Angstfobietherapie.com › Lotgenoten forum › Paniekaanval / Paniekstoornis › Mijn eerste paniekaanval was op Mallorca

Mijn eerste paniekaanval was op Mallorca

Sinds 3 jaar paniekaanvallen en pijn in mijn hart!

Ik ben 32 jaar, heb 2 kinderen. Mijn eerste paniekaanval was op Mallorca op de dag dat ik terug zou vliegen met mij gezin. Juli 2018… zal deze dag nooit vergeten! Slecht geslapen en werd wakker met een heel raar gevoel. Ben ik nou misselijk? Ziek? Buikpijn? Een uur later begon ik helemaal te trillen en zweten maar ik kon niet zeggen wat ik precies had! Ik werd gewoon helemaal gek! Mijn man heeft de spoeddokter gebeld en die heeft mij helemaal onderzocht. Niks te vinden natuurlijk en toen kreeg ik een rustgevend middel ingespoten omdat ik naar het vliegveld moest. Werd door personeel van het vliegveld in een kar naar het vliegtuig gebracht! Eenmaal in het vliegtuig was er niks meer aan de hand. Thuis snapte ik er niks van wat er nu gebeurd was. Toch kreeg ik steeds vaker daarna weer een raar gevoel. Pijn in mijn hart en een raar gevoel in mijn hoofd. Bloedonderzoek en darmen laten controleren, alles prima! Alleen wat bloedarmoede. Na zo’n 3 maand weer een heftige paniekaanval… toen wat meer hulp gaan zoeken! Orthomoleculaire arts voor voeding/hormonen.. dan gaat het weer een tijdje goed en dan komt het weer. Toen een Mindfulness cursus gedaan, weinig aan gehad helaas! Af en toe een ontspanningsmassage helpt soms. Ben bij een holistische massage geweest, deed erg pijn en had even het idee dat het gewerkt heeft maar na de vaccinatie deze week ging het weer helemaal mis. Ik ben bang voor files, drukke winkelcentra, vliegvelden, nieuwe plekken/steden en ben altijd in mijn hoofd bezig met ziektes/dood. Ben zo bang om dood te gaan! Ik neem om de paar dagen een kwart Oxazepam en meestal helpt dit. De laatste dagen helaas iets meer nodig gehad, voelde me niet zo lekker en denk gelijk dat ik dood ga door het vaccin. Heb zelf het idee dat het door borstimplantaten komt die ik nu zo’n 4,5 jaar heb. Gelijk bij de eerste paniekaanval dach tik ze moeten er uit. Toen had ik ze net een jaar. Maar iets houdt me toch tegen omdat zoveel mensen paniekaanvallen hebben! Het is elke dag weer overleven. De huisarts wil me antidepressiva geven maar daar ben ik geen voorstander van. Mijn laatste optie is een Psycholoog maar ik heb daar ook weinig vertrouwen in. Er moet iets gebeuren!! Iemand tips?? Ik denk dat ik moet gaan sporten, conditie opbouwen lijkt me wel een goed idee! Toch fijn om hier andere verhalen te lezen en dat ik niet de enige ben…

Laura

> 2 jaar geleden

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Beste Laura.

Je bent zeker niet de enige en helaas kan ik me herkennen in je verhaal..

Ik ervaar ook wekelijks klachten en aanvallen. En ook sport ik en probeer ik fit te blijven. Helaas voor mij merk ik dat ook na sporten of inspanning dat ik sneller een aanval krijg waarom?..
Ik denk te veel na als ik na sporten pijn voel of me hart ineens snel gaat duhh als je sport maar als je die aanvallen hebt snap je ook dat je je dan direct zorgen maakt. En dat maakt me nu dus ook dat sporten me deels tegenhoudt.

Ik ben nog niet gevaccineerd omdat ik ook bang ben wat dit in mijn lichaam zal doen helemaal omdat ik corona heb gehad. Echter wil ik ook niet opnieuw ziek worden..tis dubbel gevoel het bang zijn allemaal.

Bij mij heeft de psychologe deels geholpen ze leert je de aanvallen te herkennen en te laten zien hoe je er voor jou het beste mee om kan gaan. Iedereen heeft weer een andere trigger die de aanvallen doet laten komen.

Wellicht is dat wel een tip een gesprek of bezoek kan geen kwaad en je bent zeker niet de enige die dit meemaakt.

Andere tips zijn ademhalings oefeningen welke ik ook probeer uit te voeren soms helpen ze top en soms slaat de aanval zo door dat het even niet lukt.

Maar wat je benoemd aan de anti depressiva ik zou het ook niet willen gelieve zolang mogelijk geen medicijnen
Ik laat me nu doorverwijzen voor therapie. Ben benieuwd of dit me verder zal helpen.

Hoop dat het snel beter gaat. Wees bewust je bent iig niet allen.. :) sterkte

Chantal

Chantal

> 2 jaar geleden

Reageer:

Hoi Laura,
Ik herken wat dingen in jou verhaal. Ik heb 24/7 het gevoel van paniek/gejaagdheid. Ik heb koude rillingen, inwendig trillen, vreselijk moe, gevoel niet normaal te kunnen in en uitademen.
Ik slaap niet en kan mij totaal niet ontspannen.
Ik had ook siliconenprotheses en heb deze in november laten verwijderen. Ik had ze al vanaf 2004 vanwege borstkanker.
Inmiddels ben ik 4,5 maand verder en helaas zijn mijn klachten er nog volop. Ik had zo gehoopt dat ik weer zou opknappen. Ik heb ook nog de gedachte dat het door de overgang kan komen.
Ik heb echt geen idee waarom mij dit is overkomen. Ik heb een heel rustig leven en geen narigheid. Ik snap gewoon niet waarom ik mij zo ellendig voel. Ik kan zelfs niet werken. Ik blijf hopen dat ik mij op een dag weer beter ga voelen. En of het door de siliconenprotheses komt daar twijfel ik heel erg aan. Ondanks dat ben ik wel heel blij dat ze eruit zijn. Ze zweten en kunnen lekken dus het is slecht voor de gezondheid.

Beterschap, en hou je taai

Groetjes Roos

Roos

> 2 jaar geleden