Paniekaanval / Paniekstoornis - forum lotgenoten

Afwezigheid (vrees om dement te worden of dementie te ontwikkelen), hartslag checken, bloeddruk checken, nekklachten (duizelig in de auto).

Allemaal zeer vermoeiend terwijl je gewoon je leven wil leiden.

Je kan altijd even langs de huisarts gaan voor een check-up.

Allicht gaat dit wel een aaneenschakeling van reacties geweest zijn.

Ik heb dit gevoel sinds 1 week geleden gewoon uit het nx gekomen ,zelfs de ziekenwagen kwam thuis bij me om een ECG te doen..
Ze konden nx vinden en zeiden dat ok een paniekaanval had.
De volgende dag naar de huisarts mee ,hij alles gecheckt en om mij gerust te stellen bloed geprikt en naar de Cardioloog verwezen.

Bloedwaarde waren goed nu maandag naar de Cardioloog...
Want voor mijn gevoel heb ik ook druk in m'n borst(kas)
Vandaag kreeg ik het weer pffff

Hallo,

Mijn paniekaanval begon 2 jaar terug onderwg terug van vakantie zonder enige reden. (Toen wist ik nog niet dat ik een paniekaanval kreeg) in de avond begon t plots zweten lam worden half flauwvallen. Ik dacht toen komt vast door lage bloeddruk. Sinddiend om de zoveel tijd kreeg ik een aanval en de laatste maanden werd het steeds frequenter en erger en meerdere malen op een dag. Ik heb last van druk op mn borstkas ademnood warmworden stijve vingers tintelingen in hoofd armen been wang mond en pijn aan mijn kaken. Ook word ik duizelig en heb ik vreselijke oorsuizen sinds mijn meest heftige aanval tot nu 2 maanden terug. Last van een opgezette buik maag en niet kunnen inademen volledig. Het is zo zwaar mensen ik vind het zo naar dat zoveel mensen zoveel jaar kampen met paniekaavallen zonder enige oplossing.
Tijd terug ben ik geweest bij een praktijk die doet aan oberon scannen. Volgens die scan had ik zOveel tekorten en heb ik supplementen gekregen aan de hand van mijn bloedtest die ze meevraagt als je langsgaat. Ik gebruik de supplementen sind 2 maanden en ik voel me wat beter. Ik had letterlijk elke dag minsten 2 aanvallen en buiten de aanvallen om opgezette buik harde buik last van maag eten niet kunnen verwerken ademnnood hele dag door. Ik ben er nog lang niet maar mensen zoek na oplossingen. Schaf suiker uit jullie leven begin gezond te eten en je zult zien dat dat al een verschil maakt succes allen!!

Heel herkenbaar zijn voor mij de benauwdheidsaanvallen gevold door het gevoel te krijgen dat ik stik. Ook al weet ik inmiddels naar 3 maanden ziekenhuis bezoeken en huisartsen spoed post dat dit paniek gerelateerde klachten zijn. Maar op moment van ademnood, gevoel van stikken, spartelen naar adem twijfel ik direct aan alle conclusies van Artsen en mijn psychiater. Gezien de hevige klachten en doodsangst.

Heel herkenbaaar man. Het is erg slopend merk ik ben ook constant doodmoe er van

Hi Lotje,

Ik heb hetzelfde als jij, ook vaak in de avond meer last van m’n hart, steken/snellere hartslag, wat gepaard gaat met uiteindelijk een paniekaanval. Ben je wel eens naar de dokter geweest en/of heb je je hart laten testen? Ik igg niet..

Ik sport wel 5-6x per week in de gym, dit bestaat dan vaak uit 30-45 mins cardio + 45 mins krachtraining. Ik doe dit heel vroeg in de ochtend voordat ik na werk ga, ik moet eerlijk toegeven dat ik me wel lekkerder voelt na het sporten maar het soms ook wel tijdens het sporter ervaar.

Vaak tijdens cardio stijgt m’n hartslag uiteraard en dit lijd dan ook wel eens weer naar een paniekaanval, dus durf niet te zeggen of het nou echt altijd helpt..

Ik sta trouwens altijd open om verhalen met elkaar te delen en eventueel elkaars hart te luchten.

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen binnen enkele weken na plaatsing)

Ik herken veel in je verhaal.dankje voor de tip.auto rijden durf ik niet de laatste tijd.
En doe ook erg veel via you tube.dat me rust geeft.
Al veel bijgeleerd.
Maar toch is er weer die angst dat overwint.
Ps. Verhaal staat op site, maatschapij is zo waar!
Voel me niet meer thuis en onveilig .
Sterkte!!

Bedankt
Groetjes sas.
En jij ook veel sterkte

Ik heb ook paniek aanvallen al jaren medicatie therapieen dokters etc etc alles al geprobeerd en gezien.

Het enige wat mij helpt is de liefde van de here Jezus. Als ik mijn vertrouwen op hem stel. Als ik bid in vertouwen en hem vraag in mijn hart te komen dan verdwijnt alle paniek en angst..

Als je een paniek aanvalt hebt sluit je ogen vouw je handen en zeg hardop lieve Jezus kom in mijn hart ik kan het niet zelf.

En stuur de paniek aanval weg in de naam van Jezus. Zeg het hardop in de naam van Jezus paniek ga weg en het zal je verlichten als je het geloofd met je hart. Succes en gods liefde en zegen voor jou

Ik ben wel bereid om te praten, ervaar er meerdere op een dag en elke aanval is weer opnieuw een hele gevecht voor me.. heb geen medicatie, loop ook (nog) niet bij een psycholoog, heb dus ook geen therapie gehad of iets..

met mij begonnen toen ik 14 was en ben nu 75.10 jaar geleden ecitalopram 10mg gekregen en kan nu veel rustiger leven.Umoet niet bang zijn ...je kan er heel oud mee worden.Maar het is heel vervelend voor wie het heeft.Ik raad u aan in therapie te gaan zodat u kan leven zonder al die miserie.Ik kan er van meespreken.

Goedenavond. Zulke heftige aanvallen herken ik mij enorm in. Ben zelf 23 maar ik heb een periode dus wat jij zegt die complete terror tijdens her rijden wat tering naar is dat man. Als je er over wilt praten met mij mag altijd ik zal even mijn insta delen. Kan je mij een berichtje sturen als jij wilt. E.briet

In sommige gevallen is afbouwen geen optie. Ik heb dit fenomeen al 15 jaar en 36. Paar keer proberen afbouwen, maar dat gaat heel even goed en je zit er terug in. Ik neem nu al heel men leven deanxit. Ik kan niet meer zonder. De dokter zegt ook dat dit nu helaas voor de rest van mijn leven is en dit geen kwaad kan. Is eigenlijk een milde anti depressiva. Alleen heb ik veel paniekaanvallen op het werk en in drukke situaties. Het lijkt alsof mijn karakter ook emotioneler is geworden dan de harde die ik vroeger was.

Zo verschrikkelijk man, ik ervaar dit precies zo en kan me er helemaal in vinden, ben zelf 30 en vader van 2 meiden van 9 en 5. Ze hebben behoeftes om van alles te doen echter probeer ik dingen te vermijden. Het is echt zo lastig, ik heb zelf verder nog geen hulp ingeschakeld en dus ook niks gebruikt kwa middelen, ik vind het inschakelen van hulp erg lastig, toch moet ik er denk ik aan geloven gezien ik dag in dag uit last hebt van paniekaanvallen en het denken dat ik flauwval. Wellicht kunnen we samen iets beginnen kwa app groep of iets?

Het delen van je angst en paniekaanval op het moment zou elkaar misschien kunnen helpen om juist op dat moment weer even terug naar realiteit te gaan.

Rico

Hoihoi!

Ten eerste. Je bent niet de enige die hier last van heeft. En je bent niet alleen! Ik herken me totaal in jou verhaal.

Wat je vaker hoort is dat mensen na drugsgebruik of tijdens paniek ervaren. Dit is ook wel onderdeel van een bad trip. Omdat deze ervaring meer traumatisch is dan wat jij zelf waarschijnlijk denkt kan dit een angststoornis veroorzaken. En dit schiet er pas weken of misschien maanden later helemaal in.

Ik denk zelf dat je last hebt van agorafobie ( sociale angst op drukke plekken zoals de trein/bus). En daarbij ervaar je nu de gevoelens van derealisatie. Het gevoel dat je denkt gek te worden of op afstand alles te zien/ voelen. Dit is een overlevingsmechanisme van jou lichaam. Dat komt omdat je zoveel angst, stress en paniek ervaart dat jou lichaam je op deze manier probeert te beschermen ertegen.

Ook het wakker schrikken als je net een beetje in slaap valt herken ik. Dit komt hoogstwaarschijnlijk doordat je in zon hoge staat van constante stress en angst verkeerd. Dat wanneer jij gaat slapen je gedachtes er alles aan doen om aan te blijven staan.

Alles waarvan jij nu last hebt ligt in verbinding met elkaar. En nogmaals. Je bent niet alleen. Ik vind het super sterk dat je je verhaal hier deelt!

Ik raad je aan om bezig te gaan met ademhalingsoefeningen en meditatie. En daarnaast ook professionele hulp te zoeken. Geef aan bij de dokter dat je last hebt van agorafobie en derealisatie wat onstaan is door drugs gebruik. Dan kunnen ze iemand zoeken die hier in gespecialiseerd is. Heel veel succes!

Ik kan mij volledig herkennen in je verhaal. Ik heb namelijk hetzelfde meegemaakt en zit er nu nog in. Tijdens drugsgebruik heb ik kort een bad trip gehad.

Ik dacht dat ik dood zou gaan en zag m'n zusje al aan het graf staan etc. Ik ging enorm zweten, trillen, en dacht dat ik een overdosis had genomen (dit was totaal niet het geval). M'n vrienden probeerden me gerust te stellen en dit lukte, heb daarna ook een prima verloop van de avond gehad.

Ik merkte de korte periode erna wel dat ik uit 't niets flashbacks kreeg van dat moment, die bad trip. En dan kwam dat gevoel ook weer even terug. Ik moest dan even gaan zitten of liggen. Daarna voelde ik me weer prima, maar ik vond het wel vreemd.

Tot ik m'n tanden stond te poetsen en ik uit 't niets een paniekaanval kreeg. Het zweet brak me uit, m'n hart ging tekeer en ik voelde mezelf al bijna wegvallen. Ik ben op de grond gaan liggen om bij te komen. Ik ben daar zo van geschrokken dat ik daardoor een paniekstoornis ontwikkelt heb.

Bijna 3 maanden lang liep ik dagelijks met deze aanvallen en buiten de aanvallen om ben ik vrijwel de hele tijd duizelig of afwezig.

Sinds ik de vermoedelijke oorzaak eerlijk verteld heb aan naasten, gaat het al een stuk beter. Wat mij ook helpt is het slikken van Magnesium-glycinaat en Ashwagandha.
Probeer verder zoveel mogelijk je leven op te pakken en de klachten zullen langzaam minder worden. Dit heeft tijd nodig... Ik ben nu bijna 4 maanden onderweg en het gaat nu sinds anderhalve week beter.

Het heeft tijd nodig, en acceptatie van de symptomen. Zie het als een vals alarm dat je lichaam continu af laat gaan. Probeer jezelf gerust te stellen door bijv te zeggen "ik ben veilig/ik ben gezond".

Googlen naar symptomen helpt ook echt niet weet ik uit ervaring :/

Sterkte! Je komt hier bovenop

Ik heb exact hetzelfde als jij! Zeker wanneer je denkt dat alles onwerkelijk is en dat je moet wakker worden, terwijl het toch wel het echt leven is

Ik he tot tweemaal een medicijn vergiftiging gehad en nu heb ik heel veel angsten , durf de straat niet meer op, hyperventilatie voel heel eenzaam daardoor.

Hoi ellenora, wat vervelend dat je dit moet meemaken.. Ik begrijp precies wat je bedoelt. Zelf heb ik nu al bijna 3 maanden non-stop paniekklachten (zie verhaal 160). Ik gebruik zelf nog geen medicatie, maar ben vorige week begonnen met supplementen slikken die angstklachten wat kunnen verminderen; Ashwagandha ksm-66 en magnesium bisglycinaat. Verder probeer ik dingen te blijven ondernemen, al kost het me enorm veel moeite met die klachten die er non-stop zijn. Het belangrijkste is toch om dingen te blijven doen, ook al is het maar een half uurtje wandelen. Wat ook verstandig is om te doen is geen verdovende middelen, zoals alcohol nemen en geen cafeïne. Ik merk bij mezelf dat als ik cafeïne neem het vrijwel meteen piekt tot een aanval.

Verder kun je dit nog proberen:
- Probeer de klachten te zien als radartjes die afgaan; je lichaam probeert je te beschermen voor naderend gevaar. Maar er is op die momenten niets gevaarlijks aan de hand. Dan kun je tegen jezelf zeggen "bedankt dat je me waarschuwt, maar ik ben veilig"
- Boxbreathing, dit zijn ademhalingsoefeningen. Kun je op YouTube vinden
- Je zintuigen afleiden door iets kouds (zoals een koud flesje drinken of iets uit te vriezer) in je nek of op je pols te leggen
- Google de symptomen NIET.. Door de symptomen te Googlen geef je jezelf stress en duurt het alleen maar langer. Ik spreek uit ervaring
- Probeer de symptomen niet te onderdrukken, laat ze er zijn < deze tip krijg ik zelf van m'n therapeut, maar ik vind het verdomd lastig aangezien ik als de dood ben voor sommige symptomen die ik in m'n lijst heb benoemd. Toch blijf ik het proberen.

Ik hoop je hiermee wat verder te kunnen helpen. Je bent in ieder geval echt niet alleen!

Goeie tips Mandy, doe je ook aan meditatie oefeningen? ik begrijp dat meditatie nogal goed van pas kunnen komen bij mensen met paniekaanvallen. Ik heb er elke dag wel last van en ga soms in het moment zelf een oefening op Spotify opzetten om zo weer m'n zintuigen te ''resetten'' moet zeggen dat het niet altijd helpt.

Dag Susanne,

Wat vervelend wat je hebt meegemaakt en snap dat je net als ik dit de heletijd ervaart heb jij steken in je borst of in je nek? Veel nekklachten ik word er gek van omdat ik zo bang word van het idee of de dokter wel alles goed hebben nagekeken.

Ik ken het ik heb hetzelfde paniek ineens gevoel dat je weg valt of dood gaat pfff ik word er gek van

Hoi Bianca kan ik jouw ook benaderen ik heb het echt exstreem

Afz Ronald ***********@hotmail.com

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnumers en mailadressen.)

Ik heb er 3 jaar last van wil best praten ik krn dat gevoel alleen zijn ik heb fb ria tehupuring mischien kunnen we samen praten

Ik heb het ook heel erg de mensen begrijpen het niet

Ik heb het ook extreem erg die angst en paniekaanvallen. Ik weet niet meer hoe ik. Verder moet. Ik vraag me af hoe ik in contact kan komen met jou of anderen met een vergelijkbaar probleem. Om privacy redenen mogen email en contactgegevens niet getoond worden, maar hoe kom je dan met lotgenoten in contact? Kan de redactie me hier een antwoord opgeven? En hoe kom ik in contact met redactie?

Ik weet niet of jullie instagram hebben maar misschien kunnen we via deze weg in contact komen

zo herkenbaar, al 10 jaar een gevecht tegen het leven met angst en paniek stoornis.
Zo gaat het een paar maanden oke en dan door iets kleins of groots is het in alle heftigheid terug. Al zoveel therapie gevolgt. Maar helaas. Cognitieve gedrags therapie, emdr, dan nog iets met blokjes. Word er radeloos van.

Ik xou graag met je willen delen ik heb dagelijks paniekaanvallen verschrikkelijk is het durf niet meer nsar de einkel alleen ff achterhuis het beheerst je leven heb lorazepam ze willen over op antidepreciva moet ik nog over nadenken ik hoop hoe jij het ervaart groetjes ria tehupuring

Ik snap dit verhaal echt heel goed. De angst voor de daadwerkelijke angst is soms nog erger. Gewoon dagen van tevoren al niet kunnen slapen van stress, want wat als je paniekaanval krijgt over een week. Of wat als je buikpijn krijgt en misselijk wordt. Of wat als je ineens moet huilen? Het is zo lastig, maar ik heb zelf f idee dat er altijd weinig aan te doen is en je er maat mee moet leren leven...

Beste Bianca ik begrijp je hellemaal.ik ervaar het zelfde.het beperkt de dagenlijks leven.ik ben ook bij de psygoloog geweest ze helpen prima.maar het haald de angst niet weg dat moet van uit je zelf komen mijn angsten zij vooral in de nacht als ik naar het werk rijd om 01:00 snachts dan rijd je alleen langs de snel weg en dan begind de allende en de rest van de dag geniet je niet meer om dat je moe en op bend na zo aanval ik wens je heel veel strekte gr Edwin

Hoi Bianca
Heftig hoor ik heb het ook.
Jaren geleden is het begonnen in een verschrikkelijke periode in mijn leven ik ben er zelfs voor opgenomen geweest.
Sinds 2 jaar geleden is het weer teruggekomen na het stoppen met roken.
Ik heb van de huisarts alprazolam gekregen dat verlicht een beetje eerst nam ik een halve tablet per dag maar ik zit nu aan een hele per dag.
Ik heb ook hartklachten dus ik loop nu weer bij de cardioloog voor onderzoek en.
Ik heb therapie gevolgd en emdr gehad.
Ik heb nu besloten om hypnose te gaan doen want het wordt steeds erger.
En ieder daad je voelt er helemaal alleen in.
Heel frustrerend.
Hartelijke groet van Carla

Hi Bianca,

Heb hier sinds een halfjaar ook heel erg last van. Meest enge gevoel ooit. Ik weet inmiddels dat het een paniekaanval is maar toch elke keer bij een paniekaanval weer t gevoel dat ik nu echt dood ga. De ene keer aan een hartaanval andere keer hersenbloeding etc. Dood eng en de angst dan kan uren duren. Iedereen om me heen denkt soms dat ik me ontzettend aanstel waardoor ik het in sociale situaties probeer tegen te houden en er veel aan ga denken en dan trigger ik t juist om het te krijgen. Waardoor ik nu ook minder sociale dingen doe en veel binnen zit :( ben nu begonnen met anti depressiva tegen angsten in de hoop dat dat werkt. Maar het heeft wel heftige bijwerkingen eerste weken met nog meer angst…

Beste Bianca

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebruikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesiumtekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Zo ik dit type ben ik net uit een paniekval. Heb ervaren hoe vreselijk intens vreselijk onlosmakelijk monster is. Geen woorden voor.

Ik heb heel veel angst ik durf niet meer van boven vande trap ik ben al 4 weken boven heb overal angst van ik heb ook een hersentumor een meningeoom groet Ria

Beste.

Ik heb ook 7 jaar meegemaakt.
Ten slotte ben ik een nieuwe mensen met medicatie en therapie

Dit is wat ik herken constant het idee dat de arts iets over het hoofd heeft gezien.
Ondanks onderzoeken aan het hart en door een cardioloog en in samenspraak met de spoedeisende hulp arts en verdere verpleegkundigen,
bleek uit alle uitslagen ik kern gezond ben.
De ernst van de paniekaanvallen en rampgedachten lokken juist bij mij benauwdheid, het gevoel dat ik stik doordat ik me er op fixeer.
Deze cirkel is dan moeilijk te doorbreken ook niet met hoop dat mijn medicijnen tegen angst effectiever zouden moeten werken.

Vooral die angst van het stikken
is iets wat mij het angstigst maakt.
Ondanks alle medische controles op de spoedeisende hulp blijft er toch een zeker wantrouwen en twijfel dat ze iets niet goed onderzocht hebben of gemakkelijk van mij af proberen te komen.
Mijn lichamelijk klachten door waarschijnlijk één paniekstoornis zijn zo Heftig dat ik dagelijks ambulances voor de deur heb gehad. Doodsangst en uit paniek bel je 112 als het te lang duurt met huisartsen spoed post.
Ik verkeer letterlijk in een stadium dat ik Accuut medische zorg nodig lijkt te hebben want ik crepeer van mijn lichamelijke klachten op dat moment.
Artsen blijven volhouden dat ik een paniek aanval heb. Maar vaak heeft dit advies weining zin.

hey ik heb je verhaal gelezen en ja het is het ergste wat je kunt hebben angst.Ik lijd er ook jaren er van en is sinds maart 2023 verergerd.Na paar aanvallen zit ik ook met de gedachten kom het nu of niet en dat toch nu soms wel 2 keer per week en is nu al een maand bezig.Je bent niet alleen die het gevoel heeft.wil je erover praten mail me dan op revolutie963@outlook.be en miss kunnen we samen er over praten.

Ik heb risperdal afbouwt maar nou ik last gekregen van angst

Hi,

Het is vreselijk. Ik herken je angst. Na enkele weken zonder paniekaanvallen was hij er vanochtend op het werk, BAM. Naar huis gegaan en het verteld onder het mom van 'een virus denk ik'. In 1 van de reacties hierboven wordt geschreven over magnesium. Ik weet dat ik hier jaren geleden een keer een tekort van had (geen idee of het nog zo is) en ik ga aan de hand van deze reactie het toch weer slikken. Wie weet is dit de trigger.
Angst is zo naar. Ook de angst voor de angst. Jaren geleden (tijdens burnout) exposure therapie gevolgd. Hielp aardig tegen de pleinvrees (ik durf weer normaal een supermarkt binnen) maar uiteten met 10 man.. pff krijg al de gedachten vooraf.. Bang dat het nooit helemaal stopt... Anyhow ben ik wel overtuigd dat het goed komt met ons allen op dit forum. Ook al voelt dit vaak helemaal niet zo.

Soms vind ik het een gekke gedachte dat ik me hier ook zo eenzaam in voel (alleen mn man weet het. Die herkent het zelf 0, maar hij steunt me wel), terwijl er veel meer mensen mee rondlopen dan we denken. Misschien wel de buurvrouw? Die ene stille oom? Of die vriend die bij sociale afspraken toch op het laatste moment afzegt?

We zijn niet alleen. Voel je niet eenzaam. We zijn niet gek

Hallo ik wil even zeggen dat ik helemaal gek word van de paniek of angstaanvallen. Bij mij gebeurd het als ik een lichamelijke sensatie krijg bijvoordbeeld steken op me borst of raar gevoel in me lichaam alsof ik langszaam aan het doodgaan ben… of een steek in mijn hart ik word er helemaal hek van hierdoor zit ik de heledag in paniek en ansgt omdat ik niet weet wat ik moet doen de lessen hij de psycholoog werken volgens mij ook niet en ben bang dat ik nooit meer kan genieten van mijn leven kan er iemand mij helpen of zijn er meer mensen die dit gevoel ook hebben ?

Dag Debby,

Dit klinkt heel heftig en herkenbaar, mijn verhaal staat hieronder.
Heb jij ook onverwerkte trauma’s waardoor de paniek zo groot is?
Alvast veel moed

Ik ben ook op zoek naar iemand om mee te praten

Hoi Tim.

Ik houd me aanbevolen om met je te praten

Groetjes manuela

Ook ik zoek mensen die het zelfde mee maken. Het is zo eenzaam om je zo te voelen

Ik wil allereerst zeggen, wauw, wat kan jij trots op jezelf zijn dat je deze stappen hebt ondernomen!
Je bent niet alleen echt niet. Anders was dit platform er ook niet geweest denk ik.
Zet hem op! Het zal niet makkelijk zijn, maar er is een begin, wat enorm sterk is. Zet hem op en veel geluk, ik denk aan je.

Ik zie helaas niet hoe oud dit bericht is, maar wil je laten weten dat je niet alleen bent..Ook ik heb het extreem, helaas :-(
Ik kom ook graag in contact met mensen om elkaar te steunen.
Gr. Sabine

Ook ik zou dat zeer prettig vinden mensen die dit nooit hebben gehad begrijpen t niet wat ik moeilijk vind om er dan over te praten

ik heb ook constant last van angst en paniekaanvallen
ik ben 62 jaar en kan dit bijna niet meer aan
hele nachten en dagen is het mis .
ik voel me er ook heel alleen in .
deze strijd is ongekend en beheerst mijn hele leven
ik durf niet meer naar buiten en leef amper nog een gewoon leven .
misschien gaat het met jou weer wat beter .
toch hoop ik op een reactie

Ik ben 35 jaar en ze hebben 7 jaar geleden tietse als diagnose gegeven had altijd wel.paniek aanvallen maar nu sinds 3 maanden krijg ik gewoon soms wel 2.keer.per dag een druk.op.me borst zweten trillen en lijkt alsof ik geen adem.krijg ik probeer zo rustig mogelijk te blijven.maar het lukt gwn niet mijn hart bloeduitslagen waren goed
Hoe kan je nou zo een ernstige paniek aanval krijgen terwijl.je gewoon een leuke dag heb gehad of tv zit kijken in rust.komt het opzetten mijn kinderen schrikken zich rot en hebben al vaak de ambulance gebeld
De dokter zegt dat ik.hier moet.mee.leren omgaan maar dit kan toch niet.ok.zijn soms.lijkt het wel.alsof ik.dood ga

Ik ben 35 jaar en ze hebben 7 jaar geleden tietse als diagnose gegeven had altijd wel.paniek aanvallen maar nu sinds 3 maanden krijg ik gewoon soms wel 2.keer.per dag een druk.op.me borst zweten trillen en lijkt alsof ik geen adem.krijg ik probeer zo rustig mogelijk te blijven.maar het lukt gwn niet mijn hart bloeduitslagen waren goed
Hoe kan je nou zo een ernstige paniek aanval krijgen terwijl.je gewoon een leuke dag heb gehad of tv zit kijken in rust.komt het opzetten mijn kinderen schrikken zich rot en hebben al vaak de ambulance gebeld
De dokter zegt dat ik.hier moet.mee.leren omgaan maar dit kan toch niet.ok.zijn soms.lijkt het wel.alsof ik.dood ga

Ik ben 34 jaar en heb al sinds de kindertijd last van hyperventilatie en hypochondrie. Ondertussen heb ik al meer dan 10 jaar paniekaanvallen. Deze heb ik een 4-tal jaar onder controle kunnen houden, maar ze zijn terug. Erger dan ooit. Voel me heel de dag beroerd, alsof het continue sluimert. Gisteren kreeg ik een extreem erge aanval. Men hart leek echt uit mijn borstkas te bonken, ik trilde over heel mijn lichaam, ik had in mijn hoofd het gevoel dat ik aan het wegvallen was en ademde alsof ik een marathon gelopen had. Het heeft geen haar gescheeld of ik had de ambulance gebeld. Ik voel me nog steeds niet ok en begin te denken dat er toch meer aan de hand is. 2 a 3 jaar geleden bij de cardioloog geweest, maar toen was alles ok, bloed is de voorbije keren altijd ok geweest. Iemand nog ervaring met deze, hoe ik het ervaarde, extreme klachten?

Ik heb ook extreme angstaanvallen. Elke dag de ene keer heftiger dan de ander. Maar ze kunnen zo 1,5 uur duren. Ik slikte eerst citolapram, maar bij een EEG naar fluvaxemine. Nu op 225 mg. Daarnaast 3x per dag oxacepam gebruikt, super verslavend. Daar ben ik nu mee gestopt. Wel lorazepam voor de nacht. Dit is de derde keer in mijn leven dat ik het heb. Alle 3 de keten na veel stress. De eerste twee keren zijn overgegaan, maar dat heeft lang geduurd. Ik ben niet op andermans tips afgegaan. Geleerd dat iedereen anders is met een ander verhaal. Durf medicatie aan en een goede psycholoog.
Ik zit nu een jaar thuis.

Hoi,
Ik ben 43 en heb na het stoppen met Citolapram maanden geen last gehad. Inmiddels is de paniek terug heviger dan ooit. Ik gebruik nu oxazepam 3 x daags.
Ben dus of suf, of ik slaap. Maar de paniek is er op de achtergrond continue en kan nu verder bar weinig door de verdovende meuk.
Dus dilemma terug aan de citolapram en als robot door of hele dagen lang het gevoel dat mijn hart het begeeft en ik om ga vallen.
Met twee kids van 9 en 7 is dit zo moeilijk kiezen.. robomam is niet meelevend, gezellig of knus,
Angstige duffe mam is dat even min.
Ik weet soms ff niet meer goed waar ik het voor doe, goed gaat het niet.

Hoi Manuela,

Ook ik heb extreem veel last van paniekaanvallen. Ben zo bang dat dit nooit meer overgaat. Maar op deze manier verder gaan is ook geen optie. Zou graag met je in contact willen komen

Ik heb jaren lang aan citalopram gezeten
2 jaar geleden mee gestopt
Inmiddels mij paniek aanvallen en angst is weer terug.
Onder behandeling geweest heb zelf ales aan gedaan om een normale leven te lijden maar is niet gelukt.

Wat helpt?
Geen idee
Hoe veder?
Geen idee
Succes voor iedereen we dat mee maken te hebben
🙏

Beste Corrie,
Heel herkenbaar: afschuwelijk gevoel wat je hele leven beheerst en voor anderen moeilijk te begrijpen is. Heb je al psychologische hulp geprobeerd? Er zijn goede behandelingen die echt werken. Als je wilt kan ik je de namen noemen van de goede instellingen. Heel veel sterkte en weet dat je zeker niet de enige bent!

Bij hypochondrie verhaal 314 kunnen jullie mijn heel verhaal lezen, maar ik heb een onbeschrijfelijk grote schrik van te sterven.. ik wil nog niet dood, ik ben 23j en ik ervaar al 3 weken (hiervoor nooit last van gehad) last van paniekaanvallen en druk op de borst. Ik ben altijd sportief geweest, maar sinds ik die druk ervaar op mijn borst heb ik het gevoel minder goed te kunnen ademhalen zelfs tijdens een rustige wandeling van nog geen 30min.
Ook ervaar ik soms pijnscheuten en het vuilste gevoel van allemaal is dat het lijkt alsof mijn hart fladdert. Het lijkt dan alsof ik met de hartslagen meega en op elk moment mijn hart kan dichtknijpen.

Ik probeer mezelf te overtuigen van het feit dat de testen die ik gedaan heb tot nu toe negatief waren, maar dit is eigenlijk altijd maar van korte duur.. iedere keer neemt de schrik het over en kan ik nooit voor de volle 100% overtuigd zijn dat het enkel een paniekaanval is en niks fysieks

Hoewel deze verhalen een kleine troost zijn dat ik niet alleen ben, is het uiteindelijk ieder voor zich.. ik heb niet alleen schrik van dood te gaan, maar ook de hartaanval zelf

Beste
Ik heb dat ook ,inmiddels 20 jaar leef ik mee
Jarenlang medicijnen genomen inmiddels 35 kg meer.
Gestopt met medicijnen 2 jaar geleden
Nu heb ik weer paniek en angst als nooit tevoren.
Begonnen met valeriaan 4 stuks per dag per tablet 475 mg
Het gaat stuk beter en paniek aanvallen zijn kort .
Als ik het voelt gelijk naar buiten
Half uurtje lopen en huilen en uitpuffen
En dan weer beter.
Probeer het
Valeriaan bij Holland en Baret
Succes
Ik weet wat je mee makt
Jij bent niet de enige
Liefs Dina

Wow, jij beschrijft mijn leven de laatste 2 maanden. Alles weg je zegt klopt effectief! Het is psychisch gewoon heel zwaar omdat je zo graag terug “normaal” wilt leven maar je lichaam doet onbewust dingen die je niet wilt.

heel mooi beschreven
ook beschrijf je mij

veel liefs didi

Hoi, waarom zoek je geen hulp? Bij je huisarts? Misschien moet je even erover praten. Ik heb zelf ook paniekstoornis en sinds 2 dagen ook 24/7. Lig ook veel in bed omdat ik duizelig/wazig ben. Morgen heb ik afspraak bij de huisarts. Het is verschrikkelijk! Dat weet ik. Maar je bent niet alleen.

Hier net zo het is een ramp
Je zit eigenlijk vast in jezelf

Hoi pleun,
Ik heb eigenlijk mijn hele leven al last van paniekaanvallen, en hypochondrie.
Met mijn paniekaanvallen ben ik altijd ergens anders bang voor, soms kan ik moeilijk slikken en denk ik dat ik slokdarmkanker heb, soms ben ik bang dat als ik eet er misschien iets verkeerd is gegaan in de fabriek en dat er glas in me eten zit. Maar het kan ook een rare pijn ergens in mijn lichaam zijn waardoor ik bang ben dat er een slagader knapt. Het is eigenlijk steeds een ander iets waar ik bang voor ben. Maar nu heb ik al een week of 2 ook constant last rondom mijn hartstreek. Ik wil het liefst de dokter bellen. Maar hou mezelf steeds tegen. Ik slik oxzazepam nu ongeveer een jaar, maar werkt steeds minder goed. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze uitputtende strijd.

Hoi Pleun,

Ten eerste naar en vervelend dat je dit ervaart.
Het belangrijkste is dat uitgesloten is dat er echt iets medisch met je aan de hand is. Zie dit als een APK-keuring. Als dit is gedaan kan je verder. Ga eerst naar de dokter, zodat het gecheckt kan worden. Ik weet als geen ander dat je dit niet wil lezen, maar echt, doe het gewoon. Het geeft je uiteindelijk weer een basis waarvanuit je verder kunt gaan en is beter dan doormodderen.

Een paniekaanval kan niet 1 maand aanhouden, Het komt op en gaat weer weg en dit in een tijdsbestekken van ~1,5 uur. Je gaat trillen, zweten, hoge hartslag, druk op borst, arm etc. Nu beweer ik niet dat je geen paniek ervaart, maar ik denk wel dat je onder hoge stress of spanning staat als je het gevoel hebt 1 lange aanval van een maand te hebben.

Vervolgens lees ik dat je bang bent om dood te gaan en dat is normaal. Nu ga ik iets raars zeggen misschien, maar ga eens bij jezelf na waarom je bang bent om dood te gaan. Ben je hier werkelijk bang voor of is er iets anders?

Zo heb ik ontdekt dat ik (mijn bewuste ik)zelf niet echt bang ben om dood te gaan. Ik ben misschien wel bang voor de mogelijke pijn die je vooraf kunt ervaren. Maar mijn grootste angst zit hem vooral in mijn omgeving. Zoals dat mijn kinderen zouden opgroeien zonder vader en mijn partner alleen zou zijn. Dat ik zelf dood zou gaan is dus eigenlijk meer vervelend voor hen dan voor mijzelf.

De reden waarom je hier zelf over zou moeten nadenken is om dit een goede plek te geven. Angst is vaak namelijk niet realistisch. Dus nadenken en praten over je grootste angst is een goede manier om dit een plek te geven. Als je hier zelf niet uitkomt ga dan specifiek over dit onderwerp (of je diepste angsten) praten met psychologen. Ook bij de dokter kan je worden doorverwezen naar iemand die op de praktijk zelf ondersteuning kan bieden. Dit helpt echt!

Verder zou ik oefenen met je energie. Immers, overal waar je met je energie heengaat in je lichaam en op focust lok je een lichamelijke reactie uit. Probeer dit maar, ga eens een volle minuut volledig focussen op je grote teen. Wedden dat je hier iets zult gaan voelen. Als je dus focust op het niet kunnen slikken, krijg je uiteindelijk een brok in je keel of als je uteindelijk bang bent dat je okselkanker hebt ga je daar steken voelen, of als je bang dood te gaan aan een hartaanval krijg je steken rondom je borst, als je bang bent dat er glas in je eten zit(zoals reactie van hierboven) krijg je waarschijnlijk overal last, van je darmen tot aan je ontlasting (al is dit laatste sowieso vaak wisselend bij mensen met paniek/ angst).

Dus ik kom toch terug bij mijn eerste punt wat ik aanhaalde, probeer bij jezelf ten rade te gaan waar je nu bang voor bent... is dat pijn/ dood gaan etc. en ga dit eens voor jezelf uitzoeken.


Voor de reactie boven mij:
Ik heb ook ervaring met oxzazepam, dit is helaas een pleister op een bloedende wond. Het vervelende van oxzazepam is ook dat je steeds meer ervan moet nemen om rust te ervaren, ofwel, de pleister die je plakt moet steeds groter worden helemaal bij hypochondrie.

Veel dingen die je aangeeft zijn herkenbaar, laat inderdaad dingen uitsluiten door de huisarts en/of een specialist. Vanuit daar zou je misschien een vorm van therapie kunnen volgen…Je bent niet alleen het is ontzettend zwaar en verdrietig.

Hoi Pleun,
Ik herken het gevoel van 24/7 een drukkend gevoel op de borst ervaren. Door de constante paniek gaan je spieren strak staan waardoor je druk op de borst ervaart. Het is een heel naar gevoel en ik ken ook het gevoel dat je denkt dat er iets mis is met je hart. Zoals hierboven aangegeven, ga langs de huisarts. Die kan een aantal onderzoeken doen om je hopelijk gerust te stellen. Daar is de huisarts voor. Je bent nog hartstikke jong, dus met je hart is niets mis! Paniek is helaas heel goed in je misleiden en het vertrouwen in je lichaam te verliezen…
Je bent niet alleen.
Liefs,
Lotte

Bij hypochondrie verhaal 314 kunnen jullie mijn heel verhaal lezen, maar ik heb een onbeschrijfelijk grote schrik van te sterven.. ik wil nog niet dood, ik ben 23j en ik ervaar al 3 weken (hiervoor nooit last van gehad) last van paniekaanvallen en druk op de borst. Ik ben altijd sportief geweest, maar sinds ik die druk ervaar op mijn borst heb ik het gevoel minder goed te kunnen ademhalen zelfs tijdens een rustige wandeling van nog geen 30min.
Ook ervaar ik soms pijnscheuten en het vuilste gevoel van allemaal is dat het lijkt alsof mijn hart fladdert. Het lijkt dan alsof ik met de hartslagen meega en op elk moment mijn hart kan dichtknijpen.

Ik probeer mezelf te overtuigen van het feit dat de testen die ik gedaan heb tot nu toe negatief waren, maar dit is eigenlijk altijd maar van korte duur.. iedere keer neemt de schrik het over en kan ik nooit voor de volle 100% overtuigd zijn dat het enkel een paniekaanval is en niks fysieks

Hoewel deze verhalen een kleine troost zijn dat ik niet alleen ben, is het uiteindelijk ieder voor zich.. ik heb niet alleen schrik van dood te gaan, maar ook de hartaanval zelf

Hoi,

Ik heb precies hetzelfde. Sinds eind januari dit jaar ben ik echt in een helperiode belandt. Ik dacht in eerste instantie dat ik een hartaanval had dus natuurlijk naar de huisarts gegaan. Niks aan de hand zeiden ze, behalve dat ik het syndroom van Tietse zou kunnen hebben (ongevaarlijk). Maar toch kwamen de steken steeds terug en voelde het ook dat het steeds erger werd. Ik ben in de tussentijd al meerdere keren bij een huisarts geweest en zelfs is er een ecg gedaan. Was ook niks mis mee.

Op het moment gaat het beter dan aan het begin, tenminste dat probeer ik mezelf te vertellen. Het ergste is misschien wel dat elke keer als iets ongezonds eet dat ik dan denk dat ik een hartaanval krijg en dan zit ik de hele avond weer in de knoei.

In de ochtend voel ik me altijd op mijn best en hoop ik dat het gedurende dag niet erger wordt. Wat eigenlijk ook niet goed is want daardoor ben je jezelf constant aan het scannen.

Inmiddels heb ik eind juli een intake gesprek bij de psycholoog. Hopen dat ik daar wat goede tips uit kan halen.

Hoi Hans,
Mijn naam is Kes. Ik ben 16 en bij mij is een paniekstoornis net geconstateerd. Ik loop hier mee rond sinds ik 10 ben en ik vond dat al een heftige ervaring. ik heb heel veel respect voor u en kan me niet voorstellen hoeveel u heeft meegemaakt. 35 jaar is een hele lange tijd om je niet goed te voelen. Ik hoop dat het nu beter met u gaat en u veel dingen heeft in uw leven die u gelukkig maken. Zo niet hoop ik dat u die op zoekt. Want je leeft alleen voor jezelf en niet voor een ander.

Wat herken ik me hierin! Niet te geloven.
Ben je nog steeds aan de medicatie? En welke? Ik mag er van de dokter ook aan beginnen maar durf het niet.

Hallo hans. Kan ik misschien met u in contact komen omtrent paniekstoornis en dwanggedachten Groetjes manuela

Ook ik had als kind vanaf zeer jong al (doods)angsten. dwanggedachten en hyperventilatie. Dit werd in mijn pubertijd steeds sterker. Vanaf mijn 20 ste probeerde ik stapje voor stapje terrein terug te winnen en angsten aan te gaan. ( Bijvoorbeeld wel een trein in stappen, terwijl ik bang was dat ik dan een aanval zou krijgen). Dat hielp. Ook yoga en veel praten hielp.
Toen ik rond de 30 jaar was en mijn relatie op de klippen liep, was ik zo bang om alleen verder te gaan. Ik ging praten met een psycholoog en nam de sprong om alleen veder te gaan. Ik startte bij een nieuwe sportvereniging, kocht een huisje, enz. En wat bleek? Het was helemaal niet eng alleen! Ik ontdekte dat het veilig was bij mij. Ik heb nooit medicatie gebruikt, maar wel veel zelfonderzoek gericht op stapjes vooruit zetten en meer genieten van het leven. Inmiddels ben ik al 20 jaar vrijwel helemaal angstvrij. Voel ik me rot? Dan ga ik iets doen waar ik van geniet en wat gezond is, zoals hardlopen, zwemmen, praten, lachen, enz. Dussss heb vertrouwen en durf vrienden te worden met je angst. Vanuit daar is er een weg om er rustig aan los van te komen.

Mag ik vragen welk medicijn je hebt gehad? Ik heb zelf nu 24/7 paniekaanvallen en wel wat medicatie gekregen maar niks lijkt te helpen

Zo herkenbaar!
Ik heb mijn ouders op 18 jarige leeftijd verloren en kreeg tussendoor een klein hartinfarct. Hierna kreeg ik ''paniekaanvallen '' die qua gevoel hetzelfde zijn als een infarct.
Er zijn perioden geweest waarin ze verdwenen. Zo'n 5 jaar geleden ben ik onder behandeling gegaan bij een psycholoog (schema, gedrag en traumaverwerkings therapie) en heb een lang traject bewandeld waarin ik hele slechte tijden maar ook hele goede tijden hebben gehad. In de afrondende fase en weer een gelukkig mens.....tot 3,5 maand geleden. Wederom enorme druk op mijn borst, een hartslag die bij opstaan al richting 200 ging, misselijk, last van mijn linkerarm, duizelig en dik in paniek. Bij de spoedeisende hulp geweest en de huisarts die mij toch weer met spoed doorverwezen naar de cardioloog ivm mijn geschiedenis. De cardioloog heeft me onderzocht en niks acuuts gevonden, maar de hoge hartslag bleef en daarom wel medicatie om de hartslag lager te houden. Ik heb net weer een aantal goede weken gehad maar sinds een week is het weer niet te doen. Ik ben er al jaren van overtuigd dat mijn hormonen een grote rol spelen in deze 'paniekaanvallen '. Er is namelijk te merken dat het rondom mijn menstruatie verergert. Ik ben op dit moment doorverwezen naar een arts die zich ook bezighoudt met hormonen. Af en toe slik ik oxazepam om de scherpste randjes eraf te halen. Verder slik ik sinds 3 maanden een serie sertraline.ik wens je heel veel sterkte en mijn advies is ook een goede bij jou passende mindfullnessapp te installeren. Ademhalingstherapie is er ook en heeft mij ook wel geholpen, maar mijn psycholoog heeft mij er het langst van af gehad. Sterkte!

Wauw ik herken me zelf hier in precies wat jij zeg...
Even bij het begin beginnen
9 jaar geleden de vader van me dochter verloren (ik was toen 24) ik kwam in een fase van feesten en vakantie hoelekiedeeee na 5 jaar leer ik me man kennen van een los bollige meid na een huisvrouwtje we krijgen een prachtige dochter er bij en me leven lijkt compleet 2 prachtige dochters en een super man
Maar toen die ene dag hartkloppingen zweten geen lucht krijgen en dat terwijl ik op de bank lekker ben aan t genieten mmmm ok wat is dit ziekenhuis gebeld en na 5 min belde de dokter me terug en vertelde me dat ik paniek had en die mnr stelde me.ook gerust
Maar de dagen er na werd het alweer erger en ja hoor het lukte me.niet om er uit te komen huilen huilen huilen enzo dacht zelf aan een kleine depressie of iets mdr terapie gehad enzo enzo batablokker gaan slikken omdat ik d8 dat me hart elke x op hol sloeg
Heel lang verhaal alles geprobeerd dokter in en uit psycholog in en uit
Maar nu 2,5 jaar later heb altijd oxazapam op zak voor indd de scherpe randjes er af te halen als het me niet lukt en indd ik merk ook met menstruatie dat ik het gevoel heb heftiger te hebben maar ik wandel nu elke ochtend als alles en iedereen het huis uit is (school werk) neem een flesje water mee me oxazapam en wandelen maar en 9/10 x krijg ik tijdens het wandelen een hyperventilatie omdat ik op me adem haling let maar ik geloof er in dat het ook allenmaal tussen je oren zit en door toe te geven dat ik me zelf laat hangen dus mijn doel is nu wandelen me zelf uitdagen en elke dag me grenzen verlengen heb me een smart watch gekocht zodat ik zie dat me hart even van slag is maar ook weer netjes daald dus het lukt me om me te laten zaken dus dat is een heel klein stapje positieve tijd dus geloof ook aub in jullie zelf en geloof me hypergonder,paniek ,angst ik heb alles maar dan ook alles te gelijk maar geloof een klein beetje in jullie zelf en Rome is ook niet in een dag gebouwd is er iets positief blijf het voor je zelf herhalen ben dankbaar wandelen dat zijn ook al hele kleine stapjes en ik merk dat ik mini stapjes maak en soms 10 grote stappen terug maak dat ik weer op 0 sta maar ik daag me zelf uit om weer dat mini stapje voor uit te gooien door postieviteit nu komt mijn menstruatie aan en ik merk dat ik onrustiger ben enzo enzo maar ook omdat ik er mee bezig ben maar weetje laat maar komen ik zal proberen me hier door heen te vechten die gedachten is voor mij al een hulp stukje wens jullie allenmaal veel succes maar geloof voor al een beetje in je zelf ❤️❤️❤️❤️😤

Dit is precies hetzelfde wat ik ook heb, echt idem,
3x met de ambu naar SEH onderzoeken, zelfs een scan va het hart een 24 uurs holter, Op de holter zien ze ook we dat het hart soms op hol slaat of noverslaat maar dat heeft niks metje hart te maken zei de cardioloog, je moet het ergens anders in zoeken..."
Dus naar de POH en daar praten, er is wel een stress volle periode geweest maar in mijn beleving wat dat alweer achter de rug. En nu heb ik soms uit het niets paniek, de ene keer wat erger dan de andere keer. Als ik het niet heb kan ik alles heel goed relativeren. Maar o wee als het op komt zetten dan val je toch terug in het denken "stel dat er toch iets is met mijn hart"
eerst begonnen de paniek aanvallen met hartkloppingen, later werd dit door een overslaand hart en en begint het met druk op de borst.
de ene keer is het wat heftigere dan een andere keer, en ook ik gebruik zo nu en dan oxzazepam ik breek ze in vieren, en neem dan als ik aan het werk ben een kwart, anders kan ik niet meer werken. en als het op een ander moment gebeurt een halve.
Ik ga dan ademhalingsoefeningen doen en wacht tot de aanval weg gaat.
Het accepteren van de paniekstoornis geeft wel wat rust, in het begin kon ik maar niet accepteren en was ik overtuigd dat het lichamelijk zou moeten zijn.
Moet ook zeggen dat ik wel denk dat de hormonen ook een rol in het verhaal spelen, ik merk dat ik in het begin van de overgang zit.
Er over praten met vriendinnen helpt mij ook, gelukkig kunnen we er dan om lachen en weten dat een ander het ook heeft maakt het wat lichter en minder zwaar.
Het is zeer heftig op het moment dat je er in zit en ook nadien als het net gebeurt is, wordt er vaak toch een beetje verdrietig van.
Meestal probeer ik het maar over me heen te laten komen wetende dat het over gaat. Goed eten en rust pakken en leuke ontspannende dingen doen.
Heel veel sterkte voor iedereen die dit mee maakt.

Ik heb ook iets gelijksoortig aan de gang , er komen periodes dat ik druk op mijn borstkas voel of steken , meestal adem ik dan ook verkeerd. Ik was overtuigd dat ik iets aan mijn hart had , denken dat ik een hartaanval etc kan krijgen . Verleden jaar ben ik verschillende keren na de huisdokter gegaan ,hart filmpje laten maken , 1 keer ook de arts van dienst opgebeld voor een hart filmpje maar niks op te zien . Ben ik toch maar na de cardioloog gegaan want ik bleef last hebben van steek , drukkend gevoel op mijn borst ook gepaard met hartkloppingen . Een echo , fietstest en 48 uur holter onderzoek gedaan en ze vonden niks mijn hart was gezond , dus het zit gewoon in mijn hoof en komt voort van mijn cptss stoornis . Heb een hele periode er geen last meer van gehad tot vandaag :( , heb juist 10 mg clozan moete slikken en ben er nu door gekomen .Wat ik niet begrijp is dat het in periodes voorkomt en dan helemaal verdwijnt .

Ik heb ook al paar keer ambu gebeld. Het vervelendste vind ik het gevoel dat ik out ga in m’n hoofd ! Dat vind ik het engste met druk op m’n oren soms. Bij mij ook begonnen na heftige emotionele periode . Ook ronde de menstruatie . Week voor menstrueren geen alcohol drinken werkt goed. Ik eet gezond, sport maar toch blijft de angst . Heb ook altijd idee dat er iets mis is in mijn lichaam . Maar zal ook wel tussen m’n oren zitten. Ik ga denk ik ook maar eens aan ademhalingsoefeningen beginnen . Ze zeggen dat het helpt . Ik slik ook af en toe oxazepam. Pff tis echt een zoektocht . Ik ga binnen kort een Reading doen , hopelijk helpt dat . Sterkte iedereen

Heel herkenbaar Ash!
Bij mij ook na alcohol gebruik, ben daar mee gestopt maar toch weer de paniek en angstaanvallen.
Gebruik nu sinds 2 mnd citalopram ( antidepresiva) en oxazepam en het werkt wel maar ben elke minuut van de dag aan het wachten op de volgende aanval

Lees onderstaande eens, Dit was echt een eye-opener voor mij.
Zeker nadat ik voor de 3x ben afgevoerd door de ambu met precies dezelfde klachten als hier boven. Ook met mijn hart blijkt niets mis.Eind uitslag - Hyperventilatie ! En al helemaal na alcohol gebruik. Lees zelf even verder en doe er je voordeel mee :

https://vanklachtnaarkracht.live/2017/06/17/hyperventilatie-en-alcohol/

Hallo ash.
K kan j begrijpen met al deze stoornis.bij mij is t begonnen nadat k een preworkout had ingenomen.al 3 jaren krijg k dezelfde gevoelens van tijd tot tijd.zodra k lichamelijk gaat inspannen krijg k die prikkels.k heb ook alles laten onderzoeken,maar alles is goed.k wou weten of j wel conditie heb in je dagelijks leven?kan j wel luchamelijk werk verrichten?

1 woord "fluoxetine" Heb er al 32 jaar last van en tot nu toe de enige die de duizeligheid kan onderdrukken! Vermijd koffie en Cola, lokken de duizeligheid uit. Weet wat je doormaakt en zeker als iedere dokter zegt dat je kerngezond bent!

Hoi

Ik herken het!
Rond mijn 10de ben ik wegens veelvuldig flauwvallen onderzocht in een epilepsiecentrum. Ik heb geen epilepsie. Er is toen tegen mij gezegd ( door een arts) dat ik prikkels niet filter, alles laat binnenkomen en een soort kortsluiting krijg in mijn hersenen. Mooi uitgelegd, vind ik achteraf. Maar ik vraag me wel eens af wat er tegen mijn ouders is gezegd. Er is namelijk niks meer mee gedaan...

Inmiddels ben ik 53.
Ik val nog steeds flauw. Maar vaker blijf ik hangen in de afschuwelijke fase vóór het flauwvallen.
Mijn huidige behandelaar denkt dat het overprikkeling en / of paniekaanval betreft.
Klinkt voor mij beide logisch.

Inmiddels kan ik zo ongeveer niks meer. Als ik bv stofzuig is het al mis.

Ik had zó graag gewild dat de arts destijds een plan gemaakt had met mijn ouders om mij overeind te houden...

Je zou eens kunnen googelen op appleid tension protocol of therapie.

Ik heb iets vergelijkbaars. Het helpt me dan om om me heen te kijken en te benoemen wat ik zie. De kleuren, de vormen etc. En langzaam en diep uitademen. Of als er iemand in de buurt is, lichaamscontact maken. Oh ja en soms hard op de grond stampen zodat ik mijn lichaam weer voel.

Het probleem is dat ik op dat moment niet meer helder kan denken.

Dit is heel herkenbaar. Zelf heb ik hier ook last van. Van geluidjes word ik al snel wakker en schrik hier ontzettend van. Dit uit zich dan in misselijkheid en hartkloppingen. Na enige tijd even rustig adem te halen en te liggen zakt het weer weg, maar het blijft super vervelend.
Zelf weet ik ook niet wat de oorzaak is, ik denk gewoon angst of paniek. Maar wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier last van heeft.

Ik kan me volledig vinden in hetgeen dat je omschrijft.

Nu is het raar voor mij om iemand van advies te voorzien, terwijl ikzelf ook met dezelfde problemen kamp. Maar here we go..

1. Je weet wat je trigger is geweest, erken dit.

2. Als ik je verhaal lees, ben je geheid medisch onderzocht en fysiek in goede gesteldheid verklaard.

Omarm/gebruik dit, probeer jezelf te kalmeren met de gedachte dat je gezond bent verklaard.

3. Trotseer je angst.

Ben je bang dat bijvoorbeeld dood neervalt als je naar de markt gaat?
Ga gewoon, krijg je dan een paniekaanval, probeer deze te counteren en haal er iets positiefs uit als je thuiskomt.. je bent NIET doodgegaan.

4. Je vraagt om herkenning.

Je bent niet alleen, in alles wat je omschrijft kan ik me vinden. Sommige dingen in een andere vorm, maar volledig herkenbaar.

5. Ik vraag je om erkenning.

Accepteer dat je een mentale aandoening hebt en ga deze bewust ten lijf. Je zal hier sterker uitkomen.

Wees niet bang voor terugvallen...

Wellicht kunnen we middels mail in contact komen.

Gr.

Joe

Hoi Marc, ik herken me heel goed in je verhaal. Ik heb zelf ook last gehad van ELKE dag een paniekaanvallen gelukkig is dit sinds een maand wat minder geworden en gaat het iets beter. Zelf was de gedachte bij mij ook
Heel groot wat nou als ik dood ga wat nou dit wat nou dat. Het klinkt heel makkelijk maar laat dit los. Ik link hier onder een website en dit heeft mij erg geholpen. Zelf ben ik ook soms nog bang van oke wat nou als ik dood ga maar zoals je al hier veder gelezen hebt hebben heel veel mensen dit. Je bent niet alleen. Dus bedenk je dan ook oke ik kan niet dood gaan en ik ben niet alleen dit heeftmij ook erg geholpen. Wat je zegt over je klachten ik heb precies het zelfde als jou. Benauwdheid pijn aan linker arm, raare druk op me borst , misselijkheid en zo kan ik nog wel even veder gaan. Neem een kijkje op deze site en hopelijk helpt het je!
https://www.patient1.nl/encyclopedie/paniek-een-zelfhulpgids

Hey Naom,

Super bedankt voor je reactie! Altijd fijn om even gehoord te worden en te merken dat je niet alleen bent..
Wat fijn dat het sinds een maand wat beter gaat bij je! Ik merk dat ik door therapie ook wel kleine stapjes begin te maken maar heb nog wel een weg te gaan.

Bedankt voor de website, ik ga er eens rustig naar kijken!

Ik vroeg me nog af; zijn er echt specifieke dingen / opdrachten die je gehad en / of gedaan hebt die je echt heel duidelijk geholpen hebben om die angstgedachtes onder controle te krijgen?

Groetjes,
Marc

Hey Marc!

Super om te horen dat je merkt dat het stapje voor stapje al wat beter met je gaat. Zelf heb ik met mijn psycholoog exposure oefeningen gedaan. Dit houd in dat ze op het diepste van mijn angst in ging. Ik kon op dat moment aan niks anders meer denken als aan dood gaan. Zij heeft met mij deze angst onderzocht, en is eigenlijk heel streng geweest. Ze vroeg me ‘oke en dan ga je dood en dan? & waarom vind je het eng om dood te gaan? Waarom zou je oppeens dood kunnen gaan? Ben je bang dat het pijn doet of dat je alleen bent? Deze vragen waren heel heftig voor me en op dat moment kon ik wel huilend wegrennen. Maar die gedachte is vluchtgedrag. En dat is juist niet wat je moet doen je moet je angst opzoeken. Door deze vragen en doordat ik met haat hier over in gesprek gegaan ben heb ik mijn gedachtes kunnen verzetten. Je moet heel grof gezegt schijt krijgen aan je eigen gedachtes. En alles wat je eng vind om of uit te spreken zoals het onderweg de dood of om bijvoorbeeld naar buiten te gaan. Dit moet je Juist doen! Ik heb 2 maanden mezelf opgesloten en mensen bleven dit maar tegen me zeggen ga naar buiten ga dit ga dat en ik dacht ja het zal wel ik kan het niet want als ik buiten ben ga ik dood. Een lachwekkende gedachte eigenlijk omdat er is niks aan de hand. Dus mijn tip naar jou toe is echt om over je angst heen te komen om er met iemand diep op in te praten. En om je zelf niet op te sluiten bijvoorbeeld in huis. En absoluut geen dingen vermijden. Ons lichaam is sterker dan wij denken. En geloof me je krijgt echt geen hartaanval. Vandaar dat ik ook de website heb gelinkt hierop kan je zien hoe erg ons lichaam ons eigenlijk voor de gek houd. Ik hoop dat je hier iets aan hebt & dat je snel af bent van je paniekaanvallen! Uiteindelijk komen we dr wel

Marc, jouw verhaal is EXACT mijn verhaal, echt exact gewoon. Alles wat je beschrijft is hoe het bij mij ook gaat en is gegaan. Ik heb geen idee van wanneer jouw berichtje is, maar mocht je er nog mee rondlopen en hierover in gesprek willen: I’m here!

nou Marc,
ik snap je volledig hoor, ken het allemaal, soms om gek van te worden en dan weer effe gerust gesteld worden door onderzoeken, bloedprikken, scans, echo's etc en toch komt dat duiveltje weer terug !!!
heel veel sterkte,
groeten arthur

Hoi, ik heb zelf precies het zelfde maar nu al 11 maanden. Hopelijk helpt de hulp goed. Mij helpt het soms om buiten een rondje te lopen om die paniek te verminderen.

Hoi Marc,

Jouw verhaal is precies mijn verhaal, jammer dat er in dit forum geen datum wordt meegegeven van wanneer een bericht wordt gepaatst maar om anderen te helpen reageer ik toch.
In 2013 heb ik een bypassoperatie moeten ondergaan met 4 omleidingen ik was toen 45 en had ervoor nergens last van.
Sindsdien is mijn leven drastisch veranderd want waar ik voorheen amper bij een dokter kwam heb ik nu inmiddels een 30 paginadik dossier alleen al bij mijn huisarts.
Talloze onderzoeken gehad, therapieën, 2nd opinions, scans, psycholoog geweest, emdr, noem het maar op.
Ik kweekte dezelfde klachten als jij en was ervan overtuigd dat ik nog steeds hartklachten had, deze werden namelijk gevoed door allerlei vage lichamelijke klachten zoals aanhoudende keelpijn, pijn op de borst, uitstraling in de linkerarm, vreselijk moe na inspanning, bonzend hart, chronische hyperventilatie, hartkloppingen, paniekaanvallen, burnouts, onwel gevoel, duizeligheid, licht in het hoofd, oorsuizen, steken rond het hart, steken in het hoofd en weet ik nog wat meer.
Tot op de dag van vandaag (01-2022) heb ik er nog steeds ontzettend veel last van.
Ik hoop voor jou dat je je inmiddels beter voelt want ik weet precies wat jij ondergaat, ik heb niet eens advies voor je want ik weet het zelf niet eens.
Maar weet dat vrijwel al je klachten vrijwel zeker komt door het piekeren.

Wat jij hebt heb ik ook man en dat is klote kan ik je zeggen je organen zijn goed dus je hebt niks met je hart maar je brein en je klachten zeggen wat anders dat weet ik maar probeer gewoon vanuit te gaan wat artsen zeggen dat is hun werk

Esther, ik herken dit helemaal.
Welke website bedoel je?

Ik ken jou verhaal. Ben ooit al 30x op spoed geweest. Maar daar nemen ze je niet serieus. Elke keer bloedafname, erg, monitor. Tocht is alles ok en doodsangst en afzien. Bang dat ik ga stikken of hartaanval krijg. Had 160 bpm. Spoed stuurt je naar huis omdat voor hen alles ok is. Eenmaal buiten terug hartkloppingen en druk borst en keel knijpt toe. Psychiater geeft enkel pillen en die helpen niet. Dan maar xanax of temesta. Ook niks beter. Dan maar de psychiatrie zeker want het zit in je hoofd. Heb dat ooit al 15 maand gedaan maar hielp niks, is pure bezigheidstherapie en mensen afleiden. Elk jaar wordt de pijn ook erger. Ik weet het niet meer. 5 dagen op rij bij de dokter. Ha hyperventilatie he meneer. Het is idd eerder stilaan doodgaan met veel pijn...

Dag Marc, het klinkt fout om te zeggen maar ik ben zo blij dat ik exact mijn eigen verhaal terug lees. Het is zo intens en heftig, ik moest een dagboek bijhouden van de therapeut maar ik heb aangegeven dat ik dan een voicerecorder moet hebben omdat ik anders de hele dag aan het typen ben. Bij mij is het begonnen na een maand na mijn bevalling, maar nu bijna 7 maanden verder leidt ik een zeer triest leven. Ontwijk van alles, durf niet meer boven te slapen dus slaap op de bank, durf niet te bewegen ondanks mijn inmiddels flink overgewicht, en wil niet meer plat liggen omdat je dan je hart sneller voelt kloppen.... Zijn slechts enkele voorbeelden. Ik zou graag in contact komen met iemand.met.dezelfde symptomen, wist niet dat er meerdere mensen exact dit hebben.ik wens je alle geluk en rust,

Hey ‘Marc en Shirley!

Wauww erg naar en wat herken ik deze punten direct. Continu bang worden door jezelf en het gevoel hebben dat je een hart aanval krijgt of ineens dood neer valt on zo echt en heel herkenbaar. Ik kamp hier nu een jaar mee en kan ook als passagier niet in de auto zitten. Vind het verschrikkelijk. Waar ik wel binnen korte rijd heel veel succes mee heb geboekt is het boek “angst en paniekaanvallen overwinnen” van Klaus Bernhardt.. ik ben al een aantal dagen bezig en merk oprecht METEEN een wereld van verschil.. ik ben heel anders gaan denken en leven. Geef het een kans. Misschien helpt het.
Ik weet dat therapie goed is alleen.. kwam ik daardoor niet van de angsten af

Hallo lieve mensen, dit klinkt misschien hard en niet voor te stellen maar.. the key naar weer een normaal leven is accepteren dat het angst is en de lichamelijke symptomen hun werk laten doen. Je moet je brein wijs maken dat er niks aan de hand is. En dat is het ook echt niet! Paniekaanvallen en angsten zijn niet gevaarlijk! Ik heb zelf 10 jaar met deze klachten gelopen dus ik spreek uit ervaring. Als je uit eindelijk accepteert dat het wordt gecreëerd door een fight or flight response merk je dat na een tijdje je brein zich aan past en je klachten vrij maakt. Het zit diep in het onder bewust zijnde. Daarom duurt het wat langer om weer je normale zelf te zijn. Hoe langer je er over gaat piekeren hoe langer het je leven blijft overnemen! Ik raadt jullie allemaal aan om naar het YouTube kanaal van “TreyJones” te gaan hij legt alle symptomen specifiek uit wat jullie aangeven!

Hoi.. ik heb ervaring met cognitieve gedragstherapie. Wat zou je graag willen weten??

Hoi,

Wat u hierboven beschrijft komt me heel bekend voor.
Sinds vorige week weer aanval gehad. Heeft u al meer informatie over cognitieve gedragstherapie?
Met vriendelijke groet Esther van B.

Hallo, ik heb precies hetzelfde. Doe ook aan cognitieve gedragstherapie. Het belangrijkste is als je een angst of paniekaanval voelt aankomen. Accepteer het. Laat het gewoon komen. Als je er tegen vecht wordt het alleen maar erger. Zeg tegen jezelf als je het voelt aankomen; laat maar komen, er kan niets gebeuren. Hoe vaker je het accepteert en laat gebeuren, hoe minder het wordt.

Hoi! Ik zou ook graag ervaringen horen :)

Zoals George al min of meer tikte is het kunnen accepteren en loslaten de clou. Ik heb ook met de G-schema's gewerkt maar ook met ACT therapy. Acceptance and Commitment. Daar had ik ook veel baat bij.

Maar blijft lastig met 15 jaar ingesleten sporen van gegeneraliseerde angststoornid

Wat jij verteld heb ik ook dezelfde last van
Ik wil met therapie beginnen maar hoor
Van vele mensen dat het niet veel helpt
Wat is jullie ervaring

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Hoi,
Ik herken veel punten, ikzelf neem tijdens moeilijkere periodes gabaril rust maar & ontspanning. Deze zijn niet verslavend en helpt om rustiger te worden.

Mocht iemand willen praten, zoek me op via instagram.

Ik deal ongeveer al 6 jaar met een paniekstoornis en zou er zeer graag eens over sparren.

Hallo Gustav

Zou graag met je willen praten over paniekaanvallen

Groetjes jeanne

Toch hebben die mekkerende mensen die er inderdaad weinig van begrijpen waarschijnlijk wel gelijk.

Zelf merk ik dat het stukken beter met mij gaat als ik veel beweeg (wandel) en ook dingen doen waar ik helemaal niet van hou, bijvoorbeeld een onbekende zakelijk bellen i.p.v. mailen. Ja, helaas gaat het tijdens het wandelen ook dan wel eens mis en heb ik zelfs een keer 112 gebeld welke met een ambulance zijn gekomen (uiteraard achteraf onnodig), maar het heeft wel een positief effect. Jezelf opsluiten heeft het tegenovergestelde effect spreek ik ook uit ervaring.

Heel veel sterkte...helaas is t bij mij ook weer terug gekomen.
Je gunt t je ergste vijand niet...hoop dat t snel over is

Hello
Ik herkent jezelf ook gelijk in jou bericht ..
Winds kort Ben ik ook dagelijks bezig met dat en some ga ik ook extra opletten op wat ik doe enzo....
Ik zit nu gelukkig bij de sigoloog nu Alleen hopen dat het mij gaat lukken ...
Je ben niet de enigstee

Succes

Dag Ayman,

Paniek is een hele nare aandoening. Ik herken dit maar al te goed. Er zijn wel goede behandelmogelijkheden voor de paniek. Je kunt de huisarts vragen om je door te verwijzen naar een psycholoog. Ik vond op you tube een geruststellende filmpje: paniekaanvallen door Errez Bar. Hij legt hier heel goed uit wat er precies gebeurt bij een paniekaanval. Ik denk dat je dit wel herkent. Hartelijke groeten

Wat een goed en duidelijk verhaal is dit en zo herkenbaar.
Door dit verhaal een aantal keren te lezen hoop ik dat het ook tot mij doordringt dat angst voor de angst kan verdwijnen.

Hallo Jenzz,


Ik weet niet van hoelang geleden jou bericht is want dat staat er niet bij.
Maar ik ervaar voor een groot gedeelte hetzelfde. Het is niet zo dat ik helemaal nergens last van heb op vakantie maar het is in iedergeval een heel stuk minder. Ik ervaar dat als fijn en voel me daar niet schuldig over. Aan de andere kant baal ik er ook van want wil me altijd zo "goed" voelen... En dat zet me dan weer aan het denken... Iedergeval het is denk ik niet gek omdat je dan ineens in een andere omgeving bent met positieve prikkels.


Groetjes!!

Ik heb een meningeoom zit midden in mijn hoofd vertakt al 9 jaar geen behandeling te groot risico ik heb veel klachten hoofdpijn dubbelzien zien kan geen licht geluid en drukte verdragen ik weet niet wat hiermee moet her wordt steeds erger ik ben zo bang
En heel moe wat kan er nog

Hier precies dezelfde klachten. Het is dood eng allemaal. De ene dag gaat het kei goed en de andere dag lig ik het liefste de hele dag te janken in bed 😢

Ik ik en ik ik zit er heel diep in ik krijg soort raar gevoel van dat duizeligheid echt raar ik kan niet eens staan van de duizeligheid

Ik ook helaas. Het is begonnen na dat mijn vader is overleden( na een kort ziekenhuis opname) hyperventilatie angst paniek. Zo veel onderzoeken gehad. Niks gevonden. En niemand die het voelt alleen degene zelf. Hoop dat het toch een keer weg gaat.
Ik heb oxazepam na het verlies van mijn vader gehad. En werd afhankelijk wou steeds meer. Daarna gelukkig gestopt maar het is er nog steeds. .

Hai, ik herken dit zo goed. Ook ik heb al mijn hele leven last van paniek en hypochondrie. Zit nu weer in een fase met de hele dag door hartkloppingen en bonzen, gevolgd door paniek en duizeligheid. Wat een energie kost me dat. En o wat ben ik vreselijk zat. Mijn man kan mij ook niet meer helpen en zegt al jaren het is niks. Maar waarom voel ik dat niet. Ik ben er zo verdrietig van. Ga vroeg naar bed om te kunnen slapen want dan voel ik tenminste niets. Vandaag geen oxazepam ingenomen. Slik nog wel eens een halve (5mg) om rustiger te worden. Maar ik wil het zelf zo graag kunnen. Slik ook al mijn hele leven antidepressiva. Altijd dezelfde lage dosis maar ook daar kan ik niet zonder. Vind het gewoon allemaal te zwaar. Merk ook dat ik sociale afspraken af aan het zeggen ben...wil zo graag gewoon happy zijn zonder angsten en paniek. Sterkte allemaal op dit forum...👊

Heel heel herkenbaar. Ik heb momenteel iedere dag weer dat duizelige gevoel en angst om te vallen. Ik moet mezelf echt dwingen om ergens heen te gaan. De angst om flauw te vallen blijft. Terwijl ik mezelf voorhoud dat ik nog nooit ben flauwgevallen. Maar dat watten gevoel is zeer vervelend. Eind vd dag uitgeput van het overeind blijven. Ik ben er ook de hele dag mee bezig. Ik slik al jaren Sertraline (ad) en recentelijk met een halve opgehoogd. Periodes gaat het heel goed om daarna weer hevig toe te slaan. Lotgenoten welkom. Het liefst in Voorburg eo🌷🍀

Ik heb het zelfde bah hoe kom ik hier af ben 83 jaar jaar ik slik Alprazolam Milan

Knal hetzelfde , over alles panikeren. Denken dat ik voor iedereen moet zorgen , moeten stoppen met werken. hartkloppingen,duizeligen enz . Ik ben 59 en blijkbaar is dit van alle leeftijden . Ik neem ook een benzoide middel en dat helpt een paar uur, was ik al maar van die hartklopingen af drink al 2 maanden geen alcohol meer maar niet echt beterschap hopelijk wordt er iets op gevonden , beterschap bij jou ook

Inderdaad ken het ook. Doodmoe, duizelig, slappe benen. Zo uit het niets. Gaat bij mij ook een periode goed en dan weer slecht. Heb ook Alprazolam gekregen maar wil daar geen misbruik van maken.
Ik ben bijna 63 jaar en 2 jaar met pensioen. Sedertdien gaat het niet goed. Leren mee leven zeker 😓

Hoi Leon

Dit is allemaal zeer herkenbaar.
Ook na een PA ben je de volgende dag niet lekker.
Fijn dat je medicatie hebt en ook goed slaapt want dan rust je in ieder geval uit.
Accepteer dat je die aanvallen hebt en dan komen er vast betere tijden aan.
Geniet van het zonnetje in het voorjaar en leef als een vlinder.
Verzet je geest met sporten en wandelen in de buitenlucht.
Uiteindelijk zal het goed komen en zullen de aanvallen minder worden.
Sterkte

Hoi Marieke,
Ik herken dat rare gevoel in je nek. Heb ook vaak last van een beetje een stijve nek. Of van die spiertrekkingen erin. Ben jij er nog mee naar de huisarts geweest?

Ik ben 34 en heb ook hele erge aanvallen zoals vandaag nog wederom langs de dokter en bloeddruk en temperatuur allemaal goed.

Maar trillen, zweten en raar gevoel in me handen alsof ik gewoon geen controle heb. Hartslag op standje 190 en gewoon op het werk. Ik raakte compleet in paniek en ben nu nog steeds kapot ervan. Ik laat me nu door verwijzen voor een therapie nadat ik eerder al bij een psycholoog ben geweest.

Waar het vandaan komt geen idee. Veelal bij mij uit stress en druk denk ik. Vooral op de werkvloer. Ookal zijn mijn collega's top.. maar dit gevoel is echt vreselijk.

Je bent niet de enige met dit soort klachten ik hoop dat jij ook je uitweg en juiste pad gaat vinden om hier vanaf te komen.

Ben benieuwd wat je precies aan medicijnen hebt gehad. Ik nog niks omdat ik het ook niet dagelijks had maar nu inmiddels wel wekelijks en het is echt zo klote.

Sterkte maar wees bewust je bent niet alleen! :)

Beste Laura.

Je bent zeker niet de enige en helaas kan ik me herkennen in je verhaal..

Ik ervaar ook wekelijks klachten en aanvallen. En ook sport ik en probeer ik fit te blijven. Helaas voor mij merk ik dat ook na sporten of inspanning dat ik sneller een aanval krijg waarom?..
Ik denk te veel na als ik na sporten pijn voel of me hart ineens snel gaat duhh als je sport maar als je die aanvallen hebt snap je ook dat je je dan direct zorgen maakt. En dat maakt me nu dus ook dat sporten me deels tegenhoudt.

Ik ben nog niet gevaccineerd omdat ik ook bang ben wat dit in mijn lichaam zal doen helemaal omdat ik corona heb gehad. Echter wil ik ook niet opnieuw ziek worden..tis dubbel gevoel het bang zijn allemaal.

Bij mij heeft de psychologe deels geholpen ze leert je de aanvallen te herkennen en te laten zien hoe je er voor jou het beste mee om kan gaan. Iedereen heeft weer een andere trigger die de aanvallen doet laten komen.

Wellicht is dat wel een tip een gesprek of bezoek kan geen kwaad en je bent zeker niet de enige die dit meemaakt.

Andere tips zijn ademhalings oefeningen welke ik ook probeer uit te voeren soms helpen ze top en soms slaat de aanval zo door dat het even niet lukt.

Maar wat je benoemd aan de anti depressiva ik zou het ook niet willen gelieve zolang mogelijk geen medicijnen
Ik laat me nu doorverwijzen voor therapie. Ben benieuwd of dit me verder zal helpen.

Hoop dat het snel beter gaat. Wees bewust je bent iig niet allen.. :) sterkte

Sorry Lieze had bij laura ook gereageerd maar staat ook onder jou bericht. Daar ik me herken in beide verhalen en vragen had maar hij heeft em onder jou bericht geplaatst lijkt wel.

Gr chantal

Hoi Lieze, wat moedig om je verhaal te delen. Zelf ben ik 37 en heb het ook al jaren. Inmiddels weet ik dat het mede komt door mijn angstige hechtingsstijl. En wat ben ik zonder angst een ander persoon. Zoals mijn therapeut vaak zegt; je bent niet je angsten. Het meest lastige vind ik, zoals ook jij omschrijft, mijn beperkte leven. Vriendinnen die er klaar mee zijn en steeds meer afstand nemen, het niet kunnen maken van afspraken of het vele afzeggen. Het voelt eenzaam en dat terwijl ik zoveel meer ben dan dit, ook jij! Medicatie heeft mij in die 20 jaar nog nooit van de paniek af geholpen en maakt me gevoelsmatig erg vlak, daar ben ik absoluut geen voorstander van. Inmiddels ben ik gestart met een trauma traject en schematherapie voor ombuigen van mijn aangeleerde ‘angstige patronen’ in de hoop dat dit me verder zal helpen want net als jou en alle andere hier gun ik mezelf een leven zonder beperkingen, zonder paniek, zonder angst en zonder steeds opnieuw vrienden kwijt te raken. Want ondanks dat ik mijn angsten niet ben wordt ik hier wel op beoordeeld. Mijn grootste wens is dan ook heel simpel; vrij kunnen zijn om te genieten, te werken en een volwaardig leven te kunnen lijden, zonder angst!

Ik herken dit zeker. Ik ben van verhaal 131. Ik heb hier volgens mij wat zaken beschreven die je zult herkennen.

Ik zie net dat ik heb gereageerd op jou verhaal. Wauw zo herkenbaar wat jij schrijft!! Ik zou graag met je in contact komen?

Zo zo zo herkenbaar..

Amber, ook herkenbaar bij jou? Het blijft toch fijn dat er mensen zijn die hetzelfde ervaren. Dan voel ik me toch iets minder alleen en minder “gek”

Inderdaad.
Hoe lief je echtgenoot is zal hij het ne er ever begrijpen.
Niet omdat hij het niet wil maar omdat hij het niet voelt.

Ik zelf ook gesufferd 7 jaar.
En ik met zelfde medica een andere mens .
Een nieuwe ik een nieuwe leven.
Dank God.

Groet
Bluma

Ik weet hoe het is. Hem er zelf ook veel last van. Als je wil praten...

Ik snap je helemaal!

Ik herken echt letterlijk alles in je verhaal. Het enige verschilmis dat ik 45 ben en de eerste afspraak met de cardioloog volgende week heb. Hoe gaat het nu met je?

zoek hulp en ga naar je huisarts!

Ik herken me voor honderd procent in je verhaal. Een maand geleden een extreme aanval gehad. In lingerie naar buiten gelopen. En sindsdien constante onrust in mijn lijf.

Hi Linda,

Even benieuwd. Als jij verschillende SSRI's hebt geprobeerd, neem ik aan dat je steeds opnieuw moest afbouwen voordat je aan een nieuwe begon. Hoe ging het afbouwen bij jou?

Ik herken mijzelf heel sterk in je verhaal. In letterlijk al je klachten en nog een paar erbij. Ook de angst voor een hartaanval deel ik, ik durf daardoor zelfs niet echt te sporten.

Goede nachtrust, regelmaat, en beweging (zoals wandelen) kunnen je klachten flink verminderen.

Ook ik wou een hartfilmpje, maar gaat dat je geruststellen? Het is maar een momentopname. Daarom wou ik daarna een ct scan. Beiden zagen er goed uit. Chronische hyperventilatie bleek ik ook niet te hebben (helaas).Toch neig ik nu weer te denken dat ik misschien een hartritmestoornis heb (net als mijn broer en opa) welke ze niet hebben kunnen zien op het filmpje en scan. Dat heb ik vanmiddag bedacht nadat mijn hart uit het niks 160 sloeg, een klacht welke zich nog maar 1x eerder had voorgedaan. Dat ik een angststoornis zou hebben is een idee dat er bij mij niet goed ingaat. Ik zie mijzelf juist als die grote stoere kerel wie goed de rust kan bewaren in moeilijke situaties en denk dat mijn omgeving mij veelal ook zo ziet. Toch is een angststoornis veruit de meest waarschijnlijke oorzaak voor mijn klachten, maar is de angst dat er wel alsnog iets mis is met mijn hart ook de enige grote angst welke ik voor mijzelf kan bedenken.

Lieve Roos,
Ik ben allereerst heel benieuwd hoe het nu met je gaat.

Ik hoop dat je een vorm van therapie bent aangegaan. Eén die uitlegt wat er in jouw lijf gebeurt als je een paniekaanval hebt, de adrenaline die vrij komt en de irrationele gedachten die naar boven kunnen komen.

Ik ben inmiddels ervaringsdeskundige (mijn paniekaanvallen begonnen toen ik 17 jaar was en inmiddels ben ik 50 jaar)
Dit betekent overigens niet dat ik al die jaren constant paniekaanvallen heb gehad. Het is mijn "zwakke plek" zoals een ander een zwakke rug heeft.

Praat erover, alsjeblieft! We zijn met zoveel! Alle liefs ❤️

Ik ben 35 word voor de 2de keer papa. En ik heb ook rare gevoelens in mijn lijf vooral rond mijn borst. Ik denk ook elke dag dan dat ik ga sterven. Heb net mijn verhaal gedaan. Ms herken je het. Groetjes.

Mag ik vragen welke symptomen jij ervaart tijdens een paniekaanval?

Ik pieker zelf ook vrij veel. Ik kan ook echt doemscenario's in mijn hoofd halen, geliefde personen die overlijden of ikzelf die doodga, en dan iedereen achter laat, mijn vriend die het uitmaakt etc. en omdat een paniekaanval of paniekstoornis nog niet bij mij is geconstateerd (sta ik de wachtrij bij de psycholoog) ben ik ook constant aan het tobben waar mijn aanvallen vandaan komen en wat er met mij aan de hand is.

Hey Alexandra,

Ik lees net je forum hier.
Ik zou heel graag met je in contact willen komen. Omdat ik op dit moment precies tegen hetzelfde aanloop, en het loopt een beetje uit de hand.

Mocht je dit lezen, zou je mij dan een berichtje willen sturen op ************ ?

Lieve groetjes

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Ik herken dit ook...ik denk alleen dat je zo graag wilt dat t stopt dat je ervalles aan wilt doen om t te stoppen...t denken is in de war en mss zoek je t dicht bij je , zo van dan zal dat t wel zijn maar ik denk als je vriend weg is dat t niet stopt...heel veel sterkte

Je therapeut heeft gelijk. Gewoon doen is veruit de beste manier om het beter te maken.
Misschien moet je het in kleine stapjes doen, maar doen is wat je moet doen.

Ik begrijp jou heel goed hoe verder van huis hoe erger me klachten worden, ik kan echt alleen nog in de omgeving, het is een ramp om ergens heen te gaan de paniek slaat aan en niemand begrijpt hoe beangstigend dat voor ons is, maar we zullen het toch moeten doen stap voor stap

Ik herken het: heb ook paniekaanvallen midden in de nacht, nu mijn man Henk bijna 7 maanden geleden is overleden.
Ik voel me heel alleen in het huis, waar hij zo plotseling is doodgegaan in de keuken.
Hem reanimeren hielp niet meer.

Ik denk dat je de juiste strategie gevonden heb!
1 voor 1 aanpakken is een goed idee. Je staat er niet alleen voor!
Veel geluk ermee!!!

Ik heb ook paniekaanvallen en ik wil graag in contact komen met lotgenoten.

Ik heb hypnose gedaan voor een paniekstoornis, de eerste periode voel je je rustiger en je merkt steeds meer dat je je minder van bepaalde situaties aan gaat trekken. Een aanrader, maar je moet er wel achterstaan. P.s. Het is niet eng o.i.d. want als ik ergens bang voor ben is het de controle kwijtraken en dit is totaal niet het geval

Ik ga emdr proberen
Misschien is dat wat

Wil ook graag hypnose maar ben zo bang voor dat je de controle verlies

Hypnose niet doen helpt niks je moet het zelf doen of in opname gaan poos bij polikliniek angststoornis

Dit heb ik ook. Het komt uit het niets opzetten. Op momenten dat ik lekker in mijn vel zit, kan dit zo omslaan, omdat ik mij niet lekker begin te voelen. Misselijkheid, duizelingen soms gepaard met angst en lichamelijke paniekgolven.

Ik ben mij ook zeer bewust van elk gevoel in mijn lichaam, maar probeer niet bij iedere steek, tinteling of duizeling in de paniek te schieten, maar zeg dan juist tegen mijzelf dat dit gewoon normaal is en dat ik dit voel, omdat ik er meer mee bezig ben. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.

Ik herken mezelf hier heel erg in. Mijn aanvallen komen ook opzetten uit het niets. Je hebt een prima dag, en je voelt dan ineens dat het komt opzetten.

ik heb dit nu dus ook.Eerst kon ik er nog wel een reden aan koppelen maar nu weet ik niet eens meer wasr het door komt.Gebruik venflaxine wat me altijd heel goed geholpen heeft maar heb sinds maart al 3 keer moeten ophogen nu 1x dgs 150 mgr.Nu al weer 5 dsgen gespannen piekeren en bang niet meer beter te worden ...
Heeft iemand ervaring ook met venflaxine en die mischien herft moeten over stappen naar ander medicijn?
Gr Carla

Wandelen doet wonderen. Ik begon met kleine stukjes van een paar min. Nu bijna dagelijks 1.5 uur.

Beweging is zeer belangrijk. Voldoende nachtrust help ook goed, maar niks zo goed als bewegen en je over die angsten heenzetten. Stapje voor stapje

Rust en terug naar de basis! Dit gevecht kun je wel winnen!
Elke dag opstaan, jezelf verzorgen en eten. Stukje bij beetje wandeling maken, naar buiten gaan. Rust nemen en probeer niet teveel van jezelf te eisen.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op. Wat of waar ben je bang voor?

Vraag hulp bij je huisarts, mogelijk heeft je praktijk een Praktijkondersteuning GGZ. die kan je al een beetje op weg helpen en je gerust stellen.

Goedendag, ik heb dit sinds kort ook zo erg.verblijf op dit moment in een hotel in turkijeen sinds ik hier ben( 5 dagen) begint het elke avond. Over dag gaat het nog wel.
S avonds kan er ik er soms nog vanaf komen maar zodra ik op bed lig word ik er helemaal gestoord van. Ik ben bang dat ik er ook echt niet meer vanaf kom. De volgende dag denk ik elke keer, zie je nou niks aan de hand dus dr volgende keer niet zo druk maken. Maar ja.... de volgende keer ben ik weer net zo bang dat ik het aan mijn hart krijg.
Ik krijg een gejaagd gevoel tussrn mijn borsten, daarna heb ik t idee datbik steeds extra admin moet halen. Als ik in slaap probeer te komen en wat weg zak lijkt of je steeds een soort van schokjes krijg schrik reactie? Het is zo vervelend en beinvloed mijn leven op dit. Moment heel erg

Hi Naomi,

Je bent zeker niet de enige. Ik herken hoe vervelend het is dat niemand je volledig je kan begrijpen... Weet dat er genoeg mensen op deze aardbol lopen met dezelfde dingen. Ik herken je ook zeker in dingen vermijden enz. Het is super zwaar om dingen toch te gaan doen, ondanks je het toch eng vind. Iedereen die zegt, ga gewoon hebben makkelijk praten.. ik ben van mening dat ik met dezelfde gedachte stromen niet van m'n Paniekstoornis af zal komen. Drm probeer ik wat ik eng vind om te draaien. Het is een lastig, zwaar en vermoeiend proces. Maar er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Gun het tijd :). Ik probeer zelf nog wel optimaal te genieten van alles wat ik wel kan of wat mij overkomt. Positiviteit helpt mij erg. Succes !

Ik herken het ook! Ik heb een paniekstoornis en ook nog eens derealisatie.
De ene periode erger dan de ander. Voorral de overschakeling van zomer naar herfst/winter.
Het vermijden herken ik. Vele zeggen ook tegen me, ga even een blokje om. Of ga even mee naar de winkel. Dat vermijd ik omdat ik bang ben dat ik me raar gedrag ( wat wss niet is ) en dat mensen me aanstaren. Daarom vermijd ik het ook.

Op een geve moment als je het gaat accepteren gaat het beter. Je krijgt stap voor stap weer zin om dingen te doen en durft steeds meer.

Hoi Naomi, wat naar om te horen dat jij hier ook last van hebt. Weet dat je niet alleen bent en dat er veel mensen zijn die dit ervaren. Ik ben zelf 19 en heb hier al een tijd last van. Paniekaanvallen, alsof ik denk dat ik gek word en dood ga. Dagen dat ik 24u op bed lig en niets anders kan doen dan piekeren, het enige wat mij dan rust kan geven is oxazepam. Het lijkt vaak als je in een dipje zit, het jarenlang duurt en je er niet meer uitkomt. Onthou dat er dagen zullen komen dat het weer beter met je gaat! Succes!

Hallo. Je geeft zulke goede tips, maar mijn vraag is, werkt het bij jou zo goed dat je gewoon weer door kan gaan met je leven? Heb je bijna geen last meer van paniek door deze tips?

Mooi geschreven. Dankjewel 🙏🏼

Wat jij allemaal omschrijft heb ik het exact hetzelfde.. Hoe is het nu met je?

Hi Yasmine,

Wat vervelend.. ik kan mij hier erg goed in verplaatsen. Ik wuif de paniek aanvallen ook vaak weg als ze komen. Op het moment ben ik begonnen met emdr-therapie. Dit kan je namelijk ook goed doen op paniekaanvallen. Hopelijk heb je hier wat aan. Weet dat je in iedergeval niet de enige bent.

Hoihoi,

Ik ben sinds een paar weken begonnen met homeopathische middelen. Het is zeker een aanrader om te proberen maar je moet je er wel echt aan vasthouden. Ik merk dat als ik het een paar dagen vergeet de angst en paniek me snel weer te binnen schiet. Maar zeker het proberen waard!

Ik heb ze ook sinds een paar dagen
Omarm je angst je zal het verdwijnt
Hoe lang het ook duurt
You tube markus krielen of verzetten heeft geen zin
Liefs
Voor gezamenlijk contact ook fijn kunnen we delen 😄

Ik heb al sinds ik 5 jaar ben paniekaanvallen nu terug hevige aanvallen ik neem antidepressiva, maar het heeft zijn tijd nodig, ik heb al "3" depressies achter de rug ik kreeg het terug toen mijn papa stierf en 4 jaar na zijn dood weer hevige oncontroleerbare aanvallen , IK MIS hem enorm en kan het niet aanvaarden dat hij dood is , elke dag vecht ik tegen deze ziekte en het is voor de rest van mijn leven , ik vind het spijtig dat niet iedereen deze ziekte snapt en als je zegt tegen iemand ik heb het moeilijk dan zeggen ze laat je dan opnemen precies of dat zo plezant is om in een instelling te zitten ik heb het al 1 keer meegemaakt, soms zou ik liever een andere ziekte hebben dan deze want ik weet dat deze paniekstoornis blijvend is dus voor de rest van mijn leven .

Ik voel met je mee, een verlies van je mama is vreselijk en dat ben je nog aan het verwerken. Wees lief voor jezelf.

Je zet jezelf al op nummer 1 en dat is goed. Je kiest voor jezelf en dat is ook goed! Je maakt goede stappen, maar het kost nu eenmaal tijd. Rouwverwerking is ook een goede stap.

Je gedachten gaan met je aan de haal. Probeer langzaam maar zeker te achterhalen wat die zijn en schrijf ze op.

sterkte!

Hier net zo
Soms zelfs dagen
Van alles geprobeerd
Marcus krielen you tube

Precies t zelfde word er moedeloos van ben ook al 2 maanden aan het donderen met angst en completen paniek

Ik herken dit heel goed, dit krijgen mensen die last hebben van paniekaanvallen, heb dit een tijdje gehad maar daarna is over gegaan en tot nu toe nooit meer last gehad, het komt door overprikkeling dat heeft mijn huisarts mijn toen heel goed uitgelegd, heb ook eerst onderzoek g had kwam ook niks uit, je moet cafeïne vermijden want dit lokt het meer uit en stress is de grootste boosdoener, waarschijnlijk heb je onbeperkte verdriet of iets waar je je heel druk om hebt gemaakt

Hallo erik.
Ik snap je ik heb dit inmiddels nog maar 1 jaar en de angst is bij mij ook elke dag aanwezig. Het neemt zelf heel men leven over. Er zijn periodes waar ik elke dag meerdere paniekaanvalle heb, maar soms ook niks maar dan is de angst wel permanent aanwezig en ben ik altijd onrustig. Ik snap jou verhaal heel goed.. de psycholoog wilt mij geen medicatie geven. Soms voel ik me zo ten einde raad

Nou exact dit dus soms ook

Begin ook radeloos te worden constant die duizeligheid zorgt voor dat ik nauwelijks buiten kom en er aan kan werken ik heb het nu een half jaar straight constant die duizeligheid zegt alleen maar ademhalingsoefeningen want er is niets aan de hand ben 22 btw gister geworden en me hele verjaardag niet kunnen vieren door dit gevoel

Hier precies zo
Erdoorheen gaan nou hoe dan
Afleiding zoeken kan niet
Eten smaakt niks maar eet tussen door toch
Lig ook alleen maar mantatas yecdien

Precies t zelfde met over heel t lichaam spierpijn

Pillen lossen niets op
en je wordt er verslaafd van praat met iemand die je vertrouwt vertelt alles wat je dwars zit

Hoi ik Ben een jongen van 20 omdat ik veel drugs heb gebruikt heb ik ook last van paniekaanvalen oftewel angststoornis 😞

De dokter Wilde mij gisteren ook Niks voor schrijven dus heb ik me dealer gevraagd voor oxacepam voor die tijd dronk ik 2 flessen wijn per dag om de paniek te onderdrukken Maar dat doe ik nu all 4 jaar en me lever is dus niet goed meet nu hopen dat oxacepam gaat werken

DEZE BERICHT IS VOOR ALLE MENSEN MET EEN PANIEKAANVAL/STOORNIS !

ik heb er ook in het verleden last van gehad.
Ik heb aan de kalmeringstabletten gezeten ben naar een psycholoog geweest daar kreeg ik voor mij gevoel alleen maar rare vragen bvb heeft u zelfmoordneigingen NEE dat heb ik niet ik ben niet gek. zo willen ze wel laten voordoen. of alsof er iets op dat moment in je leven speelt stress is vaak het meest voorkomend woordje van artsen. Dit alles te hebben gehad en ik zelf weet dat er niets in mijn leven speelt wat dit kan veroorzaken ik had geen geldproblemen een mooie huis lieve en gezonde kinderen en een goed huwelijk. Toen ben ik zelf op internet op zoek gegaan naar wat dit zou kunnen veroorzaken. Ik kwam uit op magnesium tekort. Kijk maar eens naar symptomen van magnesium tekort. (staan veel van je klachten waarschijnlijk bij)
Magnesium wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt zoals Vitamine D. Magnesium moet je dus uit je voeding halen het zit veel in spinazie noten en vis als je dit al niet dagelijks eet bouw je dus al een tekort op. ik gebuikte vloeibare magnesium van Floradix dit heeft mij enorm geholpen en ben nu van mijn klachten af. wel voel ik het soms opkomen maar dan ga ik altijd even na wat ik gegeten of gedronken heb. zo kwam ik er ook achter dat cafeïne bij mij ook een aanval opwekte. dus nu ook cafeïnevrije koffie enz. ik hoop dat je hier iets aan heb.
ik zeg altijd baat het niet schaadt het niet.
maar veel mensen hebben een tekort aan magnesium alleen wordt dit vaak niet door een arts gezien. (ze sturen je liever door naar een psycholoog en laten je zorgkosten maken )
ik zou het echt iedereen aanraden.
en Kijk vooral even bij de symptomen van een magnesium tekort geloof me dat er veel dingen bij staan die u ervaart als dat zo is zou ik direct gaan beginnen met het bij slikken van magnesium.
Groetjes Prisella

Dat alcahol gebruik.. Wat je vermeld is heel herkenbaar...
Zonder dat slaap ik niet.
Hele gevechten met me zelf....

Mijn broertje heeft puffers voor zijn adem haling...
Astma...

Ik zelf ben daar nooit voor getest...
Heb zelf nu die puffers ook in gebruik... En merk dat 8 van de 10 keer.... Het helpt..

2 keer van de 10...is het toch een heftigere aanval....
Zeker als je dan niet drinkt...

Het punt is je kent je lichaam het beste.
Je weet wat helpt voor je lichaam..
Maa rop het moment dat je er zelf na gaat vragen...
Krijg je het niet...
Valt me op.....

Mijn advies na jouw...
Weer afspraak maken met de doktor..
Hem vertellen dat je.. Je eigen lichaam het beste kent..
Je alles al geprobeert heb..
En dit wat je aan geeft het beste voor jouw werkt....

Leg uit dat je snapt...ivm je verleden dat er gedacht word verslavings... Blablabla.

Laat me bewijzen... Met de recepten...
Die ik moet krijgen... De hoeveelheid die aan gegeven is... Niet zal over schreiden...
Als je overtuigd bent... Lijkt me dat ze je het geven... En anders ga je in Lelystad naar de huisarts zijn ze wat makkelijker

Pijnlijk. Ook enigzins herkenbaar

Nu aan het bijkomen van mijn tweede zeer hevige aanval in een week tijd. Nadat het sinds september beter ging en ik alleen wekelijkr milde aanvallen met hartkloppingen kreeg, zit ik mij hier weer zorgen te maken of ik toch echt niet zojuist een hartaanval heb gehad. Hartslag van naar 165 en in recordtempo naar 48 i.c.m. druk op borst, licht en druk in het hoofd en dat soort gekke dingen.

Goede nachtrust, bewegen, ook als dat een korte wandeling is en wel je eigen grenzen opzoeken en steeds een stukje verleggen. Dat is de manier om het significant te verbeteren.