Ik heb constant dat ik overal foto's van moet maken

Ik heb constant dat ik overal foto's van moet maken. Vooral van leuke, fijne, bijzondere momenten en vooral als ik het idee heb dat iets de laatste keer is of er de kans is dat ik iemand kwijtraak. Het is een soort gevoel dat ik het moment wil vastleggen en dat dat mij rust geeft. Maar ik heb dus ook heel vaak dat ik foto's niet heb gemaakt om een bepaalde reden, en dan voel ik mij ontzettend onrustig en heb ik hele grote spijt. Ik heb het idee dat ik het anders had moeten doen, het niet goed heb gedaan en dat moment kan ik nooit meer terugkrijgen. Ik heb het gevoel dat ik dan iets groots verpest heb, omdat ik die foto niet heb. Mijn psychotherapeut denkt dat het een manier is om te vluchten in mijn hoofd, zodat ik niet hoef te voelen dat een moment voorbij gaat, alles tijdelijk is. Ik blijf hierdoor erg hangen in het verleden. Ik heb nog nooit iemand gehoord die dit ook heeft in zo'n extreme mate en vroeg me af of mensen dit herkennen. Het begint bij mij namelijk zo vervelend te worden dat na elk leuk iets ik vast kan zitten in spijt van een foto die ik niet heb gemaakt.