Jaren heb ik last van faalangst gehad.
Vooral in situaties waarin anderen nog al zeker van zichzelf zijn of zelfs intimiderend en veroordelend overkomen.
Kleine tip voor iedereen die er mee worstelt: stel je voor dat de ander een baby is met een luier om. Iedereen is hetzelfde begonnen, allemaal met een luier en allemaal wiebelig op de benen.
Dit beeld heeft me vaak over de eerste drempel heen geholpen als ik mijn mening wilde geven in het team en er tegen opzag.
De hardste schreeuwers doen ook maar hun best, de meeste mensen bedoelen het niet verkeerd. We lijken meer op elkaar dan we denken.
anoniem
