen in probiotica In zo wel welke en de hoeveelheid
Mvg Mark
Waar had jij die probiotica van?
Aangezien Chris niet antwoord hebben jullie misschien wat aan mijn antwoord..ik heb advies gekregen van arts dat orthica (orthiflor) en biotics de beste probiotica merken zijn.
Hallo Chris,
Ik heb je verhaal gelezen. Graag zou ik willen weten van welk merk je probiotica gebruikt. Ik heb gelezen dat hier ook veel "verschil" in zit.
Graag hoor ik het van je.
Met vriendelijke groet,
Petra
Hey Chris,
Jouw verhaal lijkt precies op mijn verhaal en wil graag jouw idee proberen.
Wat voor probiotica heb jij gebruikt? En als je supplementen hebt gebruikt welke en welk merk?
Groetjes
Het lijkt alsof je mij verhaal typt, ik ben wel benieuwd, want bij mij is het precies zo begonnen, na een hevige buikpijn en hartkloppingen ben ik heel diep gaan nadenken, precies zoals jij omschrijft en bij mij was het meer over het kijken, dat ik dagelijks bewust ben gaan kijken, en er zo angstig van werd, ik hoop dat jou ervaring mij hiermee kan helpen
welk type probiotica en hoeveel in te nemen
per dag
welk type antipshychotica heb jij?
ik durf er niet aan te beginnen obesitas suikerziekte
en moe worden
els
Aan ik1985 Ik weet niet hoe oud deze berichten zijn, maar heb jij effect van de probiotica?
Hallo,
Ik herken je verhaal wel, ook met de verstoorde darmflora, en angsten, want ik heb al 6 jaar last van mijn darmen.
Volgens het ziekenhuis komt het door de medicatie die ik slik, maar ik ben er ondertussen zo verslaafd aan, dat stoppen niet zo makkelijk is.
Gr Nori
Hallo,
Ik heb je verhaal met interesse gelezen. Welke probiotica gebruik je?
Vr gr Annelies
Help ik ben super bang
4 jaar geleden kreeg ik last van acute Diarree na 14 dagen ben ik naar de huisarts gegaan, antibiotica gehad maar helaas het ging niet over. Ik voelde mij heel slecht terug naar de huisarts een verwijzing internist en bloed prikken. Daar kwam uit dat ik een vitamine b12 tekort had, na veel lezen werd dit in verband gebracht met darm problemen. Dus ik dacht dit zal het wel zijn, ik kreeg 10 injecties in 5 weken. Na 14 dagen kreeg ik last van angst en voelde mij depri, na een poosje werd dit minder. Onderzoeken in het ziekenhuis gehad, daar kwam niets uit alles was goed. Maar nog steeds een probleem met wisselende ontlasting. En ook mijn humeur ging van erge angst en depri naar weer draagbaar. Afgelopen september dus 4 jaar verder kreeg ik een heftige paniek aanval op mijn werk, ik heb mij ziek moeten melden contact gehad met een psycholoog, die geen vat op mij kon krijgen diagnose misschien add, trauma verleden, hormoon problemen.
Dus nu ben ik doorgestuurd om uit te zoeken wat ik nou echt mankeer geestelijk. Na gegoogeld te hebben kwam ik toch uit bij probiotica ik slik dit nu 3 weken, en ik weet nu niet wat ik met mijn verwijzing voor een psycholoog moet doen. Ik ben niet meer depri en mijn angsten zijn voor 80% verminderd, en de ontlasting gaat ook de goede kant op. Overal lees je dat je darmen je tweede hersens zijn dat er in de darmen stofjes aan gemaakt worden die je weer opgewekt en blij maken. Ik ben er nog niet maar ik slik ook nog kort de probiotica, en omdat ik mij zo vreselijk angstig heb gevoeld zalmmoten ook nog even moeten slijten.
Wat betreft de probiotica probeer het ik gebruik zelf lucovitaal bij de meeste drogisterijen te verkrijgen. Ik hoop dat ik met dit verhaal jullie geholpen heb.
Yasmine het staat erin lucovitaal te koop bij bv Kruidvat, vaak in de aanbieding tweede potje gratis. Het gaat overigens steeds beter met mij.
Hey IKKE,
Ik weet niet hoelang geleden je het bericht hebt geplaatst ik plaat dit bericht op 14-01-2021. Zou je aub kunnen aangeven hoe het nu met je gaat? Hoelang je hebt geslikt en of je nog probiotica slikt. Ik hoor het super graag van je!!!!!!
Hoi seff dit bericht heb ik een week of 6/7 neer gezet, ik neem nog steeds iedere morgen een kauwtablet Lucovitaal probiotica.
En na 4 jaar tobben met dunne ontlasting gaat het nog steeds beter met mij. De paniek En depri gevoel is ook vele malen minder,
Ik ga nog steeds vooruit, ik denk echt dat je darmen je tweede brein is. Er worden tenslotte veel vitamine en mineralen uit je darmen opgenomen.
15-01-2021
Hoi ikke,
Hartstikke bedankt voor je reactie ik ben ook begonnen met probiotica te nemen en ik heb goeie hoop dat me angsten dan zullen verminderen. Ik heb me darmflora laten checken en die bleek zwaar verstoord te zijn. Dus ik heb hoop!! Gek genoeg ben ik al minder angstig sinds ik dit allemaal weet. Paniekaanvallen heb ik nog wel maar ben er ninder bang voor raar maar waar. En geloof me ik was heel erg kwam nauwelijks deur uit telkens piekeren over me klachten het was een hel!
16-01-2021.
Hoi Seff laat jij ook even weten hoe het met je gaat na een paar weken.
Ja ga ik zeker doen !! Heel raar maar telkens als ik heel angstig word tot aan paniekaanval aan toe dan moet ik zoveel boeren en voel ik ook maagzuur na boven komen. Dus vandaar dat ik ook telkens dacht het kan te maken hebben met me maag/darmen. Trouwens ik vroeg me ook nog af wat je gedaan hebt met je afspraak voor de psycholoog was je nog geweest of toch maar niet? Als je wel bent geweest heeft die je ook een handje geholpen?
Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.
Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je
Ik heb inderdaad een video gesprek gehad een intake, 28 Jan dan een video gesprek naar aanleiding van de intake.
Ik ben nu vanaf begin okt in de ziektewet, het klink raar maar ik zou gewoon aan het werk kunnen, maar schaam mij nu het gaat zo goed, en ik kwam van heel diep. Ik had allerlei rare gedachtes
Durfde niet meer naar buiten, zelfs de gedachte als ik zo verder moet leven dan hoeft het van mij niet meer. Ik kon niet meer eten,slapen dat misselijke gevoel in je maag.
Dus ik ga nog wel even het gesprek aan, maar ik geloof niet dat het nog nodig is.
Hoi dankje voor je reactie. Klinkt misschien raar maar zou je het goed vinden dat ik met je in contact kom via facebook of whatsapp ofzo wat je zelf wilt. Ik heb niemand om mee te praten hierover en ik zie dat het me wel goed doet om erover te praten soms. Ik hoor het graag van je
ik heb dat ook al genomen<<< die tabletten op pillen capsulles
weet niet of het helpt ??
bij mij helpt het niet
Beste mensen de enige oplossing voor al die aanvallen en gedachten is vitamine D! Heel veel mensen hebben hier een tekort van. Zelfs tegen allerlei infecties en ziekten is het effectief, zoals corona bv!
Dus ik raad jullie alleen aan om, zeker nu in deze donkere tijden, vitamine D supplementen aan te schaffen.
Naar aanleiding van je reactie op het feit dat dit ook effectief is tegen Corona, kan ik je goedbedoelde adviezen niet meer serieus nemen.
Mag ik aub vragen welke probiotica heb ook last van depersonalisatie en angst. Kun je mij precies sturen welke jjj hebt geslikt
Door meer informatie over angst aanvallen en probiotica te vinden, ben ik op deze site terecht gekomen...
Ik werd na een alvleesklierontsteking (mei 2021)geconfronteerd met angst en paniek aanvallen.
Dat had niet alleen te maken met angst om dood te gaan, maar ook angst voor het onbekende..een drukkend gevoel in mijn hoofd en het gevoel of ik weg kon vallen op een bepaald moment, zodat ik niet meer kon ontspannen en mijn hele wezen in de paniekstand stond. Ook net als bovenstaande reacties, bang geworden door gedachtes over wie ik ben en wat ik voelde.
Ik kwam in contact met een hormoonarts (B. Havenith), voordat ik in het ziekenhuis een heel onderzoek zou ondergaan om uit te zoeken
waar de ontsteking vandaan kwam. Havenith adviseerde mij om alvast met een pre en probiotica aan de slag te gaan met tegelijkertijd een voedings / leefstijladvies om de angst aanvallen tegen te gaan.
Een maand later ben ik onderzocht in het ziekenhuis en is mijn alvleesklier gelukkig gezond en is het vermoeden, dat er een dysbiose is in mijn darmen.
Mijn angst klachten zijn voor 90 % afgenomen door de pre en probiotica en het volledig omgooien van mijn voeding en door meer beweging en ontspanning. Het is een proces en heeft tijd nodig.... maar ik heb weer vertrouwen gekregen en kan weer meer genieten.
Ik heb besloten om een ontlastingsonderzoek te laten doen en verder met de hormoonarts te gaan kijken wat ik nog meer kan doen om mijn darmen weer gezond te laten werken en wat er nu precies speelt. Maar kan nu soms de grond wel kussen dat de angst mij niet meer overneemt.
Wat ik nog even wil meegeven, is dat ieder mens uniek is en dat het kan helpen om met een deskundig arts te kijken welke probiotica geschikt is en in welke hoeveelheid. Je hoeft het niet op eigen houtje te doen, dat was dus ook een leermomentje voor mij.
Welke pre en probiotica heb je gebruikt?
Interessant Chris je verhaal, zelf heb ik PTSS ben al 25 jaar aan het overleven ,met trauma dag therapie, alles wat je maar kunt bedenken heb ik ervaren .ook wat jij beschrijft. Ik slik al 2 jaar probiotica in de juiste dosering, maar bij mij is er niets veranderd,,zit nog in hetzelfde schuitje ,nachtmerries, herbeleving enz
Ik neem nu nortrilne antidepressiva om mijn leven een beetje leefbaar te kunnen maken
Vriendelijke groeten Nicky
Bizar nooit geweten.
Ik kreeg altijd een paniekaanval als mijn darmen van slag waren.
En kwaad daardoor in een vicieuze cirkel helemaal bezig met mijn darmen, waardoor het erger werd
Nu heb ik al jaren geen paniekaanval gehad ( wel angsten) Maar ik hoef maar griep te hebben, of diaree en ik word getrikked
Hi Chris
Ik herken alles in je verhaal en heb ook een prikkelbare darm en angsten. Echt mag ik alsjeblieft weten welke probiotica je hebt geslikt?
Hallo Chris,
Fijn dat je dit verhaal aan ons deelt ,wat nog fijner zou zijn als je antwoorden wil geven op al die vragen🙅♀️
Hai ik heb ook probiotica ook geprobeerd en bij mij werden de angsten en paniek aanvallen nog veel heftiger toen ik dat gebruikte
Bro Chris, help ons ff aan die juiste probiotica. En laat ons weten of het nog steeds helpt aub!!
Beste Chris, wil je contact met mij opnemen? Ben .a. van bijna 78 jaar heb mijn hele leven .et tussenpozen al last van denk, angst en paniekperiodes.
Overal hulp gezocht, therapieën medicaties etc gevolgd maar toch weer regelmatig die zwarte periodes. Op dit moment kan ik alleen maar doemdenken angst voor de dood huilbuien en weet me geen raad meer. Lees van alles wat het zou kunnen zijn en kom er niet uit. Heb schat van een vrouw die er altijd voor me is, maar vindt het voor haar nog erger want ik wil nog zo graag wat leven met haar. Wat moet ik doen?
Bedankt vast voor hulp
Radeloze Opa Dick
Ik denk dat paniek zeker kan te maken hebben met darmproblemen en met histamine intolerantie. Deze zaken ontstaan vaak na heftige antibiotica kuren, zware stressoren, vergiftiging, zware chirurgie, zwaar slaaptekort...als je fluctuerende angsten hebt, kan je laag histaminedieet proberen en niets eten uit pakjes en zakjes (verwerkt voedsel). Scheelt bij mij een hoop. Daarna heb ik een darmdieet gedaan (GAPS), maar heel kleine hoeveelheden fermenten en enkel vers klaargemaakt voedsel. Zo darmen en angsten al veel beter gekregen. Van "ik val constant van een klif", naar "meestal ben ik chill". Voor histamine intolerantie neem ik quercitine, wat enorm helpt. Magnesium supplement brengt me rust. Ook magnesium olie op de plexus helpt bij angst voor mij. Veel moed allemaal. Ik weet niet of jullie gelijkaardige problemen hebben, maar misschien hebben jullie er nog iets aan.
Ortica orthiflor
Of
Bio Kult
Zijn de beste
Die hebben de meeste stammen.
Success
Haihai
Wat fijn te lezen.
Zelf ook jaren antidepressiva geslikt voor een angstoornis,ptss etc...
Nu sinds december eraf en sinds kort weer onrust in mijn lijf.. druk borst keel en maag.. hartoverslagen etc.. angst dus.
Mag ik vragen welke probiotica en hoeveel mg??
Ik weet dat veel uit je darmen kan komen
Liefs.
Wow wat fijn dat je van je klachten af bent.
Zelf zit ik sinds vorig jaar juli thuis met een burn out. Sinds 2 maanden ging het een stuk beter en had ik weer energie om meer leuke dingen te gaan doen. Tot helaas 2,5 week geleden, ik het gevoel kreeg dat alles om mij heen niet echt voelde. Online ben ik op zoek gegaan en kwam op De realisatie en dit klopte eigenlijk allemaal wel. Het maakt mij enorm angstig en heb vaak in de avonden paniekaanvallen. Nu komt het mooiste, Ook bij mij is er een aantal jaar geleden het prikkelbaar darm syndroom geconstateerd en heb ik sinds 2 weken ook weer last van mijn stoelgang.
Ik zou graag probiotica willen proberen. Welke neem jij op dit moment?
Voor de vragen hierboven van welk merk^
Zelf heb ik het merk van ; charlotte labee. Te vinden op internet(of als je meer info wil kan je ook kijken op hun social media). Zelf ook merken van kruidvat etc geprobeerd maar bij mij werken die van haar bedrijf het best, ze zijn dan misschien wel ietsjes duurder maar voor wat ik ervaar ook beter.
De klachten die hierboven zijn genoemd had/heb ik ook allemaal. Ik heb toen bij hun een screening gedaan voor supplementen waarvan o.a probiotica, en ik merk dat dit voor o.a prikkelbaardarmsyndroom, angst en noem maar op zeker aan te raden is. Ik slik zelf ook nog magnesium,omega 3 en wat andere dingen erbij die voor mijn gevoel zeker een bijdrage leveren voor mijn vermoeidheid,angst en noem het hele rijtje maar op ;)
Tuurlijk is niet alles zomaar opgelost met supplementen maar voor mij is het zeker een hele goeie aanvulling!
Ps. Als aanvulling van mijn bericht ^ de screening hoef je niet te doen bij het bedrijf. Je kan er ook gewoon voor kiezen om alleen supplementen te bestellen.
Ja heel herkenbaar, zijn zenuw prikkels ,hoef je je eigen geen zorgen over te maken maar is wel heel vervelend en een teken van stres / burnout.
Zelf al 2 keer gehad alsof mijn hele lichaam in brand stond.
Wat helpt is om iets simpels te gaan doen bijv, de was opvouwen, afwas doen, stofzuigen enz.
Wauw...mooie uitleg inderdaad. Ik heb het ook..echt een controle ding...Word er helemaal gek van... ben ik hier...is dit echt.. leef ik of? Vooral depersonalisatie...
Wat en hoe doen jullie ermee leven?
Herkenbaar maar laat ook even je b12 checken als dit nog niet gedaan is, kan ook een teken van een b12 tekort zijn. Sterkte!
Ik heb dit momenteel ook… na weken vol stress en angst, heb ik nu al een aantal dagen tintelingen vooral in de benen en het gezicht soms. Hier wordt ik nog angstiger van dus echt een vicieuze cirkel die niet ophoudt :( hoe gaat het met jou ondertussen?
Ik hen precies dezelfde klachten en nog vele andere
Zoveel klachten lichamelijk wordt er gek van.
Hoi.
Ja, dat ken ik ook. Heel herkenbaar!
Ik heb veel jeuk klachten van de huid alsof je in brand staat. De huid wordt ook rood
Zeker herkenbaar. Tijden gehad dat ik constant tintelingen had in mijn vingertoppen. Nu heb ik meestal bij erge spanning of paniekaanvallen een branderig gevoel door mijn lichaam. Vooral op mijn borst, schouders en rug
Klopt ik mediteer en zit op yoga ik weet het ook niet meer
Hoe gaat het nu met jou? Is het rare gevoel in je benen afgenomen
Hoi Iris,
Dit klinkt verdacht veel als dissassociatie. Ja dit komt vaker voor en is behandelbaar. Je wordt niet gek! Maar lijkt me wel tijd om ff naar een doktersconult te gaan.
Hoi Iris, kan ook bij een B12 tekort horen. D3 ook in de gaten houden.
Jeetje Martin, heftig om te lezen. Erg herkenbaar dit. Weet dat je niet alleen bent ook al voelt dat soms wel zo. Blijf hoop houden!
Op dit moment lig ik weer bang in bed. Elke keer kalmeer ik uit eindelijk wel, maar de angst komt terug. Ik heb hier nu al jaren op en aan last van. De angst om dood te gaan of gek te worden. Mn gedachtes maken me kapot soms. Het word niet stil in mijn hoofd wat ik ook doe. Het is fijn om de verhalen hier te lezen, ene met deze problemen voel ik me soms alleen op de wereld. Mensen die hier geen last van hebben kunnen het niet begrijpen.
t zelfde maar ook iedere dag stress
zo waar!!
Ik wel, zelf vannacht 1 dik uur pure paniekaanval, geen lucht en zware copd, ik sterf liever 1kr dan zoals nu duizend doden, ik kan er e boek v schrijven,.ben nog aan 't bibberen met oxizepam op en durf niet eens te plassen, want ik krijg ze vaak op de wc
Ik ken dat ook ja dat gevoel dat het je overkomt en dat je liever 1 keer dood gaat dan 1000 keer voelt alsof.
Waar jij waarschijnlijk ook last van hebt is dat het angst gevoel aan verschillende dingen is opgelinkt zo als interpretaties en plekken en dan iedere keer voel je een stortvloed van angst.
Bijvoorbeeld ik had door de angst om geen lucht meer te krijgen het probleem gekregen dat ik van een verstopte neus al een paniekaanval kreeg.
Ik gebruikte daardoor zo vaak eucalyptus dat mijn neus constant verstopt bleef door aantasting van de slijmvliezen.
Dat is allemaal ontzettend vervelend.
Ik heb er echt werk van moeten maken om meer ontspannende gedachten te crieëren en te bouwen in mijn hoofd.
Om meer weerbaarheid te krijgen tegen de angstige gedachten.
Heb net hetzelfde gevoel....angst om dood, weg te zijn. Val dan in diepe zwarte afgrond . Bromazepam helpt maar als het op,omt ook ademhaling controleren...traag en tellen bv....Is vreselijk die aanvallen.
Wat ik lastig vind, ik zou ook graag een partner hebben, maar vind maar eens iemand die het met een angstig iemand aandurft! Ben 55 jaar en mijn twee relaties zijn uiteindelijk afgelopen omdat ik niet durf te reizen..... tja
Hoi
Ik heb het al jaren sinds mijn 26 jaar ben nu 53 en snap je ik denk dat ik dood ga of dat ik kk heb of een hart aanval krijg of nu met corona dat ik dat krijg .het is een tijd goed gegaan maar sinds de corona er is en dat we veel thuis zitten heb ik veel paniek aan valken en weer angstig ik begrijp je volkomen gr ilona
Hallo,
Ik heb precies hetzelfde. Ik ben corona positief waarin ik op het begin veel klachten heb gehad. Ontiegelijke pijn bij borst en borstbeen dat doortrok naar de schouderbladen. Ik heb mij in het hoofd gehaald dat dit vanuit mijn hart kwam en ben daarin helemaal doorgeslagen. Voel me de hele dag onrustig en heb regelmatig veel pijn. In de nacht continu last van nare pijn op mijn borst met misselijkheid en wakker schrikken (ook dan geen hoge pols). Omdat mijn polsslag en bloeddruk niet continu omhoog slaat blijf ik ook nog denken dat het van dieper uit mijn hart komt (ben bekend met hypercholesterolmie en schildklieraandoening). Ik slaap niks. 2 a 3 uur per nacht, overdag lukt het niet te slapen. Ik heb pijnstilling en alprazolam. Beide werken niet. Ik ben in de afgelopen 4 weken wel 4 keer op de hap geweest en heb regelmatig met de huisarts gebeld. Verder dan een hartfilmpje en CRP gaan ze niet. Het is killing!! Plus dat ik daarbij nu ook nog denk dat me iets gaat gebeuren omdat ik zo weinig slaap. Maandag huisarts bellen voor psychotherapie en toch eens mijn schildklier ed na te kijken. Ik ben benieuwd of ze dat doet!
Wll het gaat over echt waar ik heb dat ook een heel gevecht maar je wordt beter liefs.wil
Ik snap het helemaal. Ben nu 43 jarige vrouw en heb mijn leven lang al angsten. Ook periodes dat het goed ging maar altijd komt die angst weer terug. En mijn partner en familie snappen het niet dat voelt zo eenzaam.
Waarom zouden anderen jouw probleem moeten begrijpen. Het lijkt op slachtofferschap, terwijl je focus op jezelf zou moeten zijn. Alleen jij kunt je probleem oplossen al dan niet met hulp van een anderen.
Ik snap je helemaal mensen die het niet hebben die snappen dat niet die zegen gewoon ja ga iets leuks doen denk er niet aan, maar dat gaat niet zo makkelijk .. het zit helaas in je hoofd en je heb er amper invloed op.
Ik snap het heel de dag Heb ik het is verschrikkelijk
Ik heb juist hetzelfde vanaf ik wat heb kan daar ineens paniek uit komen of soms gewoon in bed liggen en dan uit het niets hartkloppingen misselijk beven en dan worden alle klachten erger
Ik heb dit nu al van mijn 14 jaar en ben er nu 29 soms heb ik ook goeie weken of maanden en sinds maandag heb ik er al alle dagen gehad ben soms echt bang dat er iets gaat gebeuren met mij
ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes
ik heb ook angsten in het hoofd en buik pijn
ik heb een scheve rug ,,,denk van he werken toe ik jong was
daar zit ik u mee zijn er meer die dat hebben
gr oetjes
Ik weet heel goed wat je bedoelt! Ik heb er zelf ook last van. Ik ben ook bang om mensen in de kist te zien daarom kijk ik er niet meer naar
Ik heb dat regelmatig, ik ben aan als afleiding aan het lego bouwrn maar me benen trillen zo erg , vannacht had ik meerdere angstaanvallen en vandaag heb ik er nog steeds erg veel last van ,ik ben zo bang voor herhaling,bang dat ik gek aan het worden ben, kennen meer mensen dat gevoel? Ook vaak bang dat er wat ergs gaat gebeuren ,is dat ook herkenbaar?
Wauw ik herken je verhaal zo goed , ik zelf heb ook een enorme angst om dood te gaan en wat je ook doet , het piekeren stopt niet , het vraagt mentaal super veel van je lichaam , vele mensen lachen ermee als je ze vertelt dat je een angststoornis hebt en begrijpen dit niet hoe je zo kan denken … wel deugdoenend dat er nog mensen zijn die dit herkennen ….
Hee ik ben roma (bijnaam) 20 jaar (v) en heb last van angstaanvallen het begon vorige week eigenlijk pas, maar dat maakt het niet minder erg want ik heb totaal geen rust meer... ik heb altijd best positief in het leven gestaan super vrolijk hield echt wel s van een drankje doen zat sinds ik 9 was op hockey, nu dat is totaal verandert ben totaal nietmeer ik sinds mijn eerste angstaanval vorige week.
Ik lag in bed en plots dacht ik dat ik dood ging ik sprong wakker in paniek de beklemde gevoel in mijn borstkas die ik nooit gevoeld had was zo angstaanjagend dat ik meteen met een van mijn ouders naar het ziekenhuis ben gereden ik ging ernstig lucht happen wist niet wat me overkwam. In het ziekenhuis zeiden ze dat het een hyperventilatie was zodra ik het ziekenhuis verliet was ik opzich wel gerust gesteld maar nog niet de volle 100%, ik kwam thuis probeerde wat rust te pakken voelde me uitgeput ma durfde niet te slapen was bang dat ik nooit meer wakker werdt en sinds toen heb ik elke nacht even een angstaanval denkende dat het klaar is, nu ben ik ook de dag na de eerste angstaanval bij de huisarts geweest en heb ik een afspraak kunnen maken bij een doorverwezen psycholoog alleen kan ik daar pas over 4 weken terecht voor mijn eerste sessie, ik heb dan wel medicatie van de huisarts gekregen waaronder slaap medicatie (Lormetazepam) wat de eerste nacht bij eerste gebruik wel oke te doen was nu had ik afgelopen nacht weer eens gebruik gemaakt van de medicatie (arts heeft me verteld dat ik die 7 dagen dagelijks halfuur voor het slapengaan mocht in nemen) dus deed dat ook zeker na de eerste ervaring want sliep ook sneller dus eindelijk geen last van slaapproblemen dacht ik, tot ik plots een nachtmerrie kreeg ik schoot zo bang wakker ben er nu nogsteeds niet goed van heb thee gezet omdat het blijkt te helpen maar blijf me zorgen maken durf nietmeer te trainen weg te gaan met vrienden en zo van die dingen slaap is ook echt moeilijk vooral na deze nachtmerrie durf ikecht niet terug in slaap te vallen bang dat ik nietmeer wakker wordt.
Met mijn verhaal eigenlijk wil ik gewoon eens horen of eventueel met iemand die het zelf ook ervaren heeft eens een gesprek te doen leeftijd en of geslacht maakt me echt niks uit wil gwn even iemand te woord hebben die me begrijpt want idd net als meerdere verhalen die ik hier gelezen heb mensen die het nooit gekend hebben of gevoelt hebben begrijpen je niet en denken dat je die angst door 3 keer in en uit te ademen weg kan toveren kan er thuis ook niet echt over praten wil niemand ongerust maken en al men vrienden ben ik aan het uitsluiten voel me echt niet goed meer ik hoop dat het goed komt en we allemaal herstellen van dit en weer ons zelf kunnen zijn met de rust die ons ook gegund zou moeten zijn. Als je dit leest en je ook niet goed voelt super veel sterkte en heel veel moed en steun jou kant op gestuurd vanuit mij al heb ik dat zelf ook een beetje te kort op het moment maar we komen er!
20-01-2022
Hoi Roma ik herken jou probleem ik zal graag met jou in contact komen dan kan ik jou misschien helpen ik hebt zelf ook erge paniekaanvallen en depressie gekend je kan mijn een e-mail sturen als je wilt.
Groeten Stefan
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
Hoi roma en Stefan
Ik herken jullie probleem ook
Ik heb het zelfde .
Ik ben nu 34 jaar en heb er nu zo 3 jaar last van
Niemand wie me begrijpt me relatie loopt heel slecht omdat me partner het niet begrijpt en niet aan kan
Ik wil ook graag met iemand in contact komen
Gewoon een luisterend oor zonder vooroordelen
En wie je begrijpt
Ik heb zelfs 2 mooie zonen daar voor wil ik sterk zijn maar het is zwaar
Ik stuur dit bericht op 9-02-2022
Hoop graag dat iemand met mij in gesprek wilt elkaar ondersteunen is denk belangrijk als je niemand hebt zoals ik
Hoi Frieda,
Ben zelf 33 jaar en heb er nu in alle hevigheid sinds begin december last van. Ook ik heb 2 zonen die ik hierdoor soms veel tekort doen helaas.
Gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen, ook een aantal die er zelf ook last van hebben. Desondanks snap ik dat het fijn is om er ook met andere over te kunnen praten. Je zou me een berichtje kunnen sturen via Facebook, zodat we met elkaar in contact kunnen komen, mocht je dit graag willen.
Macha
27-2-2022
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
Hello iedereen , momenteel is het onleefbaar bij mij. Angsten paniek en stress 24/24 , ik kan niets meer doen . Thuis blijven en bang om alleen te zijn . Want de aanvallen zijn zo hevig en sorry die komen op mij af . Uit het niets. Heb ssri Sipralexia 1 week genomen maar zwaare bijwerkingen. Blijkbaar heb ik allergische reactie van serotonine maar toch van overtuigd dat ik ondersteuning nodig hebt want het houdt niet op.
Help ! Het stopt niet met aanvallen, stress . Doe zoveel meditatie enz maar toch..
Dag frieda
Ik wil ook wel contact hoe regel ik dat
Ik ben gescheiden en door deze angst zie ik mijn beide kinderen niet, via Facebook het is zo fijn om lotgenoten te hebben ik sta er alleen voor en vooral hoe doorleven jullie de asnval
Ik kan ze bijna niet aan zoveel zijn het er
Miranda via Facebook contact?
Jezus is de antword voor jou hulp
Bij mij is het ook al heel lang sukkelen met temesta verslaving nu al 14 jaar al enkele keren geprobeerd zelf met opname van 5 mg na 1 mg maar toch dat laatste nootje niet aankunnen te zware afkickverschijnselen ik weet het soms niet meer hoe of kan ik daar helemaal van afgeraden aub
Inderdaad zo voel ik mij nu.. ik slik al 7 jaar escitalopram en heb stomweg besloten om te stoppen (met afbouw) maar nam maar 5 mg.
Na nu een 6 tal weken serieuze angsten terug, geen rust in lichaam voelen, verschrikkelijk gevoel.. ni kunnen slapen niks 😢😭😭😭
Ik kan het niet meer aan, zo heftig!!
Mijn man heb er ook last van,het is verschrikkelijk.
Hij is bang dat er met mij iets gebeurt,dan is er niemand die hem in de gaten houd.
Ik zorg goed voor hem als het weer zo ver is,en blijf thuis.
Ik weet niet of je systeemtherapie al een keer geprobeerd hebt. Ik ben daar 1 maand geleden mee gestart. Dit op aanraden van een ex-collega die ooit met dezelfde klachten als ik rondliep (rare angsten/enorm gespannen, etc). Beiden hebben wij een nagenoeg gelijke jeugdervaring, waardoor je een symbiose trauma kunt oplopen. In beide gevallen had het te maken met de zorg van een van de ouders en dat al op jonge leeftijd en gedurende je hele leven. Ook geclaimed worden door die ouder speelt een rol. Mijn klachten zijn angst voor paniek en iedere ochtend zeiknat van het zweet wakker worden. Beide had ik al 25 jaar lang. Tot mijn verbazing is het zweten s'nachts compleet verdwenen. Geen druppeltje meer, terwijl ik normaal gesproken bijna dagelijks alles moest verschonen. Stapsgewijs wordt mijn huidige leven tegen het licht gehouden en is ook mijn vrouw bij een gesprek geweest. Hoe het werkt weet ik niet, maar dit onderdeel was dus al binnen 1 maand verleden tijd. Die ex-collega had 15 gesprekken nodig en is al jarenlang klachtenvrij en voelt zich gelukkiger dan ooit. Maw ik heb goede hoop en ben ervan overtuigd dat onder je angst een of meerdere oorzaken schuilen die ontrafelt worden door systeemtherapie. Ook vanmiddag weer een gesprek gehad en weer kwam ik met nieuwe inzichten thuis. Schematherapie is overigens ook een adequate therapie, vooral in groepsvorm.
Ik ben gediagnostiseerd op angststoornissen mede veroorzaakt door ptss in mijn jeugd.
Agressie en verwaarlozing kwamen dagelijks aan de orde binnen het gezin.
Geen opvoeding met structuur , altijd in de vlucht of amgstmodus.
Mijn ouders vertonen allebei kenmerken van een persoonlijkheidsstoornis.
Zij hebben beiden geen woede beheersing en slaan en schelden er op los als het niet gaat zoals zij willen.
Dit heeft ons als kinderen behoorlijk getekend mag ik wel zeggen.
Mijn ouders zijn wars van psychische hulp en zijn dus nooit door iemand na gekeken.
Vader laat zijn huis compleet vervuilen en wast zichzelf amper.
Hij scheldt en tiert er op los als je hem geen gelijk geeft, op sommige momenten heeft hij ook fysiek mensen aangevallen.
Mijn moeder trapt je figuurlijk de grond in en begint te kleineren als je haar geen gelijk geeft.
Ook zij tiert en scheldt en verliest dan iedere vorm van kalmte.
Ze heeft ons vroeger ook opgesloten als het haar uitkwam.
Beide ouders gooien ook dingen naar elkaar toe, dus het huisraad is niet veilig.
Heeft iemand enig idee met wat voor stoornissen ik hier ongeveer te maken heb bij mijn ouders?
Ik kom er zelf niet uit.
Groet, Marietje
Hallo marietje ik ben zelf ook verwaarloosd in mijn kinderjaren door mijn ouders , ik werd altijd bang gemaakt dat buiten niet goed was , en het uitgaans leven niet goed was dat er alcohol en drugs werd gebruikt , ik mocht niet vroeger met me vriendjes mee vissen omdat het gevaarlijk zou kunnen zijn , me moeder die altijd klaagde over haar zelf dat ze misschien wel lichamelijke iets mankeerde en ging elke dag naar de dokter , me vader die me nooit aandacht heeft gegegeven , heb zelf nooit liefde gekent , dus alleen maar negatieve tijd , me vader had vroeger ook een kort londje en sloeg me moeder in elkaar, ik herken wel iets in jou verhaal , ik heb nu last van angststoornis ik ga het wel aan alleen het is zo moeilijk en heftig, ik weet niet precies wat voorn stoornis jij zal hebben ? Weet ook niet wat je voeld , wens je veel sterkte
Groeten musti
Ik leef al 3 jaren heel onzeker in me lichaam met het gevoel dat ik een hart aanval krijg ben soms ook heel duizelig en eens per keer voel ik mijn hart trillen dan heb ik weer te snelle hartslag of weer heel langzaam soms dan gaat mijn hart echt zo tekeer schuddend terwijl ik niks aan het doen ben. Ook ervaar ik steken rond me hart. De huisarts zeg dat het komt omdat ik paniekerig ben en wil verder niet onderzoeken. Ik heb ook vaak pijn op me linkerborst,maar tja niks aan te doen volgens mij arts. Dus heel herkenbaar gelukkig ben ik niet de enigste met dit gevoel van angst.
Waarom ga niet niet naar een andere huisarts en vraag om een hartritme stoornis onderzoek? Ik ben 2 jaar in behandeling geweest voor paniekaanvallen bij een psycholoog. Mijn hele leven en jeugd doorgespit maar geen aanwijsbaar trauma. Toen een hartonderzoek en bleek ik last te hebben van een onregelmatige hartslag. Dat veroorzaakte letterlijk een paniekaanval. Het hoeft niet altijd tussen de oren te zitten...
Mijn klachten zijn bijna identiek.
Hoe gaat het nu met je, onbekend persoon 1985?
Ik krijg over ca. een maand ook onderzoek op een hartritmestoornis met een event recorder.
JIJ moet daar ONMIDDELLIJK weg !
Hallo, voor mij helpt het vaak om op mijn ademhaling te letten, een paar keer goed via je buik ademen. Als je twijfelt if je het goed doet kan je je hand op je buik leggen deze zou dan op en neer moeten gaan. Na een paar keer ademen ineens erop af stappen. Ik hoop dat het iets helpt groetjes
Laat je goed informeren wat ze gaan doen en vraag of ze je stap voor stap vertellen wat ze doen
Hi
Hier hetzelfde. Ik blijf de operatie uitstellen maar de arts blijft me onder druk zetten. Is nu gepland half januari. Ik heb nog geen therapie. Is je operatie ondertussen achter de rug?
Mijn reactie is , ik heb 8 uur in narcose geweest na een zware operatie en is toch allemaal goed gegaan
Mijn partner heeft een angststoornis. Ik voel me hulpeloos. We hebben een babietje van 1,4 jaar en ik ben bang dat ze ook onder zijn stoornis zal lijden. Mijn partner is erg verstandig, heeft gedoctoreerd, erg mondig,...
Hij sluit zich nu al enkele maanden op. Dit startte in maart. Elke dag wordt erger.
Hij werkt van thuis uit en wil niemand zien. Ook zijn ouders niet.
Ik mag enkel naar buiten met mijn dochtertje voor 8 uur in de ochtend. Dit gaat gepaard met afkeurende blikken en kwetsende opmerkingen.
Hij komt niet buiten. We wonen op een appartement in een drukke stad. Hij durft de vuiniszakken niet eens meer aan de deur zetten. Eerst deed hij dat nog met 2 mondmaskers op voor die 2 seconden, nu niet meer.
Als het raam open staat en hij hoort de buren van 2 gebouwen naast ons op hun terrasje dan sluit hij alles af.
Als ik binnenkom na het boodschappen doen, dan moet ik me onmiddelijk douchen en wil hij alles op zijn plaats zetten en staat hij zenuwachtig alles af te wassen. Hij waste zelf de tomaatjes met zeepsop.
Zo zijn er ontelbare voorbeelden.
Ik voel me machteloos en gefrustreerd. Ik wil hem helpen, maar hij staat niet open. Hij wil ook geen professionele hulp betalen omdat hij financieel sterk wil staan voor de mogelijke gevolgen van Corona. En er is geld genoeg, alleen niet in zijn ogen.
Gisteren kwam ik aan mijn vieten 's avonds tijdens het zitten in de zetel en hij gaf me er commentaar op.
Hij vindt dat hij degene is die juist reageert en alle anderen zijn idioot. Hij heeft er ook een liedje over gemaakt.
Ik voel de vreugde uit me weggaan.
Hebben jullie tips?
Weggaan bij hem. If dat hij zich last behandelen
Sterkte en bedankt voor je bemoedigende woorden.
Ja Sissy, helaas wel. Andere voorgrond andere angsten maar gevoelsmatig hetzelfde vermoed ik. Sterkte ermee. Ik zelf ben niet van plan ooit nog te stoppen met antidepressiva. Nooit meer heel ver in dat gat vallen wil ik.
Hoi Joke,
Jouw angst lijkt me eerder gegrond. Is er een mogelijkheid om de zorg nu reeds te delegeren? (Begeleid wonen?)
Op drze maniet erväart hij nu reeds hoe het is/zal zijn als je zorg moet afstaan aan derden.
Mvg
ik ben 7jaar gelede mishandeld en sexuel vernederd door een ex en heb sins een half jaar last van angst aanvalle nare dromen hyperventilatie en piekeren ik loop sins kort bij een spygeloog maar wil graag mijn leven weer op de rit hebben van die klachte af maar weet niet hoe
Ik snap het! Je wilt het liefst in je vingers knippen en het is over! Maar helaas werkt dat niet zo! (Helaas) trauma’s verwerken kost nu eenmaal heel veel tijd en inspanning! Het blijft ook een zoektocht welke therapie voor je gaat werken! Iedereen is immers anders! Praat er over met je psycholoog dan kan hij of zij jou gericht helpen! Zo niet zoek dan een andere psycholoog die wel bij jou past en kan helpen! Succes!
Met veel tijd gaat je dit lukken veel moed
Tijd is inderdaad een onmisbaar ingredient. Je bent gekwetst, je moet dat voelen om het uiteindelijk te verwerken.
Niet opgeven, er komt een einde aan.
Hallo,
Ik ben nu al 10 jaar aan het vechten tegen paniekaanvallen, angsten, depressie, spanning, gedachten, hyperventilatie.... noem maar op.
Ik heb therapie na therapie gehad, verschillende medicatie. Maar ik blijf het houden. Ik blijf de pieken en de dalen houden en de angsten.
En voel me er soms heel alleen voor staan.
Veel mensen snappen het niet.
Joh zet je eroverheen, denk aan wat leuks, morgen is het vast beter, ga er opuit... allemaal van die dingen die niet helpen, en die ervoor zorgen dat ik er niks over zeg en me vrolijker en sterker voor doe dan ik ben, wat extreem vermoeiend is.
Ik merk het in het dagelijks leven heel erg, met dingen waar je blij of enthousiast op moet reageren, kan ik dat niet. Dan zeggen ze, jij bent ook altijd zo serieus, je ziet nergens de lol van in...
Maar wees maar eens blij en enthousiast, als je hele lichaam van binnen schreeuwt van de angst en pijn en verdriet. Wat er weer voor zorgd dat ik veel in mijn slaap verwerk, door dromen en dus niet uitgeslapen wakker word, wat weer voor problemen overdag zorgd.
Ik voel me heel alleen erin staan en heel onbegrepen. En wil graag blij en enthousiast reageren, en meedoen met iedereen... maar het lukt niet.
Als ik een paar afspraken in de week heb, loopt mijn hoofd al over, raak ik gestresst, in paniek, voel ik me slap, moe en misselijk. Dat is zo mega vervelend en zo moeilijk uit te leggen! Want het zijn maar een paar afspraken ja... kom op dat lukt toch wel...
Ik wou dat er iets was dat hielp en dat ik zonder of met heel veel minder angst en pijn en verdriet en spanning kon leven!
Ik begrijp je.... ik voel me ook onbegrepen. Vooral idd de woorden. “Gewoon” niet eraan denken of “gewoon” doen! Of je er “gewoon” over heen zetten en “gewoon” aan andere dingen denken..... dat alles neemt nooit het gevoel in je lijf weg! Je weet zelf ook wel dat het achterlijk is om angstig te zijn voor bepaalde dingen. Maar ja dat is nu net iets wat “gewoon” gebeurd en we geen controle over hebben! Het is heel erg.... om je zo te moeten voelen dag in dag uit..... overleven .... en dan ook nog eens te moeten dealen met mensen die er niks van begrijpen 😞
Als iemand griep heeft, begrijpt iedereen waarom je koorts hebt of zweet. Als je een angststoornis hebt en angstig bent voor iets banaals dan kunnen buitenstaanders dan niet tot minder verstaan. Op dat vlak heb ik tot nog toe geluk gehad.
Heel herkenbaar. Negatieve gedachten zijn heel naar en veroorzaken die angst. Soms is angst er al en lijkt het automatisch.
We zouden elkaar als lotgenoten moeten ontmoeten ipv alleen hier schrijven
Wat denk je?
Klopt Mieschelle, veel mensen snappen het niet, ik voel mij vooral in de situatie waarin we nu allemaal zitten (Corona tijd) ook onbegrepen. Ik weet ook wel dat als die ander het niet heeft het ook niet echt kan begrijpen. Wat ik wil zeggen is, ik snap je, je staat niet alleen.
hoi hoi....
Wat een ontzettend bekent verhaal in grote lijnen zou het zo mijn verhaal kunnen zijn! Ik ben nu 30 en mijn angst/paniek is ook begonnen door ooit een slechte ervaring met blowen... ik heb sinds die tijd goede en slechte tijden gehad! In de tussen tijd veel gebeurt kindjes gekregen na een ziekte bed van 5.5 maanden mijn "bonus papa" verloren aan kanker.. en in die tusse tijd nog een aantal dierbaren. En heel veel ellende te hebben gekent. Ben ik nu 1.5 jaar geleden voor de 3e keer mama geworden en op de zelfde dag mijn biologische vader verloren.. En kamp sinds Juni weer met vreselijke angstaanvallen en nare pieker gedachtes afgelopen maandag intake psycholoog gehad!! Hoop dat hij me kan helpen.. zou graag met je in contact komen.. je kunt me eventueel vinden op fb Kelly Love als je eens wilt kletsen!!
Veel liefs en een knuffel
hey hallo, het is erg moeilijk, maar weet zeker dat je het kan, en ja ik ben ook geweest waar jij nu bent, wat ik je nu zeg ik misschien heel stom, maar accepteer dat je dit heb, stop met vechten, en laat maar gebeuren, je gaat niet dood, en ja we denken van wel.
Als je last gaat krijgen, en je zegt tegen je zelf, nou angst kom maar op, ik ben niet bang van jou, en je let goed op je ademhaling, weet ik zeker dat de angst af neemt, probeer het, het helpt, groetjes Dennis
Ik kan niet stoppen met huilen voel het zelfde
Ik herken me in jou verhaal. Alsof ik het zelf heb geschreven. Ik voel precies hetzelfde. Ik weet eerlijk gezegd soms niet goed hoe het nu verder moet. Heb jij werk? Ik niet, en daar voel ik me helemaal niet goed bij. Ik voel me onvolwassen, onverantwoordelijk. Maar ik weet niet wat ik moet doen om te veranderen.
Ik zie af en toe een vriendin, maar dat kost veel energie. Heel veel energie. Zoveel dat ik het vaak niet meer leuk vindt.
Ik heb verschillende keren therapie gevolgd, maar dat heeft de angst niet weggenomen.
Ik herken me volledig in jouw verhaal. Het idee dat iemand iets van me verwacht en ik leuk mee moet doen. Ik kan niet genieten, zit gevangen in de angst. Dat je moet leven en alles wat daarbij hoort. Als ik weet dat ik met iemand moet afspreken ben ik volledig ontregeld. Ik doe me sterk voor, maar van binnen blokkeert alles. Het is slopend. Nu al 6 jaar. Werken lukt me al jaren niet meer. Heftige jeugdtrauma's die zich dagelijks aan me opdringen. Ik ben de hele dag benauwd en kortademig. Hoe kom ik hier uit? Niet meer schaamteloos kunnen genieten van wie ik ben. Muurvast in één grote mindfuck. Ik heb mijn eetprobleem (ook een mindfuck) destijds overwonnen, dus ik weet dat het met deze angststoornis ook moet kunnen lukken. Ik heb alleen de sleutel nog niet gevonden. Zó frustrerend. Ik ga door en hoop dat ik ooit weer een normaal mens mag worden. Veel sterkte voor iedereen, als je het niet hebt weet je niet wat voor hel het is.
Ik begrijp je wel.heb hetzelfde.het is vreselijk.en niemand die je begrijpt.Ik heb angsten.paniek.straatvrees.En pieker heel veel..en 4uur in de nacht ben ik klaar wakker en kom niet meer in slaap vreselijk.ook ben ik 22kg afgevallen door alle stress angst.ik ben aan het afbouwen van sertraline..dat slik ik nu 1 jaar maar helpt niet..en dan over op andere medicatie .Ook heb ik geen interesse meer om wat te doen aan mijzelf en in huis ook niet..Ook ben ik 3 maanden opgenomen geweest..maar was waardeloos.kreeg amper hulp..en je moest je maar zelf vermaken in die kliniek.ik ben er nog slechter uitgekomen dan dat ik er in ging.
Zo herkenbaar 💔. Killing is het. Het is ook zo moeilijk uit te leggen. Alsof de hele wereld met poppetjes doorgaat en jij doet niet meer mee. Iedere dag is het overleven, keihard vechten, het gevoel van angst in je lijf en je niet waarom je angstig ben, maakt je gek. Het idee dat je niet weet of het ooit nog overgaat... zelf slik ik nu een aantal jaren escitalopram. En ja, er zijn absoluut bijwerkingen, maar het was geen keuze. Ik kan weer een moeder voor mijn kinderen zijn, ik kan weer werken, weer dingen doen en daar ben ik dankbaar voor 🙏.
ik kan me hier zo in vinden, snap zelf mezelf soms ook niet eens meer. soms voel ik me soms zo vervreemd voor alles en ik probeer maar oplossingen te vinden maar die teleurstelling van geen oplossing vinden maakt het dan soms alleen maar erger en hopelozer
Het is herkenbaar in bepaalde vlakken, ik vermoed dat er best wel veel mensen die dezelfde strijd aangaan en ja dat is vermoeiend. Voor mij werkt het soms om dingen te gaan relativeren, andere momenten helpt het mij om te kijken naar dingen waar de meeste mensen gewoon voorbijlopen. Maar het neemt de gevoelens en de gedachtes niet weg, mensen hebben vaak makkelijk erover praten en zelf heb ik er ook geen antwoord op. De pieken en de dalen die herken ik in mezelf ook, als ik heel eerlijk ben zit ik er op dit moment ook in. Mijn hoofd is een chaos en hoewel ik nog wel eens geniet van de kleine dingen, overheersen de negatieve gevoelens erg. Ergens is het ook mijn fout, elke keer als ik hulp nodig heb dan lukt het mij niet om zelf te bellen en op momenten dat ik dan een afspraak heb staan en ik zit in deze spiraal dan lukt het mij niet om er woorden aan te geven. Alleen dat al zorgt bij mij al voor veel frustraties, omdat ik mijn verhaal wel wil delen en ook verder wil komen als waar ik nu sta. Helaas is er geen simpele oplossing voor, maar weet dat je niet de enige bent.
Ik snap het heb het begint als s morgens
Fijn om deze verhalen te kunnen lezen. Ik heb ook heel veel last van frustratie omdat ik in contact met anderen vaak het gevoel heb dat ik de minste ben. En waarom dat is weet ik niet, heel vervelend dat het lijkt alsof je dit niet zelf kunt sturen. Ik hoop er toch nog wel wat op te kunnen vinden.
Ik weet hoe je voelt, verschikkelijk en het lijkt steeds erger te worden. Je voelt je heel alleen en het lijkt nooit meer goed te komen.
Dat er verband is tussen psyche en darmen voel ik al jaren. Met obstipatie dagen voel ik mij slechter. Na een goede stoelgang voel ik mij echt beter.
Ik ga nu probiotica proberen!
Ik heb hetzelfde je word er gek van
Ik heb dit ook ben zelfs bij mijn ma niet kunnen gaan in het woonzorgcentrum. Altijd maar wegsteken en zeggen dat het goed gaat.Ik begrijp je heel goed.Ook een relatie van drie jaar beëindigd met een vrouw die dat niet begreep. Zij kan werken en ik kan dat niet meer aan. Is ook verwerken nu.
Stuur eens naar mij weet niet vanwaar je bent Linda heb hetzelfde probleem
Hallo mieschelle,
Ik heb net een andere probleem, ik reageer vaak met huilen bij een gesprek of iets wat me dwaars zit. Wat heel vervelend is me hele leven al die tegen me zeggen wat is er aan de hand ? Terwijl ik dat vaak ook niet weet. Ik gooi het vaak op spanning. Maar nu denk ik dat er lichamelijk iets mis is. Want hoe fitter ik word hoe minder ik het heb en hoe minder fit ik ben hoe meer last ik er van heb . Maar het niet begrepen voelen dat heb ik al me hele leven inderdaad. Zelfs me moeder overanalseert de boel vaak als ik huilend aan de telefoon hang. En waar ik op dat moment geen verweer voor heb omdat ik dan in een redactionele emotie ben dus ja kwetsbare moment waarin alles naar boven komt. En ze wil dan weten waaraan ik dan denk. Maar eigenlijk nergens aan en eigenlijk wil ik gewoon het kunnen zeggen maarvaak komt er een brok in de keel. Therapie helpt miss gewoon praten altijd leuk. Maar helpt niet met me probleem. Ja het zal wel stress zijn. Pfff ja krijg stress van al die mensen die me niet begrijpen. Tjonge nee ik begrijp je volkomen. Want im ben mijn eigen een vrolijke meid. Alleen dat huilen doet mensen denken dat ik een geestelijke probleem geeft terwijl ik na zoveel jaren overtuigd ben dat het een lichamelijke probleem is. Zo frustrerend dat zelfs je ouders soms je gewoon niet begrijpen. Ben al in de 30maar kamp er nog steeds mee. En wordt er moe van.
Groetjes Naomi
Begrijp ook helemaal wat jullie beschrijven.zelf ook al maanden last van angsten.vind het moeilijk mezelf groot te houden voor andere.wel lang gedaan maar dat lukt me niet meer.het is zn akelig gevoel.gewoon doen,gewoon aan leuke dingen denken.hoor ik ook zovaak. Maar niemand begrijpt wat voor gevoel dat geeft.het is niet gewoon.niet voor ons igg
Als de zenuwen door je lijf gieren.
Hoop er van te genezen en weer vollop te kunnen genieten. Dat gun ik iedereen
Hi Michelle , ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat?
Ik herken het helemaal.maar hoe kom je er vanaf?
Mijn vrouw heeft dit ook in heel veel verhalen herkenbaar zou haar zo graag helpen en sta radeloos .Wil haar niet verliezen .
Medicatie ,psycholoog ,psychiater ,niks helpt en duurt mega lange wachtlijsten .
Zou er mij iemand een goed advies kunnen alvast bedankt en Sterkte lieve mensen mvg
Mijn dochter van 17 jaar kampt hier ook mee. Het is zo moeilijk te begrijpen. Ik wil haar helpen maar al 3 jaar is het gaande en het wordt alleen maar erger omdat ze steeds meer paniekaanvallen heeft en daardoor ook steeds meer mensen zien dat ze problemen heeft. En idd wordt er veel gezegd dat ze wel mooi en lief is. Maar dat helpt niet. Ik ben radeloos, mijn dochter waar ik zo veel van hou voelt zich zo ongelukkig. 🥹
Hoi ik ken het inderdaad.
Mensen die het niet hebben die zullen het ook nooit begrijpen. Angst voor de tandarts angst voor spinnen ect zijn allemaal angsten die mensen begrijpen.
Mensen met één angst stoornis die krijgen acute angst uit het niets en daar kun je je niet op voorbereiden. Mensen die zeggen zet je eroverheen die snappen dus totaal niet wat het inhoud. Ik ben gestopt met het uitleggen aan mensen die er niks van snappen.
Zelfs mijn partner weet niet wat het inhoud en zegt dat ik me aan stel.
Ik ben schizo-affectief, heb zelf jarenlang strijd gehad om mn sociale fobie te overwinnen. Die gaat nooit weg, het zit te diep, het is angst voor de medemens en dit kan heel breed uitgelegd worden.
Ik heb wel een oplossing gevonden, door de jaren heen: iedereen op straat negeren of geen acht op slaan, alsof ze ruis zijn.
Als ik teveel pieker helpt bij mij een weekje Lorazepam, max 1mg per dag. Via de huisarts overigens.
Iedereen succes. Verzin je eigen 'trucjes'.
Heel herkenbaar, heb ik ook.
Hallo, ik ben Dennis, ik heb ook alles gedaan, nu na 16 jaar ben ik er klaar mee, en help ik mensen met angst problemen, het duurt gewoon lang, maar de moet niet op geven
Hoi dennis kun he mij helpen
Hoi kun je mij wat tips geven dennis
Heb die dwang ook gehad. Het is echt toelaten en beseffen dat het dwang is.
Heel herkenbaar . Zou iemand mij kunnen helpen
Gaat da helpen een schygjater mee te babelen voor mijn angst pijn en stres da gaat tog ni zo blijven mijn pijn
Met je gedachten vorm je ook een waardeoordeel over jezelf. Als dat oordeel negatief is, bestempel je jezelf als een gevaar en je angst reageert adequaat op dat gevaar.
Dit is zo herkenbaar voor mij ook...
Dat is zwaar en niet fijn. Zet door: er komt een tijd dat het beter wordt.
Ik ben 53, loop al 9 jaar bij een psych maar lijkt alleen maar erger te worden. Mijn angst uit zich in heftige zweetaanvallen. Een gedachte, een situatie, een geur, een geluid zijn allemaal triggers voor mijn lichaam om op tilt te raken. Blijf hoop houden
Heel herkenbaar ook. Ik ben ook bang voor m’n eigen denken. Begint al ik de ochtend als ik wakker word en mezelf hoor praten. Dan realiseer ik me wel dat ik die gedachten niet ben, maar heb ze wel. En soms creëer ik dan ook bewust gedachten. Ik ben compleet geïdentificeerd geraakt met m’n gedachten en dat maakt me bang. Want denk dat ik gek ben geworden, stuur m’n gedachten allemaal heel bewust ipv dat ze spontaan opkomen, allemaal om angst te reduceren. En dat is het programma dat de hele dag, iedere dag aanstaat.
Ik denk bewust aan gedachtes heel de dag. Kan iemand mij aub helpen . Wil zo graag een keer met iemand praten die het zelfde heeft en niet iemand anders die het niet kent
Kan je aub contact met me opzoeken
Hoi Brenda,
Voor mij herkenbaar!
Stuur anders je mailadres dan reageer ik op je. Zodra je mail hebt ontvangen kan je daarna je mail verwijderen.
Lieve anoniem er staat geen telefoonnummers of emails plaatsen. Hoe moeten we dat doen
Hoi Brenda,
Ik heb een instagram account aangemaakt met anoniemangst. Volg daar mij op dan kunnen we op die manier contact leggen en even nummers uitwisselen.
Beste anoniem ik heb daar een bericht gestuurd
Ik heb sinds een week of twee last van bang van mijn eigen denken gepaard met paniekaanvallen. Ik denk telkens dat ik psychische klachten krijg en dan denk ik aan mij verleden en wat ik allemaal wel niet heb gedaan. Dan komt de angstaanval erbij kijken. Ik heb erg veel moeite om deze gedachten onder controle te krijgen. Het is me wel gelukt om een week lang klachtenvrij rond te lopen, maar sinds gisteren heb ik er weer last van.
Ik herken dat wel. Maar probeer het thuis zo gezellig mogelijk te maken. Probeer manieren te verzinnen hoe je ontspant of rustig word.
Ik heb ook een angststoornis mocht je vragen hebben hoor ik het graag,ik akn er redleijk mee leven.
Ik heb dit ook heel erg. Ik zou graag euthanasie willen want zo leven is geen leven.
t is een hel 24 uur bewust van wat je denkt .of doet of voelt
ben er door in een depressie en weet t niet meer .hoofd gaat maar door ook .de ene na de andere gedachten komt binnen dat is normaal heeft ieder mens .maar er dan ook nog bewust van zijn . is wel heel erg .krijg en paniek van en schreeuw tegen me hoofd houdt eens op ..helpt natuurlijk niet .meeste gaat ook allemaal over depressie .maar ook veel herhalingen .100x ik ben zo moe of ik ben zo beroerd ..wordt er echt strondzat van .en lichaam is helemaal in de stress er van kan geen tv kijken of muziek of wat dan ook .leef in me hoofd .en kom er niet uit al 3 jaar .
Ook 20 jaar in angst en stress geleefd en nog steeds.veel conflicten meegemaakt en voor iedereen goed willen zijn en jezelf vergeten. Ben nu 38 Dag per dag leven en tot besef komen dat je het hebt en ermee zal moeten leven is het enige wat je kan doen denk ik
Hoi
Ik lees net jou berichtje en herken me volledig erin..
Ik loop heel mijn leven al met dit gevoel en raak er gewoon niet van af,..
Soms haat ik me zelf zo hard dat ik er gewoon niet meer wil zijn,..
Wil er zo graag vanaf! Ik neem nu twee maand medicatie om me rustig te houden, maar heb het gevoel dat het me niets doet,.. ik ben zo onzeker door al deze gedachten dat ik het zelf moeilijk vind om dit berichtje te schrijven,.. :(
Ik ben bang dat mijn ouders boos worden
Waarom denk je dat je ouders boos worden Jannyboy? Praat er gewoon met iedereen over. Het is niet iets om je voor te schamen.
En neem van mij aan dat schaamte je ergste vijand kan worden. Nu ik bijna geen schaamtegevoelens meer heb kan ik bijna alle dingen weer aan en wordt het leven steeds leuker.
Ik heb ook zoveel angsten.Het begint al met het opstaan.Wat er is gebeurd weet ik niet maar heb wel last van rare gedachten.Neem dan maar een 1/2 oxazepam. Overdag dan nogmaals 2x een 1/2 ox.Ik wandel veel en fiets ook nog wel eens.Het is dan even weg en dan begint het weer.Ik heb het nu ongeveer 6 maand.Ik ben nu bij een psycholoog 1 x geweest moet nu van hem opschrijven wat ik de laatste 5 jaar heb meegemaakt en dat is veel 2 vrienden verloren in één week en ook nog eens 3 hele goeie kennissen. Hij zegt blijkbaar hun overlijden heb ik niet goed verwerkt. Maar ik zit nu wel met angsten soms bij het enge af Misschien iemand die dit ook heeft meegemaakt .Want zo is het een hel Gerrit
Ik heb het ook heel erg herken het, ik heb euthanasie aangevraagd. Kan zelf niks vinden om te stoppen Ook dat geeft wel wat angst. Weekend was verschriikkelijk en morgen moet ik weer werken dat is heel erg als je thyis nooit kan genieten
Ik heb al jaren angsten voor ziekten, af en toe drink ik het weg gebruik oxazepam waardoor ik niet altijd helder kan denken. Dan heb ik het gevoel dat ik de controle verlies. Heb er zelfs een hoge bloeddruk van voel me naar in mijn hoofd en ben bang om gek te worden omdat de stress niet zakt. Mijn hoofd staat 24 uur aan van her moment dat ik wakker wordt totdat ik in slaap val.Veel last van oogmigraine en het licht raak steeds meer in mezelf gekeerd terwijl ik juist een heel sociaal persoon ben.. weet het soms ook niet meer😢sterkte iedereen
Voor alle mensen die lorazapams / Oxazapams gebruiken zou ik eerst aanraden om daar mee te stoppen en ook niet "zoals de artsen zeggen" 1x per 3 dagen, of 1x per 4 dagen. Deze dingen zijn moker verslavend en je lichaam gooit daarna gewoon de cortisol omhoog omdat het de relatie GABA en Cortisol vast wilt houden. Het lichaam wil niet mee gesolt worden. Als je daar mee stopt, gezond eet (veel dierlijke producten , ja contra van wat vadertje staat zegt) en buitenlucht direct in de ochtend, dan moet het leven makkelijker gaan en zoek veel veel afleiding. Lees elk boek van de hele bibliotheek uit als het moet. Je brein is een reperteerwekker, als het op een gegeven moment zoveel vervangingen heeft word het minder en minder en andere dingen om aan te denken
Ik zeg niet dat het met deze cliché tips over gaat. Maar het zal wel makkelijker worden. Zelf heb ik dat ik inderdaad ook continu bewust ban van mijn gedachten. Ik ben zelf kapot gemaakt door mijn psychiater haar lorazapams. Ik nam ze 1x in de 3 dagen maar dat is verschrikkelijk, continu in angst gezeten de dagen erna. toen ik het compleet stopte was alles weer normaal.
Nu dus nog wel last van de gedachten en continu denken van gedachten, dan weer negeren van gedachten maar daar ook weer bewust van zijn. Het is een continu mind spelletje wat ondertussen al zover gevorderd is dat je jezelf afvraagt of het leven het nog waard is soms. maja, het leven is eenmaal hard
Ik ook alledagen angst, ben u zo ver dat ik het leven wil beeidigen. Ben zeer depressief,niemand heeft enig begrip
Ik ben hier overigens uit gekomen. Wat belangrijk is is dat je uiteraard cognitief weet dat je eigen denken / gedachten je niets kunnen doen. Je brein creeert gedachten gewoon junk gedachten noem ik die, daar kan je echt helemaal niets aan doen en heeft helemaal niets te maken met " jou" als persoon ofc.
Dat gezegd hebbende, Misschien heb je jezelf aangeleerd je gedachten te vermijden. Ik verwacht dat wel want dat doet het brein want dat wil in basic staat angst vermijden.
Wat je moet doen is je gedachten challengen / labelen. Ik heb dit gedaan en hiermee kwam ik er uiteindelijk zo goed als uit.
Dus als er een gedachte binnenkomt die jou eventueel spanning had kunnen veroorzaken label je m gewoon als "intrusive" of "bullshit" of whatever. Dan leer je dat gedachten je niets kunnen doen. Promise dit werkt
Ja dat heb ik precies hetzelfde ik denk vanalles en wordt bang vd gedachten.gr
Verdiep je in de islam en lees vooral de Koran inhoudelijk. En je problemen verdwijnen langzaam weg. Serieus
Bij mij is het anders ,mijn verslaafde vriend ,heeft mij alleen maar nodig ,wanneer het hem uit komt , en nu hij moet afwachten ...denk ik ..sterf maar ...dan heeft hij rust en de familie ook , ik trek het niet meer ...steeds weer die stress, maar hij vertelt alles aan zijn eigen vrienden en familie..en ik hoor het altijd als laatst ...heb hem gezegd ,dat ik het vreselijk vindt ...maar ik kan hem niet steunen...ben er kapot van ! Maar mijn kinderen zeggen ook ,tijd om aan jouzelf te denken...moeilijk ..maar heb doorgezet ...hij ziet mij alleen als zijn vrouw ,wanneer het hem uitkomt ! 18 jaar ken ik hem al ,aan ,uit relatie ! Dope is zijn grote liefde ! Ik ben dat alleen als het hem uitkomt...ben met hem gekapt ! Gisteren ! En hoop dat ie snel uit zijn lijden wordt gehaald .. ik zal er zelf nog jaren mee zitten...
Ik heb daar ook heel erg last van gehad, en soms nog. Een eerdere psycholoog raadde me toen aan meer te lezen over GAD, ook wel de overdenkstoornis. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het valt onder angststoornissen, waarbij je jezelf steeds verder de negativiteit in denkt. Ik heb de serie e-books over overdenken gelezen van MG Psychology. Het is zeker niet over, maar het heeft me wel geholpen meer grip te krijgen.
Misschien is dat voor jou ook wel een goede tip. Je kunt de serie vinden op de website van D-Write One (bij overige diensten - ebooks). Ik heb er veel aan gehad, maar ik weet niet of dat voor iedereen geldt..
IK HEB GOEDE TIPS! allereerst dit artikel, waar je de belangrijke feiten ff uit moet halen, ik heb er veel mogelijkheden in gevonden.
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/09/19/psychiater-echtpaar-we-hebben-haast-zieke-mensen-kunnen-geen-tien-jaar-wachten-a3973934
Ik zit zelf op het punt dat ik denk dat ik het eind van de tunnel niet ga halen, dus ik heb een stappenplan gemaakt voor mezelf met dingen die ik ga proberen en ik hoop dat het ook iemand anders hoop kan geven. Ik heb echt mijn best gedaan om het goed uit te leggen en te onderbouwen
1. ik heb een psychiater en de eerste stap is heel duidelijk maken hoe ernstig je situatie is. Het eerste wat ze gaan doen bij de ggz is verdergaan met het stappenplan van PSYCHOTHERAPIE en MEDICIJNTHERAPIE. Dit kan zijn de frequentie van afspraken verhogen of zoals bij mij de trail en error met medicijnen voorzetten. Het nadeel van dat laatste is dat er vaak bijwerkingen optreden waardoor je in het dagelijks leven soms nog minder goed kan functioneren, zelf wil ik die prijs wel betalen met de hoop dat het kan helpen.
2. Ik ga COGNITIEVE GEDRAGSTHERAPIE doen, dit kan je gewoon vragen aan je behandelaar. Eerder had ik dit ook geprobeerd, maar de therapeuten vonden mijn situatie te heftig waardoor ze het niet aandurfde. Gelukkig is er via mijn psychiater wel iemand die me gaat helpen. Ik weet hier eigenlijk niet heel veel van, behalve dat het vaak ingezet wordt bij angst en het veel mensen helpt.
3. Ondertussen ga ik verschillende PROBIOTICA proberen. Als je het artikel leest, lees je dat er bewijs is van dat de darmen de hersenen kunnen beïnvloeden. Één van de hoogleraren in het artikel doet nu een trial met mensen met bipolaire stoornis en schizofrenie, nog niet voor ons helaas. Het feit is dat mensen hun hersenen en darmflora uniek zijn en de werking van bepaalde probiotica dus afhangt daarvan. Een probiotica speciaal voor angst werkt dus niet gegarandeerd. Ik ga verschillende voor elk een periode van een maand proberen en in een dagboek bijhouden wat de effecten zijn met het idee om de beste voor mij te vinden.
4. Verschillende ontspanningstherapieën zijn ook te proberen. Zelf ga ik cocoon floating proberen en veel van dit soort therapieën kunnen ook vergoed worden door de verzekering.
5. Ik heb door alle angsten ook heel erg depressie gekregen, dus daar ga ik ook wat aan doen als het niet vermindert door de vorige stappen. Het artikel dat bovenaan vermeld is verteld iets interessants over elektroshock-therapie (is totaal niet jaren 50 horror asylum by the way). Het wordt gedaan onder narcose en het stimuleert een deel van de hersenstam dat vaak verkleind is bij mensen met depressie om daadwerkelijk nieuwe cellen aan te maken en te groeien! Dit werkt bij 70% van de mensen die het doen en het is heel belangrijk dat je na deze behandeling veel beweegt, gezond eet en je brein stimuleert met moeilijke dingen om het positieve effect vast te houden. Naar mijn idee is het een soort opstarter die weinig van ons uit zichzelf kunnen halen.
6. ik ga een hulphond aanschaffen als door alle medicijnen heen ben en de vorige stappen ik nog steeds niet met mijn angst kan functioneren.
Dit is een hondenschool die ze opleidt: https://www.psychiatrischehulphond.nl/
Ik heb me al laten informeren over de hoe en wat, dus ik kan misschien ook hier wat vragen beantwoorden.
extra.
Een instelling kan voor velen zeker een optie zijn. Mijn psychiater zei dat dit voor mij geen goed idee was ook omdat ik op mijn leeftijd heel erg voldoening moet gaan vinden in mijn leven en dat gaat mij niet lukken in een instelling.
Ik hoop dat dit iemand helpt
heb ik ook last van!
Super dat je de moeite hebt genomen om dit met ons te delen!!
1. Is zeker de moeite waard. Geef echt aan dat het niet goed met je gaat en laat je gelijk op de wachtlijst voor een psycholoog zetten, dit kan namelijk heel lang duren.
2. Ook hier een lange wachtlijst voor, maar zeker een goed idee.
3. Dit ga ik zeker proberen. Er is idd een link tussen darmen en hersenen.
4. Ik heb acupunctuur geprobeerd, dit helpt wel met ontspanning.
5. Dit heb ik gegoogled, maar dit is echt alleen voor hele extreme gevallen voor bijv schizofrenie, want het kan namelijk leiden tot geheugenverlies.
6. Bij een hulphond heb je ook weer veel eisen, maar je kunt je zeker aanmelden.
Heel veel sterkte ❤
Ik heb angststoornis ik ga kapot er van.
Ik vecht om te genieten, dit is begonnen sinds mijn zwangerschap...nu bevallen en erger geworden ik ben bang dat ik dood ga bang van ziekte....
Ik mag geen medicatie gebruiken omdat ik borstvoeding geef.
Help
Hoi,had daar vorig jaar ook last van maar neem nu 100 mg serlain in smorgens en beetje bij beetje beter gegaan en nu is dat verleden tijd, veel moed
Geplaatst op 7 juli 2020
Sara, wat een herkenning!
Ik heb een gegenaliseerde angststoornis. 10 maanden geleden ben ik bevallen van ons dochtertje. Sinds mijn bevalling ben ik erg bang om dood te gaan aan een erge ziekte. Ik wil helemaal niet dood omwille van mijn dochtertje en man. Wil genieten van het leven. De angsten overheersen mijn dagelijkse bezigheden en hoe ik me voel.
Mag je inmiddels wel aan de medicatie?
Ik heb deze week een afspraak met mijn psycholoog en een psychiater i.v.m. medicatie.
Ook ik heb dit gehad tijdens de zwangerschap echter is deze al 8 jaar geleden en kamp nog steeds met angst en paniek aanvallen. Medicatie en therapieën gehad het gaat lange periodes ontzettend goed en dan valt ik weer terug in het oude. Maar probeer wel positief te zijn en blijven vaak gebeurd er wat in mijn leven waardoor dit weer de kop op steekt. Net als iemand hoofdpijn krijgt bij te veel stress en spanningen krijg ik dit. Ik kan jullie meegeven blijf jezelf accepteren dat je een aanval hebt, is lastig maar het kan.
En je bent niet alleen er zijn meerdere mensen die dit hebben. Ik zoek ook steun en praat erover met mensen die het herkennen.
Hoi. Ik heb knal hetzelfde!!! Ik ben 2 j geleden bevallen van een zoontje. Na een periode van extreme vermoeidheid en het gevoel te hebben ongelooflijk hard alles zelf te moeten doen heb ik zware angst ontwikkeld voor de dood. Na zo een lange periode ben ik in behandeling met psycholoog en nog wat andere dingen. Maar ook zonder medicatie. Ik heb er wel voorgeschreven gekregen maar wil ze zelf niet pakken mits ik jaren geleden een zware depressie heb gehad en toen oon jaren medicatie heb moeten nemen. En nog heel goed weet wat een hel het was om er vanaf te geraken.
Hoi,advies:schildklierhormonen laten nakijken.
Of overige hormonen.
Mag je wel visolie pakken? Het beste is epa dha dot helpt echt tegen angsten. Kies een goed merk.
Ja hier ook precies hetzelfde.. het is vreselijk. Probeer naar een gynaecoloog te gaan en dit te bespreken. Probeer Femme van Vitakruid en anders antidepressiva, dit helpt goed tegen angst.
Op mijn werk nergens last van, maar privé....elke maand komt het terug. Ik denk dat het door hormonen komt, het gebeurt namelijk altijd als de menstruatie er aan komt. Een periode van zo'n 1,5 week angstig voelen. "Wat als dit...dan gebeurt vast iets vreselijks"...in mijn hoofd creëer ik de ergste situaties die nooit uitkomen. Voel me dan echt depri, moe en wil het liefst in bed liggen. Dat gaat niet, ik heb een kind.
Ik vrees dat ik er nooi vanaf kom. 5 jaar therapie gehad, gebruik nu escitalopram druppels. Het gaat wel wat beter...maar echt over gaat het niet. Ik ken niemand die zo raar kan denken als ik. Ik zal er mee moeten leven...
Wat zeker meespeelt is karakter (altijd al een druktemaker geweest) en mijn ouders zijn beide overleden.
Mijn terugkerende angsten: om financieel in de problemen te komen en bang dat mijn dochter iets overkomt.
Zo jaloers op andere mensen bij de dag kunnen leven en die kunnen denken "ik zie wel".
Lieve Loca, wat moet je het zwaar hebben. Ook ik heb een angststoornis. En herken je strijd. Ik probeer (zo goed en zo kwaad als het kan) zo lief mogelijk te zijn voor mijzelf. De gedachten te accepteren en mezelf te koesteren/troosten. Moeilijk, want ik neem het mezelf kwalijk dat ik angst heb. Geef mezelf de schuld. Identificeer mezelf teveel (volkomen) met de gedachtes. Terwijl ik weet dat ik gedachtes HEB en niet BEN. Heb zelf het gevoel dat compassie en acceptatie de twee sleutelwoorden zijn voor verbetering. Maar o, wat is dat moeilijk!!! Ik ervaar dat, doordat ik strijd tegen mijn angst/gedachten, ik het alleen maar erger maak. Waar wij last van hebben is extreem moeilijk en zwaar. We hebben er niet zelf voor gekozen. Probeer met een milde, liefdevolle blik naar jezelf te kijken. Je bent het zo ontzettend waard! Houd vol en heel veel sterkte!
Probeer te mediteren en vooral die angsten laten komen maar ook heel rustig te zeggen dat ze ook weg kunnen gaan i am is een heel goed boek en zal je in de juiste richting brengen probeer naar positieve dingen te kijken laat jezelf niet door je angsten beïnvloeden erken ze maar hecht er geen waarde aan ik weet dat het moeilijk is maar met stapjes kom je er wel jij bent de baas over jou gedachtes en niet hun over jou ik weet dat het heel makkelijk praten is ik heb het zelf Gehad helaas alleen je maakt het jezelf moeilijker neem de regie weer terug hoe ze zijn gekomen zo kunnen ze ook weer gaan de gedachtes die je hebt zijn pittig ik dacht ik wordt gek na me Eerste paniek aanval en wat als ik door draai en de mensen van wie ik hou pijn doen het zijn de gedachtes die jou nog angstiger laten voelen omdat het jou engste scenario’s zijn iets waar jij echt angst van heb alleen moet je jezelf afvragen of deze angsten wel echt zijn denk ook na waar die angsten vandaan komen bij mijn omdat ik een man zag doordraaien en ik dacht dat hij iemand doodsloeg maar dat was blijkbaar de bank wel was deze man doorgedraaid je kind is je leven je bent bang om hem of haar kwijt te raken of dat er wat ergs gebeurd alleen nu moet je echt proberen om eens goed te kijken naar bepaalde dingen in je leven waar door je die angst heb gekregen misschien iets uit je verleden hoe je de angst een groot monster heb gemaakt kan je hem ook een klein monstertje maken waarbij je zegt ik geloof jou niet
Hoi, ik herken mij heel erg in jouw verhaal. Eerst dagelijks paniekaanvallen en nu voel ik alleen nog hevige angst ca. 1/1,5 week per maand, 1 week voor mijn menstruatie. Dus ook ik vermoed dat het door de hormonen komt.. ik durf deze periode minder te ondernemen (of eigenlijk niets, alles is eng)
Hallo dames die het het erger hebben voor hun menstruatie. Je verbeeld het je niet! Je hormonen kunnen een hele grote bijdrage leveren. Het goeie nieuws safraan is je antwoord. Tja of hoormoonpleisters maar ik neem liever safraan . Het merk dat ik geadviseerd kreeg is van vitakruid en bevat naast safraan ook theatrine.
Ik voeg een link toe maar weet niet of dit mag. Ik ben ondanks mijn 39 jaar naar een overgangsconsulente gegaan jos teunisen heet zij en die adviseerde me dit en nu ben ik ook met de huisarts van alles aan het laten testen. Gezegd moet wel dat ik hormonale migraine en pms heb dus niet bij iedereen zal het zo gelinkt zijn aan de menstruatie. Sorry link lukte niet. Vitakruid safraan suntheatrine. Succes lady’s en kop op we gaan er niet dood aan het voelt alleen heel naar
Ik merk het ook ,ik heb een angststoornis en heb gemerkt dat nu ik ongesteld ben mijn paniekaanvallen erger zijn als voorheen.Ik krijg ook hele negatieve gedachtes wat me erg bang maakt,zijn dat meer mensen die dat hebben vraag ik me dan af of ben ik de enige?Door veel met me hond te lopen kom ik tijdelijk tot rust maar vooral in avonden voel ik me erg angstig.Heeft iemand tips?
Lieverd, ik wil dat je weet dat je niet de enige bent die dit doormaakt.
Deze struggles maak ik ook maandelijks mee.
Ik vind het verschrikkelijk, elke keer maar weer die extreme, verscheurende angst, depressieve gevoelens… het is ontzettend slopend.
Ik heb er ook extreem last van. Na mijn bevalling en spiraaltje is het veel erger geworden. Het spiraaltje heb ik uit laten halen, dat was een hel. Ik slik nu de pil door vanwege mijn endometriose, ik mag niet ongesteld worden, maar ik heb dus wel mijn maandelijkse hormonen. Ik slikte me helemaal gek aan vitamines, niks leek echt te werken. Het enige dat nog een beetje leek te werken is Femme van Vitakruid. Mn huisarts, psycholoog en gynaecoloog konden me niet echt helpen met natuurlijke producten, dus ik ben daarom naar een homeopaat geweest. Dit heeft wel geholpen, maar ik heb er nog wel last van zelf, dus dan zelf maar weer aan het Googlen gegaan, en daar kwam ik dus Femme tegen. Deze zou ik dan ook aanraden. Verder heb ik m'n antidepressiva opgehoogd, op advies van mijn gyno, die geeft vaker het advies aan mensen met pms om dit te slikken.
Ik wens alle vrouwen die dit meemaken heel veel sterkte. Weet dat je niet alleen bent ❤
Hoi Lana,
Zelf heb ik ook een angststoornis en ben ik een tijdje geleden begonnen met escitalopram. Nu zit ik op 20mg, en ik begon met 10mg. Eigenlijk heeft het bij mij ook een hele lange tijd geduurd voordat ik iets merkte van het medicijn. Ik werd in het begin ontzettend depressief en een beetje suïcidaal. Dat je klachten eerst verergeren is dus wel logisch. Aangezien het begin bij mij zo heftig was is toen de dosis in overleg naar 15mg opgehoogd en het heeft minstens 3 maanden of zelfs meer geduurd voordat ik iets merkte van de escitalopram. Weer veel later ben ik (preventief) naar 20mg gegaan en nu voel ik zeer weinig angsten. Nu moet ik zeggen dat ik destijds wel gewoon doorgegaan ben met stappen ondernemen in het reïntegratieproces. Dus blijf ook zelf stappen nemen. Alleen medicatie is niet de oplossing, het is ook goed om zelf te blijven ondernemen en niet te wachten totdat de medicatie gaat werken. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Ik hoop dat je er iets aan hebt!
Veel sterkte de komende tijd!
Ik herken mezelf heel erg hierin. Ik heb de klachten ook echt hele dagen door, je word er echt gek van. Pff
Hoi Lana,
Ik heb deze klachten mijn hele leven al, ook doorlopend de hele dag. Ik heb 15 jaar aan de antidepressiva gezeten er heb daar heel veel nadelige klachten aan over gehouden. Begin daar alsjeblieft niet aan en als daar wel aan bent, bouw het zo snel mogelijk af. Zoek goeie psychologische hulp! Ik ben nu 71 en voel mij nog net zo ellendig als 50 jaa r geleden alleen omdat ik nooit goeie hulp heb gekregen. Als je echt iets zou mankeren was er al lang iets gebeurd!! Probeer zo veel mogelijk over je angsten te praten, dat helpt enorm. Ik wens je heel veel sterkte en liefde
Ellen
Al jaren heb ik momenten waarop ik hartkloppingen krijg, duizeligheid, benauwd heb en het zweet me uit breekt. Ik ben wanhopig geweest. Heb gedacht dat dood zijn beter is dan me zo voelen. Het was mijn grootste geheim. Ik heb alles geprobeerd: psychologen, mindfullness, het delen van mijn angsten etc. Medicatie heb ik nooit durven te gebruiken, omdat ik niet als zombie door het leven wilde.
Na meerdere angstaanvallen heb ik toch de stap genomen om medicatie te gaan gebruiken. Ik gebruik paroxetine 20 mg. Dit in combinatie met een psycholoog en fysio (om de aangespannen nekspieren die ik onbewust gebruik voor mijn hoge ademhaling te kunnen ontspannen). Ik kan nu zeggen dat ik al 3 weken paniek en angst vrij ben. Het duurt zeker 8 weken voordat de medicatie werkt en in eerste instantie werd het zelfs erger, maar nu ben ik zo blij dat ik even paniek vrij ben. ik investeer weer meer in mijn relatie en kinderen. Een bijwerking van de medicatie is dat het een zaadlozing langer uitstelt, dus daar ik de vrouw ook tevreden mee. Nadeel is wel een droge mond en een iets onverschillig gevoel. Het geeft me in ieder geval wel de ruimte om de balans op te maken, waar wil ik mijn fucks aan gaan geven.
He Robert,
Ik hoop dat je ondertussen van de paroxetine af bent ook ik voelde mij daar lange tijd goed bij afgezien van de maagpijn en nog een paar bijwerkingen die ik had . Na 15 jaar gebruik ben ik gestopt maar zit nu met een kapotte maag! Het is rotzooi van de bovenste plank. Er zijn echt wel andere manieren om van je problemen af te komen maar van de profetieën af komen is pas echt een probleem.
Lieve groet Ellen
Het is nu mijn derde jaar dat ik op deze manier door het leven moet. Elke dag loop ik met angst door het leven om te sterven. Als ik buikpijn heb, denk ik dat er iets enorm mis zal gaan met mij:bv. Dat ik zal doodgaan door een darminfarct. Hoofdpijn: denken dat ik een bloeding zal krijgen... mijn hartslag is vaak hoog en ik heb dagelijks een enorme druk op mijn borstkas. Ik ben overgevoelig voor prikkels en als ik in groep ben loop ik enorm gestrest, door die prikkels en geluiden van iedereen die praat. Ik moet me telkens opnieuw concentreren om te luisteren naar wat iemand zegt tegen mij en mezelf niet weer te verliezen en moeten vragen om te herhalen wat die persoon zei, omdat ik weer volop bezig ben met wat er in mijn lichaam gebeurt. Ik ben een wrak, door dit gebeuren elke dag in mijn gedachten/lichaam. Ik heb enorm veel complicaties en ben continu in de strijd met mezelf: gedachten vs gevoel. Ik moet mezelf continu gerust stellen van er gaat niks gebeuren maar mijn lichaam geeft toch negatieve signalen. Ik ben prikkelbaar door alles wat ik voel en ik voel me hopeloos, gestrest, NOOIT ontspannen. Ik ben op... niemand begrijpt me in mijn omgeving en omdat ik er niet ziek uitzie nemen ze het nooit serieus. Dokters steken alles op stress en ik voel dat ik alarm sla. Ik kan zo niet meer door, elke dag opnieuw... ik heb zoveel schrik vh leven. Dit is de hel en neemt heel mn dagelijks leven in beslag. Overal pijnen. Puur van de “stress” mn gedachten staan niet stil. Ik maak mezelf kapot.
Hallo Nicky,
ook ik ben hier al een hele poos mee bezig. Lees: een jaar of drie. Jouw beschrijving van het met jezelf bezig zijn, herken ik enorm. Hopelijk een hart onder de riem: het is nog steeds niet over, maar het gaat al wel een heel stuk beter. In het begin durfde ik niet eens alleen naar de wc te gaan. Echt lastig. Ben hulp gaan zoeken bij een psycholoog/psychiater en volg online trainingen. Ook slik ik voor de hulp een medicijn. Ik zou hier de trainingen op kunnen schrijven, maar dat heeft mi. niet zoveel zin. Het is echt zoeken naar wat voor jou het beste helpt. Voor mij werkt het het beste om me er niet door te laten tegenhouden iets te doen. Niet ertegen vechten, maar iets doen terwijl het er is. Het zijn bij nu ' nog maar' periodes. Soms is het of ik ineens een soort van wakker wordt, dan is het weer een poos weg. Door de cursussen ben ik er wel steeds bewuster van dat dit over gaat en hoe ik ermee om kan gaan. Ik kan inmiddels wel weer redelijk normaal functioneren. In een full time baan en een gezin met drie kids.
Ik hoop dat mijn verhaal je helpt!
Beste,
Dit verhaal is zo herkenbaar omdat ik er zelf ook dagelijks mee kamp 1
Hoi dit gevoel herken ik heel goed ik zit ook al drie jaar met presies die zelfde gevoelens als wat jij uitleg ik kreeg veel rust in de kerk en mediteren. Sterkte.. en dit jaar ben ik steeds wat beter gaan voelen dat ik zelf weer eens oo vakantie weer kon durven te gaan. Zet klein stapjes en probeer positief te denken en veel te lachen.
He Nicky,
Hoe gaat het met je? lees je verhaal nu net. Ik hoop dat je goede hulp hebt gevonden. Je verhaal is zo herkenbaar, stop er alsjeblieft mee jezelf ziek te praten, want dat is wat wij doen. Het is zo zonde, ik heb mijn hele leven hierdoor vergalt, ik was 33 toen ik naar aanleiding van een traumatische ervaring een hyperventilatieaanval kreeg en de ellende begon van angsten paniekaanvallen, ik heb een lange periode AD geslikt die uiteindelijk mijn maag kapot heeft gemaakt wat weer voor allerlei andere klachten zorgt. Ik ben nu 71 en voel mij uitgeblust. Ik wilde dat ik de tijd terug kon draaien, dan zou ik geen AD meer slikken maar goede hulp zoeken. Ik wens je heel veel sterkte en liefde!!
Ik heb ook last van angst en paniekaanvallen dit is nu elke dag ik merk dat ik het meer is in stress momenten. Ik raak al in paniek als ik ergens pijn voel denk meteen dat ik iets ergs heb ben elke dag duizelig slap gevoel in mijn benen nek klachten.
Ik word er zo moe van zit nu bij een psycholoog. Ik hoop zo dat ik er vanaf kom. Het beheerst mijn leven.
Ik heb precies hetzelfde, al bijna 3 weken last van wakker worden met een zwaar hoofd duizelingen en het gevoel alsof ik dehele dag duf ben sommige dagen erger dan andere...
altijd al angstig geweest en piekerig over mijn gezondheid maar dat trok altijd wel weg alleen nu blijft het zolang aanhouden dat ik wel kan huilen omdat ik wil dat het over is.
Ik zit steeds vaker te denken aan een psycholoog maar zelfs daarin heb ik gewoon geen zin omdat ik gewoon bang ben om uberhaupt dingen te doen omdat ik met zon duizelig gevoel blijf lopen werk gaat ook niet altijd even soepel maar gelukkig lukt het wel.
Ben erg benieuwd naar jou ervaringen en of het je hebt geholpen
Ik heb al angst en paniek sinds mijn 40e.maar vanaf 2005 werd het erger. Vele opnames gehad. Nu ben ik 68 en begint het weer erger te worden. Ook heb ik veel pijn ik wil graag dood. Maar durf het niet. En wil het niet voor mijn kinderen. Ik zou graag in een groep willen met mensen die weten waar je over praat. Maar dan graag in mijn omgeving. Ik woon in castricum.
Ik heb al een hele periode last van stress en lichamelijke klachten maar nu ook sinds een paar maanden ook paniekaanvallen en hyperventilatie.
Ik merk dat het erger wordt en ik slechter slaap en zo ook tijdens de dag enorm suf ben. Soms vraag ik me af of er nog mensen zijn die hetzelfde voelen en wil graag eens mijn ervaringen delen want ik heb nu het gevoel dat ik de enige ben met dit gevoel. Ik woon in Oost-Vlaanderen.
Ik deel dit gevoel zoo erg! Ik heb er ook elke dag last van met de zelfde symptomen. Ik zit sinds week aan de medicijnen wat de scherpe randjes er vanaf neemt maar het is zeker nog niet weg! Ik loop nu bij de psycholoog voor emdr maar werk dat ik toch meer hulp nodig heb. Ik dachf oprecht dat ik de enige was!! Heel veel sterkte allemaal. Groetjes uit Utrecht
Ja ik heb dat ook ,het is zo ontzettend jammer van ons leven ,maar je kunt er vanaf komen , ademhalingtherapie dat bieden
.Ik ben ze bij het GGZ ook aan .Ik ben 70 maar ik heb er nog steeds last van ,het is ook gespannenheid als wat vervelends in je omgeving gebeurd,daar ben ik wel achter .
Het zit ook in je gene ,en dat je overgevoelig bent ,probeer er mee om te gaan heel veel lieve groetjes .
Hey lieve mensen! Ik heb ook angst en pankiek aanvallen al zolang ben nu 25 jaar, ben al een tijdje met psycholoog gestart en jullie moeten heel goed weten angsten zijn maar gedachten en is maar een tijdelijk gevoel! Laat je niet door je angsten omlaag halen en sta er zeker boven het leven is zo mooi als je uit die angst bubbel komt! Geloof en vertrouw in jezelf! In angstige periodes doe dingen wat je echt leuk vind en
omring je met mensen met wie je op je gemak bent , ook al is dit zo moeilijk op die moment het helpt je erdoor GELOOF IN JEZELF! Lieve groetjes Lisa S.
Wou er nog even iets aan toevoegen : maak van je angst je beste vriend! Een goude tip wat je het makkelijker maakt er mee te leren leven. en mensen we zijn zo geboren hou van jezelf en zeg niet dat het je leven beheerst alles maakt ons uniek aan onzelf! Als je boven je angsten staat ga je er zo goed als geen last meer van hebben je zal wel nog in aanmerking er door komen ma het gaat je niet meer onderuit halen als je gelukkig bent! En ik weet waar ik over praat ben al in de een zware depressie erdoor beland en als ik het nu bekijk eigenlijk echt door niks enkel door mezelf .. LOVE YOURSELF
Iedere dag weer paar keer last van hyperventilatie en paniek aanvallen. Dit maakt mij elke dag super moe en somber. Keer op keer neem ik oxsazepam hiervoor.
Erg wanhopig geworden......
Zijn er mensen die dit net zo extreem als mij ervaren?
Gr Gio
Bij mij is het er ingeslopen de laatste 3 maanden, ik leef sinds zo n 3 weken met angst, angst om een hartaanval te krijgen en dood te gaan, vooral omdat ik vaak hartkloppingen heb is die angst er in geslopen het beheerst m n leven, met medicatie kan ik t wat onderdrukken en krijg sinds afgelopen week therapie, ben altijd al gevoelig geweest maar pff wat is dit zwaar, een hele grote berg om te bedwingen!
Hoi Pedro .
Jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar . Ik heb sinds 2 maanden ook allerlei lichamelijke sensaties ervaren die er nu voor zorgen dat ik vast zit in mijn eigen hoofd en lichaam . Ik voel me de hele dag door angstig met paniek door wat ik in m’n lijf voel en ben in een nare cirkel terecht gekomen. Ben dood moe . Slaap bijna niet meer . Medicatie nu maakt het iets dragelijker en ben met therapie gestart . Maar het is ontzettend moeilijk en elke dag voelt nu als overleven.
Heel herkenbaar allemaal. Ik zit met dezelfde klachten. Sloom spierpijn nek dan weer in de rug of benen. Ga je daar weer druk om maken of je ademhaling en ga zo maar door steeds in dezelfde cirkel. Bang om met de hond te lopen dat je wat overkomt of dat je gewoon te moe bent. Las net ademhaling techniek dat krijg ik binnenkort ook. Succes allemaal
Ik ben al vanaf m'n 4e bang voor m'n hart . Nu 48 en in januari in het ziekenhuis gelegen met hartritme stoornis en sindsdien vreselijke paniekaanvallen. Sinds een paar dagen net of blijf ik in die paniekaanvallen hangen .
Je bent niet alleen
Ik denk ook altijd dat ik iets erg heb,
Vanmorgen had ik hartkloppingen wat heel angstig is nu zijn ze gedaan maar toch ben ik bang en voel ik me slap en een druk op mijn borstkas, puur uit schrik, niet meer leuk om de duur , want je krijgt symptomen puur van de stress, morgen moet ik een echo nemen van mijn maag ben al 3 weken misselijk en maagpijn mss ook wel van de stress
Ik heb sinds 3jaar rond november er last van er aan vooraf heb ik 3jaar gelden hoge bloeddruk gehad vorig jaar had ik niersteen the en nu ben ik 2 maanden geleden in de sauna achterover gevallen scheurtje in 3e wervel gaat al beter maar heb nog niet unnen golfen.jeux de Boelen en ik kan 3kwtier aandelen word van dat niets doen nerveus en depressief pak af en toe zonodig een halve oxazepam maar wil daar niet aan verslaafd raken zit dus regelmatig te huilen
Helpt de psycholoog
Ik heb het zelfde
Hier net zo al weken dag en nacht
Beetje stres niet erg masr als je leven beheerst
Kijktip Marcus’ krielen angst you tube
Of lief coach aan zee
Contact met mij mag als jullie prettig vinden
Bij mij dure hele dag ipv half uur of uur
Verzetten doe ik niet
Hoe lang duurt bij jullie
Miranda
Heb het ook al 8 maanden.soms vraag ik me af kom ik hier nog wel ooit vanaf.
De angst is verschrikkelijk.het maakt me heel verdrietig.
Succes allemaal
Anoniem
Vreselijk hè
Na allerlei tips op you tube
Ik ga toch bij iemand in behandeling die zelf last heeft gehad van angsten hopelijk beheerst het dan niet meer zo
Wat herkenbaar… sterkte en je kunt het
Na het lezen van jou verhaal hebik dezelfde klachten
Ik denk ook altijd maar dat ik een ernstige ziekte heb.daar door
Loop ik nu ook bij een psycholoog. Ik hoop dat het gaat helpen.
Ik heb precies hetzelfde. Door lichamelijke klachten bang voor enge ziektes en door angst weer meer lichamelijke klachten, slaap slecht en sta op met angst en ga ermee naar bed. Wil ook weer niet zeggen dat je klachten niet echt zijn. Nu sta ik op de wachtlijst bij bij de ggz, omdat ik er graag vanaf wil. Het is geen leven zo. Het is niet leuk voor mezelf, maar ook niet voor mijn man en kinderen. Hoe gaat jouw behandeling Johanna?
Hallo cobyn,
Woon helaas niet in de buurt maar weet precies hoe jij je voelt. Heb al sinds mijn33 last van paniekaanvallen, naar aanleiding van mijn moeder die overleed aan een hartaanval. Ik heb mij 20 jaar vreselijk ellendig gevoeld en aan de AD gegaan. Moet zeggen dat ik mij daar goed bij voelde maar last kreeg van zowel urine als ontlasting verlies, wat mij erg isoleerde en ik had erge maagpijn. Ik ben een paar jaar geleden gestopt met de AD en het urine en ontlasting verlies stopte vrij snel maar de maagpijn ging niet over. Ik ben weer terug bij af, ik heb vreselijke rugpijn en voel mij een wrak, van het ene op het andere moment word ik extreem moe en heel akelig eigelijk doet alles afgezien van mijn benen zeer. Ik kon ondanks de pijn nog best veel maar sinds de griep 2 maanden geleden kan ik niks meer. Verschillende onderzoeken gehad waar net als vroeger niks uitkomt, krijg nu binnenkort een maagonderzoek waar ik erg tegenop zie. Ik hoop zo voor al deze nog jonge mensen die ik hier hun verhaal hoor doen dat ze er uit komen en niet zoals ik hun leven laten vergallen.
Beste Anoniem
Wat jammer dat je deze moeilijke uitputtende en bange periode meemaakt. Het kan heel heftig zijn als paniek je om je hart slaat.
En je lichaam niet mee wilt.
Mijn ervaring was niet veel anders. Na een lange ontkenningsperiode, heb ik het over een complete nieuwe manier van leven gegooid.
Met professionele begeleiding, ben ik tot heel nieuwe inzichten gekomen en heb ik eenvoudige relaxatietechnieken geleerd om angst- en paniekaanvallen beter de baas te kunnen.
Het zijn nu eenmaal wel heftige emoties, die snel overgaan na enkele (eeuwigdurende) minuten maar een week kunnen uitputten.
Mijn zelfbeeld hangt niet meer af van wat ik kan/doe voor een ander, maar wel om wie ik zelf ben.
En ja, na enkele jaren, is mijn professioneel leven op een laag pitje na besef dat ik er geen energie meer van krijg en te veel moeite investeerde.
Nu school ik me om om te werken in de sector waar ik energie van krijg.
De Burn-Out heb ik vervloekt. Uiteindelijk heb ik er iets heel positiefs van gemaakt.
Ik ken mezelf nu beter, en leef bewuster dan voorheen.
Het grootste geschenk ik mezelf kon geven.
Hi Marianne,
Angst voor de angst is heel vervelend.
Neem kleine stappen om dit vervelende gevoel kwijt te raken.
Lichamelijk is er niets aan de hand, het speelt je voornamelijk af in je hoofd.
Accepteer dat het soms even niet gaat en dat het heus over gaat.
Je geest verzetten met wandelen in de buitenlucht helpt.
Zijn er dingen die je echt angstig maken, doe het dan niet.
Je bent wie je bent en je hoeft je nergens voor te schamen.
Het komt goed.
Sterkte
hey marianne
Zie mijn verhaal hieronder ( mario)
Ik snap je volledig de angst kan je overspoelen en aanhouden terwijl het "gevaar "er nog is dit terwijl het soms iets is wat we rationeel gewoon kunnen duiden als iets simpel waar we eigenlijk niet bang voor hoeven te zijn toch ? maar waarom dan wel !
vechten helpt niet zeggen ze dan maar ik doe het soms toch nog
kleine stapjes inderdaad maar sommige voelen zo groot.
heb je medicatie ?
Hallo.
Een aantal jaren geleden heb ik psychotherapie in groepsverband gevolgd. De therapie duurde een half jaar vier dagen in de week en een half jaar twee dagen in de week. Van het vier dagen traject heb ik dagelijks korte notities gemaakt. Die notities zijn te lezen als blogs op de site van schrijverspunt.nl
In de groep komen diverse psychische stoornissen en klachten en hun behandeling aan bod waaronder angst en paniek. Je krijgt zo een beeld hoe psychotherapie in groepsverband als dagbehandeling in de praktijk verloopt. Het is zeker leerzaam.
Ter bescherming van de privacy zijn de namen van de deelnemers gefingeerd en wordt niet vermeld waar en wanneer de therapie plaats heeft gevonden.
Antois.
Ik snap jou angst voor de angst! Hier nog één. Bij mij werkt het om er maling aan te hebben. Het accepteren en weten dat ik al vaker angst overwonnen heb, ook met alle klachten erbij, zoals niet slapen, erg vermoeid depressief zijn enzo. En als dat gebeurt dan gebeurt het gewoon. De controle heb je niet, wel de ervaring. En dat is meer dan genoeg
Wat n wijze woorden Lauri, daar heb ik wat aan!
Hallo allemaal! Ik ben een vrouw van 26 jaar en aardig wat mee gemaakt in mijn leven. Ik wil mijn verhaal hier kwijt omdat therapie bij mij niet hielp. Ik heb ontzettend veel angst/angst om dood te gaan/angst om ziektes te hebben. Elke dag is voor mij een hel ik kan geen leuke dingen meer doen zonder angst gevoelens. Ik heb ook iedere dag hoofdpijn en heb hier medicijnen voor gekregen ook daar heb ik een angst voor bang om de controle over mezelf kwijt te raken . Ik ben benieuwd of hier een beetje dezelfde soort klachten zijn en hoe jullie daar mee omgaan
Ik herken dit heel erg ik heb geen idee van wanneer dit bericht is ik kijk hier pas voor het eerst dus ik hoop dat het beter met je gaat inmiddels. Maar zo niet is het fijn dat je weet dat je hier niet alleen in bent. Het gevoel bij leuke dingen van "ik moet dit leuk vinden" glimlachen terwijl je van binnen zo paniekerig bent. Ik ben ook heel erg bang om dood te gaan en elk pijntje in mijn lijf schijn ik wel weer te kunnen linken aan iets waar ik aan dood kan gaan. Nachten lang wakker liggen angst, dichtgeknepen keel hyperventileren.el en ook al jaren iedere dag hoofdpijn. Je moet wel weten dat pijnstillers in overmatig gebruik nog meer hoofdpijn veroorzaken. Was bij mij wel een probleem. Ik hoop dat je je iets minder alleen voelt. En ik heb ook even een beetje wat kwijt gekund :)
Liefs
Veel sterkte voor jullie allemaal en mezelf..
Lopen zwemmen joggen sauna, doet me zeer goed, al is het wel heel lastig om die eerste stap te zetten door mijn angsten bom naar buiten te gaan.. zwemmen lukt nog wel, en sauna ook..
Zeker doen!
Hey mede toppers...wat een dapperheid en kracht hebben we toch! Ondanks alles gaan we door, doen we wat lukt en reiken we uit naar verder.
Lief zijn voor onszelf, vriendelijk en mild...that's the key...de rest (het nare, oncontroleerbare rn vervelende) dient zich vanzelf aan dus laten wij waar het lukt en kan omarmen wie we zijn, met wat we zijn. Dapper en mooi. Mens.
Liefs
Ik heb het ook is verschrikkelijk niks helpt
Ik heb ook angst om dood te gaan. Hierdoor kan ik ook geen plezier meer hebben in leuke dingen doen. Het beïnvloed evht je leven. Niet meer goed kunnen slapen, heel de dag piekeren en angst. En het vervelende is als niemand in je omgeving je begrijpt.
Hallo Onbekende ik heb ook veel mee gemakkt en nog ik leef ook elke dag met angst en paniekaanaanvallen ik sta er mee op en ga ermee naar bed ook ik heb erg veel angst om dood te gaan en durf ook niets meer te gaan doen en als ik er niet onderuit komt om op visite te gaan ben ik alleen maar met mijn angsten bezig bang dat ik het aan mijn hart heb en dood gaat mijn leven bestaat alleen uit ANGSTgr Joke
Ik versta je volkomen. Net als jou leef ik ook steeds met angst ook al geniet ik bijna elke dag door eens te fietsen of wandelen of af te spreken met vrienden. Maar soms steek ik mij erachter weg. Fietsen en de rest wordt een dwangfase voor mij. Ik moet dat doen want anders word ik gek. Jij bent nog zo jong. Hopelijk kunnen ze jou ervan af helpen.
Hoi
Ook ik kamp met dagelijkse angst voor de dood.zo erg dat genieten er ook niet meer van komt.het lukt ook niet.
Deze angst maakt me ook heel verdrietig.
Ik gun mezelf beter.maar ook mijn zoontje verdient een moeder die alles durft. Maar door deze angst durf ik nauwelijks nog iets.het overheerst mijn leven.
Gevoel een zombie te zijn omdat ik de angst overal mee naar toe neem.ik wil er zo graag vanaf maar krijg mezelf niet over die drempel gezet..leef of elke dag de laatste kan zijn..maar dan in angst..😭
Heeft er iemand hier mss al hulp gevonden wat ook helpt?
Mss dat EFT iets kan betekenen effe op you tube kijken....en de viedeos van Irene Lyon bekijken om dit alles te begrijpen...bij mij begon het op mijn 24ste met hyperventilatie ondertss 61 en is angststoornis geworden ...ik raad je aan om zeker hulp te zoeken ...zodat het leefbaar wordt of je er vanaf kan komen...veel sterkte
Hi Denise,
Super vervelend voor je. Helaas weet ik maar al te goed wat je doormaakt. Ik ben ook elke dag bang om dood te gaan of de controle over m’n lichaam te verliezen. Een lange tijd was ik zelfs bang om in slaap te vallen daardoor. Ik probeer het nu voor mezelf te relativeren en m’n angst uit te spreken tegen m’n naasten, die zullen me dan vaak van m’n angstgevoelens afpraten. Ook heb ik veel bezoekjes aan de huisarts gepleegd en heb ik aardig wat scans gehad om zeker te weten dat er niks met me aan de hand is. Zelfs dit geloofde ik niet. Het is voor mij zo goed geweest om eerlijk te zijn over m’n angst zodat mensen me kunnen helpen.
Hoi ik heb je verhaal gelezen en ook ik heb daar last van wat heb jij gedaan om er van af te komen.
Hoi allemaal
Ik liep op een zondag in een supermarkt toen ik duizelig werd warm en wazig zag hartkloppingen kreeg me arm niet meer voelde en dacht dood neer te vallen
ik heb sinds dien elke dag last van angst als ik wakker word krijg ik al last in me lichaam maak ik me zorgen hoeveel paniek aanvallen ik vandaag weer krijg hoelang het duurt voor ik flauwval en niet meer wakker word ik vermijd leuke dinge doen met vrienden en naasten ik blijf liever thuis met me partner zonder iemand te zien omdat ik bang ben dat het gebeurt waar andere bij zijn soms word ik ook warm zie ik wazig duizelig en dan moet ik effe adem oefening doen en houdt me partner mij rustig maar ik leef elke dag met de gedachten dood te gaan ik hier niet hoor en als ik buiten ben voelt me lichaam niet het zelfde als of ik zweverig ben en ga neervallen en zie ik het leven heel anders
Ik heb nu pillen en fysio maar werkt nog niet top dus ben
op zoek naar een spygioloog om te kijken of die mij kunnen helpen
Iemand goeie ervaring met therapie?
Hoi Denise
Ik lees jou bericht en heb precies het zelfde
Heel veel angst en paniekaanvallen/hyperventilatie en bang voor de dood
Ik heb mijn lichaam ook niet onder controle hierdoor en heb ik heel veel angst in me lijf waar ik niet mee over weg kan. Ook omdat ik veel heb mee gemaakt en niks kan verwerken
Zou het heel fijn vinden om met jou in contact te komen
Ik praat er nooit over omdat ok bang ben mensen lastig te vallen
Ik hoop je snel te spreken
Liefs Evelien
Hallo Henk
Zet jezelf even in de parkeerstand en blijf met je vriendin hier.
Zij wil de veiligheid hebben van haar vertrouwde omgeving en gun haar dat maar.
Zet er geen druk op, want je bereikt hier het tegengestelde mee.
Ik snap dat jij teleurgesteld bent en je vriendin gelukkig wil maken door met haar te trouwen.
Geef haar nog de nodige tijd, je zult zien dat het langzamerhand beter zal gaan en misschien komt zij zelf dan wel met het idee om wat verder van huis te gaan.
Het komt heus allemaal goed ook al kost het tijd en geduld.
Sterkte!
Dag Maria. Je zou er over kunnen praten met iemand die je vertrouwt.
En langs de huisarts gaan zou ik ook zeker doen.
Je moet het niet voor je houden maar delen met mensen.
Goed dat je het al op dit forum hebt geplaatst.
Hoi hoi,
Ik ken dit gevoel heel goed ik heb ook hele erge aanvallen met overgeven en op de grond willen liggen in foetus houding. Gewoon helemaal verstijfd en heftig trillen.
Ik ben blij te lezen dat je tbh wat beter met jou gaat. Dit geeft mijzelf ook hoop.
Groetjes
Hoi!
Ik heb ook een angststoornis en heb last van angst voor flauwvallen aangezien ik al regelmatig in mn leven ben flauwgevallen. Als ik last krijg van symptomen die lijken op duizeligheid/flauwvallen dan word ik angstig en dat verergert de symptomen. Daardoor kan het bij een angst of paniekaanval aanvoelen alsof ik ga flauwvallen. Ik ben hiervoor in therapie maar het is heel erg lastig.. ik heb fases dat ik veel last heb en fases dat ik minder last heb. Probeer vooral geen situaties te vermijden want dat maakt het erger. Heel veel sterkte!
Ik heb ook het gevoel flauw te vallen bij angst op drukke plekken maar ook lopen op drukke plekken. Ik ervaar wel elke dag spanningsklachten met name rug nek ogen hoort dit er ook bij? Ik zit wel in een burnout
Je bent niet alleen! 1 op de 5 mensen heeft dit. En hier nog één! En ik vind je helemaal niet stom. Je bent er bewust van wat je angst heeft getriggert! Dat is eigenlijk best slim. En dat de angst reactie daarop is, is niet jouw schuld. Dat gebeurt en daar hebben we geen controle over. Ik ben alles verloren en dat is ook weer goed gekomen. Je zal altijd alles krijgen wat je nodig hebt, maar geef dit eerst aan jezelf! Neem je rust en neem je tijd. Je kan de uitkering in. Dat verdien je ook gewoon.
Dank je lauri !
Hoe functioneer je met medicatie?
Erg he zo balen dit.
Ik sta perplex hoeveel mensen er eigenlijk last hebben van een angst/paniekstoornis.. dit is de eerste keer dat ik zocht naar mensen die hetzelfde hebben als mij, en zo te zien zijn dat er echt veel meer dan ik dacht of te horen kreeg van mijn psycholoog..
Ik typ dit met tranen in mijn ogen, ik ben mezelf helemaal zat en ben echt uitgeput van mijn eigen denken en van mijn lichaam. Ik heb mijn hele leven al angst/paniek en piekerstoornissen, en ik kom er maar niet vanaf. Ik ben echt doodop ervan, en begin steeds minder zin in het leven te krijgen. Op het moment dat ik wakker word in de ochtend begint de ellende weer van vooraf aan, zenuwachtig,spierpijn in heel mijn lichaam, hartkloppingen en maar denken denken denken.. waarover vragen mensen dan? Dat kan ik dan niet uitleggen maar het is zo ontzettend vermoeiend om met jezelf te moeten leven op deze manier.. ik weet gewoon geen uitweg meer, en ik zou graag met mensen in contact willen komen die dit herkennen maar ook een oplossing weten voor deze ellende. Ondanks dat ik een super vriendje, leuke vrienden en een liefdevolle familie heb, voelt het ontzettend eenzaam om met dit gevoel te moeten leven.. dag in dag uit, en ik word er helemaal knettergek van. Als iemand de oplossing heeft, heel graag 🙏🏻
Hier het zelfde
Ik weet het ook niet meer
Een hel is het .
Idem dito, het is niet te harden.
Nee, geen leven zo, zou zo graag wat willen sporten of zo, maar mijn lijft trilt slappe benen, helaas al 78 en de tijd snelt voorbij. Maar ik blijf vechten, durf alles maar door zenuwen lukt het gewoon niet.
Hier t zelfde een hel is t dit is voor mij ook de eerste keer dat ik dit doe ik schrok er ook van met hoevelen er nog zijn ik slik de quentepinne 2 keer v 50mg en citalopram en probeer van alles om rustig te blijven dat alles behalve lukt helaas zou ook graag in contact komen met lot genoten
Hier ook... Al zo'n 4-5 keer.last van burn out depressie. Mijn dokter zegt dat ik rust moet nemen. Slik nu zo'n 10 jaar antidepressiva en momenteel weer 3 oxazepam per dag. Smorgens mee dat mijn ogen open gaan.... Verschrikkelijk gevoel. Heb dan oefeningen. Na aankleden yoghurt eten en hond uitlaten compleet kapot. Nu dus maar hele dag op de bank hangen. In de hoop dat de angsten beetje minderen en mijn antidepressiva die ik vorig jaar heb afgebouwd weer zijn werk gaat doen. Praten helpt dus laten we mekaar steunen.
Hier ook grote hel. Hele dagen in tranen en angst en paniek en hartkloppingen en wat razendsnel gaat. Ik voel me hierbij ook heel erg eenzaam en alleen. Heb geen familie geen kennissen geen vrienden geen hulp. Ik zou zo graag vrienden willen hebben die me begrijpen en me niet gek vinden als ik ineens een spontane paniekaanval krijg. Ik heb extreme paniekaanvallen die zijn begonnen 4 jaar geleden na plotselinge overlijden van mijn lieve schoonvader. Ben 24 uur per dag bang.
Probeer dingen te doen met mensen waarbij je je veilig voelt.
En vooral niet forceren.
Heel veel sterkte.
Het is moeilijk!
Beste DM,
Je staat er niet alleen voor en hoeft het niet alleen te dien. Denk aan je partner, instanties, vrienden. Vertel ze waar je mee zit en vraag om hulp! Sterkte!
Ik weet perfect wat je bedoelt. Ik heb sinds mijn 21ste een eerste episode van hypomanie gekregen en daarna is alles omgeswicht naar gegeneraliseerde angststoornis, paniekstoornis, sociale fobie, borderline en schizoaffectieve stoornis. Je zult mss denken…ooh wat veel benamingen en/of ziektes. Dat is het ook mr vele van hen overlappen elkaar ook. Mr het blijft veel maar dan is het voor mij ook ergens duidelijk.
Dit gezegd zijnde weet ik als geen ander hoe ontzettend moe en uitgeput je bent na al dat vechten. Je voelt elke dag de adrenaline en cortisol door je lichaam schieten alsof je aangesloten bent op het elektriciteitsnet. Zo’n grote spanningen en in combinatie met woedeaanvallen in mijn geval zijn gewoonweg niet volhouden. Ik ga hoe dan ook mijn medicatie verhogen. Ik wens je veel sterkte en kracht 🙏🍀🙏
Heel herkenbaar, ik ben nu ondertussen al 60 jaar en ben al meer dan 40 jaar bezig bijna iedere dag te vechten en zo langzamerhand gaat het leven voorbij, zonder me bijna ooit echt gelukkig gevoeld te hebben! En nog steeds val ik weer in die bekende kuil, en maar weer proberen eruit te klimmen 😶
Fijn dat er lotgenoten zijn. Ook ik kamp al jaren met ptss en een gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis. Ook ik ben moe van mezelf, elk dingetje wat ik hoor op het nieuws prikkelt mij zo erg dat ook ik het nut niet meer van het leven ziet.
Ik ben het vechten zo zat, ik zou ook zo graag willen genieten maar helaas de angst wint het keer op keer van mij.
Kon ik maar de toekomst prachtig indelen met doelen die ik wil behalen maar helaas ook dat werkt niet voor mij want de toekomst geeft mij angst
Ik ben 41, heb ptss, angst, paniekaanvallen continu...
24/7 stemmen in m'n hoofd... Totaal geen eigen waarde, continu maar denken dat ik te min ben...
Geen toevoeging ben..
Niks kan bereiken..
Heb geen vrienden, ben altijd alleen met m'n hond...
Heb wel een vriendje, maar die ziet niet hoe erg mijn dagelijkse strijd is...
M'n hond houd me hier, maar ik zelf ben beter af hier weg te gaan voorgoed
Hier hetzelfde, vanaf het moment dat ik wakker word ben ik doodsbang en iedere dag is overleven. En iedere avond als ik slapen ga hoop ik dat het de volgende dag beter zal zijn….om moedeloos van te worden 😢
Stop met vechten en accepteer dat het even niet gaat.
Ga naar buiten en zoek afleiding.
Er is niets mis met je hart en andere nare dingen die je voelt.
Wees blij met jezelf
Laatste x dat ik in het putje zakte , want zo noem ik het dus was afgelopen December 2022 na een griep. Raak dan de controle kwijt over mezelf en raak dan in paniek. Iets neemt mijn lichaam over, (mijn hoofd dus ) en die stopt niet. Eerste gedeelte vd nacht tot ongeveer 4 uur slaap ik en dan word ik onrustig. Val wel weer iets in slaap met tussendoor transpireren. En een droge mond. Heb nu 2 weken geleden weer griep gehad en moet nu weer dat putje uit klimmen . Kost zoveel energie was het op een gegeven moment zo zat dat ik tegen de huisarts zei neem me maar op. Omdat je zo verschrikkelijk vast zit en het gewoon niet meer weet. En nou heb ik ook weer dat ik slecht kan eten alles ruikt scherper proeft anders en de darmen zijn onrustig. Ik gebruik Efexor en nu op dit moment 3 oxazepam per dag. Terwijl ik normaal op anderhalf per dag zit. Maar heb een spierdystonie dus ben wel blij af en toe met wat rust in mijn lijf. Ik hoop dat ik toch wel weer mijn koppie uit de put kan steken om weer vooruit te kunnen. Ik wens alle mensen heel veel sterkte er zijn er toch een hele hoop die hier last van hebben. Groetjes Hellen van den B
Ik zit momenteel in exact dezelfde soort situatie, heb sinds dat ik kan denken altijd een strijd in mn hoofd gehad, ben ook op latere leeftijd in het hokje adhd geplaatst maar de stress die ik overal uit opbouw laat me niet meer ontspannen, en hoe deze maatschappij in elkaar zit kan ik ook heel slecht verdragen, alles draait om geld waardoor mensen nare wezens gaan worden in mijn ogen, de hele wereld is oneerlijk verdeeld in allerlei opzichten en ik pieker over alles zoals je mischien een beetje ziet en dit is maar een schijntje watk ju zo ff bedenk, maar de laatste paar jaren ben ik 1 van mn beste vrienden verloren en daarna mn moeder 3 jaar geleden, en het is nu jet of ik geen kracht meer heb om uberhaupt te willen leven, heb een hardstikke leuke vriendin en nog een broertje met kids, maar zelfs kindere jage me helemaal in de stress op de 1 of andere manier en kan dus nergens van genieten, nu ga ik behandeld worden met cognitieve therapie maar heb al zoveel geprobeerd al altijd gwn mezelf naar winkels etc gepushed en het is alleen maar erger geworden dus ik weet het ook echt helemaal niet meer, het enige wat ik hoop is dat ik ook ooit is kan genieten van de mensen om wie ik geef ipv altijd met een zuurpruim te zitte omdat ik overal een hekel aan heb gekregen.
Mn verhaaltje zal wel een puinhoop zijn maar ik had het echt even nodig mn hart hier even te luchten met de gedachte dat er mense zijn die me wel begrijpen.
Hallo rosanne ik heb het precies het zelfde wat je hier om schrijft ik kom smorgens al wakker met een akelig gevoel dan begin ik met een onrustig gevoel angst en dan ga ik piekeren hoe kom ik de dag door later de dag gaat het wat beter en ben ik uit geput alles doet meer zeer overal pijn zeg dat wel eenzaam voelen niemand die je begrijpt heel veel kracht toe gewenst gr ria
Claire. Zo simpel is het echt niet!!!
Hey dit bericht is van lang geleden maar ik herken veel van je verhaal. Hoe gaat het nu met je?
Ik moet ook de hele dag huilen van angst en voel me ook echt ziek.
Heel vervelend voor je, maar huilen geeft ook opluchting.
Komt goed, het heeft gewoon zijn tijd nodig.
Accepteer het maar en je zult zien dat de aanvallen minder gaan worden.
Sterkte
Het klinkt misschien gek, maar heel de dag huilen is ook al goed! Iedere dag dat je het jezelf gunt om toch verder te gaan is al goed, wat zeg ik, dat is fantastisch van je! Geef jezelf ook de ruimte om verdrietig te zijn. Dit mag ook gewoon.
Heel erg vervelend! Het beste is er over praten en dan zul je merken dat het heel normaal is. 1 op de 5 mensen hebben hier me te maken. Je bent niet alleen! Zoek lot genoten om mee af te spreken. Die begrijpen je en weten je ook het beste te ondersteunen, waardoor een angstaanval minder zwaar hoeft te zijn. De gedachtes zijn er gewoon en je zult merken dat als je die er gewoon laat zijn er niet op reageert het vanzelf minder word
Hallo, bij mij is het nog niet zolang ik denk 1,5 jaar dat ik sukkel met deze angsten en nerveusiteit . Ben opgenomen geweest maar dat doet je geen goed geloof me
Ik probeer me uit de slag te trekken met de medicatie en het negeren van mijn klachten. Zodanig dat mijn man en zoon en familie en vrienden er zo weinig mogelijk van merken. Ik probeer me op moeilijke momenten creatief bezig te houden. Ik me te concentreren op mijn lieve man en zoon. Grts
Sinds eind mei zit ik thuis met een burnout. Via Ha doorgestuurd naar GGZ en daar zeiden ze in1e instantie depressie. Ik had idd wel wat symptomen, maar dat paste ook bij de burnout. Maar ja, bij GGZ kennen ze geen burnout. Kreeg hulp dmv praten en kijken hoe ik de dagen kan vullen. Dat kon ik zelf ook nog wel. Voelde mij in de ochtend en middag best wel fit. Had wel Slaapmedicatie. Mitrazipine. Na 4 5 weken kreeg ik enorme druk op mijn hoofd. Beetje een rare doffe lichte pijn. Niet met paracetamol of iets dergelijks eronder te krijgen. Aangezien ik angst had voor de medicatie, dit weer afgebouwd en voor de nacht lorazepam gekregen. Sliep er heerlijk op, maar het beperkte mij om te kunnen autorijden en dan werd ik afhankelijk van andere....wat niet fijn voelt. Dus weer terug naar een andere psychiater. Zij constanteerde een piekerstoornis met wel depressieve klachten erbij. Dus kreeg quetiapine voor de nacht in een lage dosis. Afbouw lorazepam was hel! Heftige paniekaanvallen in de nacht. Het vertrouwen in de medicatie was ik inmiddels kwijt...bij alles wat ik voel, denk ik dat het weer een bijwerking is! Struin het internet af en daar wordt het niet beter van. Zo heb ik nu weet dag in dag uit dat drukkende doffe gevoel bovenop mijn schedel en tintelingen in het gezicht en soms in onderarmen. Helaas 4,5 maand moeten wachten op therapie en hierdoor zelf aan blijven modderen. Mijn lat ligt enorm hoog. Ik ben van nature een druk persoon. Trek al het werk thuis en op het werk naar mij toe. Werk 32 uur en daarnaast zorg ik dat thuis alles goed loopt. En dat werd het laatste jaar echt te veel, maar ik ging door. Iedere avond was ik kapot en bleef maar malen over alles. Veel te druk had ik het. Had niet eens zin meer in sociale contacten. Nu was dat door corona sowieso minder. Ook dat stuk bracht angst.. wat als ik het dichtbij zou komen....ouders risicogroep, zoon in risicogroep....kortom veel angst. Tot het niet meer ging en ik dus thuis kwam te zitten en niks meer kon. Alleen maar op bed liggen en anders onrustig door het huis ijsberen. Paar weken rust genomen en toen vanuit huis maar weer wat uren gaan werken. Met spanning in mijn lijf, bleef ik het doen. Ging ook weer meer buiten de deur doen. Nog steeds zonder plezier, maar was blij dat ik weer meer kon. Tot ik dus weer over de grens ging en pof stil kwam te vallen...een flinke yerugval.na de 1e sessie bij de psych kreeg ik een spiegel voor gehouden....dat ik dus niet geleerd heb om op mijzelf te passen. Als de ander het goed heeft, ben ik blij....en zo ben ik na de burnout ook doorgegaan. Er was niemand die mijn werk over kon nemen. Niemand die het systeem kent. Dus ik bleef het doen, ondanks dat het eigenlijk niet ging. Ik zag dat als mijn probleem en eigenlijk is het niet mijn probleem....dus om te herstellen moet ik het toch loslaten en dan begrijpt de werkgever het wel, maar vraagt vervolgens of ik het NU iemand kan leren! Dus hij gooit het probleem weer bij mij....en dan komt de angst er constant bij. Angst om andere teleur te stellen, angst dat ik nooit meer de oude wordt op deze manier, angst dat ik deze koppijn nooit meer kwijtraak, angst dat ik nooit meer zonder pillen kan slapen, angst dat ik nooit meer de mama en vrouw kan zijn, die ik was, angst dat mijn gezin er last van heeft en ga zo maar door. Ben gewoon mezelf kwijt geraakt....ken mezelf zo helemaal niet. Maar ja, burnout is al een hel en dat piekeren over alles is nog erger...ik sleep me door de dagen heen. Het huis ligt er spik en span bij, zorg dat er eten op tafel staat en dat iedereen kleren in de kast heeft,maar daarmee is de energie al weer op! Heeft iemand ervaring met die doffe drukkende pijn bovenop de schedel? Is daar iets aan te doen....huisarts zegt dat het niets ernstigs is. Blorddruk is goed en een neurologisch onderzoek was ook goed. Het belemmert mij echt! Is het door de burnout met angststoornis of van dd qeutiapine? Grrrr wil het liefste morgen mijn oude leven weer oppakken. Kan me er moeilijk bij neerleggen dat dit nog wel eens een lange tijd gaat duren....hopelijk heb ik baat bij de cognitieve therapie.. Ben bang dat ik alsnog aan de medicatie moet....en wat brengt dat weer voor een bijwerking?
Hoi Lisa, Ik heb ook faalangsttraining gehad op de middelbare school en mocht zelfs tijdens de toetsweek veilig in dit kleine groepje de toetsen maken. Hopelijk is dit bij jou ook mogelijk want het gaf een veilig gevoel. Vooraf de toets deden we met de groep ontspanningsoefeningen. Ik ben inmiddels ouder en ik heb bij mezelf gewerkt dat het een kwestie was van ouder worden en veel vallen en weer opstaan. Veel sterkte en succes!
Kijk eens op Pain free you/youtube... Elke dag een gratis video, succes
Sinds een week ben ik in paniek. Mijn hoofd doet pijn, ik zweet de hele tijd, mijn kaken en al mijn spieren zijn gespannen, en het stopt niet. Ik ben op. Als ik helemaal onder invloed ben is het weg maar word ik agressief, of iets anders ongemakkelijks. Ik ben mezelf kwijt. Ik word elke seconde geconfronteerd met mezelf. Ik weet dat ik niet bang hoef te zijn, maar mijn lichaam is het er niet mee eens. Mijn lichaam is in paniek, en ik kan mezelf niet gerust stellen. Thuis lig ik op de bank. Zwetend en opgesloten. Thuis is het er ook. De angst is zo overheersend dat ik nergens aan toe kom. Ik probeer het, naar de sportschool, therapie, daar zit ik dan kalm te praten of te sporten mijn lichaam negerend en in totale paniek. Het word niet beter. Ik ben het gaan bespreken. Maar de paniek blijft. Diazepam helpt niet echt. Nu krijg ik prozac. Ik heb alleen nog maar angst. Ik hoop dat ik een manier vind dat het weg gaat. Het is afschuwelijk. Ik zit mezelf uit.
gaat het ondertussen al wat beter?
groeten
Waarschijnlijk komen jou klachten door een disbalans in je serotoninesyteem. De oorzaak kan liggen door het gebruik xtc gebruik(meestal).
De lichamelijke klachten zijn “normale” reacties op de angstklachten.
Mijn advies is: wees niet bang, het komt goed en misschien heb je baat bij SSRI medicatie. Zoek even op wat SSRI medicijnen doen.
Even voor de duidelijkheid, ik ben geen dokter/arts, maar ervaringsdeskundige.
Hey! Ik lees net je bericht en kan me hier helemaal in vinden, heb ook deze rare klachten. En het verpest echt mijn dagelijks leven. Ik zie dat je dit 2 jaar geleden heb gepost. Hoe gaat het nu met je? Weet je al wat je er tegen kan doen? Ik hoor graag van je!
Groetjes mat
Hallo allemaal ik hoop dat iemand wat raad heeft of zich herkend
Ik ben een dame van 20 jaar en heb een baby’tje van 1 jaar
Sinds 1 maand heb ik paniekaanvallen en af en toe hyperventilatie dit overvalde me plots tintelingen geen adem druk op borst denken dat je gaat sterven en ik pieker heel veel over de dood dat je elk moment kan neervallen je denkt dat er lichamelijk wat is maar dokters bevestigen dat er niets is
Ik neem nu alprazolam 0.25 3x1 per dag maar de gedachten blijven
Het probleem is ik heb heel mijn leven veel meegemaakt ze zeggen zoek de oorzaak maar heb zoveel gezien en meegemaakt waar moet ik beginnen ??
had ik al van 14 jaar en ben nu 74 en flink geholpen met ecitalopram.had veel eerder met die medicatie moeten beginnen
Wat de huidige psychologie probeert te doen is te blijven graven in je geheugen om tot een soort kern te komen, iets waar je niet makkelijk bij kan komen, want het hoeft maar iets kleins te zijn dat je tussen je eerste en zevende jaar hebt meegemaakt waarbij je hetzelfde gevoel hebt gehad en je een bepaalde overtuiging over jezelf hebt gecreëerd. In de loop der jaren heb je er een verdedigingsmechanisme voor gecreëerd om ermee om te leren gaan, om niet diezelfde pijn te hoeven ervaren. De angst zit hem dan vooral in de afwijzing van de liefde, veiligheid en geborgenheid van je ouders. Wat je uiteindelijk ook in je relatie tegen gaat komen. Het is natuurlijk zinvol om tot een bepaalde hoogte te onderzoeken waar iets vandaan komt, maar het blijven graven levert ook enorme stress op, want je gaat elke keer weer in een oude wond. Om dieper tot je onderbewuste te kunnen komen zijn er alternatieve manieren. Het werk van Choose Again, maar ook werken met plant medicijnen zoals psilocybine. Onder begeleiding van een psycholoog kan je een reis naar binnen maken, naar die delen in jezelf die verborgen zijn voor het oog en tegelijkertijd ook nieuwe denkwijzen en patronen generen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar dit plant medicijnen om in te zetten bij behandeling van angst en depressie. De GGD schrijft hierover. Het zou me niks verbazen als dit de grote doorbraak gaat zijn in de behandeling van deze “stoornissen”. Field Trip Health is een organisatie die dit uitvoert. Daarnaast heb je ook brainspotting en metacognitieve therapie waarbij je dus ook voorbij gaat aan het diepe graven.
Hooi,
Ik ben ook 20 jaar en heb een zoontje van 1 jaar bijna
Ook ik heb dagelijks last van angstaanvallen nare beangstige gedachtes wat wel een drang lijkt te zijn.. bang dat ik gek zal woorden en een gevaar voor me zoontje zal vormen en kan me de hele dag senarios verzinnen wat k dan wel niet zou kunnen doen en dat maakt me nog erger.
Ik loop nu ook bij een psygoloog en die zegt idd ook dat het komt door wat ik meegemaakt heb zelf zal je dat nooit geloven en ervaren maar meestal is dat toch echt zo het heeft altijd een onderliggende oorzaak die je zelf weggestopt heb waardoor je nu zelf angst veroorzaakt. Nu een les Emdr gehad niet veel van gemerkt hopen dat het helpt wil echt niet aan de medicatie.
Ik vraag mij af of jij ook van die angstige gedachtes heb voel me zo gek dat ik dit nergens lees en dat ik misschien toch echt gek ben omdat ik die beangstige gedachtes heb
Ik slik seroqwel en fluoxetine helpt bij mij heel goed
Ik had na de geboorte van mijn zoontje opeens ook heel veel angst gevoelens en gedachtes. Ik belde het consultatie bureau en zij bevestigde wat ik al dacht… hormonen. Mijn moeder instinct.. later werd dat wel minder toen hij zichzelf beter kon uitdrukken gelukkig. Maar de zorgende moeder ben ik nog steeds😅
Bij mij is het allemaal begonnen toen ik 12 was, een jongetje overleed op de basisschool aan een hartstilstand. Ik was zo ontzettend bang dat ik dit ook zou krijgen.. nadat mijn moeder 10x had gezegd dat de kans erg klein zou zijn bleef ik bang. Niemand kan mij zekerheid geven over de dood. Dat maakt mij angstig, het liefst zou ik willen weten hoe, wanneer en waar ik aan zou overlijden. Dan pas zou ik rustig kunnen leven. Ik kan niet omgaan met de dood bij het woord alleen al krijg ik angstgevoelens. Toen ik een jaar of 14 was kreeg ik hypochondrie, ‘ ik ben erg snel moe, ja zie je wel ik heb leukemie’ ‘ die moedervlek ziet er niet goed uit, het is vast kanker’ m’n hart gaat erg snel ik krijg zo een hartstilstand’ dit zijn gedachten wat toen dagelijks door me heen ging. Van het hypochondrie is het weer over gegaan op cardiofobie. Ik ben zo geobsedeerd door mijn hart en hartslag. Ik durf me nauwelijks in te spannen of ik denk dat mijn hart het niet aan kan. Ik heb snel hartkloppingen en zelfs een cardioloog kan me niet gerust stellen. Daarnaast kan ik ontzettend slecht doorademen en ‘hap’ ik vaak naar adem dit maakt mij ook angstig waarschijnlijk heb ik chronisch hyperventileren. Ik ben vaak duizelig en ik durf niet alleen te zijn. Ik heb elke dag paniek aanvallen en helemaal als ik alleen ben. Ik durf niet alleen naar buiten te gaan, ik durf niet meer uit te gaan en niks meer alleen te ondernemen. Continu gaan gedachten door m’n hoofd ‘ik kan elk moment neervallen’ daarnaast heb ik sinds kort ook nog last van depersonalisatie, ik weet niet meer wat, of waar ik ben. Ik leef vaak in een soort droom dit maakt mij nog angstiger. Op het moment dat ik alleen naar de winkel ga krijg ik het benauwd, ik lijk weg te vallen. Iemand herkenning in m’n verhaal? Ik weet niet hoe ik hier ooit nog uit kom..
Hoi Melissa
Ik heb precies hetzelfde
Ik wil graag hierover verder praten met jou.
Kun j mij mailen op ***************
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
Jou verhaal kan zo mijn verhaal zijn.
Ik herken het helemaal.
Hoi Melissa,
Ik herken me deels heel erg in jouw verhaal.
Lang verhaal kort: Ik kamp al een aantal jaren met hypochondrie. Dit heeft de laatste maand geresulteerd in angstaanvallen met de angst dat ik een hartaanval ga krijgen. Hierdoor is mijn lichaam constant gespannen waardoor ik ook dergelijke klachten krijg zoals pijn op borst / tussen schouderbladen + tintelingen in linker arm en been + duizeligheid + hart snel kloppen etc.
Ik ga hiervoor binnenkort naar een gespecialiseerde therapeut. Ik hoop dat dat gaat helpen. Ik heb wel positieve motivatie om hier bovenop te komen / er mee om te kunnen gaan.
Misschien iets wat je al weet, misschien niet. Ik heb de laatste tijd best veel gelezen en gehoord over hypnotherapie. Dat schijnt heel erg goed te werken tegen angst en hypochondrie achtige kwalen. Misschien wat om eens naar te kijken?
Succes en sterkte de komende tijd. Laat je niet kisten door je angst! (al weet ik dat dat makkelijk gezegd is).
Groetjes,
Marc
Hoi Melissa
Ik herken jou klachten helemaal
Ik heb al 20 jaar lang elke dag het gevoel dat ik een hartaanval of gevaarlijke ritmestoornissen krijg .
Ben al wel bij 10 verschillende cardiologen geweest en er is dan wel een afwijking gezien maar die is vrij onschuldig.
Ook heb ik recent een pre scan ondergaan en een hart katheterisatie een aantal jaar geleden.
Ik heb alle therapieën gehad die er maar bestaan
Ook veel verschillende medicatie .
Helaas zonder resultaat
De angst en stress is bij mij zo erg hoog dat ik er gewoon niet van af kom.
De angst is ook zo heftig dat de klachten wel echt moeten zijn denk ik dan .
Het is iets verschrikkelijks en beheerst mn hele leven .
Ik weet hoe je je voelt je bent gelukkig niet de enige
Ik hoop dat therapieën bij jou wel helpt en dat je er snel vanaf komt
Liefs janneke
Hallo, u verhaal lijkt sprekend op het mijne ,ik was 23 jaar toen ik het Voor de eerste keer had verschiet niet ben er nu 60 ,zo als je ziet ik ben er niet dood van gegaan en ik zweer het heb 100de aanvallen gehad ,juist de zelfde gedachten als u het laat mij nooit los tot op een dag ik zei toen ik een aanval kreeg is het weer van dat awel doe maar wil ge mij dood doe maar allé nog is alles wa ge kunt aanvalleke allé rapper kloppen hart komaan is alles laat het hier ontploffen ik ben blijven zitten heeft zo 10 min geduurd vreselijk gevoel het ging gewoon over ,ik pakte ook 14j lang remergon veel spijt van het helpt niet ik ben er 3 j geleden mee gestopt en had geen aanval meer wat ik wel doe is 0,25 zanax smorgens alle dagen om het zelfde uur ni meer ni minder voor ik mijn dag begin ik noem het mijn hulkje het duurt een uurtje voor het goed werkt moet je rekening mee houden niet inslikken deur uit en dan zeggen da werkt ni ze 😄neem vitamine D , vermijd alle nieuws en als ze afkomen met weet ge nu wa den diene is gestorven voor ze iets hebben uitgesproken zeg je ik moet het niet weten ,als ge een aanval krijgt er gaat niks gebeuren , en dat ge dingen niet doet dat ge gevaarlijk vind is normaal ge hebt waaghalzen en verzichtige mensen en daar is niks mis mee , ik ben het levende bewijs dat ge daar niet van sterft gewoon spijtig van de verloren tijd door zo te leven had ik geweten wat ik nu weet had ik er vroeger tegen ingegaan ,de angst lijkt echt maar is dat niet het is een stoornis ik had bang van niks en toch zei mijn hooft van wel nu hier bang en nog een panikske erbij terwijl er niks was om bang te zijn ,🍀🍀🍀
Dag ,..angst is een normale emotie,bijv. Als er een hond op je afkomt...of ander groot dier...,maar als je weet hoe een hond zich gedraagt en waarom dan kan je angst verminderen....angsten zijn vrij normaal in dit leven....het lezen van psalmen in de bijbel is ook bemoedigend!
Zie vorige reacties van mij bij andere. Heel veel medicijnen gebruikt. Erge bijwerkingen. Uiteindelijk gebruik ik alleen nog lorazepam zo nodig. Ik gebruik ook medicijnen voor mijn ischias. Hart en ruggenwervel vergroeiing. Palexia. Morfine achtig middel. Mijn paniek was gisteren en vandaag een hel. Crisisdienst gebeld. Ik moet nu alles even koslaten en rusten. Pas daarna ben ik in staat om weer langzaam op te krabbelen. Tot de volgende zich weer aandiend. Het is een eenzaam leven. Ik zie bij a niemand meer. Sterkte.
Als de angst echt te erg wordt heb je wel baat bij een beetje ondersteuning met medicatie samen met therapie.Met enkel therapie moet je echt stevig in je schoenen staan.Want die aanvallen slopen je volledig.Dus twijfel niet met medicatie geraak je er ook sneller vanaf.Alleen niet te veel veranderen van medicatie lang genoeg gebruiken en zeer rustig afbouwen
Hallo Kelly
Ik had medicatie, en oefeningen is natuurlijk altijd goed, zeker je ademhaling is erg belangrijk, want die veroorzaakt het grootste gedeelte van je angst aanval.
groetjes Dennis
Na jaren angst stoornis hyperventilatie nu al 9 jaar antidepressiva
Voel me heel goed en rustig!
Ben blij dat ik ermee begonnen ben!
Beste, ik lees je verhaal en klinkt erg heftig. En ook echt herkenbaar...Ik 7 maanden geleden bevallen en heb in mijn leven ook ontzettend veel meegemaakt, ieder huis zijn kruis he. Had al een angststoornis die onder controle was...ook ooit eerder een depressie gehad waar ik uit ben gekomen maar op dit moment voelt het ook of ik gek word ofzo... heel veel last van nepheid...depersonalisatie...down..leeg.ecgt het gevoel niet levend te zijn. En dan ga ik ook denken van: wat is er aan de hand, wat gaat er gebeuren? Dat wat je zegt over psychopaat heb ik ook gedacht of over opname. Of een of andere psychose... we zijn te gefocuste onze gedachten ipv voelen en leven...het is moeilijk he? Heel veel sterkte iedereen
heel veel nachtelijkepaniekaanvallen, heel hard schreeuwen en slaan met armen en benen, mijn partner probeert mij dan kalm te houden met vasthouden en kalm toespreken lukt dit na een poos! ik zie dan smorgens zijn armen bekrast door mijn aanval waar ik mij niets van kan voorstellen waardoor deze opgewekt word?
vannacht ook weer, nu droomde ik dat er iets of iemand?? geen idee op me afkwam , al diegene of dat iets mij raakte dan zou ik sterven?? het raakte mij dus deze keer, maar ik leef dus nog! wat is dat toch? ik word radeloos door zulke nachten ze slopen mij, wat kan ik doen!
Mijn diagnoses zijn talrijk gaande van paniek en angststoornis, gegeneraliseerde angststoornis, borderline tot schizoaffectieve stoornis. Ik heb medicatie beginnen nemen begin 2005. Dit was lithium, anti-depressiva en seroquel. Ik kan u zeggen dat ik verscheidene malen heb geprobeerd om af te bouwen omdat ik eigenlijk tegen medicatie ben. Maar tevergeefs, deze medicatie zorgen ervoor dat ik stabiel kan blijven in mijn bestaan en omgeving. In mijn geval is de stoornis intern te groot, klinkt heftig maar dit is eigenlijk gewoon te wijten aan een niet optimaal werkend serotonine-systeem en een falende Gaba-productie, om mr te zwijgen van de werking van dopamine. Als 1 of meerdere neurotransmitters niet of minder goed hun functie kunnen uitoefenen, en het geheel niet goed genoeg kunnen ondersteunen, heb je zeker medicatie nodig. Therapie is in mijn ogen hoogstens secundair.
Hoi lees je hele verhaal heb met je te doen. Terwijl ik dit schrijf heb ik al weer enige dagen last van somberheid angst en paniek aanvallen. Daar help ik jou niet mee maar wil je laten weten dat je zeker niet alleen staat. Ik heb mijn leven lang kortere of langere tijd last van angsten en sombere gedachten. Ik vindt het echt een wonder dat ik de leeftijd van 77 jaar heb bereikt en binnenkort zelfs (als ik het beleven mag) 78 kaarsen uitblaas. Maar mijn leven is zeker niet over rozen gegaan eerlijk gezegd, zoals ik mij nu voel, een hel. Echt genieten van het leven heb ik voor mijn gevoel weinig kunnen beleven, wat is angst en somberheid toch een straf. Doseer je medicatie laat je goed helpen en wens je alle goeds.
Heel herkenbaar helaas 😏
Angst is n killing op 1 dag.
Je wilt niet ontdekt ? worden maar dat gebeurd dan ook nooit /niet.
Het is overleven van de dag.
En zo vermoeiend.
Je komt amper aan jezelf toe.
Zo ja is bij mij het ook begonnen. Geen therapeut kan mij helpen. Nu na 30 jaar ervaar ik mijzelf vaak als vreemd, zoek ik mijn ik. Het beste is deze gedachten te vervangen door andere gedachten. Welke dat voor jou zijn weet ik niet. Maar door zo door te gaan train je je mind in deze vervelende gedachten. Ook al kan je het nu nietgeloven, jij maakt zelf je gedachten.
Probeer het, en anders een therapeut zoeken die dit kan behandelen. En dat kan niet iedereen. Sterkte!
Heel herkenbaar.
ben je een bewust en waarschijnlijk hooggevoelig mens? Dat is een talent maar zeker in de eerste helft van het leven vooral lastig.
Leer jezelf accepteren, liefhebben (Kristin Neff Self compassion), Mindfulness om meer geluk in het nu te vinden en uit je hoofd te gaan en zoek een zinvolle levensinvulling waar je gebruik kunt maken van drijfveren en bewustzijn. Met Voice Dialogue Therapie kun je leren om met nieuwsgierigheid naar jezelf te kijken en de verstoten delen van jezelf weer tot ontwikkeling te brengen. Een aanrader!
Heel herkenbaar dit soort paniek. Het helpt mij dan om te bewegen. Ik vind het bijvoorbeeld fijn om te gaan wandelen, wel met iemand erbij want dat voelt net wat veiliger. Misschien helpt dat bij jou?
Accepteer dat je deze klachten heb en stop met vechten.
Het gaat echt over.
Neem de medicatie voor enige tijd want zo bouw je wat reserve op.
Verzet je geest door iets te ondernemen, wandelen, sporten enz.
Ga lekker naar buiten en leef als een vlinder.
Sterkte, komt goed!
Heel herkenbaar dit soort paniek. Het helpt mij dan om te bewegen. Ik vind het bijvoorbeeld fijn om te gaan wandelen, wel met iemand erbij want dat voelt net wat veiliger. Misschien helpt dat bij jou?
Je had op mijn verhaal (397) gereageerd. Jouw verhaal klinkt ook heftig. Ik begrijp je helemaal. De medicijnen hielpen bij mij ook niet echt goed. De eerste keer ben ik er vooral vanaf gekomen met behulp van een goede SOLK psycholoog en vanwege het feit dat we plotseling voor mijn ouders zorg moesten dragen. Op 1 of andere manier is toen bij mij de knop omgegaan en had ik geen tijd om met mijn angsten en pijnen bezig te zijn. Het is jammer dat er zo iets heftigs als met mijn ouders (ze zijn inmiddels helaas overleden) moest gebeuren om de knop om te kunnen zetten. Ik denk dat voor mij het beste werkt om van die bank af te komen, me ergens op proberen te storten en door de pijn heen te gaan. Dat lukt me momenteel echter nog niet zo goed. Ik weet niet of dat voor jou ook zou werken? En heb je ook een psycholoog gesproken die gespecialiseerd is in psychosomatische klachten? Ik vond dat destijds wel helpend, het wordt dan duidelijker hoe het brein en pijn met elkaar in verbinding staan en dat angst pijn vaak versterkt. Zolang je angst hebt, heb je spanning en dat houdt de pijn in stand. Ik weet het zelf ook, nu nog die knop omzetten.
Super bedankt voor je reactie. Ik heb nog niet met een solk therapeut gewerkt, omdat er geen in de buurt zit en ik niet zelf durf te rijden in deze toestand. As donderdag ga ik botox injecties in mijn bekkenbodem krijgen. Ik hoop dat hiermee de spanni ng en pijn in dat gebied weg gaat en ik me kan concentreren op mijn mentale stuk. Ik ben bezig met een opname in een kliniek in Portugal, Villa Ramadas. Deze krijgt erg goede recensies op zorgkaart Nedetland.
Ik heb inderdaad moeite met uit bed komen en van de bank af komen. Zie overal tegenop als een berg, maar ga toch bijna dagelijks wandelen en doe wat dingetjes in huis en boodschappen. Maar er zijn ook dagen dat het helemaal niet lukt. Spijtig te horen dat je ouders zijn overleden. Voor hen zorgen was een doel voor jou. Zonder een doel zijn we stuurloos en blijven we in de problemen hangen. Ik weet er alles van, maar vraag me af hoe ik eruit kom. Ik wens je veel geluk.
Ja, jezelf activeren blijft lastig als je zoveel klachten hebt. Hopelijk helpt de botox tegen de pijn. Opname in een kliniek in Portugal klinkt ook interessant.
Ik hoop dat het snel beter gaat met je, heel veel succes en geluk gewenst!
Hoi Veugi,
Ik herken je klachten, het is een drama. Zie mijn verhaal 399. Ik weet helaas ook niet hoe ik de cirkel moet doorbreken. Bij mij hielp medicatie helaas niet, maar div therapievormen ook niet.
Wat je kunt proberen is hartcoherentie training. Ik ben er nu 3 weken mee bezig, dus kan er nog niet heel veel over zeggen. Het gaat pas na ong 6 weken werken. Je beïnvloedt hiermee je zenuwstelsel, geeft het rustsignalen. Ik doe het 2 x 10 min per dag, soms nog een keer extra.
O, dat is een goeie tip, ga ik zeker proberen, dank je!
Hoi Anne,
Ik heb net mijn verhaal geplaatst, wat in veel opzichten lijkt op dat van jou. Ik heb div. antidepressiva geprobeerd, maar niets sloeg aan. Mag ik vragen welke medicatie jij kreeg?
Heel veel sterkte met je herstel.
Liefs, Rosa
Ik heb een angststoornis / piekerstoornis (ook wel gegeneraliseerde angststoornis) en soms ook wel paniekaanvallen met hyperventileren.
De laatste weken gaat het helaas niet zo goed. Ik ben naar de huisarts geweest en die heeft mij doorverwezen naar een GGZ instelling voor psychische hulp.
Gelukkig kon ik daar snel terecht dus binnenkort kan ik beginnen met cognitieve gedragstherapie. Heeft iemand anders daar ervaring mee? Ook heb ik er sinds kort (helaas) medicijnen voor.
Ik heb zelf geen cognitive gedragstherapie gehad, maar ik weet er door mijn opleiding (sociaal pedagogische hulpverlening) wel veel vanaf.
Ik heb zelf last van angst en paniekaanvallen en probeer in die gevallen de theorie van cgt toe te passen. Dit houdt in dat ik mijn negatieve gedachtes bij langs ga en nadenk of dit wel klopt en of er ook een positievere gedachte is die ik zou kunnen hebben. Heel kort gezegd dan.. ;) zelf vind ik cgt erg prettig. Ik ben nu in traject bij een POH GGZ en zij motiveert het gebruiken van cgt ook bij mij.
Vaak zijn het negatieve gedachtes die de angst bij mij oproepen.
Iets anders wat mij soms helpt zijn ademhalingsoefeningen. Door via de buik ipv de borst te ademen wanneer ik paniek voel opkomen, zakt de paniek meestal weg. Hierover is veel te vinden op het internet!
Ik snap dat je liever geen medicijnen gebruikt. Maar geloof me dat medicijnen soms erg goed kunnen helpen. Ik ken veel mensen die met medicijnen goed functioneren, maar die zonder die medicijnen te angstig zijn om het huis uit te gaan. Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar ik wil alleen zeggen dat medicatie niet altijd slecht hoeft te zijn!
Hopelijk heb je iets aan de cgt en de medicatie. Ik wens je heel veel succes en hoop dat je je straks beter voelt. Ik weet hoe naar het is om angstig te zijn en om paniekaanvallen te hebben, maar dit zijn dingen die je kan overwinnen en waar je mee kan leren omgaan.
Groetjes en liefs,
Ik weet precies wat je voelt.
Ik heb de zelfde vanaf 2001 tot heden.Nog nooit op vakantie geweest en woon sinds 2008 in de buurt van het ziekenhuis.Niet te geloven.Vaak naar de spoedeisende hulp en dan weer naar huis.
Ik ben regelmatig opgenomen geweest maar tot nu toe geen positieve resulaten geboekt.Ik ben nog steeds onder behandeling maar het wil gewoon niet lukken.Ik denk dat ik op het gegeven moment gek word.
Hoi,
Ook ik ben helaas goed in piekeren en met momenten last van veel angst (door traumatisch verleden).
Ikzelf slik geen medicatie maar heb wel therapie elke week wat erg prettig is en zit in een zelfhulpgroep voor mensen met angs en paniek.
Misschien is dat ook iets voor jou voor erbij?
Lieve groet,Eva
Heb ook al vele jaren last van de angst... neem al 10 jaar Venlafaxine , maar begin volgende week met therapie en als dat nog niet voldoende is ga ik in dagbehandeling
Cognitieve therapie werkt goed. Maar door bepaalde omstandigheden duurde dat voor mij niet lang omdat ik meer problemen heb het hielp tegen depressie. Maar niet voor mijn angsten paniek. Pers heids stoornis. Ik heb dit van af mijn 40e en ben nu 68. Ik zoek mensen met dezelfde problemen. Zodat we elkaar kunnen helpen. Misschien Sam 'n dingen ondernemen. Alleen ga je niet zo snel weg. Ik woon in castricum. Je kan me berijk en op cobykroone@gmail.com. Ik hoop op heel veel reacties. Sterkte.
Ik heb de training gedaan. Het heeft mij niet echt geholpen
Hoi,
Wat slik je voor medicijnen.
Ik heb ook een angststoornis gegeneraliseerd ik ben ontzettend bang voor de dokter en om ziek te worden. Hierdoor krijgt mijn lichaam allemaal symptomen. Momenteel lig ik ook ziek op bed daardoor.. ik schaam me best wel. Ik zou zo graag normaal Willen zijn. Wat is jullie ervaring met medicijnen?
Hoi!
Ik heb vorige jaar een soort van burn out (28 jaar) gehad gevolgd door paniekaanvallen. Ene al intenser al de ander. Eerste 2 weken thuis in bed gelegen. Erna direct hulp gezocht. Eerst bij de huisdokter die me doorstuurde naar een relexatie therapeut. Dit hielp om alle lichamelijke sensaties weg te nemen in de mate van het mogelijke. Dat was echter enkel een tijdelijke oplossing aangezien het door mentale onderdrukking kwam.
Daardoor in combinatie met relexatie en medicatie naar een psycholoog beginnen gaan. Na 8 maanden zo goed als volledig verlost van de paniek aanvallen en extreme spanning.
Maar sinds de Corona crisis terug last beginnen hebben maar nooit zo erg als in het begin. Het betert dus met de tijd maar er is tijd voor nodig. Ik heb zelf 3 jaar op adrenaline gewerkt en geleefd en daarom "betaal" ik hier nu de prijs voor. En gelukkig maar , want het is een bescherming van je onderbewuste.
Een grote tip of leuze die ik voor mezelf stel: time heals all wounds.
Hoi,
Ik ben een vrouw van 36 jaar en ben 8 jaar lang hypochonder geweest. In deze tijd hebben erge en minder erge perioden elkaar afgewisseld. Bij mij was er de constante angst om MS of ALS te krijgen.
Tot het moment dat ik er niet meer tegen kon. Ik kon niet meer functioneren.
Ik heb toen contact opgenomen met een hypnotherapeut. Ik heb een afspraak gemaakt voor een hypnosesessie van 1 uur in totaal. En sindsdien ben ik van mijn hypochondrië af!! Wat een opluchting!! Mijn angst compleet weg!! Ik ben nog steeds alert op mijn lichaam, maar de angst die voorheen kwam kijken bij alles wat voor mijn gevoel afwijkend was aan mijn lichaam is compleet verdwenen!!
De reden dat ik dit schrijf is om iedereen die kampt met angst te helpen ervan af te komen. Het maakt niet uit welke angst je hebt, het werkt tegen elke vorm van angst! Het werkt echt! Ik heb het zelf ervaren. Hypnose is voor veel mensen nog onbekend, maar zeker de moeite waard om je erin te verdiepen! Geen langdurige therapieën, geen medicatie!
Hypnose is veilig en werkt snel. Tijdens hypnose worden als het ware je gedachten en gewoonten gereset naar de periode vóór je angst. Je bent tijdens de sessie volledig bij kennis en hebt zelf de controle. Mensen, verdiep je hierin, zoek een gecertificeerd hypnotherapeut bij je in de buurt en probeer het! Baat het niet, schaadt het niet!
Succes!!
Nou bij mij is hypnotherapie en EMDR toegepast, omdat ik me altijd zo onzeker voelde, teveel andere mensen hielp en daardoor over mijn grenzen ging.
Tijdens de hypnotherapie zijn er jeugd trauma's naar boven gekomen, maar sindsdien ben ik een emotioneel wrak. Ik huil constant en ben heel angstig.
Het werkt dus niet altijd goed. Ik zit aan de kalmeringstabletten en ben angstig voor de lieve man die al 35 jaar in mijn leven is en onze relatie mij altijd een veilige basis .
Zeg niet "helaas" heb ik er medicijnen voor. De medicatie stel je in staat om verder te gaan met de therapie zonder dat de angst overweldigend wordt.
Sterkte
Sini
Na het overleden van mijn ouder! Heb ik angst gekregen . Zo erg dat ik het de hele dag door heb. Paniek angst,negatieve gedachten en hyperventilatie hele dag door. Het is nu 2,5 jaar geleden. Eerst heb ik sertraline tegen depressie en angst. Heeft even geholpen maar toen na 6 maanden gestopt. Ging even goed en weer terug. Ik heb een afspraak staan met ggz om met een psycholoog te praten. Ik loop ook bij de fysiotherapie.
Als jij je herinneringen zou kunnen uitsluiten, zou je dan nog last hebben van overmatige angsten.
Ik weet dat het niet leuk is om aan medicijnen te gaan. Maar soms ben je met medicatie gewoon een gelukkiger mens. En dat is toch wat we willen? Voel het niet als falen, maar als werken naar een meer gelukkige jij.
Ik heb ook van alles geprobeerd, mindfullness, yoga en meditatie. Als het opkomt is het zo heftig dat inmijn gedachten en staat van zijn niet kan “overschrijven” door oefeningen ed. Ik weet het echt niet meer.
Ik denk altijd minste dat ik me ziek voel denk ik al dat ik kanker heb ik weet niet wat ik moet doen
Sinds kort ook de diagnose piekerstoornis. Sinds maart zit ik in een burn out. Bij de psycholoog gekomen en zo op dit nu uitgekomen. Begonnen aan een training online en fysieke gesprekken. Ik ben zo moe van het piekeren en van de mensen die zeggen maak je niet zo druk. Alsof het een keuze is..
Hallo, ik heb ook last van dwang- en piekerstoornis en ben op zoek naar een zelfhulpgroep in West-Vlaanderen, alleen verwerken is heel moeilijk.
Hallo, ik ervaar angst en paniek bij de minste lichamelijke klachten. Zoals bijv vannacht. Ik schrik wakker, krijg bijna geen lucht en kom in een aanval. Heb de hele nacht wakker gelegen omdat ik het gevoel had, dat ik benauwd was. Ben dan bang dat het gevoel niet weg gaat. Nu ben ik zo op mijn ademhaling aan het letten dat het onprettig voelt om uit te ademen en ik daar een benauwd gevoel van krijg. Heel vervelend. Zit het in mijn hoofd? Of voel ik me echt benauwd. Ben inprincipe fit, en heb geen overgewicht. Gr.
Ik heb ook angststoornissen en paniekaanvallen en Dwangstoornis straatvrees bang in openbare ruimtes bijvoorbeeld winkels en restaurants en bars en clubs en discotheken en kroegen activiteiten of sportverenigingen en evenementen café restaurant bioscoop overal waar mensen komen ben ik angstig
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
Ik word s'morgens wakker en heb dan gelijk angst gevoelens neem dan 1/2 tabletje in en dan is het alleen de vraag gaat de hele dag goed of ik voel overal wat en ga aan het piekeren.Ik ben veel aan het wandelen .De ene keer helpt het wel andere keer niet.Door al dat gewandeld heb ik nu last van overbelaste pezen en spieren.Ik mag nu een 1/2 uur fietsen per dag.Wat ik wil is van die angsten af.Binnenkort een afspraak met een psycholoog hopelijk brengt hij verbetering.Nog even dit in mijn jeugd heb ik dit ook al meegemaakt heb toen ook therapie gehad 16 sessies gehad en ik kwam erover heen.Maar ze vertelden er wel wel bij dat het terug kan komen en dat is nu bij mij gebeurt blijkbaar.Ik probeer positief te blijven denken zodat ik er toch weer boven op kom.Ik hoop dan maar dat de gesprekken met de psycholoog helpen. Zijn er nog meer mensen met dit probleem?
Ik word s'morgens wakker en heb dan gelijk angst gevoelens neem dan 1/2 tabletje in en dan is het alleen de vraag gaat de hele dag goed of ik voel overal wat en ga aan het piekeren.Ik ben veel aan het wandelen .De ene keer helpt het wel andere keer niet.Door al dat gewandeld heb ik nu last van overbelaste pezen en spieren.Ik mag nu een 1/2 uur fietsen per dag.Wat ik wil is van die angsten af.Binnenkort een afspraak met een psycholoog hopelijk brengt hij verbetering.Nog even dit in mijn jeugd heb ik dit ook al meegemaakt heb toen ook therapie gehad 16 sessies gehad en ik kwam erover heen.Maar ze vertelden er wel wel bij dat het terug kan komen en dat is nu bij mij gebeurt blijkbaar.Ik probeer positief te blijven denken zodat ik er toch weer boven op kom.Ik hoop dan maar dat de gesprekken met de psycholoog helpen. Zijn er nog meer mensen met dit probleem?
Welke angstremmer
ik herken jou angst . zelf heb ik afgelopen jaar er ook erg veel last van gehad en geloofde meteen als ik wat zag over een 3de wereldoorlog of kernwapens raakte ik meteen in paniek.
Helaas zijn sommige mensen hier op social media opzoek naar views en fame , waardoor ze dit soort vervelende en enge dingen zeggen zonder dat er enige logica achter zit of ze verdraaien het verhaal.
zelf ben ik helderde kunnen gaan nadenken en logischer sinds ik het account op tiktok heb gevonden zijn username is : count Daedalus
deze man uit Engeland weet heel veel dingen over dit soort onderwerpen en hij weet ook waar hij het over hebt zonder bangmakerij. hij doet ook vaak uitleggen waarom de meeste dingen die je op social media ziet niet waar zijn.
voor mij heeft het enorm geholpen deze videos en duidelijke uitleg .
en vergeet niet dat het oke is om soms bang te zijn want we hebben nou eenmaal gekke leiders op deze wereld .
ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt !
groetjes, anoniem
Beste anoniem dank je wel voor je bericht . Misschien kunnen we mail contact hebben. ? . Helaas is mijn Engels niet zo heel goed
Dus is zijn account op Tiktok.geen optie .
Want hoe reageert hij nu dan op alle ontwikkelingen en berichten die op de media geplaatst worden
Beste ikke,
Natuurlijk is een oorlog vreselijk.
Probeer hier toch afstand van te nemen, je hebt er immers geen invloed op.
Lees er niet teveel over want dat maakt je onrustig.
Er komt heus een oplossing daar en er zal vrede komen.
Volgens mij ben je een gevoelig persoon en dat is een goede eigenschap.
Alleen kan het vaak ook tegen je werpen , gevoelige mensen hebben het vaak erg moeilijk.
Wees trots op jezelf, zeker in deze harde maatschappij.
Laat die angsten los en leef als een vlinder.
Sterkte
Bij mij begon het op mijn 20ste toen ik mijn eerste joint rookte. Ik ''ging slecht'', had alle symptomen van een angstaanval. Ik dacht echt dat ik gek werd.. Sinds die dag is het met regelmaal dat ik een weer zo een aanval krijg. Wat begon als een ''bad trip'' is een angststoornis geworden. Bij alles wat ik doe denk ik negatief, ''wat als..'' Zo heb ik nu ook vliegangst ontwikkeld en allerlij andere fobieen wat ik hiervoor totaal niet had. Het is echt zenuwslopend en niks lijkt te helpen. De ene maand gaat het beter dan de andere, maar de angst is loert altijd om de hoek. Soms komt het totaal uit het niks op, terwijl ik in bed lig.. Het gevoel dat je aan het sterven bent of gek wordt. Echt heel vreemd dat ik vanaf die dag dat ik experimenteerde met hasj zo ben veranderd. Van een leuke happy jongen naar een zuur angstig mens.
Wie herkent dit en weet raad?
Hey, bij mij precies hetzelfde. Enorme angst om dood te gaan nadat ik een half jaar geleden een joint rookte met een vriend van mij. Heb toen 3 uur lang angst gehad dat ik dood ging met epileptische aanvallen erbij terwijl ik dat nooit eerder had gehad. Het enige wat ik kan aanraden is als je die enorme angst weer op voelt komen is voor jezelf herhalen dat er helemaal niks aan de hand is en erkennen dat het allemaal tussen je oren zit. Als je meegaat in je angst wordt het alleen maar erger. Vooral niet gaan letten op elk klein pijntje die je voelt want dat brengt je alleen maar in een negatieve spiraal. Oh en nog een tip voor als je ooit nog een joint wilt roken; doe het in een omgeving en met mensen waar je je 100% veilig voelt!!
Hier hetzelfde verhaal. Een keer een joint gerookt (in de stad) en in een enorme paniektoestand terecht gekomen dat tot de volgende ochtend duurde, ik voelde me ook niet mezelf op dat moment. Daardoor een angststoornis ontwikkeld. Ik vraag me wel eens af of het nooit naar boven zou zijn gekomen, als ik niet die joint had gerookt
Bij mij ook hetzelfde verhaal. Lees dat toch best veel, dat de angststoornis is begonnen met een blowtje dat verkeerd valt. Bizar eigenlijk dat daar zo weinig bewustzijn over is in onze samenleving. Blowen is gewoon legaal en lijkt zo onschuldig… Ik ben er vanaf gekomen door middel van cognitieve gedragstherapie. Het was niet makkelijk, heb het heel zwaar gehad. Toen m’n paniekaanvallen waren verdwenen nog een jaar lang met een zenuwachtig gevoel rondgelopen. Echt om gek van te worden, dacht dat het nooit meer over ging. Maar is ook gebeurd! Veel sterkte iedereen!
Hallo, ik ben Cris 33jr en heb een gegeneraliseerde angststoornis.
Ik ben in Okt 2017 bij huis gekomen, ik voelde mij leeg, moe, en angstig. Ik ben in 2015 mijn moeder verloren waarmee ik een hechte band had. 5 dagen na de begrafenis is mijn dochtertje geboren.
Rouwen kon ik helaas niet, mijn gezin was belangrijker. Er is daardoor heel veel gebeurd in ons gezin. Mijn vrouw raakte haar baan kwijt en werd overspannen. Dus ik moest de kar deels alleen trekken. heb ik met liefde gedaan.
Toen alles weer een beetje rustig werd, en mijn vrouw een nieuwe baan kreeg, begonnen de klachten. Dit was ongeveer begin 2017. Last van hartkloppingen, geen of weinig interesse in mijn gezin, moe en nergens tot weinig zin in sociale dingen.
Dacht dat het wel over zou waaien, maar schijn bedriegt. We hebben de woning verkocht en wilden graag wat groter wonen. van een rijtjes woning naar een bescheiden 2onder1 kap woning. Het ging alleen heel snel, binnen 4 weken de woning verkocht en nog niks weer. Dit was waarschijnlijk de druppel die de emmer deed overlopen.
Ik was mezelf niet meer, ik begon in paniek te raken. Mijn lichaam liet mij in de steek, last van de spieren, moe, de hele dag in bed willen blijven liggen. En maar malen hoe het allemaal verder moest.
Op een gegeven moment ben ik er zo van geschrokken dat mijn lichaam je zo in de steek kan laten, dat ik verdere scenario's ging bedenken.
"Straks wordt ik nog gek? Moet ik opgenomen worden? Ga ik mijn gezin wat aan doen?'
Vooral dat laatste laat mij niet meer los, straks wordt ik een psychopaat.
Je hoort zoveel verhalen in de media over mensen die al hun ellende mee nemen tegen over hun gezin. Dat ze hun kinderen wat aan doen, noem het maar op.
Ik loop nu bij een psycholoog, en aan de medicatie. Ik moest wel, ik vind dat dit geen gezonde gedachten zijn. Ik snap dat gedachten er zijn, maar de extreme gedachten maken mij naar en angstig. vooral het geen waar ik bang voor ben, dat het wel kan gebeuren.
Hey cris,
Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat met je:( is zo herkenbaar dit. Als je behoefte hebt aan een gesprek met iemand die het zelfde meemaakt dan sta ik er open voor. Ik merk zelf dat als ik er over praat het dan een stuk beter gaat.
06- **********
(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)
ik herken me hier wel in! en kan soms ook schrikken van mijn eigen gedachten. niet meer jezelf zijn en bang zijn dat je moet worden opgenomen. heel herkenbaar!
Hoii!
Ik herken mij echt in jou verhaal vooral dat laatste.. zelf ook pas moeder geworden en door de docus die ik gezien heb mijn onzeker heid ook een intense angst geformd om een gevaar te kunnen zijn.
Maar ik denk dat we even moeten beseffen als we dat zouden willen doen we niet bang zouden zijn :). En het ook dan als een gruwelijk persoon gedaan te hebben.
Ik weet het je gedachten en angst laten je soms twijfelen en het is niet makkelijk.
Als we elkaar blijven steunen komen we er vanzelf
Na jaren angst stoornis hyperventilatie nu al 9 jaar antidepressiva
Voel me heel goed en rustig!
Ben blij dat ik ermee begonnen ben!
Hoi!
Ik herken mij hier ook in. Bij mij was de trigger een traumatische ervaring van vroeger, nooit over m’n emoties gepraat, kraakte regie schappen en toen kwamen die vervelende gedachtes opeens opzetten. Ik ben daar toen zelf uitgekomen (nooit over gepraat). Alleen heb ik het afgelopen jaar weer heel veel stress gehad & kwamen de angsten en gedachten weer opzetten. Daar weer erg van geschrokken en zo krijg je een visiueze cirkel.. Wel op het punt gekomen dat ik er klaar mee ben en ik heb nu besloten om weer in therapie om dit nu echt met een keer goed met een professional aan te pakken.
Je bent niet alleen en je bent ook niet gek!
Sterkte!
Hoi,
Ook voor mij is dit heel herkenbaar. Ik zit momenteel zelf in situatie die ervoor heeft gezorgd dat ik niet meer op een natuurlijk manier kan slapen . De hele dag door ben ik aan het piekeren en dat gaat door om het moment dat ik in bed lig en mijn ogen sluit. Daarnaast word ik soms overvallen door angst. Door de hele situatie zit ik momenteel gedwongen thuis (ik heb me ook ziek gemeld bij mijn werkgever) en omdat ik niet kan slapen én ik geen dagbesteding/afleiding heb duurt een dag heel erg lang. Op dit moment slik ik oxazepam zodat mijn lichaam kan ontspannen en ik toch 6 uren kan slapen. Mijn hele leven is ontregeld en ik kan nergens meer van genieten. Ik merk dat ik een erg kort lontje heb. Ik heb het gevoel dat mijn gezin hier ook onder ondanks dat ik heel goed kan praten met mijn vrouw. Ik ben in behandeling bij een psycholoog maar ik vind het een beetje zweverig en ik weet niet of het advies dat ze geeft mij zal helpen. Ik heb vertrouwen dat ik m.b.v. God eruit zal komen.
Als je vertrouwt op de Heer Jezus zal je eruit komen! Ik kan van ervaring spreken , heb in de duisternis gezeten , kan er een lang verhaal van maken maar ik wist dat de Heer mijn redder is , het Licht van de wereld en de duisternis zal overwinnen en Hij houdt van zijn kinderen , Hij laat je niet alleen , nooit !!! Hij is trouw , geef je leven aan Hem , heef al je zorgen aan Hem en Hij zal je rust geven ! Ik ben nu met Zijn hulp al een jaar zonder medicatie , vr angst. Herken al jullie verhalen. Maar God wil jou hieruit halen. Spreek met Hem hierover , lees je Bijbel , het Woord dat leven geeft en hoop ! Hij ziet jou pijn , Hij houdt van je. Ik hoop dat ik je kan bemoedigen , vertrouw op Hem. Hij is zo liefdevol en genadevol , elke kracht van de duisternis zal moeten wijken! Zeg gewoon , Heer , ik kan niet meer , ik geef mijn leven , angsten , zorgen , aan jou. Ik wil je leren kennen , vul mijn hart met jou liefde , en leidt me de weg naar bevrijding. Hij is de Weg , de Waarheid en het Leven ! Je zal verandering zien , Hij beantwoordt elk gebed ! Hou vol , veel moed en sterkte in de Heer Jezus. Er is hoop ....