Spiertrekkingen in mijn hele lichaam

Jazeker... dat heb ik ook. Als je online gaat zoeken kom je bij hele gewone dingen uit maar ook bij narigheid. Dus onderzoeken gehad in twee ziekenhuizen. Geen bijzonderheden.
Weet je wat zo gek is, toen ik met mijn vrouw in de wachtkamer zat voor het onderzoek zag ik dat je op haar voeten ook ziet dat er spiertrekkingen zijn. Dus ik vraag "is dit je nou nooit opgevallen?" waarop zij zegt "nee, eigenlijk niet".
Spiertrekkingen is een normaal verschijnsel. Stress en angst (als hypochondrie) wakkeren het aan. En wij, wij gaan er op zitten letten en er van alles over opzoeken.
Ik weet dus precies waar je doorheen gaat.

Heel veel hypochonders (waaronder ikzelf) lijden aan het benigne fascucilatiesyndroom. Heb dezelfde angsten meegemaakt (ALS, MS) maar uiteindelijk bleek het de stress te zijn. Als je er de focus op legt, verergert het. Wanneer je het echt kan accepteren, vermindert het.

Mee eens met wat je zegt Steve: als je de focus er op legt wordt het erger. Het komt volgens mij (uit eigen ervaring) allemaal voort uit angst (voor wat dan ook), dat geeft stress (is eigenlijk hetzelfde). Het lichaam wil daaruit, wil van die angst/stress af, en wil dan vechten of vluchten of bevriezen. Op een normale gezonde manier gaat dit prima, maar als die angst extreem is of er heel lang is, en dus onmogelijk om bij weg te raken (letterlijk maar ook in je lijf en hoofd), dan raakt het lichaam in de war; die weet niet meer wat ie moet doen om weer rustig te worden. Alsof het lichaam nog in de angst-vechtmodus zit terwijl de vijand allang weg is. Dus het is inderdaad accepteren, inzien dat je vijand weg is en dat je niet meer bang hoeft zijn. Oftewel: vergeet het verleden. Maar goed, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Hallo ik heb hier ook last van pas na mijn nw heupoperatie daarvoor veel stress gehad. De ene keer is het erger dan de andere keer. Ik word er ook wel bang van .

Ik begrijp je helemaal! Zo zou het bij mij ook gegaan zijn in jouw geval.

Hier ook spiertrekkingen, heel klein en snel. Voor namelijk in benen maar overal.
Onlangs reisvaccinaties moeten halen en die lijken het getriggerd te hebben.
Voel me vooral angstig.
Heb bloedonderzoek gehad en neurologische check bij huisarts. Was allemaal goed.
Wanneer ik mezelf kan afleiden gaat het prima. Zodra ik tot rust kom komen ze; hele korte snelle spiertrekkingen. Daar kan ik dan onrustig van worden.
Het helpt gek genoeg om jullie verhalen te lezen. Dat ontspant soort van.

Zo herkenbaar dit. Al 3 keer bij dr huisarts geweest in 1 maand tijd voor spiertrekkingen. Vooral in kuiten maar komrn ook elders voor. Ook ik ben een enorme hypochonder en heb zitten googlen. Wat ik NOOIT had moeten doen.

Om hier vanaf te komen cursus TRE volgen. Echt een aanrader. Zoek het maar eens op.

Ik heb daar ook last van bij mij komt hetdoor stres gebruik als medicijn diazapan help wel

Hoi allemaal, ik herken dit ook. Maar om het te accepteren, is heel lastig. Ik zit in een vicieuze cirkel, en kom daar maar eens uit?!

Tot nu toe heb ik vanalles geprobeerd, maar NEI therapie heeft me tot nu toe het verste gebracht. In ieder geval wat meer rust.

Maar nu voel ik een soort van spierzwakte en verzuring in armen en benen. Zij geeft aan gaat dit erg allemaal bij kan horen: ivm een nieuwe balans vinden. Maar hierdoor wel weer een nieuwe angst erbij.

Ik hoop dat iemand een keer kan zeggen dat het goed komt..

ja ik oooll

Veel herkenbaarheid ook hier, eigenlijk sluiten alle verhalen naadloos aan op het mijne. Dat zou gerust moeten stellen maar doet het toch maar beperkt (dat is toch die vicieuze cirkel waar je moeilijk uit komt). Ik heb ook een half jaar flinke stress achter de rug en net toen de oorzaken daarvan achter me lagen kwamen eerst tintelingen in mijn benen (vooral in mijn rechtervoet) en ca 2 weken later die spiertrekkingen in met name mijn benen maar soms ook in billen, armen en kaak. Ik ben dus ook gaan googlen (idd dom dom dom) maar heb wel geleerd dat die spiertrekkingen bij ALS en MS eigenlijk nooit het eerste symptoom zijn en dat bovendien veel van mijn klachten 1 op 1 overeenkomen met een burnout (waar ik gevoelsmatig ook tegenaan of in zit). Met 3 jonge kinderen, drukke baan EN dat half jaar aan stress lijkt de emmer te vol nu. De gedachte aan een ernstigere ziekte maakt dat allemaal niet beter al kan ik het soms relativeren / mezelf rustiger maken, maar zeker niet altijd. Mijn bloed is geprikt en uitslagen zijn prima (alleen vit B1 en B6 zijn nog niet bekend. Ben ook maar begonnen met magnesium bij te slikken (just in case) en hoop toch op doorverwijzing naar neuroloog als dit zo door blijft gaan, al is het alleen maar om eea definitief uit te kunnen sluiten.

Het is jammer dat velen uiteindelijk niet meer reageren op hun eerdere posts zodat mensen die er midden in zitten (zoals ik nu) beter weten hoe eea uiteindelijk is verlopen. Gezien ontbreken van updates ga ik er maar vanuit dat het met de meesten/iedereen uiteindelijk beter is gegaan.

Hoor graag als er ervaringsdeskundigen zich herkennen in dit beeld!

hi allemaal,

ik stuur deze update omdat ik het zelf heel prettig vond om ook van andere mensen op diverse forums te lezen hoe het hen uiteindelijk is vergaan. Hopelijk helpt mijn ervaring om jullie als lezer ook wat rust te geven aangezien ik weet wat het is om met deze angst te moeten leven (voor mij waren de afgelopen 4 weken heel stressvol/angstig namelijk).
Ik ben eerst nog teruggegaan naar de huisarts die wat basis zenuwtesten heeft gedaan. Die waren bijna allemaal goed, behalve dan dat ik een hoge rigiditeit / spierspanning in mijn benen had. Ook al waren 9 van de 10 uitslagen goed, toch bleef bij mij dan vooral die ene test die niet goed was hangen en maakte me daar weer meer zorgen om (zo werkt het bij hypochonders denk ik).

Ik werd doorverwezen naar een neuroloog maar de wachtttijd daarvoor bedroeg ca 3 maanden. Ik heb mijn huisarts toen aangegeven dat ik het mentaal niet op kon brengen om zo lang te moeten wachten, dat vooruitzicht was echt een hel.
De HA heeft voor me gebeld met neurologie van het ziekenhuis en (denk) vooral vanwege mijn mentale toestand dat ik al binnen 2 dagen langs mocht komen.
Deze neuroloog heb ik vanochtend bezocht, hij heeft mijn verhaal aangehoord en nog een keer diverse testen gedaan (deels zelfde als de HA en deels nieuwe; maar geen metingen of scans oid). Hij gaf aan me met zekerheid te kunnen zeggen dat ik geen ALS heb. Alle testen waren goed, ik heb geen verlies van spierkracht en de spiertrekkingen die ik nog altijd heb bevinden zich op diverse plekken (bij ALS begint het vaak op 1 plek, meestal een ledemaat). Bovendien zijn de spiertrekkingen dan vaak heftig en goed/constant waarneembaar, dat is bij mij niet het geval. Vreemd genoeg moet ik zijn geruststellende woorden nog laten landen lijkt het. Wie ben ik om zo'n ervaren specialist in twijfel te trekken en bovendien lijkt ALS dus een ander verloop te hebben, maar ik denk dat ik te lang in een angst-modus heb gezeten om direct te accepteren dat het een "benign" (zoals hij het noemde) aandoening is (denk dat hij daarmee doelt op BFS wat je ook veel tegen komt). Ik mag medio januari nog eens terugkomen om te zien hoe het dan gaat en tot die tijd vind ik hopelijk de mentale rust weer terug.

Heel herkenbaar. Ik ben 37 en heb last van hypochondrie sinds mijn 18e ongeveer. De spiertrekkingen zijn erg vervelend. Op het ergst heb ik 8 maanden aan een stuk last gehad van een trillend ooglid dat om de paar minuten weer opkwam..ik zat toen in een stressvolle periode.maar door de angst die je zelf erbij kweekt worden de klachten erger of duren ze langer.daardoor heb ik moeite om te bepalen voor mezelf of klachten komen door mijn hypochondrie of dat het een opzichzelf staande klacht is die dus ernstig zou kunnen zijn.nieuwsberichten kunnen klachten verergeren of dichtstbijzijnde dingen in de familie..relativeren is het beste wat je kunt doen , en afleiding zoeken, doen wat je leuk vind, meditatie voor diegenen die dat rustgevend vinden..

Iemand ondertussen een update?

wat is je eigen verhaal dan "Vervelend allemaal"?

ik ben een maand verder en heb nog steeds wel spiertrekkingen over hele lijf (ene dag meer dan de andere dag dat wel) en tintelingen, vooral in rechtervoet, rondom stuitje en soms in gezicht. Daarnaast elke nacht een slapende arm. Heb de 22e een soort van laatste checkup bij de neuroloog.

Vanaf juni zorgen om m'n spiertrekkingen...

Hier wat meer rust in m'n hoofd gekregen de laatste paar weken, waardoor de spiertrekkingen ook minder zijn. De focus ligt minder op mijzelf, maar....

De focus ligt nu op mn dochter die al 4 maanden slijm heeft en wat heb ik gedaan, Googlen! Wat komt eruit : taaislijmziekte. Ik word werkelijk moe van mezelf. Nu maak ik me weer mega zorgen om de mensen om mij heen. Pffffff...

Nick, hoe was jouw laatste bezoek aan de neuroloog?

Hi piet, neuroloog blijft erbij (ook na zien van de beeldopname met spiertrekkingen en algehele omschrijving van klachten) dat het een goedaardige vorm van spiertrekkingen is. Ben daardoor nu soort van ontslagen als patient. Heb zelf sterk de indruk dat chronische hyperventilatie als gevolg van lange periode stress en ontwikkeling angststoornis de grootste oorzaak is van al mijn klachten. Lijkt ook meest logisch.