Het grote nadeel van vermijding

Het grote nadeel van vermijding

Als we ergens bang voor zijn, dan is het onze eerste neiging om het uit de weg te gaan. Bijvoorbeeld, je bent bang voor honden, je komt er eentje buiten tegen en je loopt een andere kant op. Of je bent bang om op snelwegen te rijden en je rijdt alleen via kleinere wegen.

Op zich is dat een oplossing voor je angst of fobie. Door jezelf er niet aan bloot te stellen hoef je er ook niet bang voor te zijn en dat scheelt heel veel spanning en gedoe!

Natuurlijk heeft het ook een nadeel, want je moet steeds omlopen voor een hond, of het duurt veel langer om ergens te komen via binnendoor-wegen dan via de snelweg etc.

Maar een ander groot nadeel van vermijding is dat je angst stiekem toch steeds groter wordt! Elke keer als je iets vermijdt, bevestig je namelijk ook de angst in je hoofd. Je brein denkt dan namelijk: we zijn die hond aan het vermijden, zie je wel, het moet wel echt een vreselijk monster zijn ... anders zouden we m niet vermijden!

Er ontstaat dus een soort cirkel-redenering in je hoofd, waardoor je angst alleen maar groter en groter wordt. En - zeker als iets een gewoonte is geworden - dan gaat je brein een verklaring zoeken voor je gedrag. En als je iets vermijdt, dan moet dat wel zijn omdat het heel erg eng is!

De enige manier om angst te overwinnen is, jezelf dwingen om in kleine stapjes toch weer die kant op te gaan, zodat je brein kan ervaren, oh wacht eens even, dit valt eigenlijk best wel mee!