Ik ben bijna 40 en heb last van sociale angsten en depressieve klachten, ben altijd al verlegen geweest, nooit mijn mening durven zeggen, Ik vermijd verjaardagen, ik verstijf en stagneer vaak in een gesprek met onbekenden, de telefoon opnemen kost me de grootste moeite, wachten op het schoolplein tussen al die ouders die voor mijn gevoel op mij letten en een negatief oordeel hebben. Het zijn zo maar wat voorbeelden die ik vaak probeer te vermijden maar soms niet lukt en me er dan doorheen worstel voor m'n gevoel. Daarbij werk ik in de zorg een sociaal beroep en het kost me steeds meer moeite om er door heen te komen door alle sociale situaties die ik daar tegen kom.
Ik ken eigenlijk geen mensen die hetzelfde hebben.