Heb nog nooit zoiets heftigs meegemaakt

Mijn mama is 3 maanden geleden overleden. Ik heb het hier erg moeilijk mee, zij was voor een groot deel mijn leven. Ik, als 20 jarige meid, heb nog nooit zoiets heftigs meegemaakt. Niets boeide me meer. Ik werd voor een lange tijd gevoelloos. Ik bleef weken in bed omdat ik totaal geen behoefte had aan sociaal contact. Na 3 weken, besloot ik om alles weer op te pakken. Ik ging aan het werk, studie en sprak af met vriend en vriendinnen. Na een week trok ik het opeens niet meer. Alles wat ik deed vermoeide me, zelfs de leuke dingen. Ik kon niet eens meer een drankje doen bij een vriendin thuis. Het maakte niet uit wat ik ging doen, elke keer als ik uit huis ging kreeg ik een paniekaanval. Ik ontwikkelde een paniekstoornis.

Ik wist niet wat me overkwam. Ik vertelde mezelf steeds dat ik me niet zo moest aanstellen, maar ik voelde me echt niet goed. Mijn bubbel dacht dat ik een fysieke ziektehad door de heftige klachten, maar dat bleek niet zo te zijn. Niet iedereen in mijn omgeving snapt wat ik heb en dat maakt het lastig en eenzaam, maar ik heb wel geleerd dat ik mijn behoeften op nummer 1 moet zetten ook al is dat niet sociaal correct. Ik kies nu voor mezelf. Dat zorgde er voor dat ik stap voor stap meer kon ondernemen in mijn dagelijks leven. Toch merk ik dat de paniekaanvallen steeds weer terugkomen. Het maakt me gefrustreerd, want ik wil normaal leven. Iemand tips? En ja, ik ga al naar een rouwverwerker & fysio maar ook dit werkt niet voor mij.