Ik vermijd snelwegen, bruggen en tunnels

Heb het zelfde. Ben ook 50+ en en al 30 jaar last, rijd nu op google maps , vemijd snelwegen. Echt balen. Heb EMDR gedaan en toen was het heel even beter. Maar het blijft terugkomen dat gevoel dat je onwel kunt worden. Hoop ooit een remedie te vinden. Succes

Herken het helemaal. Ik durf het ook niet te zeggen.

Heb precies hetzelfde, snelwegen, bruggen en tunnels vermijd ik, maar heb het zelfs als ik mee rijd. Gaat dit ooit nog over?

Herkenbaar. Al ruim 15 jaar heb ik deze angst nu, Via B wegen probeer ik nog ergens te komen, maar ook dat is soms erg lastig Inmiddels al rijangst lessen gehad, maar niets geholpen. Ik zit te twijfelen aan EMDR therapie. Maar ik ben bang dat het toch weer terug komt.

Heb iets zeer gelijkaardigs. Eerste en zwaarste paniekaanval (ik herkende dat toen niet zo) op snelweg een kleine tien jaar geleden. Ik verloor kracht in armen en benen en mijn hoofd begon erg te schudden. Ik reed aan 120 km per uur maar ben er op één of andere manier toch in geslaagd om de snelweg te verlaten. Daar heb ik me geparkeerd en is men me moeten komen halen. Ik heb zeker een jaar niet meer durven rijden (ook niet als passagier). Het breidde zich ook uit naar trein, bus en fiets. Omwille van de omvang noemde huisarts het geen rij-angst maar een paniekstoornis door depressie. Medicatie gekregen (heeft geholpen maar heb zeer lang moeten afbouwen). Gedragstherapie gevolgd. Mindfulness. Yoga. Ademhalingstechnieken... Allemaal heilzaam voor het algemeen welzijn, maar geen effect op de rijangst.

Geleidelijk aan durfde ik weer als passagier mee, in allerhande voertuigen. Uiteindelijk ook weer als chauffeur, maar nooit meer op de snelweg. Ik heb lang geen eigen wagen meer gehad. Nu na drie jaar weer wel, en ik merk een stijgende paniek als ik 'snelle wegen' op moet. Het uit zich heel fysiek: ik word warm, slap, onwel, spierkracht in armen en benen verslapt...

Wat misschien wel anders is dan de bovenstaande ervaringen: ik heb geen angst van drukke wegen, eerder van de 'leegte' van een snelweg. Het is een soort hoogtevrees, maar dan vooruit (en niet in de diepte). Als de snelweg heel druk is (en dus file), voel ik me zelfs zekerder en veiliger, want dan moet ik niet snel rijden. Als ik toch op een snelle weg beland, rijd ik zo dicht mogelijk tegen een voorligger aan (veilige afstand!), om die 'aanzuigende' leegte voor me te vermijden.

Ik ben 47 jaar, ik rijd al sinds mijn 18e. Tot die ene paniekaanval reed ik veel en graag. Ik ben ooit eens als enige chauffeur in een wagen met drie naar de Pyreneeën gereden en dat was een fluitje van een cent.

Ik ben benieuwd naar EMDR-ervaringen. Zij die zeggen dat het even heeft geholpen: hoe lang duurt dat effect dan? Is het misschien iets dat je blijvend kunt toepassen of is dat een eenmalige therapie?

Dank om te delen en mogen delen...

Ik had dat ook. En nu rij ik weer het hele land door.
Echt blijf oefenen maar leidt jezelf af tijdens het rijden. Ik heb vele truckjes ontdekt die echt helpen.

Kat, mijn verhaal is zowat identiek aan dat van jou. Zelfde leeftijd, jaren probleemloos overal gereden en na paniekaanval op de snelweg (ondertussen al 15j geleden) was rijden nooit meer hetzelfde. Ik blijf het proberen, maar het voelt telkens als een overlevingstocht die me afmat. Ik overweeg ook EMDR, dus zou idd wel fijn zijn om hierover wat ervaringen te lezen.

Kat, ik herken jouw verhaal. Rijden in drukke steden vind ik geen probleem, ik heb angst als ik op rechte, saaie stukken rijd, tunnels en bruggen. Altijd op rechterbaan, achter een vrachtwagen geeft mij houvast. Rijangst is zo’n 10 jaar geleden begonnen nadat mijn vader overleden is. Ik voel geen verbondenheid met de weg, soms schrik ik van het terug op aarde komen. Kan het niet anders omschrijven. Ook wel wat ongelukken gehad. Helaas heeft emdr en hypnose niet geholpen.

Bij mij hetzelfde! Durf niet meer op snelwegen, té drukke wegen, angst voor bruggen en tunnels, …
Ik rijdt 32 jaar en reed heel graag en OVERAL naartoe, tot mijn eerste paniekaanval die uit het niets kwam en dat op een zeer rustig baantje! Het licht ging uit en sindsdien nooit meer dezelfde geweest. Heb acht jaar antidepressiva gehad om de angststoornis onder controle te houden (paroxetine). Dit werkte wel wat maar snelwegen deed ik nooit meer tot nu toe. De pillen over twee jaar afgebouwd, angsten zijn terug iets sterker geworden maar leefbaar zolang ik drukke of onbekende banen mijd.
Meerijden is ook een marteling, ik rijd liever zelf maar op snelwegen moet ik wel mee als passagier en dit geeft voor mij dikwijls doodsangst! Zeker in het donker, bij slechte weersomstandigheden en op onbekende wegen.
Ik hoop er ooit nog eens van af te geraken! Overweeg ook om terug medicatie te nemen.

Hoi Annet, hoe gaat het nu? Heb je een (bijna) zelfrijdende auto gekocht? Ik heb, in een vergelijkbare situatie als jij, vorige week uiteindelijk maar een dure grote hoge auto gekocht. Juist omdat ik met al die automatische rijhulpmiddelen (m.n. snelwegassistentie) de angst voor controleverlies hoop te compenseren. En omdat een grote suv mij meer gerust stelt. Is er iemand op dit forum die ervaring heeft met zo'n keuze? Helpt het?

Ik heb ook rijangst.
Ik ben bezig met rijangstbegeleiding waar ik 3 uur les krijg.
Ik rij niet 3 uur continue hoor ik heb een fijne instructrice, zij is heel rustig en geduldig.

Maar het oefenen alleen is echt minder.
Ik sta niet te springen om dan alleen te rijden.
Pffff...ik voel mij zo alleen hiermee met deze angst.

Hierboven gaf ik aan dat ik een auto met rijhulpsystemen heb gekocht. Adatieve cruisecontrol waardoor ik meerijd met het verkeer en afstand hou, stuurcorrectie die mij binnen de lijntjes houdt, en zelfs een functie die mij in het midden van de baan houdt.
Na drie maanden kan ik zeggen: het werkt! De rijangst is als sneeuw voor de zon verdwenen. Niet langer met 90 en zwetende handen achter een vrachtwagen hangen, maar sjezen in de linkerbaan. Familie en vrienden bezoeken: geen probleem meer. En altijd met de auto naar het werk, ook om in training te blijven.
Het kost veel geld, zo'n auto, maar ik heb hierdoor dus meer gekocht dan een auto.
Hopelijk helpt mijn ervaring jullie. Nadeel is wel dat je pas weet of het ook voor jou werkt als je eerst veel geld hebt uitgegeven. Misschien mag je eens een dagje zo'n auto lenen van iemand...