Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › Gegeneraliseerde angststoornis › Dat is er 3,5 jaar geleden uitgekomen toen t allemaal teveel werd

Dat is er 3,5 jaar geleden uitgekomen toen t allemaal teveel werd

Hoi,
Mijn ik ben 27 jaar oud en ik heb gegeneraliseerde angst, paniek en verlatingsangst. Dit is allemaal zo 3,5 jaar geleden eruit gekomen op t moment dat t allemaal teveel werd. Ik heb een pittige jeugd gehad, dus dat er iets ging gebeuren en dat ik op knappen stond was niet zo raar.

In t begin durfde ik mijn huis niet eens meer uit, nu gaat dat echt veel beter. Ik heb medicijnen gekregen en omdat ik mij zo slecht voelde nam ik dat ook allemaal maar aan. Nu 3,5 jaar later, heb ik nog steeds veel last ervan.. last van de medicijnen, last van t niet slapen, last van pieker gedrag, last van angst en paniekaanvallen, last van onzekerheid en ik vraag mij zeker minimaal 4x in de week af of ik ooit wel weer echt beter wordt..

Ik zit in therapie waarbij ik mag slaan en schoppen en dat is lekker. Ik jank daar veel (eindelijk). Medicijnen ben ik nog steeds niet blij mee, maar inmiddels durf ik natuurlijk ook niet meer te stoppen ermee..

Is dit allemaal raar? Pak ik t totaal verkeerd aan? Hoort dit erbij.. en blijft t voor altijd zo?

Liefs

Lotte

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Hoi Lotte. Zo te lezen, vind je het erg fijn als je je energie kwijt kunt. Misschien is het een idee om een sport te doen waarbij je veel energie kwijt kunt? Zo ben je ook even uit je gedachten en heb je de mogelijkheid om even in het moment te leven. Heb je niemand in je omgeving die zin heeft om te sporten? Vrees niet, er zijn tegenwoordig genoeg sportmaatjes-pagina's waarop je iemand kan vinden die dezelfde interesses deelt. Voor wat betreft je medicijnen: het is ontzettend eng om te stoppen met medicatie. Is het een idee om voorzichtig af te bouwen en andere medicatie te proberen? Je zal wellicht denken dat je een blok aan het been bent van de huisarts als je continu iets nieuws wil proberen, maar geloof me: Het gaat om jou en het is belangrijk om iets te proberen wat jou past en jou helpt. Ik denk ook niet dat het een kwestie is van het verkeerd aanpakken. Iedereen die dit meemaakt, maakt dit voor het eerst mee en iedereen reageert anders op behandelingen.

Ik wens je alle goeds en de moed om door te zetten. Een ding is zeker: het wordt beter. Geloof me. Wat je ook meemaakt en hoe lang het ook duurt: je komt er sterker uit.

Veel liefs!

Anoniem

> 2 jaar geleden