Hyperventilatie - forum lotgenoten

Hi,

Ik herken alle symptomen! Ik heb inderdaad chronische hyperventilatie en in het begin had ik er de hele dag, daaagen, last van.

Nu weet ik hoe ik er mee om moet gaan als ik iets voel aankomen.

Mij hielp wandelen juist, met een muziekje bijvoorbeeld. Afleiding werkt altijd heel goed!

Succes

Hyperventilatie betekend eigenlijk snelle adem maar het gaat erom bij hyperventilatie dat de balans in je bloed verstoort is en dat kan ook bij een langzame ademhaling als het eenmaal verstoort is bouw je allerlei vage klachten op niet gevaarlijk maar zeer beangstigend.
Dus zeg dit ook tegen jezelf
Lastig maar niet gevaarlijk en probeer er echt in te geloven ook. Komt echt goed succes

Top van jou zeg ook eens een keer goed nieuws dus je kan er vanaf komen voor veel mensen een geruststelling

Ik kan niet achterhalen wanneer je dit geschreven hebt. Maar ik wilde toch even reageren.

Schijnbaar heb ik ook hyperventilatie. Zowel chronisch als accuut. Ik heb iedere dag een benauwd gevoel op de borst en last v mn nek en keel. Zonder dat ik me gespannen voel.
Daarom herken ik het ook niet als zodanig en blijf ik maar zoeken naar antwoorden in de richting van spierproblemen, maag problemen, andere lichamelijke problemen. Steeds wordt weer gezegd dat ik chronisch en accuut hyperventileer. Ik heb er inmiddels alles aan gedaan om ervan af te komen. En 't lukt nog niet.

Ben jij er inmiddels vanaf! Ik heb 't idee dat op m'n ademhaling letten soms helpt maar soms versterkt het alles en word ik ineens wel angstig (bij de acute aanvallen ben ik ook echt angstig) de chronische hyperventilatie voel ik mij niet angstig bij.

Hoi Anja,

Zweten, duizelig zijn, misselijkheid en bijna overgeven, oorsuizen, tintelingen zijn tekenen van HV. De verkramping volgt inderdaad in een laatste stadium. Een versnelde ademhaling hoeft niet altijd, verkeerd ademen zoals teveel in en te weinig uit kan zorgen voor deze klachten.

Zo hebben ze mij ooit eens onder politiebegeleiding naar het ziekenhuis gebracht omdat ik door de HV helemaal aan het verkrampen was :-) is in het ziekenhuis vanzelf terug weggegaan.

Mijn allereerste HV aanval was toen ik 14 jaar was in de examenperiode. Ik ben er nu 46 en heb er nog steeds last van. Veelal hangt dit samen met stressvolle periodes waardoor je er nog sneller last van krijgt.

Als je mediteert in ruglig, dan merk je na een tijd dat je ademhaling heel rustig is. Doe dit niet als je al in een aanval zit want dan is het moeilijker om in de meditatie te geraken. Best een gewoonte van maken om elke dag een moment te kiezen waarop je rustig kan gaan liggen om de oefening van 10 min te doen. Omdat ik de laatste 2j als zeer stressvol heb ervaren, wordt mijn HV heel veel getriggert.

Veel succes in de zoektocht naar een oplossing!

Ik heb hier al jare last van dokter zegt dat het en angst en paniek aanval is.
Het is indd een hyperventilatie waarbij ik dus een stofje aan maak in me bloed waar door dus alles gaat verkrampen . En dat duurt indd en tijd voor dat alles weer normaal is . Ik neem.op dat moment een rustgevende tablet waardoor mijn spieren eerder gaan ontspannen. Want ja ik weet er alles van die krampen zijn niet prettig en doen echt pijn.

Hoi.,

Ja, ik heb het sinds maart. Dokters, neurologen, spoedopnames, keel-neus en oor specialisten, MRI, maag- en darmspecialist, meerdere echo's, scans, bloedafname, je snapt het wel.

3 weken geleden ging ik langs bij een nieuwe huisarts en hij herkende het meteen. Hij heeft het namelijk zelf. Doorverwezen naar KNO . Wat testen en doorverwijzing naar klinisch psycholoog. Ik moest dat eigenlijk niet doen. Had de hoogste score die er is dus ze wisten al dat ik chronische hyperventilatie had.

Nu ben ik in behandeling bij psycholoog en ademhalingstherapie.

Voorlopig nog geen verandering.
Sta op en ben lichthoofdig, draaiierig, wazig zicht, misselijk, zweten, borstpujn, nekpijn, kaakpijn, tintelen van vingers en lippen, etc

Er is online een test die je kan invullen om te zien of je chronische hyperventilatie hebt.

Anders eens vragen om doorverwijzing naar KNO

Veel succes

Herkenbaar...bij mij zit de angst in mijn hoofd en laat me niet los...altijd denken dat er iets gaat gebeuren met mij, en met die gedachten zijn we vertrokken voor een ellendige dag van overleven.
Veel moed Heidi

Hoi Gabriella,

Hoe gaat het inmiddels?

Hey! Wat naar voor je allemaal, heel veel respect en weet dat wat jij doet bewonderenswaardig is. Dag in, dag uit. Ik heb wel een tip voor je, klinkt misschien stom maar hielp mij heel veel. Download de app: mindfulness (blauwe app met wit mannetje in kleermakerszit). En doe de ademhalingsoefening die staat bij “ontspannen” (15min). Doe die elke avond, op een rustig moment, een moment voor jezelf (ik doe het voor ik ga slapen). Het is een oefening die niet focust op ademhaling maar waar je wel heel rustig van wordt. Sterkte <3

Lieve ak
Wat een herkenning!
Ik ook moeder van 4 kinderen waarvan een zoon ook te kampen heeft met gedragsproblematiek! Ik weet als geen ander wat een wissel het op het gezin trekt en hoe zwaar het kan zijn! Dus ook mijn complimenten!
Doordat je dagelijks veel stress ervaart ga je onbewust sneller en oppervlakkiger ademen eigenlijk sta je elke dag op scherp waardoor na verloop de tijd je complete systeem uit balans raakt!
Bij mij begon het met benauwdheid, nek schouder klachten, hoofdpijn en duizeligheid
Daarna hartkloppingen, slecht slapen, tintelingen om mijn mond, allergien, hoge bloeddruk, schommelingen in de suikerspiegel, kort lontje en soms weer heel erg emotioneel, heel erg moe, spastische darm en zo kan ik nog wel ff doorgaan!
Als de ene klacht was verdwenen dan diende de volgende zich alweer aan. Dacht ook dat ik een ernstige ziekte onder de leden had! Maar dat is wat stress met je doet..
Wat mij heel erg heeft geholpen is om het
“Te accepteren” het is iets wat voor nu bij jou hoort. Eigenlijk geeft je lichaam aan dat het allemaal teveel is geweest.
Probeer wat meer “ uit je hoofd te komen”
Bij mij lukte dit goed door te gaan wandelen in de natuur, gewoon effe helemaal geen geluid, geschreeuw, drama en prikkels !
Zolang jij in je hoofd blijft malen en piekeren verbreek je cirkel niet en voed je als het ware “ de angst voor de angst”
Neem soms wat meer tijd voor jezelf en probeer niet altijd alle ballen hoog te houden
Je bent naast een fantastische moeder die al ontzettend veel rollen vervuld ook gewoon een mens die niet altijd de hele wereld op haar schouders kan dragen
Sterkte lieverd!!!

Ja ik heb een tip. PRI therapie, past reality integration, helpt echt, zoekt onderliggende oorzaken en trauma. Er is ook een gratis hulp telefoon lijn!

Wat een herkenning.
Hier eigenlijk precies hetzelfde
Dan alleen al 3 jaar terug de diagnose burnout gekregen. Diverse hulpmiddelen aangepakt, maar nooit klachten vrij geweest.
Wij hebben ook een 5 jarige zoon met gedragsstoornissen en driftbuien.
Ik kan maar moeilijk hiermee omgaan.
Al 3 jaar lang dagelijkse stress.
Ik kom dus ook niet uit me burnout.
Ik werk inmiddels 10 uurtjes 2x5 uur.
Als ik op het werk ben gaat dat wel. De afleiding is fijn.
Maar eigenlijk kan me lichaam het niet aan.
Helaas ben ik zzper en door de corona al zoveel financiële zorgen, dat ik niet volledig kan stoppen met werk. I know ook dit geeft weer extra stress.
Laatste weken zo erg last van me klachten en dagelijkse hyperventilatie, dat ik weer de arts heb gebeld en alle hulp weer ga aanslingeren.
Fysio ademhalingsoefeningen psycholoog
Ik wil hier uit komen, geloof inmiddels dat alles stress is en dat het je lichaam sloopt.

Maar wat een hell.
Jammer dat er geen mogelijk heid is tot persoonlijk contact met mensen die dat fijn vinden.

Hey Flo, goh ik ben hier aan het lezen omdat ik al 2 jaar lang last heb met 2 van dit soort zware aanvallen, nu derde gehad en de vierde een dag erna.

Heb al heel wat gelezen maar wat jij hier schrijft komt wel overeen met wat ik ervaar. Ik dronk behoorlijk wat koffie vaak met chocomel, thee met suiker.. en ik moet zeggen dat sinds ik nu even met dat alles gekapt ben ik merk dat m'n maag waarschijnlijk flink van streek was. Denk door al die suikers van de afgelopen en vooral laatste tijd. Las ook van iemand hier dat ze last kreeg na een kop chocomel. Ook slaap apneu moet ik laten controleren, dat zit in de fam en iemand zei hier al dat slechte ademhaling in slaap hyperventilatie op de dag kan beteken.

My two cents, hopelijk kom je er uit. Succes!

Sinds ik paniekaanvallen heb gehad ben ik zo goed als volledig gestopt met koffie. Vroeger dronk ik gemiddeld 5 kopjes per dag, nu 2 of 3 per week. Ik drink nu 2 kopjes camillethee in de plaats. Ik heb opgemerkt dat ik minder gejaagd ben. Als ik nu een tas koffie drink heb ik nadien gedurende een 2tal uren een opgejaagder gevoel.

Mij helpt sporten wel. Bij sporten hyperventileer je op een goede manier. Ik ben er soms wel iets te fel mee bezig omdat ik steeds mijn tijden wil verbeteren. Loop nu iets meer dan 21 minuten op 5 km.

Herkenbaar. Bij mij was het jarenlang alleen s'nachts, na het stoppen met roken verschoof dit naar overdag.

Ik ben van ca. 7 naar 2 bakken per dag gegaan.
Andere factoren zijn te weinig slaap,te weinig beweging en alcohol.

@bart, ik ga binnenkort echt stoppen met roken ( ja echt ). En ik moet idd meer bewegen. Ik hoop dat mijn conditie en mijn aanvallen ( zowel van luchtwegen + paniek ) dan afnemen. Momenteel heb ik veel slijm op de borst, waardoor ik ook weer in paniek schiet. Hoe gaat het nu met jou?

Hi ! Ik heb precies hetzelfde als jou, door al die klachten onwijs bang om dood te gaan. Vooral tijdens het autorijden of op straat..

heb jij er intussen al iets opgevonden ? Ik ga beginnen met emdr therapie.. ik hoop dat het helpt, want het lukt mij ook steeds minder om te genieten van het leven..

liefs , Lin

Hey Mandy,

Hier niet helemaal maar ongeveer het zelfde aan de hand. Ik zelf ben 28jaar.
Ik heb 4jaar geleden mijn partner verloren, hij is toen ernstig ziek geworden en er was eigenlijk niets meer aan te doen na alles geprobeerd te hebben. Dit viel uiteraard heel zwaar. Ik heb na enige tijd dan een nieuwe partner leren kennen, nooit gedacht. We hebben een mooi huis gekocht en een jaar later was ik zwanger. Onze dochter is nu 5 maanden, ook geboren met een keizersnede waar ik ook zo veel schrik voor had.. uiteindelijk was ze dan nog ziek geboren.. streptokok en sepsis.. ze heeft een tijdje in de couveuse gelegen. Toen eenmaal thuis gekomen begon het hier allemaal. Ik heb zo een enorme angst om wat te krijgen.. voornamelijk aan mijn hart. Door de paniek en angstaanvallen krijg ik hyperventilatie en pijn op mijn borst wat het eigenlijk allemaal alleen erger maakt. Ik heb nu pas de stap durven zetten naar een psychologe te gaan maar ook voor mij zijn alle tips welkom.. ik heb mijn hart al helemaal laten nakijken en dat blijkt in orde te zijn. Ook regelmatig bloednames al laten doen puur en alleen voor geruststelling.. ik ga bijna elke week naar de dr. Ook voor gerustgesteld te worden.. ook ik wil terug kunnen genieten van en met mijn gezin.
Weet dat je niet alleen bent.
Lieve groetjes Daisy

Eerste plaats gecondoleerd met het zware verlies van je moeder. Het is wel een erg stoere vrouw hoor als je zo'n beslissing durft te nemen, mag je zeker trots om zijn hoor. En ten tweede als ik jou verhaal zo lees vind ik het niet gek dat jij die klachten hebt ontwikkeld heel herkenbaar jou klachten probeer toch te genieten van je gezinnetje en je huisje.

Je hebt waarschijnlijk een angst/paniekstoornis. Ik zelf heb ik namelijk ook een paniek/angststoornis en de klachten die u beschrijft passen 100% bij een angst/paniekstoornis

Danku voor je moedgevend verhaal!

Ik herken de klachten die je hebt zeer goed, heb daar ook heel veel last van. Ook allerlei onderzoeken gehad en er is niks gevonden. Volgens de artsen is het stress gerelateerd. Maar ben nu met pensioen, ik ben 61 jaar,sedert 1/4/2021 en krijg de klachten terug, soms heel erg. Ben nu in behandeling bij een psycholoog en moet alles noteren wanneer het begint en hoe ik me dan voel. Het schrijven kalmeert wel wat omdat het mijn zinnen verzet. Ik heb van mijn huisarts Sedatif gekregen, een rustgevend middel op basis van kruiden zodat je niet verslaafd raakt aan andere kalmeermiddelen. Je kan het trouwens zonder voorschrift krijgen. Dus, ik begrijp je zeer goed. Het is heel vermoeiend allemaal en zou er ook heel graag vanaf willen. Veel sterkte in ieder geval.

Ik heb exact hetzelfde, met daarbij ook nog spierpijn in mijn armen en benen. Ik heb ook constant het gevoel dat mijn neus dichtzit en ik niet verder kan ademen.

Hetgeen ik dan doe is proberen me zoveel mogelijk af te leiden, door wat filmpjes te gaan kijken, afwas doen.. Allemaal stomme dingen, maar daardoor let je minder op die klacht en gaat het automatisch wat beter

Afleiding is key! En je realiseren dat het niet levensbedreigend is maar vervelend(lees: gewoon zwaar Kl#te). Maar het gaat naar de achtergrond verdwijnen geloof mij. Ik ben weer de oude geworden, nee beter geworden. Hou vast het komt goed, het is het niet waard om je er te druk om te maken(hoe lastig het ook lijkt). Het komt goed!

Dat gevoel van dat je keel word dicht geknepen heb ik ook soms x

Ik herken al die zaken lage bloeddruk ijl
Maar bijmij is er nog niets vastgesteld van chronische hyperventilatie.
Wie heeft dat bij u uitgesproken
Gr
Chris

Gerda bedoeld u de huisarts?

Fijn dat ze jou wel gaan testen Stefanie. Ik zou het ook fijn om getest te worden, maar dit vond mijn huisarts helaas niet nodig. In die bevestiging vind je toch een beetje meer rust denk ik. Mij hebben ze doorverwezen naar een psychopatische fysiotherapeut.

Hallo Femke,

Zo herkenbaar dit!
Ik ben nu 3 maanden bekend met heftige hyperventilatie aanvallen, en is bij mij angststoornis en paniekstoornis vastgesteld.

Na mijn eerste paniek/ hyperventilatie aanval ben ik meteen gestopt met roken, alcohol en suiker. Nu inmiddels wel weer aan de suiker, maar daar kijk ik echt mee uit omdat ik heel vaak merkte dat ik een paniekaanval kreeg nadat ik suiker op had. Ik ben elke dag aan het hyperventileren en helaas door alle ellende die te maken heeft met paniek en angststoornis en natuurlijk hyperventilatie ben ik nu aan de antidepressivum. Wat wel bij mij een trigger is is de heftige pijn op de borst die maar niet weg gaat.. heb je dat ook gehad?

Al het beste,

Groetjes Ewii

Wat bij mij de klacht is, is brandende borst, en gelukkig! Eigenlijk puur mazzel, kwam ik in het ziekenhuis voor controle en vertelde ik dit, uit alle controles bleek dat het prima ging, en het eerste wat de cardioloog zei, bent u bekend met hyperventilate.. en op een of andere manier deed mij dat wel goed, omdat ik het nu ook kon plaatsen, dus herken het nu ook,
Suikers zijn bij mij echt de grootste boosdoeners, ik kom er dan ook niet uit, terwijl nu gebruik ik helemaal niets geen suikers meer en als ik dan zo’n aanval heb kan ik er rustiger onder blijven.. en dat vind ik wel heel fijn.. maar soms heb ik echt geen gevoel dat ik verkeerd adem.,
Het is een raar fenomeen dat hyperen..

Zie mijn verhaal 52

Hey marloes

Allemaal erg herkenbaar hoor.
Dit heeft echt tijd en rust nodig , ik heb al 2,5 jaar last van chronische hyperventilatie. Ik hoop dat jij er snel vanaf bent , want je kan het heel je leven met je meedragen.

Groetjes

Mag ik vragen of je continue aan het hyperventileren ben of om de zoveel tijd een aanval??

Zie verhaal 52

Herkenbaar ook 1jaar thuis gezeten. Meer dan 20 jaar geleden.
Na 1 jaar ben ik weer gaan werken. Ik heb geleerd om te gaan met spanning en stress. Iedere keer andere klacht. Te veel om te noemen. Ik ben ook hypochonder . Ik heb toen de tijd veel behandeling gehad. O.a Psychiater .
Volgens mij dit overkomt mensen die niet durven andere mensen te spreken, mensen die gevoelig zijn die niet echt zeker zijn over bepaalde zaken. Wat gebeurt dan? Je gaat mensen aanspreken in je gedachten . Je gaat je zelf gek maken met negatieve gedachten waardoor je lichamelijk klachten krijgt. Dan ga jij zorgen maken over je gezondheid waardoor je stress en hyperventilatie krijgt. Het is moeilijk en verschrikkelijk.
De vraag die wij moeten stellen eigenlijk is. Waar zijn wij eigenlijk al die jaren bang voor?
Dood gaan wij allemaaaaaaal 1 keer , dat is wat zeker is of je now leuk vindt of niet gaat toch 1keer gebeuren.
Laten wij proberen van het leven te genieten

Sterkte allemaal.

Ha hannah ja ik herken dit enge ervaring mij werd aangeraden om dat de trap op en af te lopen of eindje te gaan wandelen maardat vind ik eng omdat je je hart voelt kloppen en heel snel het gebeurd meestal als je rustig zit of ligt Doodeng

En als ik bv iets gezelligs ga doen zoals uit eten met een vriendin is echt alles weg binnen 1 uurtje ofzo, geen pijn en totaal nergens last van!

Heb sinds een week of 8 een brandend gevoel in mijn armen, benen, gezicht enz. Dan weer een koud gevoel of vreselijke jeuk. Ook voel ik meer op mijn huid dan echt is. Stekelig, schrijnend, een traan die er niet is...echt eng. Dit na een periode van stress. Maar goed naar de huisarts en die zei dat het niet gevaarlijk is en dat ik het tijd moest geven. 's Avonds thuis op de bank ging ik Google naar brandende benen. Gewoon om te kijken wat kan ik er aan doen om de boel te verlichten. Kom ik alleen op MS terecht dus geschrokken en me heel erg angstig gemaakt. Waardoor het branden alleen maar erger werd. Gelukkig kan ik ten alle tijden bij mijn huisarts terecht dus telefonisch consult aangevraagd. Bloed geprikt, röntgenfoto om het één en ander uittesluiten maar over MS moest ik me geen zorgen maken. Voor 2 dagen gerust gesteld en toen kwam mijn gedachten weer. MS en zag me al in een rolstoel zitten. Zo zit ik zeker 1x per week bij de huisarts. Neurologisch is er niets met mij aan de hand. Huisarts heeft, waarschijnlijk om mij gerust te stellen een uitgebreid neurologisch onderzoek gedaan. Mijn bloed prima in orde. De huisarts zegt dat hij voor 100 % zeker weet dat er geen nare ziekte of iets engs achter mijn klachten zit. Nu mij daar bij neergelegd. Hij is de arts en ik niet. Ik ben 66 jaar en laat het maar over mij heen komen. Het brandende gevoel is er nog steeds maar ene dag iets minder dan de anderen ik moet het tijd gunnen want begrijp uit bovenstaand door mij gepost artikel dat het wat langer kan duren maar dat als het lichaam hersteld is de ellende over gaat. De fysio zegt dat ik CHV heb dus een week lang op mijn adem gelet. Raakte helemaal de draad kwijt en in de war. Mijn huisarts zegt dat ik als ik herstel van de stress het echt minder wordt. Ik mag nuover 5 weken weer terug zodat hij me in de gaten kan houden.

Had je dat door een hyperventilatie die prikkel huis en tinterlingen en Brande huid